In de veertig jaar dat ik de gezondheid bestudeer en probeer te weten wat de natuurlijke wegen zijn om de gezondheid te behouden of te herwinnen, heb ik nauwelijks over de nieren, blaas en het urinewegstelsel geschreven, terwijl ik nochtans talrijke boeken, brochures en artikels uitgaf. Ik kan het nauwelijks geloven hoe dit aan mijn aandacht is ontsnapt en daarom heb ik besloten om dat met dit boek goed te maken. In Houvast verscheen een eerste gedeelte, maar in dit boek heb ik dat verder uitgebreid met alle informatie die iemand nodig heeft om de nieren – net zoals ieder ander deel van dat wonderbare lichaam – in de beste conditie te houden, in dienst van het leven.
Het urinewegenstelsel is een groep organen die samenwerken als collector om urine te produceren, op te slaan en af te geven. Urine is het vloeibare afvalmateriaal dat door het lichaam wordt uitgescheiden. De organen die in dit systeem samenwerken, zijn de nieren, blaas, urineleiders en urethra. Het is ook bekend als het urinewegstelsel als deel van het uitscheidingsstelsel.
Nieren zijn een essentieel onderdeel van het niersysteem. Ze bevinden zich in het achterste gedeelte van de buikholte, met aan elke kant van de ruggengraat een. Een functie van de nieren is om urine vrij te geven in de urineleiders, voordat het het lichaam verlaat.
Deze organen hebben echter ook verschillende andere belangrijke functies, zoals het helpen reguleren van de bloeddruk. Ze werken ook om de pH-balans in het menselijk lichaam te behouden, evenals de balans van elektrolyten zoals natrium en kalium.
Wanneer het lichaam eiwitten verteert, creëert het proces afvalproducten. De nieren met miljoenen kleine bloedvaatjes (haarvaten) met nog kleinere openingen erin, fungeren als filters. Terwijl het bloed door de bloedvaten stroomt, knijpen kleine moleculen afvalproducten door de gaatjes. Deze afvalstoffen worden onderdeel van de urine. Nuttige stoffen, zoals eiwitten en rode bloedcellen, zijn te groot om door de membranen van het filter te gaan en blijven in het bloed.
Nierstenen, blaasontsteking… tot nierfalen… Lees er alles over in dit nieuwe ebook van Natur-El.
In HouVast (januari 2022) lees je een uitgebreid artikel over de nieren en de urinewegen en hoe deze helpen om de gezondheid te onderhouden. In de recent verschenen nieuwe publicatie met dezelfde naam, werd dit uitgebreid en werden de indicatoren van ziekte van de nieren verder onderzocht. In dit digitale eboek krijg je het allemaal op een rijtje.
De voorbije week heb ik al mijn tijd besteed aan het nalezen en corrigeren en aanvullen van het werk van Dr Tilden “Intoxicatie, de oorzaak van alle ziekten”. Het is waar dat het een oud boek is. De eerste druk was 1926, dus meer dan honderd jaar geleden. Maar toen ik het beter en beter begon te begrijpen, vroeg ik me af wat Dr. Tilden NU zou zeggen, na twee jaar indoctornatie van het publiek, met dagelijks altijd diezelfde stroom van berichten zonder enige nuance, kans op een ander geluid, en een serie maatregelen die compleet de oorzaken negeert. We zijn nooit zo ver geweest van de wil om de echte oorzaken te kennen en we zien de symptomen aan voor de ziekten. Kan men nog verder van de waarheid zijn? En terwijl we met ons allen zo “ons best doen”, gaan we door om omstandigheden te creëren waarvan men alleen maar erger kan verwachten… Neem je het de oorzaken kwalijk dat ze gevolgen hebben? Of speel je mee in de harmonie “dat de oorzaak niet gekend is”. “Het virus” is vandaag een schild dat alle schuld bedekt. “We kunnen er niets aan doen…”Dus zoeken we het buiten onszelf, zo moeten we niets veranderen…
“Intoxicatie, de oorzaak van alle ziekten” bevat ook een lezing die gegeven werd door Dr. Trall in het Smithsonian instituut in Washington, D.C, ongeveer 150 jaar geleden: gedurfde taal, maar nu 150 jaar later even actueel, of misschien actueler nu de medische betovering ongeveer ieder mens treft… Het boek is gedrukt of digitaal te lezen / in het Nederlands of Engels.
Weinig mensen weten iets over de oorzaak van ziekte. Aan hen is dit boek opgedragen, met de belofte van vrijheid van medisch bijgeloof die het hen zal brengen. —Dr. J.H.Tilden
Ondertussen is het ebook ENZYMEN afgewerkt. Je vindt daarin de reden waarom ik dit heb samengesteld, de geschiedenis, de ervaringen, de quasi onbeperkte mogelijkheden en het domein van de enzymtherapie… En ik ben blij om dit onderdeel van de hulpmiddelen tot gezondheidsverbetering te kunnen toevoegen aan onze serie GezondheidsGidsen. Voor u die het rustig wil bestuderen, bieden we dit ebook aan :
๏ “Bedenk de enorme mogelijkheden van de enzymtherapie – tot en met de chronische ziekten – al is het jammer dat het is moeten komen tot een chronische ziekte, die al in veel vroegere stadia had moeten opgemerkt worden, wanneer het veel eenvoudiger was geweest om dankzij enzymen de nodige correcties toe te passen.” / pdf – 9 euro
Bij de geboorte erf je een bepaald vermogen om enzymen te produceren. Dit wordt je Enzymencapaciteit genoemd, die voor iedereen uniek is.
Je Enzymencapaciteit is een beperkte hoeveelheid energiefactoren waar je een leven lang mee toe moet. Met het ouder worden neemt het vermogen van het lichaam om enzymen te produceren af.
Het is of je bij je geboorte een bepaald bedrag aan geld erft. Als je dat in je jeugd voortdurend verkwist, kom je tekort als je het hard nodig hebt op middelbare en oudere leeftijd.
Zuinig zijn op enzymen is een van de essenties voor Natuurlijke Gezondheid en gewichtsverlies. Respect voor je enzymen zal veel doen voor fitheid en een langer, gezonder leven. Beschouw daarom je enzymencapaciteit als een enzymen-spaarrekening. Hoe minder je er afhaalt, hoe meer je hebt.
Al het voedsel, zoals de natuur het produceert op de akker of in de boomgaard, en zelfs op het erf of in de oceaan, in levende staat, bevat enzymen. Met andere woorden, voedsel in natuurlijke, rauwe toestand bevat de enzymen die je nodig hebt voor voorvertering.
Alle verse vruchten en groenten zijn opvallend rijk aan enzymen. Als je ze in hun natuurlijke staat eet, betekent dat een enorme ontlasting voor je eigen enzymen-voorraad. Hoe meer rauw voedsel je eet, hoe minder je van je enzymen-rekening haalt. Waarom is dat belangrijk? Omdat … het verteren van voedsel meer enzymen vereist dan enig ander proces in je lichaam.
De Aziaten leerden dat geheim duizenden jaren geleden, toen ze enzymen gingen gebruiken voor de voorvertering van sojabonen, zodat die belangrijke proteïnebron gemakkelijker verteerbaar zou zijn. Sojamelk, tofu, tempeh en miso zijn sojaproducten die gemakkelijker te verteren zijn dan de oorspronkelijke sojaboon waaruit ze worden geproduceerd. Als bronnen van proteïne belasten ze de enzymen-voorraad van je lichaam minder dan dierlijke proteïnen, omdat ze voorverteerd zijn.
In de enzym-therapie wordt de focus gezet op het opruimen van hardnekkige toxines, restanten van een deficiënte eiwitvertering, wat resulteert in moeilijk te verwijderen toxines die een ernstige hindernis zijn voor het behalen van de gezondheidsdoelstellingen.
De dikke darm is ongeveer 1,5 m lang met een diameter van 7 tot 8 cm. De buitenwand bestaat uit drie opeenvolgende lagen spiervezels die peristaltiek mogelijk maken, waardoor de ontlastingskom vooruitgaat. De binnenwand heeft twee lagen. Een slijmvlies waarvan het oppervlak in contact met de inhoud van het colon wordt versterkt door plooien, villi en microvilli. Een submucosa bestaande uit bindweefsel met een groot aantal haarvaten. Het vaatstelsel van de dikke darm komt voort uit de zijtakken van de abdominale aorta. De corresponderende peritoneale aderen voegen zich bij de poortader die vervolgens veneus bloed naar de lever transporteert.
Alles wat het spijsverteringskanaal stroomopwaarts niet heeft verteerd, komt in de dikke darm terecht, in het bijzonder de plantenvezels (cellulose, hemicellulose) en het chlorofyl dat wordt bewaard door zijn zeer resistente cytoplasmatische membraan. De dikke darm is de thuisbasis van micro-organismen die dankzij bacteriën de ultieme spijsverteringstaak met buitengewone efficiëntie volbrengen.
We praten over de darmflora. Dit zijn onze vrienden. Ze koloniseerden geleidelijk het terminale segment van ons spijsverteringskanaal in de dagen, weken en maanden nadat we waren geboren. Ze zijn zeer talrijk: onze dikke darm herbergt naar schatting 100.000 miljard bacteriën.
Zodra onverteerde voedselresten in de dikke darm terechtkomen tijdens de eerste fase van hun doorvoer door het spijsverteringskanaal, gaan onze bacteriën aan het werk. Deze producten verteren, breken af, hydrolyseren, transformeren, recyclen. .. .
Deze actie heeft een naam: fermentatie. Tijdens deze intense colonfermentatie worden gassen (waterstof, methaan, koolstofdioxide) geproduceerd die op natuurlijke wijze worden geëlimineerd. Dit zijn de winden.
Maar de bacteriële flora verteert niet alleen het colonsubstraat. Het heeft nog een andere beslissende functie: het speelt een beschermende rol door ziektekiemen zo tegen te gaan dat ze in een populatie met zo’n lage dichtheid behouden blijven dat ze geen gevaar voor ons vormen.
De competitie tussen onze endogene bacteriële flora en ongewenste kiemen vindt plaats op het niveau van adhesiereceptoren aan het darmslijmvlies. Onze bacteriën bezetten het land op een manier die niet toelaat dat de pathogene kiemen die we binnenkrijgen onze gezondheid schaden. Onze bacteriën zijn echter tot op zekere hoogte tolerant: ze tolereren pathogene kiemen op een zeer laag populatieniveau, en onze gastheercolon is als een gezonde drager.
Dit fenomeen heeft gevolgen bij het nemen van antibiotica (en andere antibiotische stoffen), die de darmflora verstoren: in een paar uur tijd vermenigvuldigt de pathogene stam die in de dikke darm slapend aanwezig was zich, waardoor een darmafbraak door reactie veroorzaakt. Daarom is het noodzakelijk om de dikke darm na antibiotica opnieuw te cultiveren om de regeneratie van onze flora te stimuleren.
Het wordt traditioneel gedaan met melkzuurfermenten. Maar je kunt het ook doen met chlorella die extreem rijk is aan chlorofyl! Het chlorofyl van chlorella heeft inderdaad het vermogen om de endogene darmflora te regenereren, in het bijzonder de bifidobacterie.
Chlorofyl is een bifido-actieve voorloper (of een element met een bifido-achtige werking). Door bij te dragen aan het opnieuw enten van het spijsverteringskanaal wanneer de natuurlijke flora wordt aangetast bij het nemen van bepaalde medicijnen (inclusief antibiotica), heeft chlorella, rijk aan chlorofyl, een probiotische werking: in de betekenis ten gunste van, de biotische uitdrukking van de ontwikkeling van levende wezens.
Deze eigenschap van chlorella is welkom in gevallen van diarree, ongeacht de oorzaak: het nemen van drastische laxeermiddelen, voedselvergiftiging, reizigersdiarree tot … van ‘bacteriële of parasitaire (amoeben) oorsprong’.
Voedselvergiftiging neemt toe door de opkomst van collectieve catering en frequente onderbrekingen in de koelketen bij het vermarkten van producten uit de agro-food industrie.
Door de regeneratie van de darmflora te bevorderen, werkt het chlorofyl van chlorella, zoals gezegd, de verspreiding van de betreffende ziektekiemen tegen. Om een voorbeeld te noemen, dat van salmonella. Het werkingsmechanisme bevindt zich in de darm waar salmonella drie toxines afscheidt: endotoxinen, cytotoxinen en enterotoxinen.
Deze toxines dringen de cellen van het darmslijmvlies binnen en veroorzaken een heftige reactie van de laatste onder de toxische aanval, en het is onmiddellijk de ineenstorting: de dikke darm raakt plotseling leeg van zijn inhoud, het eerste teken van de gastro-enteritis.
De behandeling van gastro-enteritis – hier is een indicatie van chlorella waar men op het eerste gezicht niet aan denkt –
Als de endogene flora wordt gestimuleerd, gemobiliseerd door de inname van chlorelia, zijn de bacteriën waaruit het bestaat net zoveel soldaten die hun territorium verdedigen tegen de giftige indringer.
Het slijmvlies blijft behouden. Salmonella vindt geen kans om tot ontwikkeling te komen.
Bij al deze intoxicaties zal, naast het therapeutische protocol (het is noodzakelijk om in dergelijke gevallen de medicijnen te nemen), chlorella met groot voordeel worden genomen.
Preventief ook, op gezinsniveau. Voor een eenvoudige picknick, in de zomer, als het warm is, nemen we chlorella om het risico op vergiftiging te voorkomen. Chlorofyl zal ieders darmflora wakker maken door het op oorlogsvoet te zetten, klaar om de strijd aan te gaan met potentieel feestelijke onrustige ziektekiemen.
Chlorella heeft een regulerende rol bij de darmtransit. Hoewel het de darmflora kan regenereren die is aangetast door diarreedebacles, speelt het een tegenovergestelde rol, zonder dat dit een paradox is, wanneer iemand geconstipeerd is. Door de darmomgeving te zuiveren, bevordert het inderdaad de peristaltiek die verantwoordelijk is voor de progressie van de fecale massa in de dikke darm. Chlorella helpt dus om de darm vrij te maken in het geval van accidentele constipatie (veroorzaakt door een verandering in gewoonten, bijvoorbeeld tijdens het reizen, of door zwakte van de buikspier bij bedlegerigheid, ziekenhuisopname) of chronische functionele constipatie.
Er is één aandoening waarbij chlorella hardnekkige constipatie kan helpen voorkomen: zwangerschap. Tijdens de zwangerschap wordt het rectosigmoïde segment samengedrukt door de geleidelijke toename van de omvang van de baarmoeder, wat rectale dyschesie veroorzaakt. Om nog maar te zwijgen van de verhoogde secretie van progesteron die reflecteert op de peristaltische bewegingen door hun amplitude te verminderen. De darm wordt traag tijdens de zwangerschap. Chlorella zal dan meer dan welkom zijn.
Chronische functionele constipatie is nog vervelender wat betreft het permanente auto-intoxicatieproces dat het gevolg is van de strijd tussen de endogene flora en de exogene pathogene kiemen die te lang in de dikke darm stagneren voordat ze worden geëvacueerd. We zijn ons terdege bewust van de stigmata van een dergelijke pathologie: moeilijk ontwaken, beladen tong, korte ademhaling, galachtige en aardse huidskleur, vermoeidheid.
Dit artikel is een onderdeel uit de nieuwe publicatie “De Groene Kracht“. Hierin wordt de rol van de groene factor van de voeding in relatie tot een goede gezondheid bestudeerd – zowel diepgroene groenten als groene voedingsaanvulling. Het boek kan worden gedownload na betaling van 5 euro op de Natur-El-rekening. Aanvragen
Volg je de cursus Natuur&Gezondheid ? Dan ontving je nu de link voor de Module K / Kanker & Chronische ziekten :
De aandacht op de KUUR? Ben je daar voorbij en heb je geleerd dat voorkomen beter is dan genezen? En als er toch genezen moet worden… is ‘natuurlijk’ een prioriteit? Module K biedt je een groene kijk op chronische ziekten en helpt de Gerson-therapie begrijpen. Kan je iets beter wensen voor alle mensen?
