Energie Vergroters

Iedereen wil meer energie ! Wij hebben allemaal dromen en plannen die we willen verwezenlijken. Al te vaak moeten we vaststellen dat de geest wel wil – maar dat het lichaam zwak is.Verder hebben we door ervaring geleerd dat gedurende zulke tijden we onszelf naar de “uiterste grens” opdrijven, dat we wel grote daden verrichten, maar dat we uitgeput en vaak gedeprimeerd achterblijven als de door ons gekozen projecten zijn afgemaakt. Omdat de Wet van Dubbel Effect altijd zijn tol vraagt: voor iedere activiteit of stimulatie die door het lichaam wordt gevraagd, is er altijd een daartegenoverstaande uitputting van zenuwenergie. Deze “gelijke en daartegenoverstaande” reactie op valse stimulatie van het lichaam wordt altijd ervaren als fysiologische en mentale depressie die de uitputting van zenuwenergie laat zien. En het doet er niet toe of we de stimulatie van onze eigen anedraline gebruiken – of de “roes” van cocaïne – de prijs er van is altijd uitputting en soms de dood.

De enige manier om gezondheid te verkrijgen is door de condities aan te nemen die gezondheid voortbrengen en stoppen met jezelf te vergiftigen ! Je hoeft deze stelling niet zo maar te geloven omdat het hier staat. Gezondheiszoeker : bewijs het zelf !

Het volgende zijn factoren die de energie behouden en ondersteunen. Over de factoren die de energie draineren, zal ik in een latere nieuwsbrief meer zeggen.

  • Reinheid – beide uit- en inwendige reinheid van de lichaamsweefsels en lichaamsvochten.
  • Zuivere lucht.
  • Zuiver water.
  • Voldoende rust en slaap.
  • Het ideale dieet. (Rauwe plantaardige voeding)
  • Voldoende zonlicht en natuurlijk licht
  • De juiste (omgeving)temperaturen.
  • Regelmatige lichaamsbeweging.
  • Emotioneel evenwicht en vrijheid van verslavingen aan bijkomstigheden met een hoge zelfwaardering en een doelbewust zinvol leven
  • Opbouwende, versterkende relaties.

Zenuwenergie is een unieke term van de Natuurlijke Hygiëne en het heeft een specifieke definitie. Het moet op geen enkele wijze vergeleken of verward worden met het woord “energie” zoals je het van te voren altijd gebruikt hebt Zenuw-energie is op geen enkele wijze gelijk aan de verouderde energieopvatting. Zenuw-energie is niet datgene wat je krijgt door het eten van een chocolade-reep of een extravagante rit op de rug van een paard. Om je leven als een bevredigde Gezondheids-zoeker te zien en de mogelijkheden van alle rijkdom die je te wachten staat, moet een onderscheid worden gemaakt tussen “zenuwenergie” en de “verouderde energie”-opvatting. “Je lichaam door elkaar laten rammelen door een product of door spanning… brengt géén energie voort, maar put uit !” Het is tijd dat alle vormen van stimulatie in hun juiste proportie worden gebracht.

Stimulanten kunnen stimuleren tot er niets meer te stimuleren valt… omdat alle energie verspild werd.

In vorige nieuwsbrief werd Energievergroter 7 – een aangepaste omgevingstemperatuur – vermeld. Het feit dat alle menselijke wezens er een temperatuur van ongeveer 37 graden er op na houden, bewijst de magnifieke wijsheid die in het menselijk lichaam is ingebouwd. We hebben geen dokters nodig die ons vertellen hoe de temperatuur van onze lichamen te regelen. Deze informatie is opgeslagen in onze hersenen die onze lichaamstermostaat controleren los van ons bewustzijn.

Deze Energie-Vergroter is simpel: Vermijd bovenmatige stress door het lichaam bloot te stellen aan extreem hoge of extreem lage temperaturen. Beide, de hoge en de lage temperaturen zullen het lichaam onder stress brengen en de productie van abnormale hoeveelheden endogene toxische stoffen zal de aanpassingsreactie zijn van deze stress door blootstelling aan abnormale temperaturen. Het uiteindelijke resultaat zal een uitputting van de zenuwenergie zijn en de opbouw van Toxemie.

Dus onthoud, de Energie-Vergroter is: houd je comfortabel in zowel niet te extreem warme – als niet te koude omstandigheden. Niet voor niets proberen we deze condities na te bootsen in onze huizen, door ze te verwarmen. Maar ook in onze voeding kunnen we dit nastreven. Zeker in periodes waarin de uitwendige omstandigheden meer van ons vragen, is het verstandig om te luisteren naar het lichaam en extreme afkoeling te vermijden.

Soms echter zien we dat het lichaam zelf de temperatuur verhoogt in koorts. Dat is een vitale actie om een lichaamsvreemde stof of bedreiging op te ruimen.

Natuurlijk Langer Leven

Immanuel Kant, 18e-eeuws filosoof, beschreef de scheikunde van zijn tijd als een wetenschap, maar niet als een echte wetenschap, omdat die niet gebaseerd was op wiskunde – in ieder geval pas een eeuw later. Hetzelfde kan gezegd worden van biologie, de studie van het leven. In wiskunde, natuurkunde, kwantumfysica, enz. zijn er constanten: fysieke grootheden waarvan wordt aangenomen dat ze zowel universeel als onveranderlijk zijn. Biologie werd als te complex en te rommelig beschouwd om door eenvoudige natuurwetten te worden beheerst. Maar in 1997 sloot een energiefysicus uit Los Alamos zich aan bij twee biologen om universele schaalwetten te beschrijven die over de hele lijn van toepassing lijken te zijn.

Er werd een fascinerende observatie gepubliceerd. Het aantal hartslagen per leven is opmerkelijk vergelijkbaar, of je nu een hamster bent, helemaal tot aan een walvis. Dus hoewel muizen maar minder dan twee jaar leven, is hun hartslag ongeveer 500 tot 600 slagen per minuut – tot tien slagen per seconde, terwijl het hart van een Galapagos-schildpad 100 keer langzamer klopt, maar ze leven ongeveer 100 keer langer .

Er is zo’n opmerkelijke consistentie in het aantal hartslagen van dieren in hun leven dat een provocerende vraag werd gesteld: “kan het menselijk leven worden verlengd door vertraging van de hartslag?” Met andere woorden, als mensen vooraf worden bepaald om ongeveer drie miljard hartslagen in een levensduur te hebben, dan zou een vermindering van de gemiddelde hartslag het leven verlengen? Dit is niet zomaar een academische vraag. Als het zo werkt, zou men kunnen schatten dat een verlaging van de hartslag van gemiddeld meer dan 70 slagen per minuut, tot 60 slagen per minuut – tot wat veel atleten hebben – de levensduur theoretisch met meer dan tien jaar zou verlengen.

Het lijkt een beetje vreemd, maar zo werkt de wetenschappelijke methode: je begint met een observatie, zoals deze opvallende hartslaggegevens, en dan doe je een gefundeerde gok, of hypothese, die je vervolgens op de proef kunt stellen. Hoe kan men een levensverlengend effect van hartvertraging bij mensen aantonen?

Misschien zou een eerste poging in deze richting zijn om te zien of mensen met een langzamer hart langer leven, terwijl mensen anderzijds erover klagen dat er geen medicijn is dat de hartslag alleen maar verlaagt, dat onderzoekers aan mensen kunnen geven, aangezien medicijnen zoals bètablokkers de hartslag verlagen, maar ook een lagere bloeddruk veroorzaken. Geen medicijn zonder bijwerkingen !

Uit het tot nu toe verzamelde bewijs, weten we dat een hoge hartslag in rust, wat betekent hoe snel ons hart klopt als we gewoon in rust zijn, wordt geassocieerd met een toename van de mortaliteit in de algemene bevolking, evenals die met chronische ziekte. Een snellere hartslag kan leiden tot een sneller sterftecijfer. Een snellere hartslag in rust (RHR) wordt in verband gebracht met een kortere levensverwachting en wordt beschouwd als een sterke onafhankelijke risicofactor voor hartaandoeningen en hartfalen. U kunt zien hoe degenen met hogere hartslag in de komende 15 jaar ongeveer twee keer zoveel kans hadden om hartfalen te krijgen, bij mensen van middelbare leeftijd, ouderen, mannen en vrouwen. En wat van cruciaal belang is, is dat dit verband tussen hoe snel je hart gaat en hoe snel je leven gaat, onafhankelijk is van fysieke activiteit.

Natuurlijk, een lagere hartslag in rust wordt geassocieerd met een langere levensduur. Wie heeft een heel langzame pols? Atleten. Zoals je kunt zien, hoe fitter we zijn, hoe lager onze rustpols. Maar nee, ze ontdekten dat, ongeacht het niveau van fysieke fitheid, mensen met een hogere hartslag in rust het slechter doen dan mensen met een lagere hartslag; dus het lijkt erop dat het niet alleen een risicofactor is, maar een bonafide risicofactor, ongeacht hoe fit we zijn of hoeveel we oefenen. / lees verder onder de illustratie

Als onze hartslag 24 uur per dag omhoog gaat – zelfs als we slapen – kan al die pulserende spanning sommige elastische vezels in de slagaderwand breken, waardoor onze slagaders stijf worden. Het geeft onze slagaders niet genoeg tijd om te ontspannen tussen de beats door. En dus, hoe sneller ons hart, hoe stijver onze slagaders. Er zijn allerlei theorieën over hoe een verhoogde hartslag in rust onze tijd op aarde kan verkorten. Hoe dan ook, deze relatie is nu algemeen erkend. Het is niet alleen een marker van een onderliggende pathologie. Het is niet alleen een marker van ontsteking of een allergie (zie ook de onderzoeker Cola die aantoonde hoe de pols verhoogt na het eten dat het lichaam belast of als abnormaal ervaart. Bij +15 slagen zag hij dit als een teken van allergie).

De reden dat het belangrijk is om een ​​risicofactor van een risicomarker te onderscheiden, is dat als u de risicofactor beheert, u het risico beheert. Maar als het alleen maar een risicomarkering was, zou het niet uitmaken als we onze hartslag zouden verlagen. Maar nu hebben we zelfs bewijs dat het verlagen van onze hartslag ons sterfterisico verlaagt/vertraagt.

Het is aangetoond in ten minste een dozijn proeven tot nu toe, en eigenlijk willen we niet dat ons hart in rust meer dan ongeveer één slag per seconde klopt ! Voor de maximale levensduur is het doel één slag per seconde. Maar maak je geen zorgen als je te snel bent; hartslag is een aanpasbare risicofactor. Ja, er is een levensstijl die onze rustpols omlaag kan brengen.

Een ander onderdeel van Anti-aging: royale porties fruit.

Obesitas en Immuniteit

Op zijn site Nutritionfacts besteedt Dr. Michael Greger een serie aan obesitas. Hij wijst erop dat obesitas minder onschuldig is dan zomaar wat extra kilo’s met zich meedragen. Obesitas gaat gepaard met een verhoogd risico op tientallen ernstige aandoeningen, waarvan hij een ‘ABC’ maakt. Daaruit pluk ik voor deze brief de effecten van obesitas op het immuunsysteem en nier- en leveraandoeningen

“De SOS-studie, die het lot van duizenden bariatrische chirurgiepatiënten gedurende een decennium of twee volgde (vergeleken met een controlegroep die hun gewicht handhaafde en degenen die operatief ongeveer 20 procent van hun lichaamsgewicht verloren, leefden niet alleen langer, leden minder aan diabetes en minder aan hart- en vaatziekten, maar ze kregen ook minder kanker. Dit kan zijn omdat de antitumor-immuniteit lijkt te worden beïnvloed door het gewicht. Natuurlijke Killer-cellen zijn de eerste verdedigingslinie van het immuunsysteem tegen kankercellen (evenals vele virale infecties), en hun functie is ernstig aangetast bij obesitas. Wijs zwaarlijvige personen toe aan een afslankprogramma en er volgt een significante reactivering van hun natural killer-celfunctie binnen slechts drie maanden, en daarom is het moeilijk om de impact van het gewichtsverlies zelf te meten, aangezien fysieke activiteit alleen de activiteit van de natuurlijke killercellen kan stimuleren.

Aan de andere kant van het immuunspectrum wordt vermoed dat obesitas een oorzakelijke risicofactor is voor de ontwikkeling van de auto-immuunziekte multiple sclerose. Dit suggereert dat obesitas wordt geassocieerd met het ergste van twee werelden als het gaat om immuunfunctie: onderactiviteit als het gaat om bescherming tegen kanker en infectie, maar overactiviteit als het gaat om bepaalde inflammatoire auto-immuunziekten.

Maar er is meer; denk maar aan de relatie tussen obesitas en geelzucht. Dankzij de obesitas-epidemie is niet-alcoholische leververvetting nu de meest voorkomende leveraandoening in de geïndustrialiseerde wereld. Vet komt niet alleen in onze buik en dijen terecht, maar in sommige van onze interne organen. Meer dan 80 procent van de mensen met abdominale obesitas kan vette infiltratie in hun lever hebben, en bij mensen met ernstige obesitas kan de prevalentie meer dan 90 procent bedragen. Dit kan leiden tot ontstekingen, littekens en uiteindelijk tot cirrose en leverkanker. Momenteel is deze niet-alcoholische vette hepatitis de belangrijkste oorzaak van levertransplantaties bij vrouwen, en mannen zullen naar verwachting de vrouwen op de voet volgen.

Dan is er ook de impact op de nieren. Obesitas is ook een van de sterkste risicofactoren voor chronische nieraandoeningen. Je nieren compenseren de metabolische eisen van het overtollige gewicht door een rode lijn te vormen in wat ‘hyperfiltratie’ wordt genoemd om de extra werkdruk op te vangen. De resulterende verhoogde druk in de nieren kan de gevoelige structuren beschadigen en het risico op nierfalen op de lange termijn vergroten.

Als je door het obesitas-alfabet van de ermee verbonden risico’s wilt gaan, kan de L voor een verminderde longfunctie zijn, M voor het metabool syndroom, enzovoort…. Er is zelfs een X – voor xiphodynie – pijn aan het uiteinde van de onderkant van het borstbeen doordat de buik naar voren wordt gebogen.

Gezien de talloze gezondheidsproblemen die samenhangen met overgewicht, bedragen de jaarlijkse medische uitgaven die direct toe te schrijven zijn aan obesitas gemakkelijk 2.000 euro per jaar, waarbij zwaarlijvige werknemers met meerdere aandoeningen bedrijven tot 10.000 euro meer aan gezondheidszorgkosten kosten, vergeleken met slanke tegenhangers. Dit kan in feite een verklaring zijn voor een deel van de loonkloof die zwaarlijvige werknemers ervaren, aangezien bedrijven proberen deze kosten door te berekenen die verder gaan dan alleen brutale discriminatie. Tussen de kosten van de gezondheidszorg en de verminderde productiviteit in termen van verloren werkdagen, worden de totale levenslange kosten van obesitas voor kinderen en tieners geschat op meer dan 150.000 euro.

Volgens sommige schattingen bedragen de nationale kosten van zwaarlijvigheid ongeveer 150 miljard dollar, met nog eens 50 miljard per jaar toegevoegd in 2030 naarmate onze steeds zwaardere babyboomers ouder worden. Anderen zijn het hier diametraal niet mee eens, op basis van het ziekelijke feit dat zwaarlijvige personen misschien niet zo lang leven. Net zoals de medische kosten van aan tabak gerelateerde ziekten meer dan gecompenseerd kunnen worden door de kortere overleving van rokers, kunnen de levenslange gezondheidszorgkosten van zwaarlijvige personen lager uitvallen omdat verwacht wordt dat ze zoveel eerder zullen sterven. Dus de werkelijke kosten zijn misschien meer in levens dan in euros. In hoeverre verkort overgewicht jouw leven? Of is het je besluit om hier iets aan te doen en/of je hierbij te laten begeleiden?”

Had je trouwens onze publicatie, “Natuurlijk, Slank! al gelezen?
Het bevat enkele interessante benaderingen om op een natuurlijke manier gewicht te verliezen.

Tanden, een geval apart

Vandaag was ik bij de tandarts en die vertelde me dat ik paradontitis heb. Mijn zus raadde me aan om zilver te nemen en jou hierover te contacteren. Wat raad jij me aan om te doen?

Ik heb nooit hele goede tanden gehad, er bleef altijd veel vuil tussen mijn tanden steken, maar jaren geleden had ik dat niet altijd door, tot ik bij mijn huidige tandarts ging. Sindsdien haal ik ongeveer 1 keer per dag met tandenstoker (soms flos) het vuil van tussen mijn tanden. Vorig jaar was het eerste jaar dat ik geen gaatjes had en nu heb ik paradontitis.

Ik gebruik al ongeveer 5 jaar bijna geen tandpasta meer, maar kurkuma. In het begin gebruikte ik ook kokosolie, maar de wasbak en buizen kunnen dit niet aan, ondanks dat ik de meeste olie inslikte en niet veel gebruikte. Misschien was het niet slim om te stoppen met de kokosolie, aangezien die ontsteking werend is, maar ik deed het toch. Wat raad jij me aan? Is er iets natuurlijks om de tanden te poetsen dat goed werkt en dat ik kan gebruiken? En is het aan te raden zilver te gebruiken? Mijn zus vertelde me van jouw cursus en apparaat om dit zelf te maken. Is dit voor mij aanbevolen?

Het was al jaren mijn plan om al de informatie die ik de voorbije 20 jaar heb verzameld over tandgezondheid eens te verwerken. Dat probleem is zeer complex en ligt niet altijd aan de manier van poetsen of de middelen waarmee men poetst. Sommige mensen zijn extreem caries-gevoelig en waarschijnlijk zijn curcuma en kokosolie onvoldoende in de strijd daartegen. In de eerste plaats moeten de bacteriën permanent worden verstoord, zodat er geen tandsteenvorming kan plaatsvinden. Bestaande tandsteen-afzettingen vormen pockets die soms diep onder het tandvlees gaan en soms tussen de tanden diepe interdigitale ruimten vormen waar men met geen tandenborstel noch flos kan komen. Dat hangt veel af van de constructie van de tanden en moet individueel worden bekeken. 

Volgende tips behoren tot de basis-adviezen :

– de basis van een goede tandverzorging is : een goede tandenborstel (regelmatig te vervangen, zodra men merkt dat de poets-kwaliteit achteruitgaat) en een goed middel om de mondgezondheid te verbeteren. Daartoe reken ik oa. H2O2, groene klei, houtskool-poeder, tandzeep…

  • de tandenborstel dagelijks ontsmetten met H2O2 (zie ook de blokjes die eerder werden gepubliceerd met snelle tips over H2O2/Zuurstof)
  • de  tanden eenmaal per week poetsen met H2O2 3% : een paar druppels op een natte tandenborstel, goed poetsen en spoelen
  • regelmatig een nevel van H2O2 1-3% in de mond.
  • het gebruik van groene klei in de mond : een koffielepel droog in de mond, een klein beetje water bij drinken en er een papje mee maken dat men met de tong verdeelt over de tanden en waar men na een kwartier met de tandenborstel over gaat. (Hetzelfde is ook mogelijk met houtskool, of met een mengsel van houtskool en klei)
  • regelmaat in het tanden poetsen is nodig.
  • ik heb geen probleem met tandpasta, alleen met de ingrediënten die er soms inzitten. Een tandpasta kan de poetsmethode soms verbeteren. Nadat we tien jaar geleden Toothsoap ontdekten, maakten we daarop een eigen formule die nu gekend is als Tandzeep. Hierin hebben we naast biologische en neutraal smakende zeep ook etherische oliën verwerkt. In de 10 jaren met honderden gebruikers, hebben we veel reacties gehad op tandzeep en het heeft de mond/tandgezondheid van velen verbeterd.
  • colloïdaal zilver kan nuttig zijn als er sprake is van ontsteking, maar het verdwijnt snel in de keel en heeft een kortstondige uitwerking op dergelijke problemen, of moet zeer vaak herhaald worden, bv met een spray. 
  • soms is het nodig om voorafgaand aan eigen acties, een grondige reiniging te laten uitvoeren door een gespecialiseerde tandarts. Die kan zich ook uitspreken over het stadium waarin het tandverval of de pocketvorming is gekomen. Er kunnen soms moeilijk herstelbare technische problemen zijn, waar een gedegen advies zeker nuttig is.

Zie ook het door Rob Hundscheidt vertaalde artikel “De tanden, spiegel van de gezondheid” van Dr. Thomas Schleinitz. Je vindt dit artikel in Module N (Natur-El). Hij zegt daarin : “paradontose is gewoonlijk het gevolg van de verkeerde voeding van 20 – 30 jaar eraan voorafgaand.”

Tanderosie, aantastingen, loslatend tandvlees… laten zich op vier verschillende manieren verklaren:
1: de conditie en de kwaliteit van de tanden, de tandplaatsing, de hoeveelheid speeksel en de samenstelling van het speeksel`2/ de duur en de frequentie van blootstelling van de tanden aan voeding 3/ het soort voedsel en de manier waarop voedselresten kunnen achterblijven in de mond na het eten 4/ de samenstelling van de mondflora en de bacteriologische conditie in het algemeen. Elk van deze factoren zou moeten gezien worden in de context: het stadium van afbraak, de tandzorg, de mineralenbalans…