Laten we twee voorbeelden geven van mensen die het advies van Dr McDougall opvolgden voor twee verschillende aandoeningen, candida en acné.
“Ongeveer 5 dagen geleden had ik een wanhopige dag achter de rug bij de vaststelling dat ik geen vooruitgang boekte op het gebied van gezondheid en dacht ik eraan hoe ik de rest van mijn leven op een vetrijk koolhydraatarm dieet zou moeten zijn. Zoals 99% van de Candida-diëten voorstellen.“
“Ik heb de ziekte van Crohn en ik weet dat de ziekte van Crohn wordt veroorzaakt door candida, ook al wordt het niet officieel als de oorzaak erkend. Vijf jaar geleden, (ik was toen 14 jaar oud), verliet ik het ziekenhuis zonder medicatie en het advies om alleen wit brood, witte rijst, kip, gestoomde groenten en af en toe een banaan te eten. Mijn ontsteking was binnen een week of twee verdwenen, net als wat er nu gebeurde!
Dus .. ik had geen vet, maar nam elke dag een enorme hoeveelheid koolhydraten. Dit deed me denken aan “candida-vet-connectie”, in plaats van “candida koolhydraat-verbinding”, en ik kwam uw artikel over strikte vetbeperking tegen. Ik kan u niet genoeg bedanken voor de uitleg en voor het ontbrekende stuk van de puzzel die ik in de loop van de jaren heb opgebouwd. Voor mijn huidige uitbraak (dit is mijn tweede geweldige uitbarsting gedurende de 5 jaar dat ik “ziekte van Crohn” had, wat eigenlijk een bijproduct is van candida overgroei) heb ik volgens het advies een hoog vetgehalte gehandhaafd gedurende 2 maanden en een half. Gewoonlijk 220-230 g vet per dag, de helft olijfolie, de helft pindakaas. Ik heb twee maanden pijn geleden totdat ik naar de spoedafdeling ging vanwege een darmobstructie.Vijf dagen later volgde ik een maaltijdplan van 3000 calorieën, bestaande uit rijst, kipfilet, broccoli, forel en af en toe een banaan en zal deze kennis voor altijd vasthouden! Ik dank u absoluut voor de kennis en waarde die ik van u heb gekregen! Als een van uw vrienden of klanten Crohn’s heeft, zeg hem dan om weg te blijven van vetten, want dat is eigenlijk een bron van Candida. Ik voel me helemaal goed! Het is verbazingwekkend hoe snel je het kunt omdraaien.”
Maar vetarme voeding of vetreductie heeft niet alleen een invloed op Chrohn’s maar op alle chronische ziekten. Denk bv aan wat we schreven in Vraag en Antwoord 2, waar de ontdekking van Dr Gerson naar voor komt, dat “al zijn voedingsadviezen een maat voor niets waren – plantaardig, veel fruit en groenten, rauwkost, sappen – als aan de voeding vet werd toegevoegd, behalve één uitzondering.
Het volledig vermijden van vrije vetten en geconcentreerde vetbronnen kan sommige gevallen van acne drastisch verbeteren. Nina en Randa Nelson zijn de dochters van Jeff Nelson, eigenaar en oprichter van Veg Source. Ze zijn veganistische “tiener-beroemdheden” op YouTube, die vanaf de geboorte een veganistisch dieet hebben gevolgd. Vreselijke acne leidde hen om te experimenteren met een vetarm dieet, volgens het advies van Dr. McDougall. De resultaten waren verbluffend.
Niets werkt sneller voor het verbeteren van de symptomen van een hartaandoening dan het volgen van het advies van Dr. Esselystn, dat in wezen een vetvrij veganistisch dieet is (alleen volwaardige voedingsmiddelen). Zie zijn uitstekende boek ‘Hoe hart-en vaatziekten voorkomen en terugdraaien’ voor meer informatie.
Het kan de indruk geven, dat vetarme voeding tegen de geldende adviezen ingaat, waar kokosolie en andere vetten de hemel worden ingeprezen.
De langdurige praktijk leert echter dat vetarme voeding de gezondheid het beste ondersteunt en de meeste ruimte voor genezing schept.
De Weg naar Natuurlijke Gezondheid / digitaal boek
In plaats van de vier publicaties in 2020 in de Natuur&Gezondheid-serie, is er in 2021 de Vraag&Antwoord. Deze Module is compleet en kan aangevraagd worden bij Natur-El. Aan de hand van vragen en opmerkingen die in de loop van de voorbije jaren kwamen, doorlopen we in deze serie ongeveer alles dat een bijdrage levert voor natuurlijke gezondheid en genezing. – Behalve deze vier regelmatige publicaties, wordt ook de cursus Natuur&Gezondheid verder afgewerkt. Deze cursus bevat alles wat we hebben aan aparte thema’s, artikels, klankopnames, schema’s… en blijft permanent beschikbaar, module per module, of het geheel als de cursus Natuur&Gezondheid. Een overzicht van de 20 Modules is beschikbaar op aanvraag.
Aanvragen Module Q via het email-adres waarop je de Module(s) wenst te ontvangen)
Kosten : Module Q : 30 euro / Complete cursus Natuur&Gezondheid : 200 euro.
Maak je keuze en betaal op de Natur-El – rekening : IBAN: BE43 9733 7932 4901 – BIC: ARSPBE22 tnv Natur-El
“Kaas eten in vervanging van vlees is een valstrik” schreef Dr. Neal Barnard (PCRM). Nochtans dat is wat veel vegetariërs doen, meestal uit angst voor te weinig eiwitten. Het is waar dat het drinken van melk en het eten van kaas voor veel mensen ethisch meer acceptabel is “omdat er geen dieren worden gedood om melk te bekomen. Maar dit is niet het hele verhaal.
Dr. Barnard is een autoriteit als het gaat om plantaardige voeding. Wie ooit zijn boek las over het omkeren van diabetes, zal onder de indruk geweest zijn – vooral als men het in praktijk bracht en ziet tot wat het in staat is. In dat boek was dat al duidelijk, maar als je hem volgde doorheen de publicaties, merk je dat hij een kruistocht onderneemt tegen het gebruik van zuivel.
Zijn boek The Cheese Trap bevat vitale informatie. In dit boek legt Dr. Barnard nauwkeurig uit waarom kaas één van de slechtste voedingsmiddelen is. Sommige voeding doet verdikken – andere is verslavend, maar kaas is beide. In het boek worden de schadelijke effecten beschreven en hoe de gangmakers te werk gaan en de regeringen en instanties beïnvloeden om in het voordeel van zuivel te pleiten. Niemand hoeft erin te trappen. Dr Barnard geeft ons hier een knap staaltje van informatie over voeding, en in het bijzonder zuivel, in het licht van ontstekingen (en de ermee gepaard gaande pijn).
Het is vanzelfsprekend dat de beste manier om je gezondheid op de sporen te houden bestaat uit “preventie van ziekte”. Als preventie betekent oorzaken vermijden, OK, maar als preventie gevolgen opruimen wordt… kijk uit !
Er is ons verteld dat zuivel goed is voor het lichaam, maar de waarheid is dat kaas gevaarlijk kan zijn. Kaas zit boordevol calorieën, vet en cholesterol en kan ervoor zorgen dat u aankomt en leidt tot tal van gezondheidsproblemen zoals hoge bloeddruk en artritis. Erger nog, het bevat milde opiaten die het verslavend maken, waardoor dezelfde hersenreceptoren worden geactiveerd als heroïne en morfine.
Kaas is een van de voedingsmiddelen die de gemiddelde Europeaan het meest consumeert. Dat mag geen verrassing zijn, want kaas is super verslavend. De hunkering kan zelfs zo hevig zijn dat Dr. Neal Barnard het ‘zuivel-crack’ noemt. In veel opzichten werkt het net als een verdovend middel, waardoor de hersenen gaan schreeuwen om een nieuwe shot. En net als een verdovend middel kan die oplossing dodelijk zijn.
Kaas is in verband gebracht met hartaandoeningen, de nummer 1 doodsoorzaak. De link wordt versterkt door het feit dat cheddar en zijn goedkope tegenhangers de nummer 1 bron van verzadigd vet zijn. Het is bewezen dat torenhoge niveaus van cholesterol en verzadigd vet in kaas, evenals in andere zuivelproducten, atherosclerose verhogen en cardiovasculaire problemen veroorzaken.
Ondanks alle risico’s eten we elk jaar 17 kg kaas. “Zuivel crack” is de standaard geworden op zogenaamd gezonde sandwiches, salades en wraps. En macaroni en kaas wordt gevierd als een van de ultieme dinergerechten.
Maar waarom negeren we de risico’s en waarschuwingssignalen en duwen we het pedaal op het metaal met onze gezondheid? Omdat we voor de gek worden gehouden worden en een goed gesubsidieerde mythe achternalopen.
Als kaas naar oude sokken ruikt, waarom raken mensen er dan aan verslaafd? Het is een vraag die Dr. Barnard keer op keer heeft gesteld. En het is een van de voedingsmiddelen die nieuwe veganisten het meest missen van hun oude dieet. Het blijkt dat kaas een opioïde-achtig effect op de hersenen heeft dat vergelijkbaar is met dat van verdovende middelen. Vandaar de term ‘zuivel dope’.
Medisch wonder? Dr. Barnard deelt het verhaal van Katherine Lawrence, een veteraan uit de oorlog in Irak, die van artsen te horen kreeg dat ze een hysterectomie nodig zou hebben. In die tijd at ze grote hoeveelheden kaas, waaronder elke dag een gigantische kaasburger. Vlak voordat ze de procedure onderging, onthulde een laatste scan door artsen dat de endometriose die haar voortplantingssysteem plaagde, was verdwenen. De artsen waren verbijsterd! Haar enige verandering? Veganistisch eten en kaas uit haar voeding schrappen. Na haar wonderbaarlijke ommekeer is Katherine nu de trotse moeder van drie kinderen en helpt ze anderen een gezonder leven te leiden als instructeur van het Physicians Committee Food for Life.
Kaas en borstkanker: Hoewel de wetenschap nog steeds wordt geëvalueerd, legt Dr. Barnard uit dat vrouwen die borstkanker hebben gehad en minstens één keer per dag kaas eten, zichzelf een 49 procent hoger risico op overlijden geven. Hij veronderstelt dat het komt door hormonen in melk die ervoor zorgen dat de kanker groeit. “Het is alsof je kunstmest op een onkruid strooit”, zegt hij.
Kaas maakt je dik: er is echt geen manier om er omheen te komen. Dr. Barnard licht “The Weight Loss Champion” toe met het feit dat de gemiddelde Amerikaan elk jaar bijna 70.000 calorieën kaas eet! Dat is meer dan een volledige maand aan energie uit slechts één voedsel!
Kaas en de ziekte van Alzheimer: dit is mogelijk een van de meest hoopvolle gebieden van de medische wetenschap. Onderzoekers in Chicago hebben vastgesteld dat mensen die de hoogste hoeveelheid verzadigd vet consumeren, of het “slechte vet” in kaas, twee tot drie keer hoger risico hebben om de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen in vergelijking met degenen die lagere hoeveelheden aten. Omdat kaas en zuivel de belangrijkste bron van verzadigd vet in het dieet zijn, zegt Dr. Barnard dat hij vermoedt dat er een sterke correlatie tussen beide kan worden gemaakt.
In The Cheese Trap presenteert Dr. Neal Barnard een uitgebreid programma om lezers te helpen van hun kaasverslaving af te komen, zodat ze kunnen afvallen, meer energie krijgen en hun algehele gezondheid verbeteren. Dit gemakkelijk te volgen dieet bevat een schat aan gezonde recepten die zelfs de zwaarste trekjes zullen temmen – van pizza tot lasagne, tot ijs en cheesecake – zonder zuivel.
Typisch Hollands… kaaspromotie op verschillende manieren, vroeger en nu.
Maar mensen zijn betoverd door al die promotie die zuivel ooit kreeg, dat de meesten over de kritische kanttekeningen heen lezen.
afgeladen vol, wachten deze peren om gegeten te worden door gretige fruitliefhebbers.
De Jefkespeer is gekweekt te Ninove door hovenier Jozef (Jef) Thiebaut. Het is een perenvariëteit die uit zaad gewonnen werd in de abdij te Ninove, waar Jef veel bijdroeg tot de verspreiding van deze heerlijke vroege boterpeer.
Tijdens de Franse revolutie werden alle kerkelijke goederen onder de hamer gebracht. De abdij met boomgaard kwam terecht in de handen van notaris Jean-François Chaboceau, die de peer zijn naam gaf: Beurré Chaboceau. Het werd een geliefde luxepeer, maar de eigenlijke vinder werd min of meer vergeten. In de volksmond bleef ze echter bekend als de Jefkespeer
Deze perenboom heeft een sterke groei en is schurftbestendig. Daarom is het ideaal voor biologische teelt in kleine tuinen. Hij vormt kleine sappige peren met een zoete smaak. De Jefkespeer heeft een mooie goudgele kleur en kan in september en oktober gegeten worden. Eenmaal rijp, moet de peer onmiddellijk gegeten worden.Een unieke peer voor liefhebbers!
Kan een simpel kruid als paardebloem iets betekenen in de bestrijding van diabetes en leverbeschadiging ?
Om te beginnen heeft elke aandoening oorzaken en net zoals supplementen geen tekorten kunnen compenseren als de voeding als geheel niet deugt, kunnen ook kruiden de diepe bressen in onze verdediging niet rechttrekken, wanneer de basis van de voeding en de levenswijze wordt verwaarloosd. Paardebloemblad- en wortel, zie ik als een verlengstuk van de voeding, een stukje vergeten voeding, wellicht omdat we veel andere keuzes hebben en het niet moeten zoeken bij deze “‘noodvoeding” die we meestal kennen onder de naam “wilde groenten”.
Hoewel de meeste mensen paardenbloem (Taraxacum officinale) beschouwen als een vervelend onkruid, wordt de plant al lang in de kruidengeneeskunde gebruikt om de spijsvertering te bevorderen en de eetlust te stimuleren. De hele paardenbloemplant van wortel tot bloesem is eetbaar met een licht bittere, witlofachtige smaak.
De wortel zelf wordt soms geroosterd om caffeïnevrije paardenbloemkoffie te maken, maar dit zou ik niet aanbevelen. Bij gebruik voor therapie kan de gedroogde of verse wortel worden verwerkt tot thee, tincturen, afkooksels (infusies) en kompressen. In de traditionele Chinese en Indiaanse geneeskunde wordt paardenbloemwortel al lang gebruikt om maag- en leveraandoeningen te behandelen. Kruidkundigen weten dat het kan helpen bij de behandeling van vele aandoeningen, waaronder acne, eczeem, hoog cholesterol, brandend maagzuur, gastro-intestinale stoornissen, diabetes en zelfs kanker. Sommige beweringen worden beter ondersteund door onderzoek dan andere.
Paardebloem is ook bekend als pu gong ying in de traditionele Chinese geneeskunde en simhadanti in de Ayurvedische praktijk. De volksnaam “pissebloem” en de Franse bijnaam “pissenlit” verwijzen beide naar het diuretische effect van de wortel.
Waarom Paardebloemblad en -wortel toevoegen aan de voeding, of het gebruiken voor therapie ?
Ondanks het lang gebruik in de traditionele kruidentherapie, is er weinig wetenschappelijk bewijs dat het medicinaal gebruik van paardenbloemwortel ondersteunt. Hoewel er dier- en laboratoriumonderzoeken zijn geweest, zijn er maar weinig overgegaan tot proeven bij mensen. Het meeste onderzoek is gesponsord door belanghebbenden. Geen enkele industrie heeft er baat bij dat mensen de oplossingen voor hun gezondheidsproblemen in hun eigen tuin vinden, dus we moeten niet hopen dat er spoedig grootschalig onderzoek zal zijn dat zal aantonen hoe het gebruik van paardebloemblad voeding voor de lever is, die de lever helpt optimaal te functioneren, waardoor de positieve neveneffecten zijn : een mooie huid, een normale afscheiding en gebruik van insuline, een stabiele suikerspiegel, en alle andere bijverschijnselen die we met “gezondheid” associëren.
Dit zijn enkele conclusies die voortkomen uit het onderzoek :
Hoge Bloeddruk
Sommige wetenschappers zijn van mening dat de diuretische eigenschappen van paardenbloem medische toepassingen hebben, waaronder de behandeling van prediabetes of premenstrueel opgeblazen gevoel en het vasthouden van water (oedeem).
Diuretica, ook bekend als ‘plaspillen’, worden vaak gebruikt voor de behandeling van hoge bloeddruk, hartfalen, leveraandoeningen en sommige soorten nieraandoeningen. Sommige wetenschappers zijn van mening dat de diuretische eigenschappen van paardenbloem medische toepassingen hebben, waaronder de behandeling van prediabetes of premenstrueel opgeblazen gevoel en het vasthouden van water (oedeem). Medicijnen veroorzaken bijwerkingen, waaronder spierkrampen, hoofdpijn, duizeligheid en veranderingen in de bloedsuikerspiegel. Dit kan worden voorkomen door het gebruik van paardebloemwortel.
Een onderzoek uit 2009, onder toezicht van de National Institutes of Health, vond dat een enkele dosis paardenbloemextract per dag de frequentie van het urineren, maar niet het volume, verhoogde bij de 28 vrijwilligers binnen vijf uur na een dosis.
Hoewel de onderzoekers niet konden bepalen hoe paardenbloem dit effect veroorzaakte, leert de frequentie/het volume dat het extract werkt bij irritatie van de blaas en wellicht is zijn waterafdrijvend effect gewoon een resultaat van een verbeterde werking van de lever.
Huidbeschadiging
In de volksgeneeskunde wordt gedroogde paardenbloemwortel vaak vermalen tot een pasta en gemengd met water om een verzachtende pasta te creëren voor huidaandoeningen zoals acne, eczeem, psoriasis, huiduitslag en steenpuisten.
Hoewel er weinig bewijs is dat paardenbloem deze aandoeningen beter of sneller kan behandelen dan de huid aan zichzelf over te laten, lijkt het milde anti-inflammatoire en jeukwerende eigenschappen te hebben, die wellicht opnieuw in relatie staan met de werking van de lever. Onderzoek leert ook dat paardebloemwortel kan helpen om schade door de zon te voorkomen.
Een onderzoek uit 2015 uit Canada meldde dat paardenbloemextract schadelijke ultraviolette B-straling (UVB) kan blokkeren wanneer het op de huid wordt aangebracht, waardoor deze wordt beschermd tegen schade door de zon en het risico op huidkanker wordt verlaagd.
Hoewel dit een mogelijke weg suggereert voor de ontwikkeling van medicijnen, is het ook bekend dat paardenbloem bij sommige mensen contactdermatitis veroorzaakt (meestal van het witte melksap), vooral bij kinderen. Als zodanig moet je voorzichtig zijn bij het aanbrengen van paardenbloemextract op de huid om een allergische reactie te voorkomen.
Diabetes
Van paardenbloemwortel wordt aangenomen dat het antidiabetische eigenschappen heeft vanwege een oplosbare vezel die bekend staat als inuline. Inuline bevat een complex koolhydraat dat bekend staat als fructooligosaccharide (FOS) dat de groei van gezonde bacteriën in het maagdarmkanaal ondersteunt en de ongezonde elimineert. Dit alleen al verhoogt de insulinegevoeligheid door de suikerstroom van de darm naar de bloedbaan te vertragen, waardoor pieken in de bloedsuikerspiegel of insulinespiegels worden voorkomen.
Een evaluatie uit 2016 van onderzoeken van de Universiteit van Aarhus in Denemarken suggereerde dat paardenbloemextract ook de pancreascellen stimuleert om insuline te produceren, de bloedsuikerspiegel beter onder controle te houden en hyperglykemie te voorkomen.
Leverbeschadiging
Paardebloem wordt vaak geconsumeerd als tonicum dat de lever “reinigt”. Een studie uit 2010, gepubliceerd in de Journal of Ethnopharmacology, meldde dat muizen die een extract van paardenbloemwortel kregen, een significante vertraging van de progressie van leverlittekens (fibrose) ervoeren in vergelijking met muizen die een placebo kregen. Volgens het onderzoek was het extract in staat om de primaire cellen die betrokken zijn bij fibrose, de zogenaamde hepatische stellaatcellen, te inactiveren. Hierdoor werd de oxidatieve stress op de lever vrijwel opgeheven, waardoor de lever kon genezen en langzaam kon regenereren.
Kanker
Voorlopig onderzoek suggereert dat paardenbloemwortel veelbelovend kan zijn als middel tegen kanker. Het doet dit door apoptose te induceren, ook bekend als geprogrammeerde celdood, in bepaalde kankercellen. Apoptose tast alle cellen van het lichaam aan, waardoor oude cellen kunnen worden vervangen door nieuwe. Bij kanker stopt de apoptose, waardoor de tumorcellen ongehinderd kunnen groeien.
Een studie uit 2012 van de Universiteit van Windsor in Canada meldde dat paardenbloemwortelextract in reageerbuisstudies apoptose in pancreas- en prostaatkankercellen kon induceren, waardoor hun groei werd vertraagd of hun verspreiding werd voorkomen. In deze studie werden geen andere kankerceltypes onderzocht. Verschillende latere onderzoeken hebben aangetoond dat verschillende extracten van paardenbloemwortels apoptose bij leukemie en melanoom konden veroorzaken. Ik ken in ieder geval één man die meer dan 20 jaar lang dagelijks rekende op paardebloem om zijn kanker onder controle te houden. Zo moeilijk is het advies niet om elke dag een theelepel gemalen paardebloemwortel te gebruiken op de lege maag, of het op te lossen in wat water, een kruidenthee of een soep of smoothie.
De onderzoeken zijn veelbelovend, maar zoals ik eerder opmerkte is er maar weinig belangstelling om serieuze grootschalige onderzoeken te doen naar kruiden, voeding, levenswijze… en die dan voldoende onder de belangstelling te brengen. Om er een algemene regel van te maken, is verder onderzoek nodig voordat paardenbloemwortel kan worden aanbevolen voor de preventie of behandeling van kanker, maar ik neem aan dat een dergelijk advies nooit iemand kwaad heeft gedaan. .
Zijn er waarschuwingen of situaties waar paardebloem schade kan veroorzaken?
Paardebloemwortel wordt over het algemeen als veilig beschouwd en wordt door volwassenen goed verdragen als het met mate wordt geconsumeerd. Sommige mensen kunnen zeldzame bijwerkingen krijgen, waaronder maagzuur, diarree, maagklachten en een geïrriteerde huid. Dit heeft meestal te maken met het witte melksap in verse paardebloemwortel en bloemstengel. Dit wordt meestal vermeden door het te gebruiken in gedroogde vorm. Paardebloem bevat jodium en latex, dus vermijd het als je allergisch bent voor een van deze stoffen.
En in relatie tot medicijnen?
Paardebloem kan een wisselwerking hebben met bepaalde medicijnen, hetzij door te beïnvloeden hoe het medicijn in de bloedbaan wordt opgenomen, door de lever wordt gemetaboliseerd of via de urine uit het lichaam wordt verwijderd. Het is natuurlijk dubbel wanneer iemand probeert via klassieke middelen de gezondheid op de sporen te krijgen, terwijl het eerste wat natuurlijke middelen doen – en dat is zeker van toepassing op paardebloem – is het lichaam te helpen om zich te bevrijden van lichaamsvreemde substanties, inclusief de medicijnen. Het zijn twee werelden die diametraal tegenover elkaar staan en dat wordt door weinig mensen begrepen. Mensen die op twee paarden wedden en een beetje van het ene en een beetje van het andere ‘snoepen’, hebben wellicht niet het verhoopte effect.
Hoeveel moet je gebruiken om resultaat te hebben ?
In feite zijn er geen standaardadviezen, en het hangt af van wat er nog meer in de therapie voorkomt. Slechts zelden wordt een therapie alleen maar op paardebloem(wortel) gebouwd.
Verse paardenbloemwortel: 2 tot 8 gram per dag
Paardenbloemwortelpoeder: 3 tot 4 gram gemengd met 150 milliliter warm water
Paardebloemthee-infusie: 1 eetlepel gehakte wortel (gedroogd) gemengd met 150 milliliter heet water gedurende 20 minuten laten trekken en afzeven.
Verse wortelextract met minstens 10% actieve stoffen: 1 tot 2 eetlepels per dag
Gedroogd paardenbloemextract: 0,75 tot 1,0 gram per dag
Nota :
Paardebloem absorbeert gemakkelijk pesticiden, zware metalen (zoals lood, nikkel, koper en cadmium) en andere stoffen uit de omgeving, dus het is over het geen goed idee om wilde paardenbloem te eten als de zuiverheid van de grond, het water en de lucht zijn niet bekend. Gebruik het nooit uit een industrieel vervuilde omgeving / ook met een industrieel verleden.
De beste tijd om paardenbloemwortel te oogsten
Paardebloemwortel wordt traditioneel in de herfst geoogst wanneer de concentraties inuline het hoogst zijn. Omdat de wortel chemicaliën in de grond absorbeert, vermijdt het oogsten van wortels langs wegen, opritten, septic tanks, zwembaden, airconditioningunits of barbecueroosters.
Als je de geoogste wortels niet meteen wilt gebruiken, kun je ze in een dehydrator drogen en maximaal een jaar in een glazen pot bewaren. Indien correct gedroogd, zou de buitenste pel een donkere kleur moeten hebben, terwijl de binnenste kern roomwit zou moeten blijven.
