In Gazet Van Antwerpen (online) lazen we :
“Levenswijze mogelijke oorzaak voor Alzheimer”
Een vergelijkende studie in de Verenigde Staten en Afrika heeft aangetoond dat het krijgen van Alzheimer mogelijk niet alleen bepaald wordt door erfelijkheidsfactoren, maar ook door de levensstijl. De onderzoekers vergeleken tussen 1993 en 1998 het voorkomen van Alzheimer bij zwarten uit Indianapolis met dat van Nigerianen uit Ibadan. Er werden 4500 personen ouder dan 65 jaar in het onderzoek betrokken. Opmerkelijk was dat de proefpersonen uit Indianapolis twee tot drie keer sneller de ziekteverschijnselen vertoonden dan de arme bewoners van Ibadan. De mensen uit Ibadan aten zoete aardappelen, palmolie en slechts af en toe een klein stukje vis. Hun bloeddruk en cholestorolgehalte waren opmerkelijk laag. Vaatziekten zoals hoge bloeddruk, arteriosclerose en beroerten zijn de boosdoeners bij Alzheimer.
“Amalgaam en Alzheimer”
Door Dr. K.J. Probst / vertaling R.A. R. Hundscheidt
“Dat amalgaam schadelijk voor de gezondheid is en daarbij vooral het immuunsysteem vernietigt, wordt door meer onderzoeken bewezen. In een nieuw onderzoek komt de samenhang tussen amalgaam en de Alzheimer-ziekte aan het licht : (1) Bijzonder alarmerend aan dit onderzoek is de ontdekking van de onderzoekers dat de allerkleinste hoeveelheden – nog ver onder de helft van de vrijgezette kwikzilverwaarden van bijvoorbeeld de amalgaamvullingen – reeds zenuwvernietigende reacties oproepen.
Reeds minimale kwikzilversporen zijn voldoende om de voor de Alzheimer-ziekte typisch zijnde “amyloide Plaques” op te roepen. Andere geteste materialen, zoals bijvoorbeeld aluminium, leidden niet tot deze reactie, maar alleen kwikzilver, en dat reeds in minimale hoeveelheden. De onderzoekers hebben hun resultaten op een videofilm vastgelegd, die vrijgegeven werd en door iedereen gekocht kan worden (2). Bovendien hebben de onderzoekers deze film ook op internet gezet (3).
De onderzoekers kunnen 7 zieke eiwitkenmerken nawijzen, die voor de Alzheimer ziekte verantwoordelijk zijn. Al deze kenmerken ontstaan door de aanwezigheid van reeds zeer kleine hoeveelheden kwikzilver als katalysator.
Commentaar: Alhoewel door de schoolwetenschap in het verleden en tegenwoordig de amalgaamproblematiek als onbetekenend wordt afgedaan, laten steeds meer onderzoeken zien dat kwikzilver een giftige en echt levensgevaarlijke stof is. Zoals ook uit andere onderzoeken bekend is, laten de kwikzilverdepots zich met macroalgen uit het lichaam drijven (4). Daartoe zijn de zogenaamde microalgen zoals bijvoorbeeld Spirulina of de geprezen AFA-algen niet geschikt, maar de macro-algen zoals bv. het bruine alg Ascophyllum nodosum, of de met betrekking tot de ontgiftigings functie werkzame Chlorella algen.
- (1) C.C. Leong et al: Retrograde degeneration of neurite membrane structural integrity of nerve growth cones following in vitro exposure to mercury neuroreport 2001; 12:733-737
- (2) Karen Thomas, Media Relatkions, University of Calgary, Faculty of Medicine, Tel. 001-403-2202945, fax: 001-403- 210-8141.
- (4) K. J. Probst: “Energieschub aus den Meer”. Fit fürs Leben Verlag 1998, ISBN nummer 3 – 89526 – 01- 0
Wartaal in de gezondheidsberichtgeving
Kan koffie de Ziekte v. Parkinson tegenhouden?
Dit is een vraag zoals een andere en ze wordt gesteld in een gezondheidsblad. Ze wordt gesteld door mensen die graag middeltjes en remedies promoten als de ultieme oplossing voor diepe beschadigingen van het organisme. Dergelijke artikels worden geschreven door mensen die hierop graag bevestiging geven, omdat dergelijk antwoord de wereld insturen meer populariteit oplevert dan mensen wijzen op verantwoordelijkheden. Zou koffie in staat zijn om al die nadelen en onzinnige gezondheidsrisico’s zoals ze op de voorgaande pagina’s zijn beschreven, in één keer ongedaan te maken ? Voor hygiënisten is het antwoord klaar… een nutteloos bewijs en een tegen de borst stotende kwelling van weer zoveel ratten en muizen in laboratoria. De verklaring was nochthans mooi : “Coffeïne zou het verlies aan dopamine, een neurotransmittor (een chemische stof die zorgt voor de doorstroming van zenuwimpulsen) die cruciaal is bij het optreden van Parkinson, verminderen.” En je hoeft niet eens zo’n verstokte drinker te zijn. Het equivalent van 2 à 3 tassen koffie blokkeert een bepaalde receptor in de hersenen die verantwoordelijk wordt geacht voor het verlies aan dopamine. Hoe hoger de dosis, hoe groter het effect. Heeft men ook onderzocht welke schaduwzijde deze blokkade van het verlies heeft ? Dat kwam niet aan de orde. Dat is voer voor weer een ander onderzoek. Wat me eigenlijk verbaast is, dat als dàt waar is, hoe ooit iemand de ziekte van Alzheimer heeft kunnen krijgen? Als 2 à 3 tassen volstaan, terwijl het gemiddelde verbruik al hoger ligt… Moeten we dan de Alzheimer-patiënten zoeken in de niet-koffiedrinkers… of ligt de waarheid net andersom?
Wist je dat verouderen, met al zijn aandoeningen, te maken heeft in het minder gemakkelijk opnemen en verspreiden van zuurstof doorheen het systeem?
