De aarde is er groen van. Overal waar ze maar even de kans krijgen om de kop op te steken, komen planten tevoorschijn en proberen de ruimte voor zichzelf uit te breiden, al of niet in harmonie met andere planten.
Plantengroei is iets dynamisch. Als de plaats en de omstandigheden er geschikt voor zijn, mag je ze verwachten. Je vraagt je soms af van waar al die planten zomaar ineens komen. Zelfs op plaatsen waar jaren nauwelijks iets gegroeid heeft, kan ineens een explosie van plantengroei zich voordoen. De bodem is een immens reservoir van zaden die wachten op de ideale omstandigheden om te ontkiemen en te groeien.
In Engeland heeft men in 1995 een onderzoek verricht naar de hoeveelheid onkruidzaden die de bodem bevat. Op een stuk grond van 4000 m² heeft men de toplaag (de bovenste 10 cm met de meeste zaden) onderzocht en de aantallen zaadjes die men vond geteld.
Dit geeft een idee (tenminste van de onderzochte plek):
> meer dan 0,5 miljoen zaadjes van Varkensgras
> 700.000 zaadjes van Herderstasje
> 1,33 miljoen zaadjes van Vogelmuur
> 6,75 miljoen zaadjes Straatgras
De uitslag van zo’n onderzoek kan voor iedere bodemsoort verschillend zijn,
maar dit ging over een stuk grond van 40 miljoen cm2;
dat lijkt me niet eens zoveel als je weet dat er gemakkelijk 100 zaden per cm2 te vinden zijn.
Je ziet in welke grootte orde zaden voorkomen in de bodem. Maar uiteindelijk moet dit niet verbazen want planten kunnen gigantische hoeveelheden zaden produceren op een jaar:
> 1 plant melganzevoet produceert tot 39 000 zaden in 1 seizoen
> 1 plant straatgras produceert tot 8 000 zaden
> 1 plant Grote Weegbree vormt tot 36 000 zaden
> Koningskaars produceert tot 220 000 zaden per plant/seizoen.
Elke keer als de grond omgewoeld wordt, worden massaal veel zaden aan de oppervlakte gebracht. Door hun contact met licht, lucht, water… beginnen ze aan een nieuwe cyclus. Je hoeft daar helemaal niets voor te doen. Dat gaat helemaal vanzelf.
Ook vogels zijn buitengewone zaad-verspreiders.
En dat maakt dat wij ons ieder jaar opnieuw kunnen verheugen in een overvloed aan eetbare wilde groenten. Nadat we in het PûrNatûr-abonnement de basis hebben gelegd en vragen hebben beantwoord die voor elke gezondheidszoeker evident zijn, en de Beter-Af-Zonder-serie is voltooid, zijn we nu bezig met de Wilde Groenten-serie.
“Zomaar Vanzelf” komt uit de inleiding van deze serie en we zetten de focus op alle aspecten van het goed omspringen met onze omgeving : over doorlevende groenten, tientallen eetbare planten, hoe ze gebruiken – en soms ook, hoe ze in eigen omgeving brengen, zodat je heel dichtbij een ruime variatie hebt aan eetbaar groen.
Volgende week hebben we de 12e les in de serie Natuur&Gezondheid. Het geeft in ieder geval een antwoord op een vraag die ik verleden week kreeg : “Wanneer ik nog eens iets vind zeggen over hoe veroudering kan worden afgeremd of voorkomen…
