Ongemakken van de Hygienist

De Natuurlijke Hygiëne heeft wellicht één nadeel, dat is zijn naam. Ik noem het liever de LevensWetenschappen, of de studie en de toepassing van de Levenswetten. Een ander nadeel is het in praktijk brengen van zijn adviezen in een onnatuurlijke wereld. Veel aanhangers zullen ervaren hebben, dat consequent natuurlijk leven regelmatig wrijvingen geven, onbegrip en zelfs conflicten. Op die momenten wordt de beginselvastheid van een persoon beproefd. Je wordt uitgedaagd, uitgesloten of men maakt belachelijk wat je zo nauw aan het hart ligt. Het is pijnlijk als je in je omgeving op geen steun kunt rekenen. Je kunt alle schadelijke praktijken onderhouden, en daar krijg je geen kritiek op… maar je begint je verantwoordelijkheid te nemen op het vlak van voeding en levenswijze, en daar komt zich iemand bemoeien met je gezin, met je kind, met je gezondheid…

We leven in een maatschappij die niet georganiseerd is op hygiënistische principes. Bekeken door een hygiënistische bril, kan je nauwelijks spreken van “organisatie”, maar eerder van chaos, een maatschappij die haar leden leidt naar het zich ongebreideld overgeven aan alles wat in strijd is met de natuurlijke (hygiënistische) standaard.  In een dergelijke wereld consequent natuurlijk leven geeft ongemak en vraagt een visie en het besef wat het waard is. 

Doorheen de jaren hebben we voldoende verhalen gehoord van mensen die geridiculiseerd werden door hun niet-hygiënisch levende vrienden en familie. Met hun weerstand en kritiek en hun psychologische druk, kunnen ze het behoorlijk lastig maken. De reden is dat ze niet begrijpen wat we doen (en vaak niet proberen te begrijpen). Soms weten ze wel dat dit het beste is, maar zij zelf zijn zo fanatiek verknocht aan hun gewoonten en verslavingen, dat het ergste wat ze zouden meemaken, is dat iemand het bewijs zou leveren dat men zich daarvan kan losrukken. Daarom gebruiken ze de woorden die op hun van toepassing zijn op jou : “je bent extreem, fanatiek, het is een experiment, je zult tekorten krijgen…”

Laten we eerlijk zijn; als we de hygiënistische weg gekozen hebben, gaan veel dingen compleet anders. Dat alleen voelt (in het begin) al onprettig. Veel mensen vallen het liefst zo weinig mogelijk op met hun voeding en levenswijze, want dat was niet de bedoeling dat zoiets hen in het middelpunt van de kritiek en de belangstelling zou brengen. 

uit folder V250 / De ongemakken van de Hygiënist / onderdeel van het PûrNatûr-abonnement

“Eén van de eerste plichten van elke dokter is de massa onderwijzen om geen medicijnen te nemen.” William Osler 1849-1919 – wordt gezien als de vader van de moderne geneeskunde

Op 24 mei is De Groene Dag-voorzitter Emmy dokter geworden in de microbiologie. Gefeliciteerd! Ze heeft onlangs een mooie les over de resultaten van het jarenlange onderzoek gegeven. Super interessant wat allemaal van invloed is op de microbioom van pasgeboren baby’s. En hoe je zelf kunt kijken of je een goed microbioom hebt. De opname van de les is nog te bekijken. Deze is beschikbaar tegen een vrije bedrage. Zie hier de link naar de video. 

Stel jezelf de juiste vragen

Veel mensen maken zich zorgen over voldoende eiwitten, voldoende vitamines en mineralen, maar zelden of ze voldoende voedingsvezels hebben gehad. Nochtans in het algemeen kan men besluiten dat de overgrote meerderheid van alle mensen schromelijk tekort schieten in voedingsvezels, 365 dagen per jaar, en dat jaar na jaar. Voedingsvezels zijn stoffen die gewoonlijk niet door het lichaam worden afgebroken. Ze komen onverteerd in de darm. Vezels leveren geen voedingsstoffen, maar hebben een aantal nuttige functies voor het lichaam. Ze dienen als voedingsbron voor (goede) bacteriën die in de darm leven. Ze zetten voedingsvezels om in nuttige stoffen (fermenteren) die bijvoorbeeld door de cellen in de darmwand als energiebron gebruikt kunnen worden.

Naast het stimuleren van de goede bacteriën, helpen voedingsvezels ook water in het darmvolume vast te houden, waardoor de ontlasting soepel blijft. Dit is gunstig voor een goede stoelgang. We weten dat vezels een positieve invloed hebben op overgewicht, bloeddruk en cholesterolgehalte.

Er zijn verschillende soorten voedingsvezels, met elk hun eigen functie in de darm. Oorspronkelijk werd gesproken over oplosbare en niet-oplosbare vezels. Tegenwoordig spreken we over fermenteerbare – en niet-fermenteerbare vezels. Onder fermenteerbaarheid verstaan we de mate waarin de vezels in de dikke darm kunnen worden afgebroken. Vezelrijke producten bevatten vaak verschillende soorten voedingsvezels.

Een aantal van die vezels worden in de dikke darm afgebroken (gefermenteerd) door bacteriën. Ze dienen als voedsel voor ‘goede’ bacteriën in de darm, maar ook als voeding voor de darmcellen zelf. Daarmee dragen ze bij aan een goede afweer, want deze bacteriën en darm(epitheel)cellen ondersteunen het immuunsysteem en zorgen ervoor dat ziekteverwekkers minder kans krijgen. Deze vezels worden ook prebiotica genoemd. Ze komen voor in groenten, peulvruchten, fruit, en bepaalde granen. Meestal wordt bij “voedingsvezels” direct aan volle granen gedacht, en er is zelfs een moment geweest dat graanvezels een populair voedingssupplement was. Maar vooral de vezels uit vers fruit en groenten zijn voor de gezondheid onmisbaar.

Niet-fermenteerbare voedingsvezels worden niet afgebroken door bacteriën. Ze blijven intact en kunnen vocht opnemen. Zo vergroten ze het volume van de ontlasting en houden deze soepel. Op deze manier dragen ze bij aan een vlotte transit . Niet-fermenteerbare vezels zitten vooral in volkoren graanproducten, bonen, kool, wortelen en zemelen.

Fermenteerbare vezels die als voedsel dienen voor goede bacteriën, prebiotica, zijn inuline en fructo-oligosacchariden. Deze stoffen vind je bijvoorbeeld in bananen, witlof en uien. Maar ook pectines in groenten, fruit en glucanen uit graanproducten kunnen door de darmbacteriën worden gefermenteerd.

uit V19 – Voedingsvezels / maakt deel uit van het PûrNatûr abonnement.

Asperges eten

Onder “gezondheidsbevorderende groenten’, lees ik :  “Asperge bevordert de ontgifting via de urine en de lever. De voorwaarde hiervoor is, dat ze niet opgediend worden met vette sauzen. Dat kan iedereen begrijpen. Asperges zijn best lekker zonder vet – eigenlijk nog het best rauw. 

Wat bepaalt hun werking?  In de eerste plaats is er de natuurlijke diuretische of vochtafdrijvende werking, een resultaat van de hoge kalium/natrium verhouding, het aminozuur bèta-asparagine en fructosanen. 

De heldere, enigszins grasachtige smaak van de groente is slechts één reden om ervan te houden. Asperges worden gewaardeerd om hun voedingsvoordelen en er is aangetoond dat ze potentiële kankerbestrijdende en diuretische eigenschappen hebben.

Wat zijn asperges precies?

Asperges zijn een groente die afkomstig is van een plantengeslacht met ongeveer 300 soorten, waaronder enkele die als sierplant worden gekweekt en andere die door bloemisten worden gebruikt in arrangementen en corsages. De meeste mensen zijn bekend met de eetbare variant die bekend staat als tuinasperges of Asparagus officinalis.

Tuinasperges werden ruim 2500 jaar geleden voor het eerst geteeld in Griekenland, en volgens deskundigen genoten de oude Romeinen ervan. In tegenstelling tot de meeste groenten, die eenjarige planten zijn en in het seizoen moeten worden geplant, zijn asperges een vaste plant die jaar na jaar teruggroeit. Daarom jagen sommige mensen regelmatig op asperges die in het wild groeien. Dat hebben we in Spanje dikwijls genoeg kunnen zien.

Asperges groeien meestal in gematigde klimaten, op enigszins basische bodems. Tegenwoordig lopen China, Thailand, Mexico, Peru en Duitsland voorop in de commerciële teelt van asperges in de wereld.

Hoewel groene asperges veruit de meest voorkomende zijn, bestaan ​​er ook roze, paarse en witte varianten. Deze komen van dezelfde plant, maar bij de witte asperges ontbreekt het aan pigment omdat de plant volledig ondergronds is gegroeid, waardoor er nooit kleurproducerend chlorofyl ontstaat. Wanneer de plant door de grond breekt, wordt hij door blootstelling aan zonlicht groen, en sommige soorten bevatten anthocyanine, een pigmenthoudende verbinding die een paarse tint creëert.

Witte asperges hebben een mildere smaak en worden in grote hoeveelheden geteeld in Frankrijk. Daarom worden ze veel aangeboden in de groentehandel in Europa.

Is het oké om asperges rauw te eten? – Ja, asperges kunnen rauw of gekookt worden gegeten, en de voedingswaarde verandert hoe dan ook niet veel.

Kun je te veel asperges eten? – Er zijn geen bijwerkingen bekend van het eten van te veel asperges, maar in grote hoeveelheden kunnen de vezels in de groente diarree, gasvorming of een opgeblazen gevoel veroorzaken.

Bepalen asperges je plasgeur? – Iets minder dan de helft van de bevolking heeft een genetische samenstelling die zwavelverbindingen produceert bij het verteren van asperges, wat een tijdelijke sterke (maar onschadelijke) geur kan veroorzaken. Het vermogen om deze geur te detecteren wordt ook bepaald door de genetica.

Ontgiften asperges je lichaam? – Verbindingen in asperges hebben een diuretisch effect, en er zijn indicaties dat asperges specifieke ontgiftende eigenschappen hebben. Het blijft een van de gezondste groenten die het lichaam in evenwicht houden. Nu nog eten in het seizoen !

uit : V131 / Wilde Groenten / Asperges.

Zie ook het artikel in NatuurStemmingen : “Asperges en Kanker”

“Asperges die met een enorme vitaliteit de grond uitkomen, geladen met uiterst menslievende stoffen.“

Te Extreem

“Ik heb gehoord dat het niet veel uitmaakt wat men eet, op voorwaarde dat men volledig geestelijk in overeenstemming is met wat men eet. Ik had graag uw mening hierover gekend.” 

Ik heb dat ook gehoord toen ik op een cursus over Positief Denken sprak over voeding. Dat was doodzonde. Stond ik nog in zo’n kinderschoenen, dat ik niet begreep dat de juiste mentale attitude daar overheen kan? Was ik een voordrachtgever over positief denken, die het nodig vond om het elders te zoeken? De dame die deze informatie verspreidde bezocht zelf ook ooit onze cursus. Eigenlijk had ik medelijden met haar. Met minstens 40 kg overgewicht en motorische problemen, was ze niet in staat de relaxatieoefeningen in lighouding of staand uit te voeren. Ze bleef de hele tijd op de stoel zitten. 

“Ik doe het allemaal mee in mijn hoofd”, verzekerde ze me. Ik kon het niet begrijpen. Beantwoordde deze conditie aan wat ze zich visualiseerde over zichzelf, haar lichaam, haar beweeglijkheid, haar gezondheid? Was deze karikatuur het antwoord van haar lichaam op al de mentale training waarin ze zich verdiepte? Het scheelde niet veel, of ik wou geen sessies over positief denken meer geven.   

Wat verkondigde deze dame? Zo zou men bv. perfect chocolade kunnen eten, zouden hamburgers geen kwaad kunnen als dat precies is waarnaar het lichaam verlangt. Ja, het zou zelfs noodzakelijk zijn om te eten wat je lichaam vraagt. Wat denk je daarvan? Ze vertelde bovendien dat iets pas schadelijk wordt van zodra men er een schadelijkheid achter vermoedt. Zo zou biologisch of niet biologisch geen enkele invloed hebben, als men deze er maar niet in zoekt…

Sigaretten werden pas schadelijk, door de vermeldingen die op de verpakking kwamen. Al die betutteling en dit niet, dat niet, dat is extreem… Kan je nog volgen? 

Natuurlijk is het zo dat overbezorgdheid de andere kant van de medaille is en ook niet bepaald de gezondheid bevordert… we hebben dat ook gezien. 

Maar er zijn nog altijd wetten aan het werk en die storen zich er niet aan of wij bereid zijn om ze na te volgen of niet.

In zijn prediking “Ach Broeder” gaf Maurice Pollin het voorbeeld van een kankerpatiënt die hij ontmoette, en die erover sprak dat hij genezen was : “Ik ben genezen van kanker!” 

“Vertel me eens waarover het gaat.”  

“Zes maanden geleden ging ik naar de dokter en er was een zwarte vlek op mijn longen en hij zei dat het longkanker was. Ik ben nu en dan terug geweest en heb een behandeling ondergaan. Vandaag is er geen enkel spoor van kanker meer te vinden. Ik ben totaal genezen, paf, paf, paf… geprezen zij de Heer. Ik ben genezen.”  

“Wat zei de dokter over het roken?” vroeg de predikant. 

De man keek hem goed in de ogen en zei, “Predikant, als je genoeg geloof hebt, kan je al de sigaren roken die je wilt, en de kwaadaardige elementen van de tabak zullen je geen schade aanbrengen. Je hoeft alleen te geloven. Ik ben genezen.”

Er zijn altijd fantasten die de normale werking van de fysieke wetten bestrijden.  Zij beweren dat men kan eten en drinken wat men wil,… het maakt allemaal niets uit. Je lichaam accepteert het en voelt er zich goed bij ! Uiteraard horen de meesten dergelijke taal maar al te graag. Zij houden in de grond niet zo erg van veranderingen, en als iemand komt vertellen dat we helemaal niets hoeven te veranderen, dan zouden we die een standbeeld willen geven, want dat is goed nieuws. Gretig gaan de boeken die dergelijke positieve boodschap brengen over de toonbank ! De naïeve bijgelovigheid van de massa wordt er stevig mee gevoed.

Is dit dan geen positief denken ?

Mensen die met tegenzin voedingsveranderingen doen, bereiken inderdaad niet het verhoopte resultaat, omdat men realiseert wat men zich voor de geest haalt en de denkblokkade blijft bestaan. Het afstand doen van de negatieve druk van het weten dat iets niet goed is en het toch blijven gebruiken is nadelig. Als men ooit een kuur wil doen, kan men wel degelijk zich mentaal ompolen om in fysieke én geestelijke harmonie met de voeding te zijn.

Ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat de geest / de gedachten een rol spelen in de voedingsstatus van het lichaam. Negatieve gedachten kunnen blokkerend werken op de spijsvertering, de ontgiftiging en op ongeveer ieder proces dat in het lichaam plaats vindt. Om die reden was één van de adviezen om nooit te eten, wanneer men zich emotioneel niet in balans voelt. Daarentegen dat alles in het lichaam veel beter loopt als men hoopvol en optimistisch is. En vooral, haal het nooit in je hoofd dat natuurlijk te extreem is…

Uit folder V252 – Te extreem (onderdeel van de abonnementsformule)