Zoals Aterhov het omschreef

Dit is een klein fragment uit “Rauw Eten”. Ik noem het een meesterwerk van Arshavir ter Hovanessian die ongeveer 70 jaar geleden dit werk schreef, en het heeft in al die jaren niets aan waarde ingeboet. Ik kan de lezing ervan aanbevelen om te begrijpen dat rauw, echt, onvervalst eten te verkiezen is boven alle voeding – op zijn minst voor een groot gedeelte van de voeding.

“De consument die uit gewoonte gekookte voeding consumeert, bestaat daadwerkelijk uit twee personen; hij heeft twee lichamen. Het eerste lichaam, het echte, dankt zijn bestaan aan natuurlijke voeding en wordt door natuurlijke voeding in stand gehouden. Het tweede lichaam, het valse, dankt zijn bestaan aan onnatuurlijke, gekookte- en kunstmatige voedingsmiddelen en leeft verder uitsluitend van onnatuurlijke voeding. Alle cellen in het menselijk lichaam, die gezond, gespecialiseerd en actief zijn, die het leven in stand houden en ervoor zorgen dat de mens op zijn voeten staat, kunnen slechts dan opgebouwd, gevoed, op gang gehouden en vervangen worden, wanneer wij natuurlijke levensmiddelen eten. Deze cellen geven de spieren kracht, regelen de hartwerkzaamheid, leiden de signalen uit de hersenen naar het lichaam en produceren afscheidingen. Naast deze hoogontwikkelde cellen zijn er nog andere cellen die een zekere gelijkenis hebben met normale cellen, maar die in werkelijkheid slechts een eenvoudige structuur bezitten, cellen waarbij de nodige mechanismen voor gespecialiseerde werkzaamheden ontbreken en die gedegenereerd en ziek zijn. Deze cellen zijn op onnatuurlijke, minderwaardige voeding aangewezen.

“In het organisme van de mens die leeft om te eten neemt de echte mens maar weinig ruimte in. Ook wanneer de persoon die zo gericht is op voeding nog zo mager is, bestaat een belangrijk deel van zijn lichaam uit inactieve cellen.

“Elke klier en elk orgaan heeft een bepaald aantal actieve en gespecialiseerde cellen nodig; doch zodra de benodigde hoeveelheid bereikt is, houdt de cel-opbouw in het orgaan op – anders zou het onevenredig groot worden. Aangezien nu actieve cellen slechts door natuurlijke voeding in het leven worden geroepen, en de veel-eter zijn lichaam niet voldoende ervan voorziet, is het orgaan gedwongen het tekort te compenseren en een behoorlijke grootte te bereiken door het produceren van een bepaalde hoeveelheid inactieve cellen uit gekookt eten.

“Zulke nutteloze en parasitaire cellen zijn er in alle organen van de veel-eter in overvloed; beenderen, nagels en haren zijn geen uitzonderingen. Niettemin is het organisme van sommige mensen in staat om gedurende een zekere tijd tegen de onnatuurlijke voeding te strijden. Het doet zijn best om de vorming van de valse mens te verhinderen of tegen te houden door verminderde eetlust, maagstoornissen, onpasselijkheid, braken, slapeloosheid, hoofdpijn en andere gelijkaardige methoden. Kortzichtige mensen beschouwen deze symptomen als zwakte van het organisme, en in plaats van op te houden met het verbruik van onnatuurlijke voeding, drijven ze dit nog op, om zich te “versterken”. Wanneer dan, onder de voortdurende aanvallen van de “voedzame” spijzen, de lange strijd een tragisch einde neemt en eindigt met de nederlaag van de echte mens, is het organisme gedwongen zijn hardnekkig gevecht op te geven en zich aan de onnatuurlijke voeding “aan te passen”. Dit is het signaal voor de geboorte van de valse mens, die begint te schrokken als een wolf, en onophoudelijk begint te groeien. Voor kortzichtige mensen is dat een teken van “genezing”.

“Mettertijd verzwakt de weerstand, en vandaag zijn we zo ver dat al veel kinderen met “twee lichamen” worden geboren. Bij deze kinderen begint de valse mens zich al te ontwikkelen voor ze ter wereld komen. U kunt de valse mens zien, bij elke stap, aan het zitvlak en aan de benen van de vrouwen; aan de dikke kaken van de kinderen, aan de vooruitwelvende buiken en dikke nekken van de mannen, en op andere plaatsen. De valse mens misvormt het knappe figuur van jonge meisjes in de bloei van hun jaren, en berooft volwassenen van hun arbeidsgeschiktheid. Hij dringt in het hart, de nieren, de bloedvaten, de klieren en de weefsels van menselijke wezens, en verlamt hun activiteit. Eenvoudig uitgedrukt – hij omklemt de echte mens en wurgt hem langzaamaan.

“Wanneer een veel-eter zijn honger stilt met het eten van vruchten, heeft dat als gevolg dat de echte mens op dit ogenblik volledig voldaan is en geen wens naar méér voeding heeft. De valse mens heeft echter helemaal niets gekregen van de natuurlijke voeding en verlangt nu naar zijn eigen, speciale kost. Wat de gelegenheid bijzonder onaangenaam maakt is het feit dat de valse mens zijn primitieve gulzigheid door de mond van de echte mens uitdrukt. Het verlangen naar gekookte voeding is een uiting van dit monster (= de valse mens) en heeft met de behoefte van de echte mens geen uitstaans. 

“Juist op dit punt reageert de echte mens zonder nadenken en overleg. Dag na dag slooft hij zich uit, onder grote pijnen verdient hij zijn geld, en dan verandert hij – onder nog grotere pijnen en klachten – zijn natuurlijke levensmiddelen, die hij met zijn zuurverdiende geld heeft gekocht, in schadelijke substanties, dient ze door zijn mond aan zijn lichaam toe, verteert ze in zijn verteringskanaal, neemt ze in zijn bloed op en geeft ze over aan het monster, zijn ergste vijand, die hij voedt en wiens afschuwelijk lichaam hij voortdurend met zwakke spieren overal met zich meedraagt.

“Op deze plaats moet ik de biologen, die eiwitrijke voeding prijzen en valse hoop wekken t.a.v. de werking van kunstmatige vitaminen, vragen, of ze geen medelijden hebben met de mannen en vrouwen die waggelend langs de straten draven, en die nauwelijks in staat zijn het gewicht van de valse mens op hun zwakke benen te dragen? Waar blijft het geweten, de rede van deze vorsers? Geven deze nutteloze vlees- en vetmassa’s hen geen reden tot nadenken? Tenslotte is het overgewicht het gevolg van hun “evenwichtige” dierlijke eiwitten en hun “licht verteerbaar” wit brood. Probeert u eens deze dikke mensen hun brood en hun vlees te ontnemen, en geeft u hen een tijdlang voeding die voldoet aan de wetten van de natuur – en let u er dan op hoe deze vleesbergen binnen enkele maanden wegsmelten en verdwijnen.

“Wanneer we bedenken hoe gemakkelijk we deze overtollige kilo’s kwijtraken en op eenvoudige, natuurlijke wijze de volle gezondheid terug verwerven, moeten we ons afvragen waarom mensen van hoge academische rang teruggrijpen naar een hutsepot van gevaarlijke en nutteloze methoden zonder uitzicht op succes.

“De valse mens bestaat niet alleen uit gedegenereerde cellen, maar ook uit overtollig water, vet, bezinksels, zouten, vergiften en andere schadelijke substanties, die in alle lichaamsholten van de echte mens zijn binnengedrongen en zich daar in het weefsel verspreid hebben. Iedere ziekte ontstaat, zonder uitzondering, in de cellen van de valse mens. Ook kanker heeft daar zijn oorsprong.

geciteerd uit flyer Z9 / Te vlug tevreden.

Een indringend werk dat het eten van volwaardige rauwe voeding voor gezondheid promoot en de oorzaak van ziekte terugvoert naar “modern” voedsel dat verminkt, verarmd, gewijzigd… is door koken, bakken, hercomposeren… Dit digitale boek maakt deel uit van Module L / Levend Voedsel of kan afzonderlijk worden aangevraagd bij NaturEl. De Module kost 30 euro / het boek alleen 9 euro.

Aanvragen

Stel jezelf de juiste vragen

Veel mensen maken zich zorgen over voldoende eiwitten, voldoende vitamines en mineralen, maar zelden of ze voldoende voedingsvezels hebben gehad. Nochtans in het algemeen kan men besluiten dat de overgrote meerderheid van alle mensen schromelijk tekort schieten in voedingsvezels, 365 dagen per jaar, en dat jaar na jaar. Voedingsvezels zijn stoffen die gewoonlijk niet door het lichaam worden afgebroken. Ze komen onverteerd in de darm. Vezels leveren geen voedingsstoffen, maar hebben een aantal nuttige functies voor het lichaam. Ze dienen als voedingsbron voor (goede) bacteriën die in de darm leven. Ze zetten voedingsvezels om in nuttige stoffen (fermenteren) die bijvoorbeeld door de cellen in de darmwand als energiebron gebruikt kunnen worden.

Naast het stimuleren van de goede bacteriën, helpen voedingsvezels ook water in het darmvolume vast te houden, waardoor de ontlasting soepel blijft. Dit is gunstig voor een goede stoelgang. We weten dat vezels een positieve invloed hebben op overgewicht, bloeddruk en cholesterolgehalte.

Er zijn verschillende soorten voedingsvezels, met elk hun eigen functie in de darm. Oorspronkelijk werd gesproken over oplosbare en niet-oplosbare vezels. Tegenwoordig spreken we over fermenteerbare – en niet-fermenteerbare vezels. Onder fermenteerbaarheid verstaan we de mate waarin de vezels in de dikke darm kunnen worden afgebroken. Vezelrijke producten bevatten vaak verschillende soorten voedingsvezels.

Een aantal van die vezels worden in de dikke darm afgebroken (gefermenteerd) door bacteriën. Ze dienen als voedsel voor ‘goede’ bacteriën in de darm, maar ook als voeding voor de darmcellen zelf. Daarmee dragen ze bij aan een goede afweer, want deze bacteriën en darm(epitheel)cellen ondersteunen het immuunsysteem en zorgen ervoor dat ziekteverwekkers minder kans krijgen. Deze vezels worden ook prebiotica genoemd. Ze komen voor in groenten, peulvruchten, fruit, en bepaalde granen. Meestal wordt bij “voedingsvezels” direct aan volle granen gedacht, en er is zelfs een moment geweest dat graanvezels een populair voedingssupplement was. Maar vooral de vezels uit vers fruit en groenten zijn voor de gezondheid onmisbaar.

Niet-fermenteerbare voedingsvezels worden niet afgebroken door bacteriën. Ze blijven intact en kunnen vocht opnemen. Zo vergroten ze het volume van de ontlasting en houden deze soepel. Op deze manier dragen ze bij aan een vlotte transit . Niet-fermenteerbare vezels zitten vooral in volkoren graanproducten, bonen, kool, wortelen en zemelen.

Fermenteerbare vezels die als voedsel dienen voor goede bacteriën, prebiotica, zijn inuline en fructo-oligosacchariden. Deze stoffen vind je bijvoorbeeld in bananen, witlof en uien. Maar ook pectines in groenten, fruit en glucanen uit graanproducten kunnen door de darmbacteriën worden gefermenteerd.

uit V19 – Voedingsvezels / maakt deel uit van het PûrNatûr abonnement.

Asperges eten

Onder “gezondheidsbevorderende groenten’, lees ik :  “Asperge bevordert de ontgifting via de urine en de lever. De voorwaarde hiervoor is, dat ze niet opgediend worden met vette sauzen. Dat kan iedereen begrijpen. Asperges zijn best lekker zonder vet – eigenlijk nog het best rauw. 

Wat bepaalt hun werking?  In de eerste plaats is er de natuurlijke diuretische of vochtafdrijvende werking, een resultaat van de hoge kalium/natrium verhouding, het aminozuur bèta-asparagine en fructosanen. 

De heldere, enigszins grasachtige smaak van de groente is slechts één reden om ervan te houden. Asperges worden gewaardeerd om hun voedingsvoordelen en er is aangetoond dat ze potentiële kankerbestrijdende en diuretische eigenschappen hebben.

Wat zijn asperges precies?

Asperges zijn een groente die afkomstig is van een plantengeslacht met ongeveer 300 soorten, waaronder enkele die als sierplant worden gekweekt en andere die door bloemisten worden gebruikt in arrangementen en corsages. De meeste mensen zijn bekend met de eetbare variant die bekend staat als tuinasperges of Asparagus officinalis.

Tuinasperges werden ruim 2500 jaar geleden voor het eerst geteeld in Griekenland, en volgens deskundigen genoten de oude Romeinen ervan. In tegenstelling tot de meeste groenten, die eenjarige planten zijn en in het seizoen moeten worden geplant, zijn asperges een vaste plant die jaar na jaar teruggroeit. Daarom jagen sommige mensen regelmatig op asperges die in het wild groeien. Dat hebben we in Spanje dikwijls genoeg kunnen zien.

Asperges groeien meestal in gematigde klimaten, op enigszins basische bodems. Tegenwoordig lopen China, Thailand, Mexico, Peru en Duitsland voorop in de commerciële teelt van asperges in de wereld.

Hoewel groene asperges veruit de meest voorkomende zijn, bestaan ​​er ook roze, paarse en witte varianten. Deze komen van dezelfde plant, maar bij de witte asperges ontbreekt het aan pigment omdat de plant volledig ondergronds is gegroeid, waardoor er nooit kleurproducerend chlorofyl ontstaat. Wanneer de plant door de grond breekt, wordt hij door blootstelling aan zonlicht groen, en sommige soorten bevatten anthocyanine, een pigmenthoudende verbinding die een paarse tint creëert.

Witte asperges hebben een mildere smaak en worden in grote hoeveelheden geteeld in Frankrijk. Daarom worden ze veel aangeboden in de groentehandel in Europa.

Is het oké om asperges rauw te eten? – Ja, asperges kunnen rauw of gekookt worden gegeten, en de voedingswaarde verandert hoe dan ook niet veel.

Kun je te veel asperges eten? – Er zijn geen bijwerkingen bekend van het eten van te veel asperges, maar in grote hoeveelheden kunnen de vezels in de groente diarree, gasvorming of een opgeblazen gevoel veroorzaken.

Bepalen asperges je plasgeur? – Iets minder dan de helft van de bevolking heeft een genetische samenstelling die zwavelverbindingen produceert bij het verteren van asperges, wat een tijdelijke sterke (maar onschadelijke) geur kan veroorzaken. Het vermogen om deze geur te detecteren wordt ook bepaald door de genetica.

Ontgiften asperges je lichaam? – Verbindingen in asperges hebben een diuretisch effect, en er zijn indicaties dat asperges specifieke ontgiftende eigenschappen hebben. Het blijft een van de gezondste groenten die het lichaam in evenwicht houden. Nu nog eten in het seizoen !

uit : V131 / Wilde Groenten / Asperges.

Zie ook het artikel in NatuurStemmingen : “Asperges en Kanker”

Asperges die met een enorme vitaliteit de grond uitkomen, geladen met uiterst menslievende stoffen.

Vlees en het microbioom

Dankzij twee revoluties in de biologie is duidelijk geworden dat ons DNA niet het hele verhaal van onze persoonlijkheid vertelt en dat andere factoren, omgevingsfactoren, een belangrijke rol spelen bij de menselijke gezondheid en ziekte. Ten eerste was er epigenetica, waarbij is aangetoond dat veranderingen in voeding en levensstijl genen aan- en uitzetten. En de tweede, ons zich ontvouwende begrip van ons microbioom, hoe veranderingen in onze darmflora een grote invloed hebben op de menselijke biologie.

Tot voor kort werd de dikke darm gezien als een opslagtank voor afval, en wateropname was de grote biologische functie ervan. Het probleem was dat het moeilijk was om daar binnen te komen, en we waren niet in staat om de meeste bacteriën in een laboratorium te kweken. Maar liefst 99% van alle microben groeien niet onder standaard laboratoriumomstandigheden, en dus, hoe bestudeer je iets dat je niet kunt bestuderen? Maar nu hebben we genetische technieken.

Het duurde 13 jaar om het DNA van de eerste bacterie ooit te sequensen. Tegenwoordig duurt dezelfde prestatie misschien maar twee uur. En wat we hebben geleerd, is dat we allemaal kunnen worden gezien als een superorganisme, een soort mens-microbe-hybride. We hebben biljoenen bacteriën die in ons leven. Een commentator ging zelfs zo ver om te zeggen dat we helemaal bacteriën zijn, een provocerende manier om te erkennen dat er meer bacteriële cellen en genen in ons eigen lichaam zijn dan menselijke cellen en genen, en de meeste van die bacteriën leven in onze darm.

Alle dieren en planten lijken symbiotische relaties aan te gaan met micro-organismen, en onze darmflora kan worden beschouwd als een vergeten orgaan. Gezondheidsbevorderende effecten van onze goede bacteriën zijn onder meer het stimuleren van ons immuunsysteem, het verbeteren van de spijsvertering en opname, het maken van vitamines, het remmen van de groei van potentiële ziekteverwekkers en het voorkomen van een opgeblazen gevoel, maar als slechte bacteriën zich ontwikkelen omdat ze daar een goede voedingsbodem voor gevonden hebben, kunnen ze kankerverwekkende rottende eiwitten produceren in de darm, gifstoffen produceren, de darmfunctie verstoren en infecties veroorzaken.

Onderzoekers zoeken nog uit welke bacteriën hiervoor verantwoordelijk zijn. Er zijn meer dan duizend verschillende soorten bacteriën die hun intrek nemen in de menselijke dikke darm. Om een idee te geven van de complexiteit, volstaat het om een typische studie van de darmflora te bestuderen. Daaruit blijkt dat de zwakste oudere mensen de neiging hebben om soortgelijke bacterieflora te herbergen, wat suggereert dat het de slechte voeding in verpleeghuizen kan zijn die deze verschuiving veroorzaakt, die een rol kan spelen bij een slechte gezondheid als we ouder worden.

Uit het bestuderen van verschillende gebruikelijke diëten, en ontlasting van mensen over de hele wereld, is het duidelijk geworden dat voeding een dominante rol speelt in de bacteriën in de dikke darm en dat dieetgestuurde veranderingen binnen enkele dagen kunnen optreden.

De hoop om de gezondheid te beïnvloeden door middel van voeding is een van de oudste concepten in de geneeskunde; echter, pas de laatste jaren is ons begrip van de menselijke fysiologie gegroeid tot het punt waarop we beginnen te begrijpen hoe individuele voedingscomponenten specifieke ziekten beïnvloeden via onze darmbacteriën. Melkvet op dat stuk pizza kan bijvoorbeeld concurreren met gal- en voedingsbacteriën die het rotte-eigas waterstofsulfide produceren, en is experimenteel in verband gebracht met colitis (inflammatoire darmziekte). Vezel daarentegen voedt onze goede bacteriën en vermindert ontstekingen in de dikke darm. Choline, gevonden in eieren, zeevruchten en gevogelte, evenals carnitine, in rood vlees, kan worden omgezet in trimethylamineoxide en bijdragen aan hartaandoeningen en misschien leververvetting, en overtollig ijzer kan onze goede bacteriën vervuilen en bijdragen aan ontstekingen als goed.

Het goede nieuws is dat specifieke voedingsaanpassingen een opwindend potentieel bieden voor niet-toxische, fysiologische manieren om de microbiologie en het metabolisme van de darm te veranderen om het natuurlijke beloop van veel darm- en systemische aandoeningen te bevorderen.

De choline in voedingsmiddelen zoals eieren kan door darmbacteriën worden omgezet in TMAO, dat vervolgens weer in ons systeem wordt opgenomen. En hoe meer eieren we eten, hoe hoger de niveaus stijgen. Gezien de overeenkomst in structuur tussen carnitine en choline, vroegen Cleveland Clinic-onderzoekers zich af of carnitine in rood vlees, energiedrankjes en supplementen ook zou kunnen leiden tot TMAO-productie en stelden het op de proef. Zoals je kunt zien, schiet hun TMAO-niveau omhoog als je alleseters voedt, degenen die regelmatig vlees eten, bv een biefstuk. Degenen die strikt plantaardig eten, kunnen beginnen met bijna geen TMAO in hun systeem, vermoedelijk omdat ze geen vlees, eieren of zuivel eten. Maar zelfs als veganisten occasioneel vlees eten, wordt er nog steeds bijna geen TMAO gemaakt. Waarom? Vermoedelijk hebben ze geen steaketende bacteriën in hun ingewanden. Er is inderdaad gevonden dat er geen TMAO wordt geproduceerd als je geen TMAO-producerende bacteriën in je darm hebt. Als je niet regelmatig vlees eet, bevorder je niet de groei van de vleesetende microben die TMAO produceren.

Dit suggereert dat als we eenmaal een plantaardig darmecosysteem hebben ontwikkeld, onze bacteriën geen TMAO zullen produceren, zelfs als we af en toe iets dierlijk eten. We weten echter nog niet hoe snel darmbacteriën verschuiven na een verschuiving in ons dieet, maar het lijkt niet alles of niets te zijn.

Aan de andere kant is aangetoond dat vleesvrije diëten “een diepgaande invloed hebben op het menselijk metabolisme”. Alleen al door een urinemonster te analyseren, kunnen we zien wat voor soort dieet mensen eten, op basis van metingen hoe laag TMAO niveaus zijn in de urine van degenen die vegetarische diëten zonder eieren eten. We kunnen dezelfde mensen zelfs laten rouleren door drie verschillende diëten en bepalen wie een vleesrijk, weinig vleesdieet of geen vleesdieet volgt, voortgaand op de verschillende verbindingen die worden geproduceerd door de verschillende darmflora of verschillende flora-activiteit na slechts ongeveer twee weken op de verschillende diëten. Het is mogelijk dat sommige van de gunstige effecten van volledig plantaardig voedsel worden gemedieerd door de effecten die ze hebben op onze darmbacteriën.

Strikt plantaardige voedingswijzen zijn geaccepteerd als een voedingsstrategie voor het voorkomen en beheersen van ziekten. Misschien komt dit gedeeltelijk door hun nogal unieke darmflora, met minder ziekteverwekkende bacteriën en meer van de beschermende soorten. Dus, al die tijd dachten we dat de reden waarom degenen die plantaardig aten een lager percentage hartziekten hadden, was omdat ze minder verzadigd vet en cholesterol aten, maar misschien dragen hun lagere TMAO-waarden ook bij aan hun voordelen, dankzij hun verminderde inname van carnitine en choline.