In 1930 werd er onderzoek gedaan om het effect van voedsel (gekookt/bewerkt vs. rauw/natuurlijk) op het immuunsysteem aan te tonen. Het werd getest en gedocumenteerd aan het Instituut voor Klinische Chemie in Lausanne, Zwitserland, onder leiding van Dr. Paul Kouchakoff.
De ontdekking van Dr. Kouchakoff had betrekking op de leukocyten (de witte bloedcellen). Er werd vastgesteld dat nadat een persoon gekookt voedsel heeft gegeten, zijn/haar bloed onmiddellijk reageert door het aantal van deze cellen te verhogen. Een toename van het aantal leukocyten na het eten is een bekend fenomeen dat ‘spijsverteringsleukocytose’ wordt genoemd.
Aangezien digestieve leukocytose altijd werd waargenomen na het eten, werd dit als een normale fysiologische reactie beschouwd. Niemand wist waarom het aantal witte bloedcellen zou stijgen. Het leek een stressreactie te zijn – alsof het lichaam reageerde op iets schadelijks, zoals de blootstelling aan giftige chemicaliën, een infectie of een soort trauma.
Bij het bestuderen van de invloed van voedsel op menselijk bloed deden ze een opmerkelijke ontdekking. Ze ontdekten dat het eten van rauw voedsel, of voedsel dat bij lage temperaturen werd bereid, geen enkele reactie in het bloed veroorzaakte. Maar, als een voedingsmiddel boven een bepaalde temperatuur was verwarmd (uniek voor elk voedingsmiddel), of als het voedingsmiddel werd verwerkt (geraffineerd, als er chemicaliën werden toegevoegd, enz.), veroorzaakte dit altijd een stijging van het aantal witte bloedcellen in het bloed.
De onderzoekers noemden deze reactie “pathologische leukocytose”, omdat het lichaam reageerde op sterk veranderd voedsel. Ze testten veel verschillende soorten voedsel en ontdekten opnieuw dat als voedsel niet oververhit of geraffineerd was, ze zo’n reactie niet veroorzaakten. Het lichaam zag ze alleen als ‘vriendelijk voedsel’. Als deze zelfde voedingsmiddelen echter op een te hoge temperatuur werden verhit zoals bij bakken of frituren, veroorzaakten ze een negatieve reactie in het bloed, een reactie die alleen wordt gevonden wanneer het lichaam wordt door een ziekteverwekker wordt belaagd of een soort trauma ervaart.
De ergste overtreders van allemaal, verhit of niet, waren geraffineerde, bewerkte voedingsmiddelen (zoals witte bloem of witte rijst), voedingsmiddelen die waren gehomogeniseerd (een proces waarbij het vet in melk wordt onderworpen aan kunstmatige suspensie), voedingsmiddelen die waren gepasteuriseerd (flash-verwarmd bij hoge temperaturen om bacteriën te doden – ook in melk), of voedsel dat was geconserveerd met chemicaliën om bederf tegen te gaan of om de smaak of textuur te verbeteren.
Met andere woorden, voedingsmiddelen die de grootste boosdoeners waren, waren die welke waren veranderd van hun oorspronkelijke staat. Goede voorbeelden van schadelijke voedingsmiddelen zijn alle vormen van verhit vet, gepasteuriseerde melk, chocolade, margarine, suiker, snoep, witte bloem en gewoon zout. De onderzoekers ontdekten dat als deze gewijzigde, chemisch verbeterde voedingsmiddelen grondig werden gekauwd, de schade aan het bloed zou kunnen worden verminderd. Bovendien was een andere verbazingwekkende bevinding dat als een deel van hetzelfde rauwe voedsel wordt gegeten met zijn gekookte tegenhanger, de pathologische reactie in het bloed wordt geminimaliseerd. De moraal van het verhaal is echter niet om manieren te vinden om ze minder schadelijk te maken, maar om deze onnatuurlijke, bewerkte voedingsmiddelen helemaal te vermijden. Vervang ze voor een optimale gezondheid door heerlijke, complete rauwe voedingsmiddelen.
“De voordelen van het eten van groenten, zijn veel groter dan de mogelijke nadelen van nitraten.”
Nitraat, aanwezig in alle plantaardige voedingsmiddelen en vooral in bladgroenten, zou niet alleen potentieel negatieve effecten hebben op de gezondheid, maar zou vooral ook potentieel positieve effecten bezitten.
Lange tijd werd er gewaarschuwd tegen nitraat. Er werden veiligheidsmarges ingesteld voor bladgroenten in de winter en zomer, omdat stikstofrijke (over)bemesting in periodes met weinig zonlicht gemakkelijk leidt tot een verhoogd nitraatgehalte in groenten. Te weinig licht naar ratio van de groei, zorgt voor verhoogde nitraatconcentraties. Om die redden hebben nitraatrijke groenten zoals spinazie, sla of andijvie reeds geruime tijd een negatief imago. Dierproeven hebben aangetoond dat nitrosaminen en andere metabolieten van nitraat en nitriet carcinogene eigenschappen hebben. Recent besteedt de medische en algemene pers ook aandacht aan de positieve gezondheidseffecten van nitraat in de voeding. Nieuwe onderzoeken hebben aangetoond dat nitraat uit de voeding via metabolische weg wordt omgezet tot stikstofmonoxide (NO) wat een beschermende functie heeft tegen infecties, sportprestaties kan verbeteren en hart- en vaatziekten kan helpen voorkomen.
Omzetting van nitraat
Nitraat (NO3-) heeft rechtstreeks weinig effect op de gezondheid. De bekende gezondheidseffecten, zowel positieve als negatieve, zijn gekoppeld aan de omzetting van nitraat naar nitriet (NO2-) en hiervan afgeleide metabolieten. Het overgrote deel van het nitraat dat via de voeding wordt opgenomen wordt binnen de 24 uur via de nieren uitgescheiden. Gemiddeld 25% wordt na primaire absorptie vanuit het bovenste gedeelte van de dunne darm en na transport via het plasma teruggevonden in het speeksel. Bacteriën aanwezig in de mond zetten ongeveer 20% van het nitraat in het speeksel om naar nitriet. Uiteindelijk wordt er in de mond dus slechts ongeveer 5% van het nitraat dat via de voeding wordt opgenomen gereduceerd tot nitriet. Een klein deel van het nitriet dat in de mond wordt gevormd, wordt verder gereduceerd tot stikstofmonoxide (NO). Het grootste deel wordt echter ingeslikt en in het zure milieu van de maag afgebroken tot een complex mengsel van stikstofoxides (NOx), waaronder salpeterigzuur (HNO2), stikstofdioxide (NO2), stikstoftrioxide (N2O3) en stikstofmonoxide (NO). Nitriet kan ook reageren met vitamine C (ascorbinezuur) en zo NO vormen. Tenslotte kan nitriet in de maag reageren met amines uit de voeding en nitrosamines vormen. De biochemie achter al deze omzettingsreacties is bijzonder complex en het zijn gewoonlijk niet de normale spijsverteringsactiviteiten die leiden naar dit punt, maar gewoonlijk al de processen die het voedingsmiddel zelf vooraf heeft doorlopen, zoals verwerking, bereiding, verhitting, oxidatie… waardoor de impact verhoogt en de fasering versnelt.
Stikstofmonoxide (NO)
Stikstofmonoxide (NO) speelt een belangrijke rol in het menselijk lichaam omwille van:
* bescherming tegen cardiovasculaire ziekten (o.a. via vasodilaterend effect van NO);
* verbetering van sportprestaties (dankzij efficiëntere werking van de mitochondriën in de spieren);
* bescherming tegen bacteriële infecties (dankzij bacteriocide werking van NO en nitriet).
NO wordt in de cellen gesynthetiseerd uit het aminozuur L-arginine. De productie van NO in de maag, zoals eerder beschreven, ligt echter tot 10.000 maal hoger dan de synthese in de cellen. Naar aanleiding van deze vaststelling werd het effect van nitraat uit de voeding op de gezondheid herbekeken.
Nitrosaminen
Toxicologische studies tonen ontegensprekelijk aan dat nitrosaminen, die in de maag uit nitraat via nitriet kunnen worden gevormd, potentiële carcinogenen zijn. Epidemiologische studies vinden echter geen verband tussen de nitraatinname en een verhoogd risico op kanker van de maag, de hersenen, de slokdarm, de neus of de keel. De inname van groenten, inclusief nitraatrijke groenten, is integendeel geassocieerd met een lager risico op bepaalde vormen van kanker dan met een hoger risico.
Feit is dat er veel kan gedaan worden om te vermijden dat bladgroenten extreme nitraatwaarden bevatten. Vooral in de koudere dagen van het jaar is het raadzaam om ‘op oude kracht’ te telen. De groei zal trager zijn, maar het resultaat zal beter (mineraalrijker en nitraatarmer) zijn. Kies vooral voor soorten die ook weelderig groeien zonder extra bemesting, bv winterpostelein.
Voor de commerciële teelt is dat geen optie, maar in ieder geval voor de amateurtuinier die zichzelf voorziet van veel wintergroen in een koude kas.
Praktisch:
Een gezonde voeding is gevarieerd. Kies elke dag voor een andere groente en laat je inspireren door het seizoen. Varieer in smaak, kleur, type groente en bereiding.
Werk hygiënisch in de keuken. Was groenten onder stromend water. Bereid slechts de hoeveelheid voedsel die gebruikt wordt in de maaltijd. Vermijd om teveel bladgroenten te koken. Als ze toch gekookt moeten worden, zoals in het geval van snijbiet, bereid dan maar zoveel als je in een maaltijd opgebruikt, zodat je het niet nog een tweede keer moet opwarmen.
Bewaar verse bladgroenten in de koelkast en slechts voor enkele dagen. Vooral bladgroenten moeten zo vers mogelijk gebruikt worden. Te lang bewaren doet de voedingswaarde dalen en doet het risico op bacteriegroei toenemen.
Warm (blad)groenten niet langer op dan nodig. Door te lang te verwarmen gaan er meer voedingsstoffen en vooral vitaminen verloren. Houd je zoveel mogelijk aan vers, want opnieuw opwarmen veroorzaakt alleen maar bijkomend verlies. Restjes koel je best snel af en zet je in een proper recipiënt koel weg. Maak er geen gewoonte van om groenten twee keer op te warmen.
Ook in de winter geldt het principe om elke dag tweehonderd gram diepgroene groenten te eten. Het is je beste bron van basische mineralen, in het bijzonder calcium en magnesium. Het is ook een unieke plantaardige bron van vitamine K en foliumzuur. Bij gebrek eraan, vul je groene portie aan met gedroogde groene groenten, of wilde groenten of groene voedings-aanvulling. Het is een essentiële factor in gezonde voeding.
Voor wie zelf bladgroenten kweekt: beperk de stikstof-bemesting in de winterperiode. Trage groei geeft een wat tragere productie, maar biedt veel voordelen tegenover snelle groei die onvoldoende in de planten kan worden omgezet.
“Het is moeilijk mensen te overtuigen dat slechte voedselcombinaties je gezondheid naar de bliksem kunnen helpen. Er wordt hevig gediscussieerd over de juistheid van deze claim. Maar al te dikwijls hoor ik over gesprekken, waarbij geen middelen worden geschuwd om de ‘combinatie-nonsens’ de grond in te boren. Regelmatig word ik echter met de verregaande consequenties op sociaal en persoonlijk vlak geconfronteerd van zowel vrouwen als mannen die door hun ziekte kreupel dreigen te worden.
“Honderden mensen met het chronisch vermoeidheidssyndroom, M.S., astma of reuma hebben contact met me opgenomen. De enige uitweg voor hen is het anti-allergiedieet. Dat wil zeggen van ’s morgens tot ’s middags fruit eten en ’s avonds rijst met groenten. Veel andere mogelijkheden zijn er niet. Wijken ze ook maar enigszins van dit programma af, dan komt hun astma of M.S. al gauw weer opzetten. Families van mensen die het anti-allergie-dieet volgden, zien hun beproefde familielid opbloeien en dikwijls weer gezond worden. Toch besluiten velen om het klassieke voedingspatroon te blijven volgen. Je krijgt dan de situatie van een moeder die aan het chronisch-vermoeidheidssyndroom lijdt en die tegen haar zin ongezond moet koken voor haar gezin. Haar man heeft immers geen begrip voor gezond eten. Hij wil zijn biefstuk met patat niet opgeven! En dat gedoe van zijn vrouw zit allemaal maar in haar hoofd. Hij had beter nooit met haar kunnen trouwen. Een andere moeder met M.S. kan niet meer voor haar kinderen zorgen, omdat ze onmogelijk nog kan lopen. Haar man is wanhopig, maar wil zijn voedingspatroon niet samen met haar wijzigen. De last voor haar wordt ondraaglijk. Dit zijn maar enkele voorbeelden van het intolerante gedrag van mensen ten aanzien van voedingsproblemen en ziekten. Ieder van ons heeft genoeg gezond verstand, het is enkel kwestie van die boven te halen. Je vrouw, man, kind, geliefde of ouder vecht om zijn ziekte te overwinnen. Door nauwgezet de combinatieregels na te leven kan dit genezingsproces realiteit worden. Ik probeer duidelijk te maken dat je lichaam ziek wordt door onverteerd voedsel. Het maakt je allergisch, kreupel of zelfs lam. Je bent dan niet in staat degelijk te functioneren. Door juist te combineren ga je je voedsel optimaal verteren. Je cellen kunnen hun taak makkelijker uitvoeren en krijgen de kans zich te regenereren. Je lichaam doet wat je ervan verlangt: genezen!
“Juiste voedselcombinaties stimuleren je vitaliteit en geven je een gezond lichaam, zonder zorgen, pijn en verdriet. Je kunt je ziekte bestrijden door veel fruit en groenten te eten, zelfs al zijn veel van je vrienden en vriendinnen het er niet mee eens. Vraag hen of ze zich neutraal en positief willen opstellen. Stuur hen desnoods een stroom van informatie over je gezondheid die verbetert bij het eten van lekkere vruchten. Positieve gedachten helpen je in je strijd: jouw gevecht om niet ziek door het leven te gaan. Om te genezen moet je volledig in dit ene doel geloven: ik wil en ik kan genezen. Je lichaam en cellen wachten op je instructies en op de genezende vruchten- en groentesappen. De commando’s die daarvan uitgaan, veranderen de cellulaire structuur van je lichaam: doordat je gezonde voedselcombinaties eet, beginnen je cellen onstuitbaar te regenereren! Al heb je jarenlang ongezond gegeten, vanaf het moment dat je je voeding juist begint te combineren, verspreidt zich een positief bericht door je hele lichaam: ik wil genezen! Elke cel raakt doordrongen van dit oppercommando: genezen! Tegen wil en dank! Je geeft je lichaam eigenlijk de opdracht om de uitscheiding maximaal te laten verlopen, zodat de zieke cellen zo goed mogelijk worden verwijderd.
“Dit programma zal je uiteindelijk gezond maken. Fris, vitamine- en mineraalrijk bloed stroomt voortaan door je aderen. Daarmee gaan een hoop positieve gevoelens gepaard, die met je voeding een onverslaan-baar duo vormen. Weer vitaal! Bestaat er iets mooiers? Alleen jouw geloof kan dit bewerkstelligen. Laat je daarom niet beïnvloeden door anderen. Het is in jouw belang dat je volhoudt en geneest. Maar het is ook in ieders belang te beseffen dat juiste voedselcombinaties een natuurwet vormen, die niet met de voeten kan worden getreden. Als iedereen zijn gezond verstand laat werken, zal men zich niet langer tegen de natuurwetten verzetten. Het is het onderzoeken meer dan waard. Probeer wat afstand te nemen en te zien hoe anderen positief worden beïnvloed door hun voedselkeuze, hoe ze genezen en van hun kwalen worden verlost. Hoe sommigen weer beginnen te leven, een normaal leven leiden, dankzij de superieure kracht van vruchten en groenten.”
door Patrick Geryl, auteur van “Alleen de Natuur Geneest” en “Slank en Gezond”
Mensen zitten met vragen over hun voeding. Op het eerste gezicht kunnen sommige onderwerpen details lijken, maar het lijkt me geen slecht idee om het eens wat grondiger te bestuderen.
Eén van de vragen uit de Module Q – Vraag en Antwoord luidt :
“Ik heb met veel belangstelling jullie boekje over eiwitten gelezen. In feite verbaast me dat eigenlijk, want ook in de vegetarische voeding wordt er herhaaldelijk op gewezen dat we onze dagelijkse portie eiwitten moeten eten en dat daarom vleesvervangers noodzakelijk zijn. Op enkele uitzonderingen na vind ik vleesvervangers eigenlijk niet lekker. Ik vind niets over dit onderwerp terug in jullie literatuur. Ik zou graag uw mening kennen over dit onderwerp.”
Professor Sherman zei ooit “Vlees is het vervangmiddel”. Waarom zouden dan de vegetariërs en de fruitariërs, die niet geloven dat de mens in normale omstandigheden een carnivoor is, op zoek moeten gaan naar een vervangmiddel voor vlees? Door te zeggen vlees-vervanger, bekrachtigt men het geloof in de effectieve behoefte aan vlees, want omdat men besloten heeft om vegetariër te zijn, is er nu een open ruimte op het bord… een ruimte die moet opgevuld worden. Dat is merkwaardig dat wij langs de ene kant het vlees eten de rug toekeren, omdat het niet nodig of niet natuurlijk is, en langs de andere kant het vervangen.
Als men er de vegetarische kookboeken en vegetarische menu’s op naslaat, ziet men dat de vleesvervangers erg populair zijn en dat er alles aan gedaan wordt om mensen een vervangmiddel te bezorgen waarvan je binnenkort het verschil niet zult zien tussen echt en vals.
Vergeet niet dat deze beweging al ruim honderd jaar bezig is en begon met diverse afgeleide producten van soja, TVP (texturated vegetable protein). Deze industrie is geweldig in omvang toegenomen en voorziet nu in een haast eindeloos gamma van ingeblikte of bereide en verpakte vervangmiddelen in de vorm van worsten, hamburgers, sticks… en worden bereid door bakken, braden, aanmaken met uien, paddestoelen, om het zo goed mogelijk te doen lijken op vlees. De vegetarische organisaties helpen de mensen om de weg hier naartoe te vinden, om vlees te imiteren op zoveel manieren, dat het wel lijkt of vlees eten heel natuurlijk is en behoort tot de normale menselijke voeding, waardoor de plantenvoeding een radicale afstap lijkt van de normale voedingswijze.
Hoewel de ingrediënten voor de vleesvervangers meestal niets anders dan wat granen, bonen en groenten zijn, is alleen de gedachte aan het moeten vervangen en nabootsen erg verwarrend. In de eerste vegetarische restauranten die in het begin van de 20e eeuw in Amerika en Europa opgericht werden, bestond het menu uit een overvloed aan bonen, erwten, granen, om te voorzien in voldoende eiwitten. Deze voedingsmiddelen werden gezien als de plaatsvervangers voor de eiwitten die anderen haalden uit hun steak of vleesgerecht. Als gevolg van de vleesobsessie, hebben vegetariërs vaak van dag tot dag geleefd op onvolwaardige voeding die hoofdzakelijk gekookt, geconcentreerd en vet was.
Ik wil niet oneerbiedig doen tegenover mensen die deze keuze maakten. Ik waardeer het als iemand tot het inzicht komt dat het ook mogelijk is om te leven en te eten zonder bloedvergieten, vooral als men op ethische of gezondheidsgronden het vlees eten vaarwel zegt. Ik wil alleen de dubbelzinnigheid aankaarten, van het vervangen van iets dat door de natuur niet is voorzien. Had de Schepper een vergissing gemaakt, door niet meteen een steakboom te voorzien, of een struik waar de fishsticks te plukken waren? Maar de wijze mens denkt zijn voeding te moeten verbeteren. De leerling-tovenaar met zijn opzienbarende laboratoria en fabrieken zal het verbeteren. Is het de hunkering naar de smaaksensatie die uitging van die klassieke gerechten die een boost geven en daardoor de indruk van kracht of uithouding suggereren?
Terwijl de vegetarische voeding juist een unieke kans biedt voor het herstel van de gezondheid, het herstel van de plaats van de mens in de natuur, drijven veel mensen weg naar een voeding die nauwelijks verschillend is van eender welke klassieke voedingswijze, omdat ze net zo slecht gecombineerd, net zo verschrikkelijk aangemaakt is met vetten, bakken, kruiden, en bijna net zo toxisch is, omdat het nauwelijks verteert en veel zuren en afval achterlaat in het lichaam. Als men de stap naar een vleesloze voeding zette om gezondheidsredenen, was het bijna een stap voor niets. Op uitzondering van de lage cholesterolwaarden en een beetje meer voedingsvezels en groenten en fruit, is het voordeel erg klein.
Dat is precies wat we kunnen besluiten uit de studies van vegetariërs, uit de statistieken en vergelijkend materiaal.
Ik mag natuurlijk niet veralgemenen. Er zijn vegetariërs en vegetariërs. Er zijn er die zeer goed geleerd hebben om te luisteren naar hun lichaam, die de signalen goed begrijpen, die in hun voeding gedisciplineerd en matig zijn, die begrepen hebben wat het wil zeggen om “het natuurlijke zo natuurlijk mogelijk” te laten.
Langs de andere kant heb je vegetariërs die niet verder gaan dan dat ze geen dierlijke producten gebruiken, bv. omdat ze geweldig van dieren houden en het onverdraaglijk vinden dat hun vrienden gedood worden, en nog erger door henzelf zouden opgegeten worden.
Ik kom in contact met beide groepen en iedereen tussenin. Ik waardeer hun allemaal, maar vind het toch een gemiste kans als het gezondheidsaspect niet even kan aan bod komen… Want het is mooi om van dieren te houden, maar niet van zichzelf !
Hoe erg het ook mag lijken, wat de verteerbaarheid betreft, hebben de vleesvervangers niet veel voordeel op echt vlees. (Soms integendeel/ denk bv. aan seitan). Wat het toxisch potentieel betreft, is er wel een groot verschil tussen plantaardig en dierlijk voedsel. Dat is gemakkelijk te testen op een buffet op een zomerdag, met schotels dierlijk voedsel en plantaardig voedsel. Na een namiddag in de volle zon, zullen de schotels met dierlijke voeding bedorven zijn, terwijl de groentesalades en het fruit misschien een beetje verlept zijn, maar nog eetbaar. Het is een weergave van wat er gebeurt in het spijsverteringsstelsel.
De reden voor de zoektocht naar vleesvervangers, schuilt in de aanvaarding van de hoge eiwitwaarden als norm voor de voeding. Nochtans is dit een erfenis van de advokaten van de vleesvoeding. Daarnaast is er de zoektocht naar stimuli, en vlees is één van de gekende stimulerende mogelijkheden. Plantaardige voeding daarentegen stimuleert niet.
Onwetenden over de plantaardige voeding, zouden wel eens kunnen denken dat plantaardig voedsel monotoon is en dat het gebrek aan verscheidenheid ook niet naar bevrediging leidt. Met de overvloed aan fruitsoorten (vers en gedroogd), groenten en noten, zaden, pitten en de creatieve hand van veel vegetarische/hygiënistische vernieuwers, zijn gigantische verscheidenheid mogelijk, weliswaar van een heel ander karakter dan dierlijk voedsel, maar voor de kenner van een kwaliteit, zuiverheid en eerlijkheid die door geen ander voedsel wordt bereikt.
Het is natuurlijk één van de gekten die dicteert dat we per definitie verscheidenheid behoeven en dat we “van alles een beetje tegelijk” moeten eten. Het is een kunstmatige dwang om te variëren, op zoek naar nieuwigheden en het shoppen van andere voedingsgewoonten. De lijst van wansmakelijke keuzes die daaruit voortvloeide, is te akelig om te publiceren, maar je kunt het zo gek niet bedenken, of mensen eten het.
In de natuur gaat dat niet zo. In werkelijkheid eten alle levende wezens extreem monotoon. Ze eten die enkele – en altijd dezelfde – voedselsoorten, waarop ze volledig zijn afgestemd, een heel leven lang.
Deze en honderden andere vragen vind je in Module Q – Vraag en Antwoord. De reacties van de lezers/studenten zijn ronduit enthousiast. Je kunt het zelfs zien als een cursus Gezond Leven – nu benaderd door het stellen van vragen.
Deze digitale Module kost 30 euro. De link volgt na betaling op de Natuur-El-rekening. Ideale literatuur voor de komende vakantie !
