Juiste Voedselcombinaties

Suiker & Zetmeel

Een andere ongewenste combinatie is de gelijktijdige inname van zetmeel met suikers.  Ik weet dat dit wellicht het slechtst begrepen wordt, omdat zetmeel toch al heel dicht bij de suikers ligt. Maar rauwkosteters zullen zich zelden aan deze combinatie bezondigen. Zetmeelmaaltijden zijn typisch voor een gekookte maaltijd met aardappels, rijst, brood, pasta en andere bronnen van zetmeel. Dit is een combinatie die aanleiding geeft tot gisting. Het beste voorbeeld is het rozijnenbrood of de rozijnenkoeken of taartjes. Gebak, koeken, en zoete achterafjes… ze kunnen je heel wat ongemak, kortademigheid, zure oprispingen en opgeblazenheid bezorgen ! Voeg aan deze combinatie nog vetten toe en je krijgt een bron van indigestie.

Geconcentreerde voeding

Ik neem aan dat de lezers een minimaal inzicht hebben in de reden waarom voedselcombinaties moeten gerespecteerd worden : er zijn chemische wetten die de spijsvertering dirigeren, en die maken of je voedsel energie of vermoeidheid – genezing of ziekte – zal opleveren. De basisregel van de natuurlijke hygiëne was altijd : vereenvoudig  waar het kan, en die regel komt op zijn sterkst tot uiting in de mono-maaltijden.  “Het is het best om slechts één type voedsel per maaltijd te gebruiken”.
Onder “geconcentreerde voeding” verstaan we alles wat niet tot de fruit-groenten-groep behoort. Zelfs fruitsoorten die gedroogd werden, rekenen we tot het geconcentreerd voedsel, tenzij we die vooraf weken en daardoor terug een min of meer natuurlijke verhouding krijgen. Alles wat rijk is aan vet, eiwit of zetmeel, is geconcentreerd, bv. brood, pasta, rijst, peulvruchten, noten, zaden, pitten, avocado’s, olijven…
Het gemeenschappelijke kenmerk van al het geconcentreerd voedsel, is dat het meer tijd vergt om verteerd te worden. Meng je het met snel verteerbaar voedsel, dan is er een zeker conflict, want de vetten en geconcentreerde voedingsstoffen zullen hun tijd voor de vertering opeisen. Natuurlijk is het ook niet aangewezen om een maaltijd te nemen van exclusief geconcentreerd voedsel.  Ik denk daarbij aan de raad van Albert Mosséri, toen hij schreef dat het moeilijk is om je aan vers fruit en groenten te over-eten, maar de dagelijkse realiteit om zich aan geconcentreerd voedsel te overeten. Veel geconcentreerde voeding heeft maar een lage verzadigingswaarde. Dat betekent dat, hoe geconcentreerd voedsel ook is, je er gemakkelijk meer van eet dan goed voor je is. 
Daarom is het veilig om geconcentreerd voedsel te eten met de neutrale groep (bladgewassen en stengels), of met groenten in het algemeen. Ik ben er zeker van dat de meeste mensen te weinig groenten en fruit eten. Indien ze meer fruit en groenten zouden eten, zouden veel problemen zich automatisch oplos

sen. Maar laten we dan wel groenten en fruit juist gebruiken.

Combineren? 

Weg met de overbodige regels….

Mensen die hun eerste stappen zetten in de hygiënistische voeding, raken in de war van de veelheid aan combinatieregels. Akkoord, er zijn gewoonten die moeten veranderd worden, maar we moeten het niet pijnlijker maken dan het is. 

Als je het bovenstaande hebt gelezen, dan zou je er minstens moeten toe komen om slechts één enkel geconcentreerd voedingsproduct per maaltijd te gebruiken. 

Een beetje achtergrondinformatie over de werking van je lichaam, is ook altijd welkom. Als je begrijpt waarom dat zo is, komt het uit de sfeer van de grijze theorie. 

Voeding combineren is een taal, en als je ze verstaat, wordt het zeer eenvoudig. Laat me enkele voorbeelden geven : 


Meloenen – Iedere combinatietabel leert je, om meloenen altijd alleen te eten. Nochtans mag je het uitproberen : eet meloen met ieder ander soort vers fruit (uitgezonderd banaan), enkel op een lege maag. Je zult nooit enig probleem ondervinden. Maar eet nooit een geconcentreerd voedingsmiddel met meloenen.
Fruit – Is het nodig om nauwkeurig te weten of aardbeien zuur of halfzuur fruit zijn ? Vergeet het. Alle verse vruchten (op uitzondering van banaan die zetmeel bevat), kunnen samen gebruikt worden. Natuurlijk moet men niet iedere maaltijd alle fruitsoorten eten. 

Waarschijnlijk heb je zelfs ooit gehoord over het voordeel om zure vruchten te eten met minder zure ? Soms is dat noodzakelijk. Een ananas, hoe zoet hij door sommigen ook mag gevonden worden, is zuurder dan je denkt. Het is onmogelijk om je enkel met dergelijke zure vruchten te voldoen. Daarom is het goed om dergelijke vruchten beperkt te eten (bv 1/8 of ¼ van een hele zoete soort) en  dat aan te vullen met zoetere vruchten (maar geen banaan). 

Bananen hoe rijp ze ook zijn, bevatten altijd nog wat zetmeel. Men eet ze liefst enkel met zoete vruchten. Smoothies van banaan met zure vruchten, vermijd je best. 

Tomaten – De meeste mensen hebben tomaten leren eten als een groente, maar eigelijk is het een vrucht – een stuk fruit – met een laag suikergehalte. Om die reden kan je tomaten zowel in een fruitmaaltijd, als in een groentemaaltijd kwijt. 

Bladgroenten reken je niet mee – Nogmaals onze neutrale groep van groene bladgewassen – en groene voedingsaanvulling – waaronder sla, selderij, spinazie; deze groep kan je toevoegen aan iedere combinatie. Enkel bij meloen zou ik het niet adviseren. Deze groep combineert verder goed bij alle voedselgroepen, ook bij fruit.  

Een betere Spijsvertering

Het zou kunnen dat je het niet met me eens bent, maar laat me even uitleggen, waarom ik denk dat de volgende eenvoudige stappen, de beste manier zijn om je spijsvertering – lees je gezondheid – te verbeteren. In feite komt het vooral aan op het toepassen van enkele eenvoudige combinatieregels.  Eens te meer mag het belang van het juist samenvoegen en het gericht uit elkaar houden van sommige voedselgroepen blijken.  

Wat ik meermaals hoorde, is de opmerking, dat wanneer je rauw eet, je verder geen enkele combinatieregel hoeft toe te passen. Het is waar dat je door rauw te eten al minder zetmeelrijke voeding zult eten. Dus dat probleem in de combinatie valt dan weg. En toch blijven er nog cruciale punten om op te letten. Zelfs al kan rauw eten begonnen worden met groot enthousiasme, toch kan het herhalen van fouten een stevige rem zijn om de rauwe voeding tot een succes en een energieke beleving te maken. Dus toch enkele desastreuse combinaties vermijden, zonder dat het ingewikkeld moet zijn !

Laat me beginnen met te vertellen dat er heel wat theorieën zijn over combinaties. Een aantal mensen gaan meteen steigeren als ze in één van onze recepten groenten en fruit samen in één maaltijd zien. Recent kreeg ik een mail van een nieuwe lezer die boos opmerkte, dat onze adviezen niet stroken met het hygiënisme, want dat het gelijktijdig eten van fruit en groenten moet vermeden worden.

Van waar komt deze gedachte? Het is één van de vroegste principes uit de combinatieleer. Let wel, dat deze combinatieleer groenten als één groep zag. Maar is dat zo? Is sla, spinazie, selderijstengels, broccoli, tomaat, aardappels, pompoen, paprika… echt zo’n vaste groep met gelijkaardige kenmerken? Helemaal niet. Dus, wanneer men vereenvoudigend spreekt over “groenten”, dan zegt men dat men ze best niet combineert met fruit. Dat klopt, want je vermijdt best het eten van citroenen of ananas met aardappels ! Maar als je de groenten begint te verdelen naar hun onderscheiden kenmerken, kom je tot vier groepen, en dan kan je één groep, nl. de blad- en stengelgewassen apart stellen, en bekijken als “neutrale groep”, die werkelijk met ieder soort voedsel kan gegeten worden.  Het is maar één voorbeeld, maar het toont aan dat bepaalde ideeën over combinaties niet goed begrepen zijn. Het is verrassend dat mensen bladgroenten en fruit vermijden, terwijl het nochtans kan resulteren in verrukkelijke maaltijden.

Suiker en vet

Als er één combinatie echt kritisch moet bekeken worden, dan is het de combinatie suikers-vet. Opgelet, ik spreek nu niet van industriesuiker, maar van natuurlijke suikers in verse of gedroogde vruchten met een of andere natuurlijke bron van vet. 

“Vet” impliceert de complete lijst van vethoudende of vetrijke voedingsmiddelen w.o. oliën, avocado’s, noten of ieder ander soort vetrijk voedsel. 

Wat weten we over vetten? Jawel, dat ze de spijsvertering vertragen en daardoor voedsel langer in de maag houden. Wat weten we over suikers? Dat dit voedsel van nature zeer snel doorheen de maag heen gaat, om direct op genomen te worden in de dunne darm.  Het geeft niet of het gaat over industriesuiker of suikers uit fruit. In beide gevallen reageren ze identiek. En wat gebeurt er wanneer suikers langer dan nodig in de maag en de dunne darm verblijven? Langer verblijf in het spijsverteringsmilieu houdt ze onderhevig aan de spijsverteringsactiviteiten. 

Toevoeging van zure spijsverteringssappen (bij eiwitten en vetten) vormt de basis voor wilde gisting. In het boekje over Smoothies legden we al uit hoe deze combinatie candidiasis in de hand werkt, door veel te lang in het maag-darmkanaal te zijn, en zo voeding te zijn voor schimmels. Het zijn niet de suikers die het doen, maar de combinatie van suikers met vetten. Veel mensen die ik ontmoet met candida kregen de raad om geen fruit meer te eten, maar het probleem ligt niet bij de suikers of het fruit, maar bij de slechte combinaties die met fruit worden gemaakt. We hebben het nochtans allemaal ooit gelezen : 

“Eet fruit op een lege maag” en “Eet fruit bij voorkeur alleen”. Het is zo simpel, maar in zijn eenvoud toch zo moeilijk…

Vet vraagt een lange verteringstijd, terwijl suikers normaal snel opgenomen worden. Deze twee samen, vooral in grote hoeveelheden, vormt fermentatie en het ontstaan van toxische bijproducten van de spijsvertering. Daar heb je gas en opgeblazenheid !

Nu zal je zeggen “hé, wacht eens even…  zijn dat niet de combinaties die we terugvinden in al die desserten, snoepjes, taarten enz, en zelfs in sommige fruitsauzen ?” Jawel, dat is zo. Heel erg lekker, en voor rauwkosteters een magnifieke presentatie dat rauw ook lekker kan zijn, maar eigenlijk niet bedoeld om in grote hoeveelheden elke dag te eten.  Zeker wanneer candida, of een spijsverteringsprobleem aanwezig is, zou er geen vertraging mogen zijn in de suikeropname, en moeten de regels verscherpt worden. 

Concreet gaat het over de combinatie van dadels en noten, noten en gedroogd fruit, de toevoeging van vetten aan fruitsmoothies, en natuurlijk ook de spijtige gewoonte van het eten van fruit na een maaltijd. Laten we eerlijk zijn : elke vorm van “dessert” na een maaltijd zou volkomen overbodig moeten zijn.
Fruit als dessert moet gezien worden als één van de meest te vermijden combinaties. Beperk de combinatie van fruit met vet, alhoewel men hierin geen heksenjacht moet houden. Een beperkte toevoeging van wat noten, zaden pitten aan zure vruchten, kunnen best door de beugel. (De natuurlijke fruitzuren zullen trouwens helpen om de vetten en eiwitten te splitsen). En onthou ook altijd het belangrijkste principe : leer luisteren naar je lichaam. Ben je vermoeid na een fruitmaaltijd ? Dan heb je ongetwijfeld een fout gemaakt. Na een fruitmaaltijd moet je je fit en energiek voelen.  Op spijsverteringsproblemen zat je echt niet te wachten !

wordt vervolgd

Omdat een goede spijsvertering zoiets belangrijk is voor het behoud van een goede gezondheid, kan je het best eens helemaal bestuderen, bv in onze publicatie over Voedselcombinaties. Houd het ook in de gaten, want op 1 december verschijnt “Voedselcombinaties Werken!”

Je bent verrast hoeveel impact een goede of slechte spijsvertering heeft op je gezondheid, je vermogen om te denken, je energie… en dat allemaal door de voedselkeuze + de manier waarop het voedsel wordt gecombineerd. We staan in onze literatuur stil bij tientallen andere factoren die de spijsvertering beïnvloeden… alles wat je altijd al had moeten weten !

Dikker door fruit

Maakt suiker uit fruit je dik of helpt het om af te vallen? Laten we het horen uit de mond van Petr Cech (uit Fruit can save your ass / and the planet too)

“Ik krijg veel de vraag – “maakt suiker uit fruit dik?”

Het duidelijke en simpele antwoord is nee, maar laat het me uitleggen. Sommige deskundigen beweren dat we zoveel mogelijk vers rauw fruit moeten eten en het eten ervan voorkomt en geneest zelfs diabetes, hartaandoeningen, zwaarlijvigheid en andere degeneratieve ziekten.

Aan de andere kant beweren andere experts dat fruit absoluut schadelijk is voor de gezondheid omdat het suiker bevat, en blijkbaar beschouwen ze elke vorm van suiker als slecht. Je ziet dat er verwarring is in het straatje… en vanwaar komt dat?

Het is duidelijk dat twee verschillende voedingsbenaderingen niet méér tegenstrijdig kunnen zijn! Ze kunnen niet beide gelijk hebben. Dus welke is juist?

Misschien zou het kijken naar het bewijs duidelijkheid in de kwestie brengen. Dus laten we eens kijken naar het echte bewijsmateriaal

Mensen die hun calorie-inname voornamelijk uit fruit halen, worden fruitariërs genoemd. Ik heb nogal wat langdurige fruitariërs ontmoet en geen van hen is dik! Ze zijn allemaal slank, fit en gezond, ook al is hun natuurlijke suikerinname extreem hoog door het eten van verschillende kilo’s fruit per dag.

Aan de andere kant heb ik ook veel mensen ontmoet die suiker vermijden en daarentegen heel veel eiwitten en vetten eten, en velen van hen lijken ook fit en gezond te zijn!

Dat is waar het verwarrend wordt. Deze twee benaderingen zijn volledig tegengesteld, maar op de een of andere manier lijken ze allebei te werken om mensen slank en fit te houden. Misschien geeft de wetenschap het antwoord?

De experts die fruit demoniseren, citeren vaak graag wetenschappelijke studies. Om de waarheid te achterhalen, heb ik grondig onderzoek gedaan naar hun beweringen en hun ondersteunend bewijs. Als ik die onderzoeken bestudeer, zie ik dat de studies zijn uitgevoerd met hoogverwerkte fructose (wat een technische naam is voor een bepaalde suiker) en nooit met heel fruit. De conclusies van die studies zijn daarom fundamenteel onjuist.

Het is waar dat fruit fructose bevat, maar nooit in de concentratie van de verwerkte fructose die in gefabriceerde voedingsmiddelen en dranken wordt aangetroffen. Er wordt vaak beweerd dat fructose de lever beschadigt. De studie toont echter aan dat industriële, geïsoleerde fructose en niet de natuurlijke fructose in fruit (die begeleid wordt door honderden ondersteunende substanties), geassocieerd is met leverschade.

Het lijkt erop dat het geroezemoes over fruit dat slecht voor je is, gebaseerd is op de valse veronderstelling dat, omdat geraffineerde fructose slecht is voor je gezondheid en fruit van nature voorkomende fructose bevat, alle fruit daarom slecht voor je is. De studie heeft echter aangetoond dat voor het bereiken van gewichtsverlies een gematigd natuurlijk fructosedieet superieur was aan een dieet met weinig fructose.

Een studie die al 24 jaar werd uitgevoerd met bijna 3,5 miljoen mensen, concludeerde dat de consumptie van heel fruit het risico op diabetes type 2 juist verlaagt.

Er is nog een studie van de Harvard Universiteit die aantoont dat consumptie van heel fruit het risico op diabetes type 2 verlaagt.

Heel fruit bevat in water oplosbare en in water onoplosbare vezels, antioxidanten en andere chemische verbindingen die de opname van suiker in de bloedbaan vertragen. Ze bevatten grote hoeveelheden antioxidanten die essentieel zijn voor celbescherming en neutralisatie van vrije radicalen. Bovendien zitten ze boordevol vitamines en mineralen die zo belangrijk zijn voor onze lichaamsfuncties.

Tegelijkertijd zijn er aanwijzingen dat een suikerarm dieet helpt bij het afvallen. Dus waar is de waarheid?

Na het lezen van wetenschappelijke onderzoeken, het uitproberen van verschillende voedingsbenaderingen (inclusief zowel fruitarisch als geen suikerdieet) en het bestuderen van het menselijke metabolisme (vooral de regulering van de bloedsuikerspiegel), kwam ik tot de conclusie dat het de combinatie is van te veel vet en te veel suiker in de bloedbaan die ongunstige bloedsuikerspiegel veroorzaakt.

Het is deze combinatie, die zo veel voorkomt in verwerkte voedingsmiddelen en diëten van vandaag, die het meest bijdraagt ​​aan de moderne gewichtstoename en voedingsgerelateerde ziekten.

Vorig jaar zond de BBC een documentaire uit over het onderwerp “Fat versus Sugar”. Een identieke mannelijke tweeling, beide praktiserende artsen, jong en gezond, volgden een maand lang diëten, de ene (“Fat twin”) at alleen dierlijke eiwitten en vetten, de andere (“Sugar twin”) alleen koolhydraten en suikers, inclusief fruit en groenten. Ze mochten zoveel eten als ze wilden en werden nauwlettend gevolgd door onderzoekers en getest voor, tijdens en na het experiment. “Sugar twin” presteerde consequent beter dan “Fat twin” op zowel mentale als fysieke prestaties.

Ze verloren allebei gewicht, maar “Sugar twin” verloor alleen vet. “Fat twin” verloor meer spieren dan vet, wat een zeer ongezond resultaat is.

Het experiment bevestigde de opvatting dat beide benaderingen effectief zijn om gewicht te verliezen. Daarom hebben mensen die zweren bij een koolhydraatarm dieet in zekere zin gelijk: je valt af als je koolhydraten beperkt. Maar kennelijk ten koste van uw gezondheid op de lange termijn.

De conclusie van het programma, voorgesteld na het experiment van een maand, was dat de combinatie van suiker en vet in het westerse dieet het schadelijkst is voor de gezondheid. Onder verwijzing naar eerder laboratoriumonderzoek wees het programma op de potentie van de verhouding 50/50 vet/suiker in voedsel, dat zeer verslavend is omdat het een fundamenteel biologisch beloningssysteem in onze hersenen lijkt te stimuleren.

Bloedsuikerregulatie begrijpen

Ik zie veel artikelen en hoor mensen praten over suiker alsof het een of ander kwaad is. Maar je kunt het alleen als slecht beschouwen als je het menselijke metabolisme en de energieregulatie niet begrijpt.

Allereerst heeft iedereen bloedsuiker en zonder dat zouden we gewoon doodgaan. Zelfs mensen die 4 weken watervasten hebben een bloedsuikerspiegel, anders zouden ze niet overleven. Ook als je geen koolhydraten consumeert, zet je lichaam vetten en eiwitten in je lichaam om in glucose.

Dus suiker is niet het probleem, schommelingen in de bloedsuikerspiegel wel.

In een gezond lichaam wordt de glucose in het bloed met behulp van insuline naar de cellen overgebracht. Maar als er te veel lipiden (vet) in de bloedbaan stromen, kan de glucose niet efficiënt naar de cellen worden overgebracht, waardoor er te veel suiker (glucose) in het bloed wordt opgehoopt. De alvleesklier geeft nog meer insuline af, wat vervolgens leidt tot een daling van de bloedsuikerspiegel. Deze onevenwichtigheden en pieken kunnen ervoor zorgen dat je weinig energie hebt, en verlangt naar suikerhoudend eten en drinken en stemmingswisselingen hebt. Op lange termijn kan het ook insulineresistentie veroorzaken, wat leidt tot diabetes type 2.

Hoge niveaus van triglyceriden (vet) worden aangetroffen in de bloedbanen van insulineresistente patiënten. Dit is van oudsher gezien als een gevolg van insulineresistentie. Volgens de studie kan accumulatie van triglyceriden in de bloedbaan van insulineresistente patiënten echter niet alleen een gevolg zijn van insulineresistentie, maar ook een oorzaak zijn.

Dit betekent dat vet, niet de suiker, de primaire boosdoener is voor diabetes.

Bij het omgaan met diabetes type 2 (een ziekte waarbij het lichaam te veel insuline aanmaakt) lijkt het bedrieglijk duidelijk dat de oplossing is om de inname van koolhydraten door de patiënt te verminderen, omdat deze in het lichaam in suiker veranderen, en insuline is een suikerverwerkings- en -regulerend hormoon. Voor zover ik weet, heeft deze aanpak echter niemand van de ziekte genezen, maar het een beetje beheersbaarder gemaakt. Het behandelt de symptomen, niet de oorzaken van de ziekte.

Daarentegen is er aanzienlijk bewijs dat diëten met weinig vet en veel plantaardige koolhydraten diabetes type 2 kunnen genezen (zie het werk van Dr. John McDougall en Dr. Neal Barnard).

Studies tonen aan dat veganistische diëten diabetes type 2 kunnen behandelen en voorkomen. Zelfs als je geen diabetes hebt of geen risico loopt om diabetes te krijgen, tonen deze onderzoeken aan dat een veganistisch dieet helpt om de bloedsuikerspiegel in evenwicht te brengen, wat essentieel is voor het bereiken en behouden van een gezond gewicht.

De beste oplossing voor gewichtsverlies en gezondheid

Gebaseerd op onderzoek en ervaring en het begeleiden van andere mensen om hetzelfde te doen, is fruit absoluut gezond en kan het zeer gunstig zijn bij het afvallen! (Herinner je Patrick Geryls’ Slank & Gezond)

Als je besluit een dieet met veel fruit te volgen, is het essentieel om vlees, zuivelproducten en vette voedingsmiddelen te vermijden of drastisch te verminderen vanwege hun effect op de regulering van de bloedsuikerspiegel, zoals hierboven uitgelegd.

Ja, je kunt fruit eten als je gezond wilt zijn en wilt afvallen! Een van de redenen waarom ik van fruit houd, is dat het het ultieme fastfood is. Geen voorbereiding nodig, gewoon wassen, schillen, soms snijden en eten! En het is super gezond.

Hoofdpijn

Hoofdpijn zoals opgemerkt door George Bernhard Shaw (1856-1930), de Engelse schrijver en criticus, leed in het begin van zijn leven maandelijks aan heftige hoofdpijnaanvallen.

Was het een gevolg van een zittend leven ? vroeg hij zich af, voortdurend hard werken en slechts zo nu en dan wat thee, alcohol en vlees. ‘Ik wil léven maar ik krijg niet meer dan anderhalf uur per dag om stoom af te blazen…’

‘Bijgevolg hoopt diep stoom zich op, wordt giftig en explodeert zij ten slotte eenmaal in de maand in een afschuwelijke hoofdpijn.’

Eens per maand, tot hij 70 was, leed Bernard Shaw aan vreselijke hoofdpijn, die altijd een dag duurde. Op een middag toen hij net weer hersteld was van een aanval, werd hij voorgesteld aan Nansen. Hij vroeg aan de beroemde poolreiziger of hij ooit een medicijn voor hoofdpijn ontdekt had. ‘Nee,’ zei Nansen met een blik van verbazing.

‘Heeft U ooit geprobeerd een medicijn tegen hoofdpijn te vinden?’ ‘Nee.’

‘Is dat nou niet verbazend!’ riep Shaw uit, ‘U heeft er uw hele leven aan besteed om de Noordpool te ontdekken, die niemand ter wereld ook maar iets kan schelen, en u heeft zelfs niet geprobeerd een medicijn tegen hoofdpijn te vinden, waar ieder levend mens om zit te springen.’

Shaw groeide in de loop van zijn leven geleidelijk naar een vegetarische levenswijze, maar het bracht hem nauwelijks verlichting. Toen hij 70 was stapte hij af van zijn toenmalig gebruikelijke dieet – bonen, erwten en macaroni – en ging over op verse vruchten, verse groenten, waarmee hij zijn hoofdpijnen vrijwel geheel verdreef.

Vereenvoudigd uitgedrukt, zouden wij het verschijnsel hoofdpijn kunnen omschrijven als een “toxiciteits-symptoom”. Alle oorzaken die tot deze “vergiftiging” kunnen leiden, moeten op het appèl verschijnen. Het is belangrijk dat men deze informatie grondig doorneemt. Zij is niet enkel nuttig voor hoofdpijnlijders, maar ook voor alle anderen, die al of niet aan (andere) gezondheidsproblemen lijden, maar die begaan zijn met hun gezondheid als positief gegeven. Ik begrijp de gevoeligheid die rond het begrip “toxiciteit” hangt. Men brengt het woord “vergif” in verband met totaal andere stoffen, dan deze die hier in deze context worden bedoeld. Men denkt vooral aan snel werkende vergiften, waarvan men duidelijk, zwart op wit, de bewijzen ziet. Dat er ook toxines zijn, die slechts zeer langzaam de lichamelijke functies aantasten en verstoren, en waarvan wij de werking niet aanvaarden, en die aan de basis liggen van onze beschavingsziekten, wordt niet begrepen. Tot de zgn. ‘toxines’ kunnen wij rekenen : alle niet met de menselijke natuur verenigbare voedings- en/of genotmiddelen. Ook verkeerde combinaties van in wezen wel aanvaardbare voeding, maar ook buitensporige hoeveelheden, slechte eetstijl, (eten onder) spanningen, kunnen ervoor zorgen dat de stofwisseling bemoeilijkt wordt, waardoor in het organisme zelf toxische – ongewenste- producten worden gevormd. Toxiciteit is een belangrijk thema bij hoofdpijn, migraine, zenuwaandoeningen, maar ook bij reuma, ontstekingsverschijnselen enz.

Toxiciteit is geen individueel fenomeen. Iedereen heeft te maken met toxiciteit. Binnen het organisme lopen dagelijks duizenden processen fout. Tot op zekere hoogte ondervindt het organisme daar nauwelijks of geen hinder van, door de goede werking van de buffersystemen. Deze buffersystemen zijn in hun werking afhankelijk van onze algemene vitaliteit. In belaste perioden, of wanneer men door de zware emoties en door fysieke vermoeidheid verzwakt is, zal de werking van deze buffersystemen minder efficiënt zijn. Bovendien is er tussen verschillende personen een totaal verschillend vermogen in de capaciteiten van de buffersystemen. Er zijn mensen met een algemeen verhoogde gevoeligheid; er zijn mensen met een sterke, stabiele constitutie. Mensen wiens gevoeligheid verhoogd is, reageren krachtiger op “pijn”. Dat betekent nog niet, dat de personen die minder of helemaal niet reageren, minder hinder ondervinden van bepaalde toxiciteit. Zij reageren niet, of niet meer. Hun organisme heeft de toxiciteit aanvaard en tolereert de afwijking. We zijn dan verleid om te zeggen dat men er “immuun” voor geworden is, maar we moeten daarmee voorzichtig zijn. Bij gebrek aan signaal en bij gebrek aan symptomen, zouden mensen overmoedig kunnen worden en ineens de volle rekening krijgen.

Het is mogelijk dat ze een natuurlijke capaciteit hebben om belastende toxines en zuren te isoleren, te compenseren en af te voeren. Het is verwonderlijk dat de zwaarst vervuilde personen, over het algemeen niet meer reageren. Men kan dit niet-reageren als een voordeel zien, maar het is in feite een nadeel. Men verliest de natuurlijke signaalfunctie, waardoor men in een kritieke situatie terechtkomt. Hoe vaak hoort men niet zeggen : “Zo’n sterke persoon, nooit ziek geweest, en nu ineens…”

Het bestrijden van de (hoofd)pijn, is het bestrijden en het vermijden van de stroom van toxines. Vergeten wij niet dat het menselijk organisme nooit in de geschiedenis blootgesteld werd aan dergelijke massale mogelijkheden waardoor het zich kan intoxiceren.