Maand: januari 2024

Diabetes en Fruit

Kunnen diabetici fruit eten?

Het is een vraag die ik dikwijls kreeg en ik heb daar altijd op geantwoord “onder voorwaarden”. Laten we één van die voorwaarden eens van nabij bekijken. Waarom ik dit zo in de kijker zet, is omdat fruit een natuurlijk voedingsmiddel is dat het meest wordt belasterd door vele trends op het gebied van natuurlijke gezondheid en zelfs binnen de rauwe voeding. Als daar iemand is die fruit eet, en zich er prima bijvoet, komt die daar iemand tegen die fruit eten voorstelt als levensbedreigend… Zelfs het Hippocrates Health Institute doet mee aan een angstcampagne over het eten van fruit, waarbij wordt beweerd dat het eten van fruit verantwoordelijk is voor veel voorkomende gezondheidsproblemen waarmee raw food-mensen wordt geconfronteerd. Het lijkt me daarom tijd voor een opheldering.

“Te veel fruit eten veroorzaakt bloedsuiker-problemen.”

Het is steeds mogelijk dat sommige mensen een bijwerking ervaren bij het eten van (teveel) zoet fruit. In dit geval is het eigenlijk niet het fruit dat de schuld verdient, maar het totale dieet, dat te veel vet bevat. Deze situatie kan het beste worden uitgelegd met enkele citaten uit het boek ‘Breaking the Food Seduction’, door Dr. Neal Barnard.

“Het zal je verbazen om te weten dat je de reactie van je lichaam op welk voedsel dan ook kunt veranderen, zodat je beter in staat bent om te gaan met de suikers die het bevat. (…)

Marjorie was een van onze onderzoeksvrijwilligers. In een laboratoriumtest vroegen we haar een siroop te drinken met daarin 75 gram pure suiker. Door de daaropvolgende twee uur bloedmonsters te nemen, zagen we wat er met haar bloedsuikerspiegel gebeurde. (…) Het piekte na ongeveer dertig minuten en ging daarna snel naar beneden. Dat is een vrij typisch patroon. Als de bloedsuikerspiegel te snel daalt, kan je een nieuwe eetbui krijgen, wat de manier is waarop je lichaam de bloedsuikerspiegel weer op peil brengt.

Dit is het probleem: insuline is het hormoon dat suiker uit je bloedbaan naar de cellen van het lichaam begeleidt. Het is als een portier die de knop op de deur van elke cel omdraait, de suiker naar binnen helpt en vervolgens de deur sluit. (…)

Maar alles verandert als je vet voedsel eet, of als je aanzienlijk aankomt. Insuline kan niet werken in een olievlek. Als er te veel vet in de bloedbaan zit, glijdt de hand van insuline over de knop. Omdat insuline de deur naar de cellen niet kan openen, kan suiker zich in het bloed ophopen. Je lichaam reageert door steeds meer insuline aan te maken, en uiteindelijk zal het de suiker in de cellen krijgen.

(…) Het weglaten van vet uit de maaltijden verbetert de insulinegevoeligheid, wat betekent dat insuline suiker efficiënt naar de cellen van het lichaam begeleidt. (…)

Onder onze begeleiding heeft Marjorie haar dieet aangepast om vet te verminderen en vezels nauwgezet te verhogen. Een paar weken later herhaalden we de test. Ze dronk opnieuw precies dezelfde suikeroplossing, maar de veranderingen in haar bloedsuikerspiegel waren heel anders. Omdat het vetarme dieet haar insuline had verhoogd, was de bloedsuikerspiegel gematigder, was de piek lager en was de daling zachter dan voorheen. (…) In onze klinische onderzoeken hebben we ontdekt dat eenvoudige veranderingen in het voedingspatroon alleen al de insulinegevoeligheid met gemiddeld 24 procent verhogen, en deze kan zelfs nog verder toenemen als je ook aan lichaamsbeweging doet.”

Toont dat aan dat diabetici fruit kunnen eten? 

Zoals iedereen moeten ze leren luisteren naar hun lichaam. Ze beginnen met fruitsoorten met een laag suikergehalte en testen welke hoeveelheid ze daarvan zonder problemen kunnen eten. Fruitsappen zou ik niet aanbevelen, enkel puur fruit en gelimiteerd tot wanneer de ervaring leert dat alles goed loopt. Pas het uitgestelde ontbijt (Mosséri) toe en begin met lichaamsbeweging. Eet nadien om je honger te bevredigen en niet tegen de honger die komt.

PS – Het voorbeeld in de test was suiker. Dat is niet hetzelfde als fruit. Fruit heeft normaal een vertraagde opname, wat beter uitwijst dan suiker.  

Detox je Gezond

Als je al meerdere van onze publicaties goed hebt bestudeerd, zal je bij herhaling de verwijzing terugvinden naar intoxicatie, vervuiling, obstructie, plaque… binnen het lichaam. Het schijnt dat het begrip intoxicatie een plaats verworven heeft in de manier van denken over het ontstaan en de reden van bestaan van ziekte. Tenminste als ik dat kan afleiden van de massa recepten die rondgaan om te detoxen. In één boek vond ik meer dan 100 smoothierecepten “om te detoxen”.

Oude natuurgeneeskundigen wisten al dat intoxicatie aan de basis van de meeste ziekten lag en dat ziekte een eliminatiecrisis was die niet bestreden moest worden.

Om te beginnen kan men zich de vraag stellen wat de precieze definitie is van toxiciteit voor het lichaam? In een artikel las ik dat zowat alles toxisch kan zijn, zelfs water, als men er teveel van drinkt. Is het waar dat alles wat “te” is, een probleem kan vormen en een toxiciteit veroorzaakt?

Laten we te rade gaan bij Dr. Tilden die aan de basis ligt van de theorie rond intoxicatie als bron van alle ziekten.

Het is moeilijk te zeggen wat het belangrijkste mechanisme in de mens is om de gezondheid te vrijwaren en zich te beschermen tegen ziekten. Hyppocrates ging er vanuit dat het de lichaamssappen waren. Hij had, steunend op de opvattingen van zijn tijd, een systeem ontwikkeld dat handig was om mee te werken. Meer dan 2000 jaar heeft dit principe centraal gestaan in de natuurgeneeskunde. Bijna alle therapieën zijn gericht op ontgiften. Het lichaam moet zijn gifstoffen vrijgeven en dan kan alles weer naar behoren functioneren. Wat Dr. Tilden heeft gedaan is daar een moderne en meer geldige variant op maken. In de klassieke geneeskunde wordt deze visie op ziekte in zijn geheel verworpen. Weinig dokters erkennen de invloed van voeding, toxines, zelfs medicijnen in het ontstaan van ziekte.

In de acupunctuur staat de energie centraal. Als de energieblokkades worden opgeheven, kan deze zich via de meridianen weer verder verplaatsen. Is er voldoende energie aanwezig, dan functioneert het hele organisme.

Een bedenkelijke techniek uit het verleden is de aderlating: d.i. letterlijk het vervuilde bloed uit het lichaam laten vloeien. Deze techniek heeft aan duizenden mensen het leven gekost, zelfs aan presidenten van de Verenigde Staten die hun gezondheid in handen van de toenmalige medici legden.

Kneipp en Priesnitz hebben met hun waterbehandeling de huid geprikkeld en zijn daardoor, zonder het zelf te beseffen, gebruik gaan maken van reflexologische prikkeltherapieën. Door de verbetering van de bloedcirculatie zijn ze ook de lichaamstemperatuur gaan regelen. De reflectorische reacties op de organen, stimulering van de bloedcirculatie, verbetering van de lichaamstemperatuur, maar ook de prikkeling van het zenuwstelsel maakten het mogelijk met deze eenvoudige methodes mensen met water te genezen.

Zowel de Chinezen als Hyppocrates, maar ook Kneipp en Priesnitz, hebben via hun systeem de zelf genezende kracht van het lichaam ondersteund. Is dat wat we moeten doen, als we geconfronteerd worden met ziekte, of moeten we de raad van TC Fry volgen “Doe iets, door niets te doen”, dit is vasten, rusten, en alles aan de kant zetten. En wat heeft dat te maken met intoxicatie? En hoe staan wij het lichaam toe zichzelf te ontgiften? Maken we daarvoor gebruik van kruiden, water, vasten, voeding …?

In onze Module over Matigheid, Sappen, Vasten & Detoxen hebben wij een verhelderende studie van het lichaam, hoe het zichzelf geneest, altijd weet wat moet gedaan worden… en vooral wat wij kunnen doen, zodat het lichaam zijn werk optimaal kan doen. Het blijft altijd boeiend. Die kennis vermijdt dat we achter het net vissen !

Diabetes omkeren

In het winternummer van Health Science (januari 2024) is een interview met Dr Robby Barbaro en Dr Cyrus Khambata over hun diabetes type 1 en hoe ze daar met voeding op inspelen. Sindsdien staat hun leven in dienst van diabetespatiënten en delen ze die ervaring keer op keer.

Ik schakelde over op een plantaardig dieet en het was alsof ik een nieuw leven kreeg! Alles veranderde ten goede. Mijn zicht werd heel snel helderder, mijn energieniveau schoot door het dak en mijn bloedglucose- en A1(c)-waarden daalden. Het was gewoon ongelooflijk.

Robby Barbaro

ROBBY BARBARO heeft talloze mensen geholpen de insulineresistentie om te keren en de volledige controle over hun metabolische gezondheid terug te krijgen. Robby voltooide zijn bacheloropleiding aan de Universiteit van Florida in 2011 en behaalde in 2019 een master in gezondheid aan de American Public University. Hij heeft zes jaar lang meegeholpen aan de opbouw van het revolutionaire Forks Over Knives-imperium en leeft sinds 2000 met type 1-diabetes. Momenteel heeft hij een A1c van 5,3% en een time-in-range van meer dan 90%, terwijl hij een actieve levensstijl handhaaft.

CYRUS KHAMBATTA heeft meer dan 10.000 mensen geholpen de onderliggende oorzaak van insulineresistentie om te keren. Hij behaalde een doctoraat in voedingsbiochemie aan de University of California in Berkeley in 2012. Hij is een expert op het gebied van zowel type 1- als type 2-diabetes, leeft al jaren met type 1- en type 2-diabetes. 1-diabetes sinds 2002, en heeft zijn insulinegebruik met meer dan 40% verminderd dankzij een ‘food first’-aanpak.

Samen vormen Robby en Cyrus het team achter masteringdiabetes.org, een online coachingplatform voor mensen met alle vormen van diabetes dat zich richt op vetarme, plantaardige voeding met volwaardige voeding. Zij zijn de co-auteurs van het bestsellerboek van de New York Times, Mastering Diabetes. Ze zijn in veel media te zien geweest en hebben presentaties gegeven op grote medische conferenties, waaronder de International Plant-Based Nutrition Healthcare Conference (PBNHC), de American College of Lifestyle Medicine (ACLM) Conference, Plant-Stock en VegFest LA.

Ik begrijp dat jullie allebei lijden aan type 1-diabetes, wat, zoals ik het begrijp, een veel minder vaak voorkomende vorm is dan de type 2-diabetes die in dit land zo’n epidemie lijkt te zijn. Wat is precies het onderscheid tussen de twee typen?

RB -Laten we eerst een belangrijk onderscheid maken. We lijden niet aan onze diabetes, we floreren!

MH -Natuurlijk, daar sluit ik bij aan !

Dus dat is nummer één. Maar nummer twee, in de diabeteswereld, zeggen we: “Mensen leven met welke vorm van diabetes ze ook hebben.” Cyrus praat graag over het verschil. Dus ga je gang, Cyrus.

CK Allereerst dachten de meeste mensen dat er maar twee soorten diabetes waren, maar in werkelijkheid zijn er eigenlijk zes verschillende soorten. Er zijn type 1, type 1.5, prediabetes, type 2 diabetes, zwangerschapsdiabetes en type 3 diabetes.

Typen 1 en 1.5 diabetes zijn beide auto-immuunziekten. Wat dat betekent is dat je eigen immuunsysteem wordt misleid om de bètacellen in je alvleesklier aan te vallen. Als gevolg daarvan, als die bètacellen worden aangevallen, hun vermogen om insuline uit te scheiden wordt aanzienlijk verminderd. Mensen met diabetes type 1 waren over het algemeen jonger dan 30 jaar toen de diagnose werd gesteld. Ze evolueerden van het vermogen om een ​​normale hoeveelheid insuline af te scheiden naar het krijgen van een auto-immuunreactie die hen vervolgens binnen ongeveer 12 tot 18 maanden volledig insulineafhankelijk maakte (dat wil zeggen, ze hebben geen insulinesecretie).

Mensen met type 1.5-diabetes zijn over het algemeen ouder, ouder dan 30 jaar. Wanneer ze deze auto-immuunziekte krijgen, is het een langzamer werkende versie van type 1-diabetes, en het is mogelijk dat ze nooit volledig afhankelijk worden van insuline. Je kunt type 1.5 dus beschouwen als een langzaam werkende diabetes type 1 die op volwassen leeftijd begint.

Dan heb je prediabetes en diabetes type 2. Deze twee typen zijn van invloed op ruim 90 procent van de diabetespopulatie. Prediabetes is insulineresistentie die problematisch is geworden. Wanneer uw nuchtere bloedglucose boven de 100 milligram per deciliter komt en uw A1(c)-waarde, die een marker is voor uw totale bloedglucose, begint te stijgen tot ergens tussen 5,7% en 6,4%, is dit een waarschuwingssignaal dat type 2 diabetes in het verschiet ligt. Dit is het moment om enkele veranderingen aan te brengen, zodat u weer niet-diabetisch kunt worden. Je kunt prediabetes dus beschouwen als een waarschuwingssignaal dat er sprake is van insulineresistentie.

En diabetes type 2 is wat er gebeurt als je prediabetes niet corrigeert, en het ontwikkelt zich vervolgens tot diabetes type 2 omdat de basisconditie van insulineresistentie erger is geworden. Type 2-diabetes wordt over het algemeen gekenmerkt door een van twee dingen. Ofwel is uw nuchtere bloedglucose 125 milligram per deciliter of hoger, ofwel is uw A1(c)-waarde 6,5% of hoger. Eén van die twee.

MH – Dit is misschien een domme vraag, maar is een van deze maatregelen zorgwekkender vanuit gezondheidsoogpunt?

CK Dat is een goede vraag. Ik zou zeggen dat de verhoogde A1(c) waarschijnlijk erger is, omdat je A1(c) lijkt op een langetermijnmeting van drie tot vier maanden. En als uw A1(c) verhoogd is, betekent dit dat uw gemiddelde bloedglucose over die hele periode gestegen is, en dat is een indicatie dat u al langere tijd een hoge bloedglucose heeft.

MH – Hoe zit het met de laatste twee typen?

CK -Zwangerschapsdiabetes mellitus is een aandoening die ontdekt wordt tijdens de zwangerschap. Het wordt veroorzaakt door insulineresistentie en kan zwangerschapsgerelateerde complicaties bij de baby veroorzaken, waaronder verhoogde bloedsuikerspiegels, overgewicht, onderontwikkelde longen, doodgeboorte en postpartumhypoglykemie. Het kan ook pre-eclampsie bij de moeder (hoge bloeddruk) veroorzaken. Voor veel zwangere vrouwen is zwangerschapsdiabetes tijdelijk en behandelbaar, resulteert in een gezonde zwangerschap en een gezonde baby, en verdwijnt na de bevalling.

Type 3 diabetes is een conditie die intrinsiek gelinkt is aan Alzheimer’s (ook wel Alzheimer-dementie genoemd), de meest voorkomende vorm van dementie. Meer informatie over deze twee typen kunt u vinden op masteringdiabetes.org/gestationaldiabetes/ en masteringdiabetes.org/type3-diabetes/.

MH – Op welke leeftijd werd bij jullie de diagnose diabetes type 1 gesteld?

RB – Bij mij werd de diagnose gesteld toen ik 12 jaar oud was. Ik heb twee oudere broers en bij mijn middelste oudere broer werd negen jaar vóór mij de diagnose gesteld, dus ik kende de symptomen. Toen ik merkte dat ik de hele tijd naar het toilet ging en de hele tijd dorst had, zei ik tegen mijn moeder: “Ik denk dat ik diabetes heb.” In eerste instantie zei mijn moeder: “Doe niet zo gek, je hebt geen diabetes.” Maar ik ging nog steeds naar het toilet en had nog steeds voortdurend dorst, dus uiteindelijk heb ik mezelf getest en mijn bloedglucose was ruim boven de 400. Op dat moment zei mijn broer: ‘Je hebt diabetes type 1. Pak je tas, je blijft een paar nachten in het ziekenhuis.” En ja hoor, dat was mijn diagnose. Dat was 26 januari 2000, ruim 23 jaar geleden.

CK – Bij mij werd in 2002, toen ik 22 jaar oud was, de diagnose diabetes type 1 gesteld. Dat kwam ook nogal laat, omdat de meeste mensen diabetes type 1 ontwikkelen in hun adolescentie, of zelfs jonger, zoals Robby deed.

MH – Het moet schokkend zijn geweest om die diagnose te krijgen.

CK – Het was zwaar, omdat ik op dat moment laatstejaars op de universiteit zat en alleen maar probeerde de werkende wereld te betreden. Het verraste mij ook omdat ik als volwassene niet dacht dat ik daadwerkelijk de diagnose van deze ‘kinderziekte’ zou kunnen krijgen.

MH – In het geval van Robby leek het alsof de diagnose ‘in de familie’ zat. En jij? Zit het in jouw familie?

CK – Nee. In mijn familie is het nergens te vinden. Daarom vond ik het zo intrigerend. De enige auto-immuunziekte die in mijn familie voorkomt, is de hypothyreoïdie van Hashimoto. Ik heb het, net als mijn beide zussen, en ik denk dat zelfs sommige van onze grootouders het ook hebben gehad. Maar diabetes type 1 was nergens in mijn familie opgedoken.

MH – Ik hoorde onlangs de legendarische Dr. Neal Barnard een geweldige observatie maken over hoe we vaak zoveel van onze problemen toeschrijven aan onze erfelijkheid. Hij wees erop dat de meeste mensen hun familierecepten erven, en dat is waar veel van hun erfelijke gezondheidsproblemen vandaan komen, en niet uit hun genen.

KK – Heel goed gezegd! Ja, de meeste mensen erven hun levensstijl van hun ouders, en dat is de oorzaak van zoveel van hun gezondheidsproblemen.

MH – Hoe hebben jullie elkaar ontmoet? Het zat niet in een ondersteuningsgroep voor type 1 diabetes, toch?

RB – Helemaal niet! De eerste keer dat we elkaar ontmoetten was tijdens een gezondheidsevenement in San Francisco, waar we allebei lezingen gaven. Maar ik kende Cyrus al lang voordat hij mij kende, omdat hij een van de getuigenissen was in het boek van Dr. Doug Graham, The 80/10/10 Diet. Het verhaal van zijn type 1-diabetestransformatie toen hij naar Doug’s Health and Fitness Week ging, was zeer inspirerend.

De meeste mensen erven hun levensstijl van hun ouders, en dat is de oorzaak van zoveel van hun gezondheidsproblemen.

Cyrus Khambata

“Nadat ik Doug Graham had ontdekt, werd ik 14 jaar lang (van 2003 tot 2017) rawfood-veganist, net als Robby. Hij en ik hadden letterlijk hetzelfde dieet – papaja’s, mango’s, dadels, bananen, bakbananen, noem maar op – de hele dag, elke dag. En toen, ergens rond 2017, besloot ik eigenlijk dat ik wat meer gekookt voedsel wilde gaan eten. Eerst sprak ik met Dr. Joel Fuhrman en leerde hoe ik dat het beste kon doen, daarna begon ik met het integreren van gestoomde, niet-zetmeelrijke groenten. Later migreerde ik naar aardappelen en bonen en nog veel meer. Mijn dieet bestaat nog steeds voor 50-60% uit fruit, en de rest bestaat uit zetmeelrijke groenten en bonen.

MH – Hoe zit het met jou Robby, ben jij nog steeds vooral een fruitariër?

RB – Ik zou zeggen dat ik grotendeels nog steeds het 80/10/10-dieet van Doug Graham volg, maar die definitie is slechts een technische kwestie. In wezen zijn Cyrus en ik allebei voorstanders van vetarme, plantaardige, volwaardige voeding. Onze grote passie bij Mastering Diabetes is mensen helpen dat te doen op een manier die voor hen werkt, en er zijn een miljoen verschillende manieren om dat te doen. We hebben duizenden klanten, en elk van hen doet het op een andere manier. Maar er zijn enkele belangrijke principes die iedereen volgt om binnen de Mastering Diabetes-methode te blijven.

Wanneer u een dieet eet dat veel vet bevat, vooral verzadigd vet, veroorzaakt dit de onderliggende aandoening die bekend staat als insulineresistentie in uw spieren en in uw lever.

Er wordt voorspeld dat tegen het jaar 2050 meer dan 50% van de gehele westerse bevolking met een of andere vorm van diabetes zal leven.

Health Science – januari 2024

Reumatische aandoeningen

De voorbereidingen voor het PûrNatûr abonnement schieten goed op. Ik investeer er al mijn tijd in, zodat het over twee weken een jaar lang je dagelijkse bericht is, waar je kunt op steunen… Tot 22/1 heb je de kans om erbij te zijn aan voordeeltarief. Lees alles in de Downloadmap.

Maar ondertussen herbegint de cursus Natuur&Gezondheid ook en het eerstvolgende thema gaat over verzuring. Zou het kunnen dat je verzuurd bent? Zou het kunnen dat al die kleine en grote ziekten gevechten tegen verzuring zijn? Weinig mensen kennen het. Weinig mensen weten wat verzurend is en wat ontzurend is. Weinig mensen zien de relatie met de ernstigste chronische ziekten. Als we Johanna Budwig volgen, dan moeten we onder deze titel iets vertellen over chronische ziekten, want Budwig brengt ze in verband met verzuring. Hoe radicaal haar uitspraak is, kan door iedere gezondheidswerker dagelijks in de praktijk worden vastgesteld. Gezondheidsopvoeders moeten weten hoe verzuring de gezondheid uitholt en hoe belangrijk het is verzuring terug te dringen – niet door ontzurende remedies maar door voeding en levenswijze – en waar mogelijk te voorkomen. 

Verzuring is een algemene zaak en treft veel mensen. Volgens bepaalde bronnen zou minstens 80 % van de mensen (jong en oud, gezond en ziek) aan verzuring lijden en zou onder zieken minstens 90 % van hun aandoeningen in rechtstreeks verband staan met hun verzuring. Over welke ziekten gaat het dan? Om bijna àlle ziekten. Van verkoudheid, een licht huidprobleem tot kanker, auto-immuunziekten, nierziekten, leverziekten….

Wie veel contacten heeft met mensen en de complexiteit van hun klachten verneemt, komt tot de ontnuchtrende vaststelling in welke verzuringsstaat de massa leeft. Uit onze literatuur wordt duidelijk waar de verzuring vandaan komt en hoe het systeem zichzelf (normaal) in evenwicht houdt. De voedingsrealiteit van de massa staat echter in lijnrecht contrast met de behoefte of wens van het systeem; en de mogelijkheden om het evenwicht te behouden worden doorkruist door verkeerde toepassing van de voeding. Veel goed bedoelende mensen hebben hun eigen ideeën ontwikkeld over wat “gezonde voeding” voor hun betekent. Weinigen kennen echter hun eigen lichaam, weinigen bestuderen de natuurwetten of de voedingsregels.  Tradities worden voortgezet, volks -remedies voor de zuivere waarheid gepropageerd… 

De werken van Berg, Carton, Shelton, Ehret… m.b.t. verzuring zijn zo bepalend voor het begrijpen van de natuurlijke wegen om tot genezing te komen, dat een juist begrip over zuur-basen voor iedereen die zich als gezondheidsbegeleider wil profileren, of voor wie het zèlf wil doen, studieonderwerp nummer één moet worden. Laten we ons niet te gemakkelijk verleiden om te zoeken naar hulpmiddelen en remedies ! Laten we de kern van de gezondheid aanraken en vooral daar een positieve klank laten horen. Wil je een positieve verandering op de weg naar gezondheid, dan kan je niet zonder ontzuring. 

Ontzuring : de kraan van de verzuring dicht, méér groenten en fruit. De keuze is duidelijk. 

REUMA wordt dé verzuringsklacht bij uitstek genoemd. Reuma is niet nieuw, maar reist door de geschiedenis met de beschavingen mee. Zelfs de primitieve mens heeft de nadelen ervan moeten ondergaan toen hij geen andere keuze had, dan vlees te eten om te overleven… REUMA :  De duurste ziekte, de ziekte waar pijn, ongemak en bewegingsbeperking genoemd wordt.  Vandaar de bijzondere gevoeligheid van dit onderwerp. Pijn is pijn en sommigen zouden er àlles voor doen… behalve hun voeding veranderen, want… “wat heb je dan nog aan je leven” ? Met zo’n cliënten ben je snel uitgepraat. Maar ik ben er zeker van dat er ook mensen zijn die eerlijk en onbevooroordeeld zoeken naar een genietbare voeding, waar je beter van wordt…

Wat is de  OORZAAK van Reuma ? Als we de oorzaak kennen, kunnen we toch daar iets aan doen ? 

Zoeken naar één enkele oorzaak voor reumatische aandoeningen en artritis is net zo hopeloos als zoeken naar één oorzaak voor kanker. Deze groep van ziekten kristalliseren naar één absolute veroorzaker, zal ons in een onverdedigbare stelling drukken die ongepast is. Waar de klassieke stelling is, dat dé “oorzaak” van REUMA niet is gekend, evenmin als de oorzaak voor astma, allergie, diabetes, hart- en vaatziekten, kanker… en je kan die stelling begrijpen  – Overal is het besluit : “de oorzaak is niet bekend”… Komen al deze ziekten dan zomaar, onaangekondigd en “overvallen” zij de mens ? 

Men heeft bij herhaling geprobeerd een verklaring te geven. Spackman, Back en Scull onderzochten het spijsverteringskanaal van meer dan 400 artritis-patiënten en rapporteerden dat zij bij alle gevallen bijna gelijklopende toestanden vonden van gebrek aan vitaminen van het B-complex. 

In laboratoriumstudies van artritispatiënten vindt men alle evidentie voor de infecties : bloedarmoede, een hoge aanwezigheid van witte bloedcellen in acute gevallen; en een lage aanwezigheid van witte bloedcellen in chronische gevallen. Dit is belangrijk om te noteren : zie ook de lessen over rauwkost om de betekenis hiervan te ontdekken. 

Verder zien we een hoge graad van sedimentatie (afzetting), constipatie, een gereduceerde stofwisseling, onvoldoende of totale afwezigheid  van zoutzuur in de maag, evenals levercongestie. Al deze condities werden aangetroffen bij of voorafgegaan aan reumatische en artritis-aanvallen. 

De rol van de lever in het gebruik van eiwitten is van groot belang bij de behandeling van alle degeneratieziekten als kanker, artritis enz. Veel studies hebben het feit bevestigd dat eiwitgebrek het vermogen om het lichaam te herstellen en om het beender- en kraakbeenweefsel opnieuw op te bouwen vermindert. Ja het gebeurt ! Eiwitgebrek bij een overconsumptie van eiwitten omdat de eiwitten van slechte kwaliteit zijn door bakken en braden en omdat de eiwit-stofwisseling wordt belast door een overconsumptie. 

Dit zijn slechts enkele van de vele invloeden. 

Zo begint de introductie van de (opgenomen) voordracht 4D/ Reuma-Verzuring in Module R. Het wordt ook de start voor de voordracht as. zondag over Reumatische aandoeningen & Verzuring… met alle sleutels die je nodig hebt om verzuring te voorkomen en af te bouwen.