Categorie: Kruiden & Gezondheid

Moet kurkuma met peper

Het toevoegen van peper aan kurkuma om de absorptie en biologische beschik-baarheid van één substantie nl. curcumine te verbeteren, is een bekende en populaire praktijk. Je zult verrast zijn als je hoort dat er iets is dat beter werkt dan peper en waarom peper problemen kan veroorzaken, vooral bij mensen met gevoelige darm.

Kurkuma is een populaire specerij en is meer in de belangstelling gekomen door alle aandacht op één substantie, de curcumine. Curcumine wordt over het algemeen slecht in de bloedbaan opgenomen. Curcumine heeft een lage biologische beschikbaarheid (minder dan 1% komt in de bloedbaan terecht) vanwege de snelle stofwisseling in de darm en lever (via glucuronidering en sulfatering). Nog minder daarvan komt in de cellen terecht.

  • Peper (piperine) helpt, maar met kanttekeningen: het remt leverenzymen om meer door te laten (tot 10 x toename in sommige studies), maar het kan de darmpermeabiliteit verhogen (het “lekkende darm”-effect) door de tight junctions te versoepelen – handig voor de absorptie, maar mogelijk irriterend voor gevoelige mensen op de lange termijn.
  • Leverfiltering: zelfs wat de darmen passeert, wordt grotendeels tegengehouden en door de lever uitgescheiden. De lever ziet het als een belastende substantie en rangeert het uit. 
  • Maar daar komt Fenegriek op de proppen: De oplosbare vezels (galactomannaan) in fenegriek vormen een beschermende “matrix” rond curcumine – als een soort bubbel die het beschermt tegen snelle afbraak, die de spijsvertering vertraagt ​​en de oplosbaarheid/absorptie verhoogt zonder de darmbarrières te verstoren. Het resultaat van de toevoeging van fenegriek t.o.v. peper of piperine is spectaculair… (Hoe dat komt wordt uitgelegd in de flyer)

> Studies met mensen en ratten tonen een 10-45x betere biologische beschik-baarheid aan dan – curcumine, plus extra voordelen zoals ondersteuning van de bloedsuikerspiegel. En dat alles zonder risico op een lekkende darm. – Het is milder en geschikter voor prebiotica.

Bestudeer Kurkuma-supplementen en je zult ontdekken dat het niet alleen om de curcumine gaat. De meeste supplementen bestaan uit 50-90% pure kurkuma met een kleine extra curcumine. Dat is correct, omdat curcuminoïden maar een klein deel vertegenwoordigen van de honderden potentieel nuttige planten-fytochemicaliën en voedingsstoffen die in kurkuma worden aangetroffen. 

Door hele kurkuma te consumeren in plaats van een isolaat, ontvang je naast de curcumine een potentieel breder spectrum aan voordelen.

Bovendien is kurkuma het onderwerp geweest van duizenden onderzoeken. En de andere niet-curcuminecomponenten hebben superieure voordelen voor de gezondheid van de hersenen en hersenveroudering, celgezondheid en schimmelbalans aangetoond dan curcumine alleen.

Met de toevoeging van gemalen fenegriek aan zuivere kurkuma – zoals voorgesteld – zult u een veel werkzamere en goedkopere mix creëren dan veel in de handel beschikbare supplementen. 

Komkommers

Het is niet van gisteren dat we ons inzetten voor de verdediging van groenten in de voeding. We eten er gewoon te weinig en we beseffen niet wat ze voor de gezondheid en vitaliteit kunnen doen, en hoe zij de weg van de genezing kunnen openen. Genezen zal niet ophouden met het vinden van het gepaste kruid dat het allemaal oplost. Als je voeding de basis legt voor onevenwicht, moeten we zoeken hoe we de voeding kunnen corrigeren. De meeste mensen kijken naar hun voeding met verwachtingen van hoge calorie-inname en hoge eiwitgehaltes. De analyse van komkommer geeft op het eerste gezicht een bescheiden voedingsprofiel en sommigen kijken neer op deze waterrijke vrucht. Maar komkommers zijn meer dan alleen water. Hoewel het lijkt alsof deze groenten (technisch gezien fruit) weinig te bieden hebben op het gebied van voeding, zeggen de gezondheidsvoordelen van komkommers iets anders. Van het bestrijden van schade door vrije radicalen tot het verminderen van ontstekingen in het lichaam: komkommers zijn producten die je altijd in huis wil hebben. Wat ik zo leuk is aan komkommers, is dat je ze aan vrijwel alles kunt toevoegen. Je kunt ze gebruiken als boost in smoothies, er sappen van maken, toevoegen aan salades, sandwiches en wraps of ze gewoon uit de hand eten. En als je komkommer in de koelkast hebt liggen die je niet wilt eten, snijd deze dan in plakjes en leg deze op je ogen om zwellingen en wallen te verminderen. Komkommers bestaan voor 95% uit water, maar die overige 5% is boordevol voedingsstoffen. Ze bevatten weinig calorieën, maar bevatten een indrukwekkende hoeveelheid vitamines, mineralen en cruciale fytonutriënten. Een half kopje komkommer (met schil) bevat ongeveer – 7,8 calorieën – 1,9 gram koolhydraten – 0,3 gram eiwit – 0,1 gram vet – 0,3 gram vezels – 8,5 microgram vitamine K – 1,5 microgram vitamine C – 6,8 milligram magnesium – 76,4 milligram kalium

Of je nu van komkommers houdt of niet, de ongelooflijke gezondheidsvoordelen van komkommers – zoals beschreven in de folder die hoort bij het PûrNatûr-abonnement – zorgen ervoor dat je ze bij bijna elke maaltijd eet! Komkommers zitten boordevol vitamines, mineralen, fytonutriënten en heilzame antioxidanten en ondersteunen onze gezondheid op meer dan één manier.

Wij kijken dankbaar terug op de voorbije maanden waar wij – tot nu toe – konden genieten van een rijke overvloed van komkommers.

Asperges

Wat wij asperges noemen, zijn eigenlijk de ongeopende stengel- en bloemknoppen. De bloemen zijn klein groen klokvormig. Kleine varenachtige “bladeren” met rode vruchten. Bessen beginnen groen en worden rood. Het heeft rode of groene bessen ter grootte van een erwt met 3-6 zwarte zaden erin. De stengels kunnen 1-2 meter hoog worden, waarbij de vertakkingen uit de hoofdsteel groeien. Rijk aan vitamine A, C, calcium, ijzer, fosfor, selenium, werkt tegen kanker, tegen hartziekten, uitstekende nierstimulans, urineweginfecties, diureticum, jicht, heeft veel ontstekingsremmers, helpt aminozuren om te zetten in eiwitten. Wortels verlagen de bloeddruk. Sommigen zeggen dat als je elke dag asperges eet, je nooit kanker zult krijgen.

De asperge (Asparagus officinalis) is een plant waarvan de jonge scheuten geteeld worden als groente. Er bestaan witte asperges en groene asperges. De eerste zijn onder de grond gegroeid en uit het licht gehouden, de tweede hebben wel de zon gezien. In noordwest-Europa zijn de witte asperges het meest gebruikelijk. Ook komt de asperge soms in het wild voor in zeer goed doorlatende gronden met veel zand. 

Het aanaarden van asperges was een maatregel die moest voorkomen dat asperges door nachtvorst worden beschadigd. Maar je kunt de planten ook afdekken als het risico op nachtvorst bestaat. Zo kan je altijd groene scheuten kweken, wat de meeste voordelen biedt.

Het volgende is gebaseerd op een Engels artikel over de eigenschappen van asperges. Een plezierige anekdote is dat bij de 12 meest opgediende bruidsmaaltijden in China, asperges te vinden zijn in 10 ervan.

Uit de lijst met indrukwekkende eigenschappen, is in het artikel, de kanker bestrijdende werking die aan asperges wordt toegeschreven. De verantwoordelijke substantie die hieraan ten grondslag zou liggen, is het enzym Glutathione, een krachtige anti-oxidant, die voor het immuunsysteem van de mens van wezenlijke betekenis is.

Natuurlijk volstaat het niet om asperges als anti-kankermiddel drie of vier keer per jaar te gebruiken. Het zou volgens het onderzoek, door iedere patiënt 2x daags genuttigd moeten worden. 

Het is mogelijk, dat een eenvoudige groente als asperge nooit goed is onderzocht op zijn volledige spectrum aan gunstige eigenschappen. Maar met de lente – en het aspergeseizoen – is hier de wijsheid absoluut van kracht :  Baat het niet, dan schaadt het niet natuurlijk. 

Het dagelijks gebruik van asperges heeft nooit iemand kwaad gedaan. 

Wat bepaalt hun werking?  In de eerste plaats is er de natuurlijke diuretische of vochtafdrijvende werking, een resultaat van de hoge kalium/natrium verhouding, het aminozuur bèta-asparagine en fructosanen. 

De heldere, enigszins grasachtige smaak van de groente is slechts één reden om ervan te houden. Asperges worden gewaardeerd om hun voedingsvoordelen en er is aangetoond dat ze potentiële kanker bestrijdende en diuretische eigenschappen hebben.

Uit : folder V131 – Asperges / uit de Map “Wilde Groenten” / onderdeel van Map Voeding: 300 flyers die punt voor punt jouw Natuurlijke Voeding doorlopen. Geen betere manier om je weg en antwoorden te vinden die je gezondheid elke dag ten goede komen !

Madeliefjes eten

Madeliefjes, een bescheiden bloemetje dat wijdverspreid is in veel delen van de wereld, waar je achteloos overheen loopt  tijdens wandelingen of hier en daar in het grasveld, de favoriet van kinderen voor het maken van ‘madeliefjeskettingen’ worden ook gebruikt als groen voedsel en als hulpmiddel om zich op een natuurlijke manier te verzorgen. 

Het Madeliefje, of Bellis perennis, behoort tot de Asteraceae. De bloemhoofdjes staan solitair op een bladloze stengel die uit de wortel ontspringt. 

De buitenste roosjes zijn wit, met een rode punt, de binnenste geel; de bloemschutbladeren donkergroen en op één rij; de stengel 2,5 cm tot 20 cm hoog, bladloos; de bladeren zijn stomp, langwerpig, smal aan de basis (spatelvormig); en de wortel kruipt.

Madeliefjes zijn in veel delen van de wereld genaturaliseerd. Ze zijn te vinden in Europa, delen van het Midden-Oosten en West-Azië.. Ze groeien in weilanden, graslanden, gazons, op heuvels, in bossen, parken en tuinen.

Misschien heb je het ook ooit geprobeerd: een paar blaadjes van madeliefjes eten, of later in lente en zomer, een paar madeliefjes opknabbelen. Dat is altijd de vraag: kan het, en als het kan, waarom doet niet iedereen het? Misschien heeft iedereen een beetje reserve als het gaat om het eten van planten die je niet zelf hebt gezaaid of geplant. En er zijn zoveel soorten, en uit een siertuin… 

Ja, de jonge bloemhoofdjes of knoppen kunnen worden toegevoegd aan salades, in soepen of je kunt er een broodje mee beleggen (ja, gebruik maar zoveel wild groen dat je je broodje niet meer ziet)…En als je het heel bescheiden wil houden, gebruik de bloemhoofdjes om saladegerechten te versieren. 

De bladeren kunnen ondanks hun licht bittere nasmaak rauw worden gegeten, maar kunnen beter door salades worden gemengd of gekookt en kunnen als kruid worden gebruikt. 

Is het eten van madeliefjes eigenlijk de moeite waard ?

Madeliefjes zijn ontstekingsremmende planten. Je zult meteen begrijpen hoe dat komt. Daarnaast verbetert het de bloedsomloop. Drink madeliefjesthee vanwege de gezondheidsbevorderende en herstellende eigenschappen van de plant. Modern onderzoek naar wilde eetbare planten die tijdens de oorlog in Bosnië en Herzegovina (1992-1995) werden gebruikt, toonde aan dat madeliefjes 34 mg vitamine C per 100 g bevatten en dat de gebruikers er tal van voordelen van ondervonden.

Madeliefjes zijn een populair huismiddel met een breed scala aan toepassingen. 

Ze zijn een traditioneel wondkruid en er wordt ook gezegd dat ze bijzonder nuttig zijn bij de behandeling van gevoelige en lusteloze kinderen. Recent onderzoek (1994) heeft gekeken naar de mogelijkheid om de plant te gebruiken bij HIV-therapie. Het kruid is licht anodyne, krampstillend, hoeststillend, verzachtend, spijsverterings-bevorderend, verzachtend, slijmoplossend, laxerend, oogheelkundig, zuiverend en tonisch. 

Normaal worden de verse of gedroogde bloemhoofdjes gebruikt. Een infuus wordt gebruikt bij de behandeling van catarre, reuma, artritis, lever- en nieraandoeningen, als bloedzuiveraar enz. 

Het madeliefje had ooit een grote reputatie als geneesmiddel voor nieuwe wonden. Een zalf gemaakt van de bladeren wordt uitwendig aangebracht op wonden, kneuzingen enz terwijl gedestilleerd water waarin madeliefjesbloemen zijn afgetrokken inwendig wordt gebruikt om ontstekingsaandoeningen van de lever te behandelen. 

Er wordt gezegd dat het kauwen op de verse bladeren een remedie is tegen aften. Madeliefjes staan ​​ook bekend om hun werking bij de behandeling van borstkanker. 

De bloemen en bladeren worden vers gebruikt in afkooksels, zalven en kompressen. Een sterk afkooksel van de wortels wordt aanbevolen voor de behandeling van scorbutische klachten en eczeem, hoewel het enige tijd moet worden ingenomen voordat het effect duidelijk wordt. Een mild afkooksel kan klachten aan de luchtwegen, reumatische pijnen en pijnlijke of hevige menstruatie verlichten. De plant, geoogst terwijl hij bloeit, wordt gebruikt als een homeopathisch middel. Het gebruik ervan is vooral geïndiceerd bij de behandeling van blauwe plekken.

“Met ongeveer 140.000 onbekende chemische stoffen die sinds het begin van de industrialisatie in de atmosfeer terecht zijn gekomen, een steeds onvoorspelbaarder klimaat en een snel groeiende wereldbevolking, is de voedselzekerheid een ernstig probleem geworden.”

“Er zijn ruim 20.000 soorten eetbare planten in de wereld bekend, maar toch zorgen minder dan twintig soorten nu voor 90% van ons voedsel. Maar omdat monocultuur, pesticiden en biochemie keer op keer averechts werken, worden nog meer hulpbronnen in dezelfde oude machine gestoken om de twintig te stabiliseren, wat grote schade aanricht aan onze natuurlijke biotopen en de andere twintigduizend vernietigt. Economisch winstgevend, maar een recept voor ramp voor de natuur en onze eigen soort.”

“Dat is gewoon dom! Dus laten we in plaats daarvan eens naar de andere 19 980 kijken!”

Uit folder V127 – Madeliefje / een onderdeel van Map V – Voeding : een prettige manier om je voeding door en door te leren kennen !

Op de Downoadpagina vind je de flyer “De Bijsluiter” en de flyer “All Carb of Low Carb,” die je uitnodigt om na te denken over koolhydraten.

Melde

Voor het ogenblik is er in onze tuin geen gebrek aan groen… De serre produceert dagelijks met gemak 4-5 kg postelein, kervel, peterselie, muur, hertshoornweegbree… Dat duurt nog een paar weken, tot de postelein niet meer te houden is en de hoogte inschiet… Dus is het uitkijken naar wat het vervolg is.

Maar wat zie ik? Op plaatsen waar vorig jaar melde heeft gestaan, verschijnen de eerste zaailingen van gele bladmelde. Daar hebben we verleden jaar massaal van gegeten en mocht iemand er behoefte aan hebben, hebben we voldoende zaden van gele en rode melde om jou ook op gang te zetten. Ook hebben we een variatie aan vijgenplanten, kruiden, sierplanten…

Tuinmelde of Atriplex Hortensis is echt iets dat je moet in je wilde groentetuin een plaatsje geven. Het is een eenjarige plant met een enorme verscheidenheid aan planten-uiterlijken. Enerzijds zijn er de kleuren, maar ook de grootte van de plant, de grootte van de bladeren, de snelheid waarmee de plant doorschiet, de bloeiwijze en zaadzetting… 

Als je de plant goed bekijkt, is hij nauw verwant met Melganzevoet (Chenopodium album) en met Brave Hendrik. Terwijl Brave Hendrik een meerjarige doorlevende plant is, is Melde eenjarig en komt snel op in de lente. Afhankelijk van de bodemsoort, zal melde een rijk of een tenger gewas vormen. In de buurt van een composthoop – waar hij meestal graag groeit als je daar de oude planten hebt achtergelaten, is succes verzekerd. 

In 2023 hadden we gele en rode melde. De gele melde haalde een hoogte tot 2,50 meter en gaf per plant op zijn minst 50 grote bladeren van minstens 20 cm. Met 10 bladeren had je genoeg groen voor een rauw soepje !

Als ik de smaak mag vergelijken, was gele (lichtgroene) melde het zachtst van smaak, het mildst van textuur, terwijl rode melde toch een licht viltig blad had, meer gedrongen, minder gemakkelijk te verzamelen was… 

Het eten van melde sluit het gebruik van melganzevoet en brave hendrik niet uit, maar deze laatste is mijn laatste optie – als er echt niets anders te vinden is (op uitzondering van de zeer jonge blaadjes). 

In tegenstelling tot melganzevoet en brave hendrik heeft melde geen zanderig aspect. 

De orach (melde) behoort doorgaans tot de oude groentesoorten of ook tot de herontdekte groentezeldzaamheden. Er is gedocumenteerd bewijs van de teelt ervan in de Midden-Europese regio al rond het jaar 800 in het legaat van Karel de Grote en iets later ook met Hildegard von Bingen.

Lees er meer over in folder V120 – Melde, in de Map “Wilde Groenten”.
Op de Downoadpagina vind je ook de flyer “De Bijsluiter” en de flyer “All Carb of Low Carb,” die je uitnodigt om na te denken over koolhydraten.