Donkere dagen

Zijn ideaal om je te vullen met interessante en onontbeerlijke informatie. Alles wat je altijd had moeten weten en wat je niet in kranten leest, of op de media hoort, informatie die niet onderhevig is aan speculatie of belangen of trends…

Zijn de dagen kort, geen nood, laat je vullen met licht. Kennis over gezondheid, leven, doel, bestemming… Natur-El biedt je zoveel mogelijkheden om de kwaliteit van je leven te verbeteren.

Ga naar de download-pagina en vind daar alle info over abonnementen, activiteiten, literatuur en (sponsor)acties.

Voor de komende dagen wensen we je :

Vrij naar Arcimboldo

Giuseppe Arcimboldo werd in 1527 geboren in de Italiaanse stad Milaan als zoon van een schilder. Samen met zijn vader maakte hij in zijn jonge jaren ontwerpen voor fresco’s en glas-in-loodschilderingen voor kerken en kathedralen. Toen Arcimboldo 35 jaar oud was, werd hij gevraagd om te komen werken als hofschilder voor het Habsburgse Rijk in Wenen en Praag. Dit heeft hij gedaan tot 1587, het jaar waarin hij terugkeerde naar Milaan.

Zijn schilderijen  laten zich lezen als een wandeling door een tuin. Het zijn portretten opgebouwd uit groenten, fruit, kruiden, bomen, granen en bloemen. “Humoristisch” zou je ze op het eerste gezicht kunnen noemen, maar deze ingenieuze schilderijen zijn veel meer dan dat. Hoe langer je er naar kijkt, hoe meer details je ontdekt. Het is duidelijk dat deze schilder behalve een goed gevoel voor humor, ook een meesterlijk brein en veel liefde voor en kennis over de natuur had.

Ananas, koning van de vruchten

ANANAS, KING OF THE FRUITS,’ was de titel van een boek van Ericht Hinkrichs, internationaal directeur voor Dole Company, en een ananas-expert. Honderden jaren lang werd ananas in wezen gezien als een dure en zeldzame vrucht.

Ovidius schreef: “Het is de lekkerste vrucht die er bestaat”. In de 18e en 19e eeuw werd in heel Engeland ananas in verwarmde kassen verbouwd. Ze werden gewaardeerd door rijke mensen en werden gebruikt als tafeldecoratie en symbool voor gastvrijheid en luxe. Ze waren tot het einde van de 19e eeuw zo zeldzaam en duur, dat ze in adellijke kringen werden doorgegeven en uitgeleend, om menig feestmaal te versieren..

Ananas is vandaag geen zeldzaamheid meer. Desondanks eten mensen in dit land gemiddeld slechts 700 gram verse ananas per persoon per jaar. Wat een triest feit, als we alle gezondheidsvoordelen van deze vrucht kennen. Het vitamine- en enzymgehalte maken het echt een gezond voedingsmiddel, met veel helende eigenschappen. Ananas in blik, waar veel mensen de voorkeur aan geven, is echter een niet aan te bevelen fabrieksproduct, dat meestal alleen maar wordt genoten vanwege de zware suikersiroop. Net als veel ander exotisch fruit is de ananas een “enzymbom” en zijn eigenschappen met betrekking tot reiniging, ontgifting, alkaliserende effecten, zuivering van de darm en het bloed, zijn onovertroffen door enig ander fruit.

De bakermat van de ananas is het gebied van Mato-Grosso in de tropen, in Zuid-Amerika, waar hij vandaag de dag nog steeds te vinden is als een kleine, wilde plant, met meerdere, donkerbruine zaden ter grootte van een rijstkorrel. Thevét schrijft al in 1558: “De vrucht, die door de indianen als medicijn wordt gebruikt, heet ‘Nana’.” “Nana” betekent “heerlijke vrucht.” Zo noemden de indianen uit de Amazone de ananas. Tot op de dag van vandaag vereren ze de vrucht met een luidruchtig ananasfeest, waarbij iedereen in kostuum, danst en zingt. In heel Latijns-Amerika wordt de ananas lange tijd ‘voorgeschreven’ als geneeskrachtige vrucht bij verkoudheid, ontstekingen, menopauzeklachten, bij het genezen van ernstige wonden, bij het elimineren van parasieten in de darmen, bij koorts, astma, seksueel overdraagbare aandoeningen, constipatie, gassen en abcessen. Dit ongelooflijk brede spectrum aan toepassingen is bevestigd door de moderne natuurgenezers, die de ananas hebben herontdekt als het effectieve, holistische en veilige ‘Zwitserse zakmes van de alternatieve geneeskunde’.

Columbus ontdekte niet alleen Amerika, maar ontdekte in 1493 de ananas op Guadeloupe. Het werd hem door de bewoners van dit West-Indische eiland gebracht als welkomstgeschenk. Columbus nam een ​​paar vruchten mee naar Europa en gaf ze aan koning Ferdinand, die het na een aanvankelijke aarzeling “de best smakende vrucht van de wereld” noemde.

In 1558 beschreef de Franse missionaris Jean de Levy de ananas in zijn boek “Cannibalism in Brasil” als een “genezende plant voor vele ziekten”. De Spaanse en Portugese zeelieden brachten het als proviand mee op de schepen, omdat het scheurbuik en vele andere gezondheidsproblemen kon voorkomen. Zo plantte de ananas zich razendsnel voort langs de scheepvaartwegen van de tropische en subtropische wereld.

Welke kwaliteiten maken de ananas tot zo’n geneeskrachtige vrucht, die van onschatbare waarde kan zijn bij het voorkomen van ziekten? Afgezien van biotine, vitamine E, bevat de ananas het volledige scala aan vitamines en 16 mineralen, waaronder ijzer, magnesium, calcium, koper, zink, magnaan en jodium. De ananas is rijk aan beta-caroteen (pro-vitamine A), vitamine C en vitamine B-complex. Met al deze essentiële voedingsstoffen bevat 100 gram van deze tropische vrucht slechts 50 calorieën. Een element dat bijzonder nuttig is voor het omgaan met verschillende gezondheidsproblemen, is bromelaïne, het enzym dat in relatieve hoeveelheden voorkomt in ananas (vooral in de stengel) en de eigenschap heeft eiwitten af ​​te breken. Bromelaïne verlaagt hoge bloeddruk, versterkt de spijsvertering en zuivert het bloed. Proteolytische enzymen zijn in staat om pathologische eiwitresten en parasieten (wormen) in de darmwand los te maken en te verdrijven. Hierdoor worden over de hele wereld veel middelen met bromelaïne gebruikt voor ouderen.

Bromelaïne kan, samen met een ander enzym dat voorkomt in ananas (Pexoxidase), de groei van kankercellen stoppen, de vorming van uitzaaiingen, kankercellen, belemmeren en zo de afweer van het lichaam effectief maken. De voordelen van plantenenzymen zijn dat ze zieke weefsels aanvallen, zonder de goede te beschadigen. En zelfs na jarenlang gebruik is er geen fysieke afhankelijkheid van de producten.

Bromelaïne draineert, zuivert en ontgift. Hierdoor is de ananas bijzonder geliefd en gekoesterd als “dieetfruit” om af te vallen. De talrijke mineralen die erin zitten helpen het lichaam in een goede balans te brengen. Bromelaïne brengt de hormoonspiegels in evenwicht en is daarom nuttig voor vrouwen met menstruatieproblemen of PMS. Ananas helpt het bloed te verdunnen en verbetert de circulatie in de hersenen. Door het hoge gehalte aan tryptofaan en seretonine heeft de ananas een positieve invloed op de stemming en helpt bij depressieve gevoelens, weinig drive en gebrek aan concentratie. Ananas helpt ons, qua voedingswaarde, om “ons humeur te behouden” en maakt het gemakkelijker om ongezonde gewoonten te doorbreken.

Het eten van een halve of hele ananas per dag, bij voorkeur biologisch geteeld, zou ideaal zijn om ziektes als hoge bloeddruk, aderverkalking, reuma en kanker te voorkomen. Maar er is ook een bezwaar. Hoewel ananas theoretisch ontzurend werkt, is dat voorwaardelijk. Zoals A. Mosséri herhaaldelijk heeft aangetoond, moet ananas – net als andere zure vruchten en voedingszuren – beperkt worden gebruikt door zieken en weinig actieve mensen, omdat de vrije zuren een binding met zuurstof nodig hebben, en pas dan hun waardevolle kwaliteiten overdragen aan het lichaam. Mijn advies is om ananas regelmatig te eten, maar liefst in kleine hoeveelheden tegelijk en samen men minder zure fruitsoorten.

Zelfs cosmetica op basis van ananas kan eenvoudig thuis worden gemaakt. Ananascrèmes maken de huid glad en verjongen ze. De ananas is een geheim van verjonging en schoonheid, zowel uitwendig als inwendig, en zou een plaats moeten hebben in je persoonlijke gezondheidsprogramma.

Dit artikel maakt deel uit van de toegevoegde artikels in “Verhoog de Kracht van het Brein”. Dit digitaal boekje maakt deel uit van het uitgaven-abonnement. Je kunt het ook afzonderlijk aanvragen voor de prijs van 5 euro.

Alle info over Natur-El, abonnementen, publicaties, sponsoracties, planten… vind je hier

De Melk-brief

In zijn boek “Save Yourself from Breast Cancer” presenteert Dr. Robert M. Kradjian, een borstchirurg, een  ontnuchterende kijk op kanker: volgens de door hem aangehaalde statistieken zijn de totale sterftecijfers sinds 1930 niet verbeterd. In dit goed onderbouwde boek benadrukt hij dat zelfs vroege detectie, geavanceerde behandeling en voortgezet onderzoek de Kankerepidemie en borstproblemen niet hebben opgelost. Wat volgens hem nodig is, is meer nadruk op preventieprogramma’s, vooral op de programma’s die de nadruk leggen op voeding. 

In zijn publicatie “The Milk Letter” (a message to my patients) beschrijft hij zeer consequent hoe elke soort melk aangepast is voor de noden en de ontwikkeling van dat dier. Hij wijst erop dat we op verschillende manieren informatie kunnen opdoen, en één daarvan is de observatie van de natuur. En wat zien we daar? Zodra het jonge dier zelfstandig genoeg is om zijn normale voeding te gebruiken, het door de moeder wordt afgewezen. Je zou natuurlijk kunnen zeggen, “als het niet schaadt, is er toch geen probleem?” Ook daar gaat Kradjian diep op in, want dat is het grootste argument om het niet te gebruiken. Hij besluit zijn brief met :

“Drink geen melk voor de gezondheid. Ik ben er op grond van het gewicht van het wetenschappelijke bewijs van overtuigd dat het ‘geen goed voor het lichaam doet’. Het toevoegen van melk zal de voedingswaarde en veiligheid van uw dieet alleen maar verminderen. De meeste mensen op deze planeet leven heel gezond zonder koemelk. Jij kan dat ook. Het kan moeilijk zijn om te veranderen; we zijn sinds onze kindertijd geconditioneerd om melk te beschouwen als ‘het perfecte voedsel van de natuur’. Ik garandeer je dat zonder melk leven veilig is, je gezondheid verbetert en dat het niets kost. Wat kun je verliezen?”

De brief werd vertaald en is beschikbaar als pdf. Daarnaast is ook ZuivelVrij een interessante aanvulling om je te motiveren om het zuivelgebruik stop te zetten. Waar haal je dan je calcium? Zuivel is een slechte calciumleverancier, getuige daarvan de vele gevallen van osteoporose vooral in die groepen waar veel melk wordt gebruikt.