Zwarte bessen

Ribes nigrum, 

Het is nog enkele weken te vroeg om zwarte bessen te plukken, maar voor iedereen die minstens één struik daarvan in eigen tuin heeft, is het toevoegen van de aromatische (jonge) bladeren aan een smoothie of vruchtenbereiding, ook een geweldig gezonde praktijk. In tegenstelling tot de meeste andere groene blaadjes als jong meidoornblad of jonge lindeblad, geeft het toevoegen van zwarte bessenblad een exotische smaak. Bij de eerste bereiding dacht ik dat Riet passievrucht had toegevoegd… Pluk vier of vijf jonge bladeren per persoon voor een vruchtenbereiding (smoothie, vruchtenmoes… van 0,7-1 kg fruit).

En dan binnenkort zijn er de zwarte bessen, soms beter gekend als cassis, lid van de aalbessen-familie. Het aroma van zwarte bes is speciaal en kent voor- en tegenstanders. De hele plant, blad, hout en bessen hebben een diep aromatische geur en aroma. Deze vrucht is typisch voor noordelijke landen. Zwarte bessen zijn rijk aan jodium en boor. Je weet hoe belangrijk het is om het jodiumpeil in evenwicht te houden voor je schildklier. Recent is ook ontdekt dat boor een essentiële stof is voor de botopbouw. 

Al die mensen die gedurende jaren calcium hebben ingenomen hebben tijd en geld verloren, omdat één van de voorwaarden voor de opname en geleiding van calcium onvoldoende voorhanden was. 

Zwarte bessen zijn het rijkst aan jodium en boor. Maar ze hebben ook bijzonder veel vitamine C en een grote variëteit aan beschermende plantenchemicaliën.  Houd in je gedachten dat deze fruitsoort typisch is voor de noordelijke landen en dat de kwaliteit van zwarte bessen op z’n best is indien gekweekt in noordelijke streken. Zwarte bes is een plant voor het koude klimaat en moet je niet halen uit het zuiden.

Zwarte bessen zijn eenvoudig te kweken en kunnen probleemloos biologisch worden gekweekt. Alleen biologisch gekweekte bessen hebben nog die onvervalste smaak van vroeger. Alhoewel er ook kruisingen zijn, waarbij dat typisch aroma is verzwakt en waarbij de vruchten groter zijn. 

Al het zomers kleinfruit betekent een enorme verrijking van onze voeding en houdt voor onze gezondheid heel wat beloftes in. Om die reden werd zwarte bes ook opgenomen in de voedings-TOP 10, en dat is niet niets… Maar het is ook relatief. Het betekent niet dat wat onder deze TOP 10 niet wordt vernoemd niet nuttig zou zijn. 

De bladeren van de zwarte bes verspreiden een sterke aromatische geur.  Aan de onderkant zijn ze bezaaid met kleine, gele kliertjes.  De bloemen verschijnen in april-mei in meestal kleine hangende trossen.  De vruchten – kleine, ronde, zwarte bessen met een  bijzonder aroma – beginnen eind juni te rijpen.

Men verzamelt de zwarte bessenbladeren voor kruidenthee in de tweede helft van augustus.  Men moet natuurlijk niet te veel bladeren van één struik plukken, anders kan deze niet meer groeien.  Of je plukt er elke dag een handje voor de smoothie (van mei tot augustus). Bij het plukken van de bladeren, ga selectief te werk. Soms moeten takken verwijderd worden en kan je dat meteen doen, terwijl je de bladeren in de voeding gebruikt. De bessen plukt men als ze goed rijp zijn.

De bladeren bevatten emulsine.  Ze geven een gele kleur af.  De vruchten geven een blauwe kleur (met alkalische stoffen) of een purperviolette kleur (met tinzouten) af.  Ze bevatten appelzuur, citroenzuur, invertsuiker en 2,5 % saccharose.  Ze bevatten zeer veel vitamine C (197 tot 218 mg per 100 g sap, dat wil zeggen drie keer zoveel als sinaasappelsap).  Bovendien is de vitamine C uit de zwarte bes bijzonder stabiel en blijft goed behouden, in tegenstelling tot de vitamine C die in andere planten voorkomt.

Onze laatste samenkomst in de serie Natuur&Gezondheid 2022-2023. We sluiten af met de rol die is weggelegd voor positief, hoopvol, inhoudsvol leven:

Vitamine P – positieve gedachten, blijdschap, vrijheid, hoop, optimisme… en hoe dat alles de basis is voor een goede gezondheid. Bij mooi weer onder de lindeboom ! Wees erbij op 25 juni.

We kauwen niet genoeg

We kauwen niet voldoende op ons voedsel.

Als je wil begrijpen wat er precies gebeurt tijdens de spijsvertering, begin je best bij een studie van wat er gebeurt in de mond. Niet voor niets wordt de mond “de keuken van het menselijk organisme” genoemd (Dr. Nolfi). Het is de plaats, waar het voedsel wordt bewerkt, dit is gekauwd, verkleind, ingespeekseld, verwarmd of afgekoeld… Kauwen is een verzameling van elkaar aanvullende activiteiten :

  • verkleinen door fijnmalen,
  • pletten, en herhaaldelijk bewerken van de voedselmassa.
  • oplossing van het voedsel in een waterige substantie, nl. speeksel dat door de speekselklieren wordt afgescheiden. Zelfs een droge hap wordt na langdurig kauwen een soepje.
  • het verwerven van informatie over het voedsel door proeven (smaakgewaarwording : belangrijk als voorbereiding voor verdere sapsecreties).
  • het bekomen van een zeker voedingsgenot, wat zo lang duurt als het voedsel gesmaakt kan worden. Het is het mengsel van aroma’s, textuur en sensatie in de mond.
  • het onderscheiden van echt en vals voedsel
  • opwarmen van te koud voedsel
  • afkoelen van te warm voedsel

Er zijn veel aspecten aan voeding, zoals wat, wanneer, hoeveel, en elk van die onderdelen hebben we in de hand. Een ander probleem is dat we ons voedsel niet voldoende kauwen voordat we het doorslikken. We slikken ons voedsel door zonder onze tanden de kans te geven het voedsel te breken. Dit zorgt voor extra stress op het spijsverteringsstelsel. Kauwen en inspeekselen is vooral van belang voor zetmeelrijk voedsel. Dat is van nature droog en dwingt tot veel kauwen, denk bv aan een kastanje. Maar we zijn een beetje lui geworden en soppen ons veel te malse broodje in koffie of thee, zodat het zonder moeite door het keelgat glijdt… Daar wordt weinig over nagedacht wat er nu moet gebeuren, want hoe kan de spijsvertering daarvan ooit efficiënt verlopen, als de vertering van zetmeel nu moet verlopen zonder het startersenzym amylase. En dan hebben we het niet eens over de combinatie waarin dit werd gegeten… Dus hebben we leren leven en denken met zuuroprispingen en zuuronderdrukkers… Dat is een hele handel geworden en voor sommigen is het leven ondenkbaar zonder zuurremmers.

Een rijke afgifte van speeksel is noodzakelijk voor de vertering van zetmeel. Speeksel is geen water of kan ook niet vervangen worden door één of andere vloeistof. Speeksel is een waterige lichaamsvloeistof waarin verteringsenzymen opgelost zijn. Het gaat hierbij vooral om het verteringsenzym ptyaline.

In de mond begint de spijsvertering. Hier wordt alles goedgemaakt of verloren. Deze aanzet van de spijsvertering is van kapitaal belang, vooral voor de vertering van zetmeelhoudende voeding. Vooral zetmeel moet langdurig ingespeekseld en bewerkt worden in de mond. Een oude volkswijsheid vertelt ons om minstens vijftig maal op een stuk brood te kauwen tot het vloeibaar is geworden en liefst kan je zetmeel zo droog mogelijk eten zodat je verplicht wordt er lang op te kauwen. Tijdens het kauwen proeft men reeds het begin van de chemische veranderingen : de voedselbrij wordt zoeter naarmate men meer kauwt. Jammer genoeg hebben vele mensen het moeilijk met kauwen. In deze tijd, waarin alles snel moet gaan, zien wij op het vlak van de maaltijden de snelle ideeën uit de pan springen. Alles moet snel gaan, ook eten…

We hebben spijsverteringsproblemen vanwege de afnemende hoeveelheden spijsverteringssappen en enzymen die in ons systeem zitten door jarenlang te veel vlees en gekookt voedsel te eten. Een van de grootste boosdoeners is het eten van magnetronvoedsel. Telkens wanneer we ons voedsel in de magnetron zetten, veranderen we het automatisch in een stof die ons spijsverteringsstelsel extra belast. Je kunt er jaren mee wegkomen… maar je kunt de Natuur niet voor de gek houden! Wees er zeker van dat je zonden je zullen achterna lopen…

De lever, galblaas, maag, pancreas, nieren en het belangrijkste, de dikke darm zijn de laboratoria van het lichaam. Maar dit zijn de meest mishandelde organen van ons menselijk lichaam!

Vergelijk het leven van vandaag met de levensstijl van degenen die 100 jaar geleden leefden. Hun levensstijl was eenvoudig, dag na dag. Ze hadden geen storingen zoals radio, televisie, mobiele telefoons, computers en fastfoodrestaurants of auto’s. Het leven was eenvoudig. Ze liepen naar hun werk of namen paard en wagen. De avonden werden besteed aan lezen of bezoeken. Ze aten voedsel dat werd verbouwd op boerderijen waar de grond en planten niet waren vergiftigd met chemische meststoffen. Om te sporten… liepen kinderen naar school. Tegenwoordig brengen scholen de kinderen met de bus naar school en geven ze vervolgens miljoenen uit om gymzalen te bouwen zodat ze kunnen sporten.

We hebben ook problemen met ons spijsverteringsstelsel vanwege fysieke, mentale en emotionele spanningen die de normale ritmes van ons lichaam verstoren. Dit zorgt voor veel problemen en sommigen drukken het uit “dat ze in de knoop zijn met zichzelf”.

Spijsverteringsproblemen worden beschouwd als de nummer één reden voor ziekenhuisopnames. Vanuit het oogpunt van de bevolking… gaat het om één op de drie mensen! Dit zorgt voor een enorme zorgkost!

Het life Science abonnement

In januari 2022 zijn we begonnen met de vertaling van verschillende weinig bekende werken van Dr. Shelton, TC Fry en anderen, waarin ze op hun gekende kritische manier aankijken tegen wat er zoal gebeurt in de praktijk van de gezondheidszorg en hoe natuurlijk genezen gaat.

De verzameling van deze publicaties werd/wordt aangeboden als het PûrNatûr Abonnement voor 2023 en elke maand wordt een nieuw nummer toegevoegd aan de collectie. Voor juni wordt het :

Na het nummer van mei over de “Fraude die de huidige gezondheidszorg is” wens ik jou een rustig moment om het nummer van juni te bestuderen “Genees Ziekten Natuurlijk” van TC Fry. Hierin vind je verschillende voorbeelden van wat moet gedaan worden om het ziekteproces om te keren. Verder vind je ook in de map bonus-materialen meer artikelen toegevoegd in het archief. We zijn nog niet eens half weg in dit project en je zult zien hoe van maand tot maand de collectie groeit.

Ben je nog geen abonnee? Kijk dan vlug op de pagina Abonnement 2023 en sluit aan op dit project en ontvang iedere maand een uitnodigingslink voor het downloaden van de nieuwe toegevoegde pdf’s.

Voordracht 11 juni

“Zonder mucushoudende voeding kan er geen ontsteking zijn” is een uitspraak van Prof. Ehret. Het belang ervan laat zich niet overschatten. Laten we het gros van alle ziekten overlopen en kijken in welke mate ontsteking een rol speelt bij sommige van deze aandoeningen… dan krijg je een gigantische verzameling waarbij ontstekingen betrokken zijn. Wie stelde ook dat “kanker een ontsteking is”? Ik laat in het midden of het een ontsteking “is”, of “gepaard gaat met”.

Maar als je al die ontstekingen op een rijtje zet, met al de pijnen en verzwakkingen die ze teweeg brengen… is de volgende vraag, van waar deze ontstekingen komen. Velen zullen nu zeggen : infecties, bacteriën, virussen, beschadigingen… Het kan een rol spelen, maar zijn ze de oorzaak?

Als Ehret stelt dat een voeding die slijm bevat of slijm veroorzaakt, dan moeten we weten wat dat is. Hij heeft het niet over lijnzaad of chia of planten zoals zomerpostelein of kaasjeskruid of heemst of zelfs psylliumvezels. Deze allen hebben eerder een slijm verdrijvende dan een slijmproducerende werking. Dit zijn plantaardige producten die juist beschermend werken. Het gaat om slijm van een heel ander karakter… een lijmachtige, taaie, kleverige massa, die al of niet al reeds met ontstekingsproducten bezoedeld is – zoals in het geval van zuivel. Twee substanties die in dit verband moeten worden genoemd, zijn caseïne en gluten en rauw zetmeel. Als je de voeding van veel mensen erop gaat naspeuren, heb je bij de meesten te maken met beide. Ga je deze substanties verminderen, dan verminder je het risico op ontsteking en eraan gerelateerde klachten. En soms is er geen andere oplossing, dan slijmvormende producten geheel uit te sluiten. Nu kan je dat een revolutie noemen in je voedingsgewoonten, maar soms heb je geen andere optie.

in deze voorlaatste les uit de cursus Natuur&Gezondheid wordt het helemaal duidelijk hoe je komaf maakt met teveel ontstekingen in je lijf. Op 11 juni om 14 uur leer je alles over de natuurlijke wegen tegen ontsteking en pijnbestrijding.

Schrijf in voor deze les of bestudeer het allemaal in Module O (ontstekingen en Pijnbestrijding). De Module bevat diverse digitale boeken (DMSO, Migraine, MucusVrij, Nooit Meer, Ontsteking en Pijn, PostaatVergroting, Vekoudheid en Infectieziekten…) naast tientallen artikels.

Dezer dagen staat het alarm op gloeiend rood als het gaat om ontstekingen, en dat is met een goede reden. Hartziekten, kanker, Alzheimer, huidziekten, darmziekten, longziekten… kunnen mogelijke consequenties zijn van teveel ontsteking in het lichaam, zeker wanneer het gaat om langdurige en destructieve ontstekingsprocessen.

Volgens Dr. Nicholas Perricone, een pionier voedingsdeskundige en dermatoloog die een boek schreef over hoe eten om ontstekingen te vermijden, is ons lichaam tijdelijk afhankelijk van ontstekingen om sommige beschadigingen of infecties te voorkomen. Als ontstekingen een chronisch karakter krijgen kan het immuunstelsel verkeerdelijk normale cellen bedreigen en het proces dat normaal gericht is op genezing, krijgt een destructief karakter.

Eén van de duidelijkste factoren die hier – maar ook in andere gezondheidsbezwaren – opduiken is een overmaat aan geïsoleerde suiker. Als er één actie is die moet worden ondernomen, is het beginnen met deze éne factor eruit gooien, liefst gevolgd door andere tegenstanders van een goede gezondheid als zuivel, wit meel, transvetten en alle gebakken producten. Ontstekingen kunnen je te pakken krijgen door tal van op het eerste gezicht onschuldige producten, die we soms zelfs zien als ‘gezond’. Denk maar aan yogurt, tarwe en glutenrijke granen, seitan, pinda’s, industrievoeding met geïsoleerde suiker op nr 1…