Ellen G. White begreep het bijbelse beeld van de ondeelbare eenheid van lichaam, geest en geest. Ze zag duidelijk dat de interactie en integratie van deze drie componenten de gezondheid van elk vereiste, zodat alle delen effectief zouden werken. Met andere woorden, wat het lichaam ook beïnvloedde, had ook invloed op ziel en geest. Als de geest niet correct gevuld was met het juiste voedsel en rust, evenals positieve, rationele gedachten, dan zouden zowel het lichaam als de ziel minder efficiënt presteren.
De grootste zorg voor Ellen was de impact van een slechte gezondheid in geest of lichaam op het spirituele leven. Ze hield vol: “Alles wat de fysieke kracht vermindert, verzwakt de geest en maakt minder geschikt om onderscheid te maken tussen goed en kwaad. We worden minder in staat om het goede te kiezen en hebben minder wilskracht om datgene te doen waarvan we weten dat het juist is ‘(Christ’s Object Lessons, p. 346).
Ellen volgde een stap voor stap pad bij het ontwikkelen van haar gezondheidsprincipes. Al vroeg – in tegenstelling tot de toenmalige medische wereld – benadrukte ze de gevaren van tabak, thee en koffie. Dit leidde tot de visie en principes die een vegetarisch dieet benadrukten, zelfbeheersing bij het eten en het gevaar van rijke voeding met cakes, taarten, puddingen (met hoge cholesterol).
Ze benadrukte het drinken van zuiver water, het nemen van lichaamsbeweging, het vermijden van giftige medicijnen (die in de 19e eeuw zeer giftig waren), en suggereerde zelfs tegen conventionele opinies – op het moment dat ouders hun zwakheden overdragen aan hun kinderen. Ze geloofde ook dat hoewel handenarbeid (en arbeid in het algemeen) helpt om een karakter op te vrolijken, overwerk – in zelfs het goede doen – de geestelijke en lichamelijke gezondheid ondermijnt.
De meest publieke impact van haar gezondheidsboodschap was gericht op haar drie basisprincipes en hoe haar kerk deze principes in hun praktijk toepaste:
1) Het werk voor het lijden en ten behoeve van onderdrukten waar ook ter wereld. Zevende-dags adventisten staan wereldwijd bekend om hun gemeenschapsorganisaties die er zijn in tijden van natuurrampen en noodsituaties, evenals lokale voedsel- en kledingbanken.
2) Het evangelische principe waarbij predikanten en medisch personeel samen werken in openbare evangeliebijeenkomsten, die de waarde aantonen van het samengaan van zowel gezondheids- als geestelijke kwesties. De hechte relatie, dit principe van de hand en de handschoen, is nuttig en productief op alle continenten, onder alle mensen.
3) Het heilsprincipe benadrukt de nauwe band tussen de gezondheid van geest, lichaam en ziel. Ellen aarzelde niet om te wijzen op de directe relatie tussen dagelijkse gewoonten en karakterontwikkeling. Ze koppelde een goede gezondheid aan morele oordelen, een principe dat duizenden dankbare levens heeft veranderd.
Ellen en haar man James waren actieve promotors van de eerste gezondheidsinstellingen van de kerk. Het wereldberoemde Battle Creek Sanitarium was het eerste van vele, van Massachusetts tot Californië, en uiteindelijk in vele landen wereldwijd.
Tegenwoordig zijn er adventistische gezondheidsinstellingen – van ziekenhuizen landelijk, inclusief de prestigieuze Loma Linda Medical School in Californië. Dit alles vanwege Ellen’s opmerkzaamheid en haar gave om de totaliteit van Gods eeuwige plan te zien, wat de basis werd van het promoten van goede gezondheidsprincipes.
Een onontkoombare conclusie
Een joodse arts genaamd Robert Cohen was zo onder de indruk van het voedingsadvies van Ellen White, dat hij een boek met haar leer publiceerde, getiteld God’s Nutritionist: Pearls of Wisdom, op basis van uitspraken van Ellen G. White. In het voorwoord van het boek zegt hij: “Ze was een voedingsdeskundige met feiten die zo actueel waren als die in de voedingsbladen van vanochtend.“
Het bewijs weegt door ten gunste van meer plantaardig voedsel en minder dierlijk voedsel. Dat heeft geleid tot veel recente veranderingen bij reguliere autoriteiten, zoals die gevonden in de voedingsadviezen van de overheden. Deze richtlijnen pleiten voor plantaardige voeding door ons te adviseren “dagelijks een verscheidenheid aan granen te kiezen, vooral volle granen”, en “dagelijks een verscheidenheid aan groenten en fruit”. Bovendien wordt ons verteld om “een dieet te kiezen dat laag is in verzadigd vet en cholesterol en matig in totaal vet ‘en om onze’ inname van toegevoegde suikers ’te beperken.
De wetenschap onderbouwt wat Ellen meer dan anderhalve eeuw geleden zei – dat het gezondste dieet voornamelijk bestaat uit fruit, noten, granen en groenten.
Diezelfde geïnspireerde bron sprak over talloze andere onderwerpen. Relaties, kerkorganisatie, bijbelse interpretatie, ethiek, moraliteit, psychologie, opvoeding en onderwijs… zijn slechts enkele voorbeelden. De bevestiging van haar gave in de reeds genoemde gebieden moet iedereen vertrouwen geven om haar te geloven in gebieden die niet zo gemakkelijk door de wetenschap kunnen worden bewezen.
Waarom niet profiteren van de voordelen van dit geschenk en meer leren over de bediening en de raad van Ellen G. White vandaag?
