Colloïdaal Zilver

Als ik advies zou geven omtrent de samenstelling van een huisapotheek, zou daar in ieder geval Colloïdaal Zilver in voorkomen. Het heeft zo een wijd toepassingsgebied en gebruiksmogelijkheden, dat het onbegrijpelijk is dat het zo onbekend blijft. Uiteraard moet het dan wel om colloïdaal zilver gaan en niet om een van de tientallen producten die ervoor doorgaan. Mijn idee is dat het vooral om die reden is dat er op internet zoveel ontradende artikels te vinden zijn. Eén van onze kennissen, waaraan ik Colloïdaal Zilver aanbevolen had, ging een beetje surfen en had meteen geen zin meer om het te gebruiken. Hij schreef : “Stefaan, bedankt voor de tip, maar als ik van jou was, zou ik zoiets aan niemand aanbevelen. Ik lees op gerenommeerde sites (ook van universitaire centra) hoe het drinken van CZ kan leiden tot ernstige ziektes en dat alle claims die over CZ worden gemaakt geen enkele wetenschappelijke grond hebben en de wetenschappelijke studies wijzen op de gezondheidsgevaren. Als het dan al gebruikt wordt, zou het alleen uitwendig mogen zijn.”

“Het is me bekend dat er zeer veel artikels te vinden zijn die CZ in een negatief daglicht brengen. Dat kan ik alleen betreuren, want er zijn ook duizenden – wetenschappelijke – verslagen die de unieke kwaliteiten van CZ benadrukken. Over de geschiedenis en de toepassingen van zilver tot 1935 kan heel wat gezegd worden, maar de kwaliteit van CZ zoals dat vandaag kan geproduceerd worden is onbetwist veilig. De problemen zijn er bij de versnelde procedures, waar door middel van toevoegingen op een gemakkelijk manier hoge concentraties worden bereikt. Dus, je moet weten waarover je spreekt. Stuur me gerust uw bronnen, met de beschrijving hoe het onderzoek werd gevoerd en de procedure waarop CZ werd bereid.

“Slechts een klein gedeelte van het toepassingsgebied is uitwendig*, bv tegen huidaandoengen, jeuk of als deodorant, maar minstens 90% van zijn werking kan alleen maar van inwendige opname worden verwacht, met een dosering die aangepast is aan de te behandelen aandoening. Dat kan verschillend zijn, naargelang de klacht – bv een kleine acute aandoening of gaat het om een slepend ziekte. Er zijn bv protocollen voor MS. In het geval van MS wordt in één van de adviezen 300 ml per dag gebruikt. En daar is het effect van de nanopartikels dan blijkbaar dat MS binnen de maand op vakantie gaat…  Ik heb ondertussen meer dan 250 artikels over CZ en dat gaat niet over een heel klein beetje maar over serieuze doseringen, waarvoor het nodig is dat men het zelf aanmaakt. 

  • Zelfs al zouden we de toepassingen van CZ beperken tot de uitwendige toepassingen, is zijn verdienste op het niveau van de huid, ogen, oren, neus… op zich al indrukwekkend genoeg om er bij stil te staan en het een kans te geven bij diverse uitwendige aandoeningen.

Ik weet niet op welke basis de conclusies in die informatie die u vond is gemaakt, maar ik ken honderden mensen die het ondertussen al meer dan 10 jaar gebruiken en soms in grote dosissen. 

Wat de grote doorn in het oog is, is dat CZ mensen onafhankelijk maakt van medische diensten en producten en dat een hele markt dreigt in te storten…

Een bezwaar dat soms wordt geuit, is zijn ecologische impact. Ze beweren dat als colloïdaal zilver in de waterwegen en het ecosysteem van het land terechtkomt, het “ecologisch gevoelige” micro-organismen waarvan het milieu afhankelijk is, kan vernietigen. Daarom zeggen ze dat fabrikanten van colloïdaal zilver hun producten moeten registreren, die laboratoriumtests en milieueffectrapporten vereist die honderdduizenden of zelfs miljoenen kosten. In wezen probeert EPA distributeurs van colloïdaal zilver voorgoed failliet te laten gaan door het te duur te maken om legaal colloïdaal zilver te maken en te verkopen.

Ondanks de EPA-retoriek die het tegendeel beweert, is zilver al duizenden jaren overvloedig aanwezig in de natuur. En het is nooit aangetoond dat het schadelijk is voor het milieu. Zelfs als zilver dat uit het milieu is gehaald en door het proces van elektrolyse in kleine deeltjes is verspreid om colloïdaal zilver te maken, en vervolgens via rioleringen of andere middelen in het milieu wordt teruggebracht, is nooit aangetoond dat het enige schade aanricht. Dat komt omdat de minuscule, elektrisch geladen microdeeltjes zilver die in colloïdaal zilver worden aangetroffen, bij terugkeer in het milieu de neiging hebben zich snel te binden met andere stoffen in het milieu, zoals mineralen, zouten en andere natuurlijke stoffen (dit proces heet ” agglomeratie”). Dit bindingsproces neutraliseert de toxiciteit van zilver voor microben en brengt het zilver in wezen terug in zijn natuurlijke staat. Hoorde je trouwens al van de behandeling van rioolwater voor de terugwinning van edele metalen. Het is opmerkelijk hoeveel zilver er door de riolen stroomt… en dat niet alleen van colloïdaal zilver.

EPA negeert deze eenvoudige wetenschap van de middelbare school en claimt het recht om “het milieu te beschermen” tegen onheil door zilver te reguleren volgens de archaïsche FIFRA-pesticidenvoorschriften.

Zoals u kunt zien, wordt colloïdaal zilver tegenwoordig vanuit veel verschillende hoeken aangevallen. De nieuwsmedia noemen het niet eens, behalve af en toe denigrerend. De FDA keurt voorschriften goed waarin wordt beweerd dat het “ineffectief” is en dreigt met hoge boetes voor iedereen die de bekende antibiotische eigenschappen ervan aanprijst. De AMA vervolgt natuurlijke zorgverleners die het gebruiken. En nu beweert de EPA dat het zo effectief is tegen micro-organismen, dat ze het moeten reguleren als een “pesticide” om te voorkomen dat het schadelijk is voor “ecologisch gevoelige” microben in het milieu. Dat verbaast me.

Men moet zich afvragen waarom dit gebeurt, aangezien colloïdaal zilver een fenomenaal, bewezen vermogen heeft om veel van de meest besmettelijke superbacteriën, zoals MRSA, die nu de wereld als geheel teisteren, te decimeren. Maar je hoeft niet veel verder te kijken dan de farmaceutische industrie als je echt wilt begrijpen waarom deze veilige, eenvoudige en vaak wonderbaarlijk genezende stof zo wreed wordt aangevallen.

Jezelf vergelijken met anderen

door Albert Mosséri

Wat zien we om ons heen? We zien dat iedereen eiwitrijk voedsel eet: vlees, vis, kaas, peulvruchten, zeevruchten, eieren. In rijkere landen wordt veel vlees gegeten, in ontwikkelings landen (zoals in India of Egypte) juist peulvruchten. Maar kunnen we onze gezondheid vergelijken met die van anderen, door te zeggen: “mijn buurman eet vlees en is gezond? Mijn neef drinkt koffie, wijn, eet kaas, geniet van zijn eten en maakt het goed?

Pas op: mensen zijn allemaal chronisch ziek. Zelfs als ze blijk geven van een opgewekt karakter. Ook als ze blij en stralend zijn. Ze praten niet over hun dagelijkse ellende en pijn. Luister niet naar hun argumenten en probeer te kijken doorheen wat ze je vertellen.

Vermoeidheid wordt bestreden met koffie, slapeloosheid met slaappillen, constipatie met laxeermiddelen, norsheid met aperitieven, pessimisme met wijn, depressie met medicijnen, ruimtelijkheid met tonics en hoofdpijn met aspirine. We denken dat ze het goed doen door alleen maar naar ze te kijken, maar dat is niet waar. En degenen die nergens last van hebben, hoe lang houdt hun sterke en resistente organisme stand? Hoe lang gaat het duren voordat de integriteit van de organen, geërfd van stevige ouders, wordt aangetast door misbruik van eiwitrijk voedsel?

Het is slechts een kwestie van tijd. De gelukkige mensen met een sterke genetica zullen meer tijd nodig hebben om hun lichaam te beschadigen en af ​​te breken dan degenen die een fragiele constitutie hebben geërfd.

Geen appelen met peren vergelijken

Nogmaals, kunnen we onszelf vergelijken met anderen op gezondheidsgebied? We kunnen het natuurlijk, in theorie, als alles gelijk is. Maar ik zeg in theorie, want dingen zijn nooit gelijk, behalve misschien voor een tweeling. De fysieke waarden van elk individu, zijn parameters, zijn nooit identiek aan die van anderen – constituties zijn verschillend, de geërfde organen hebben niet dezelfde weerstand, de eetgewoonten zijn niet hetzelfde. Zelfs voor broers, hoewel van dezelfde moeder, waren de gezondheid, het dieet en de psychologie van de moeder tijdens de zwangerschap niet noodzakelijk uniform voor beide. Toen ze een baby droeg, had ze kunnen roken, aspirines nemen of een emotionele schok krijgen; als ze de andere droeg, had ze op vakantie kunnen zijn, ontspannen en geen drugs of vergif gebruiken.

Individuen hebben niet dezelfde gewoonten. De een rookt twee pakjes sigaretten per dag, een tweede drinkt koffie, een derde drinkt wijn, terwijl een vierde zorgvuldig en zuinig eet. We moeten nooit zeggen dat die-en-die rookt, wijn en koffie drinkt en het beter doet dan ik, die zuinig ben op mijn eten en nooit vergif inneem. Ook kan men één kopje koffie of vijf drinken. Er is niet hetzelfde effect op de gezondheid. Ten slotte is er het element van genetica dat in het spel komt.

We kunnen onszelf alleen met onszelf vergelijken. Als we onszelf niet kunnen vergelijken met onze naaste of zelfs onze broer, kunnen we onszelf heel goed met onszelf vergelijken, door de belangrijke factoren te analyseren die onze gezondheid kunnen hebben beïnvloed, in de richting van verbetering of ondergang.

Als we bijvoorbeeld van voedingswijze veranderen; wanneer we een nieuwe baan krijgen; wanneer we ontspannen of prikkelbaar zijn; wanneer we alle tijd van de wereld nemen of ons gewoon haasten om te werken; wanneer we verdrietig of sereen zijn; wanneer we te veel werken of veel vrije tijd hebben; wanneer we roken of wijn drinken – al deze factoren beïnvloeden de gezondheid. Dat kunnen we heel duidelijk zien en voelen. ’s avonds laat opblijven of vroeg naar bed gaan: het resultaat van elk is niet hetzelfde voor onze gezondheidstoestand. Deze analyse is alleen gemakkelijk uit te voeren als we een regelmatig leven hebben. We moeten ook in staat zijn de belangrijke oorzaken van de triviale te onderscheiden, wat niet door de neofiet kan worden gedaan zonder de hulp van een ervaren en geoefende natuurhygiënist.

Mosseri’s inzichten, afgeleid van een leven lang praktische observaties van zichzelf en duizenden cliënten bij voedingsbegeleiding en vasten, geven aan dat gezondheid een rijk onderwerp is. Het begrijpen ervan is een diepgaand proces, dat buiten het bereik van oppervlakkige vergelijkingen valt.

uit “La Nutrition Hygiéniste”

Lindebloesem plukken

Vandaag kregen we de kinderen van de Adventschool op bezoek, zoals iedere veertien dagen. Op het programma stond het verzamelen van kruiden en omdat deze lindeboom zo prachtig in bloei staat, werd het lindebloemen verzamelen.

In het stadje Buis-les-Baronnies in Zuid-Frankrijk wordt elk jaar op de eerste woensdag van juli de gekende Lindebloesemmarkt gehouden. Bijna alle Franse lindebloesem wordt hier verhandeld, en dat is ongeveer 400 ton per jaar. Een Lindeboom levert ongeveer 40 kilo verse bloesem of 10 kg gedroogde bloesem.

Er is voor de verschillende lindesoorten (in juni of juli) slechts één week geschikt om de bloemen te oogsten. Daarbuiten zijn te weinig bloemen geopend of zijn teveel bloemen uitgebloeid.

In Buis-les-Baronnies wordt alleen de bloesem gebruikt van de Tilia platyphyllos, de lokale cultivar heet Tilia ‘Benivay’.

De verse bloesem heeft een diep aroma en bij het drogen gaat een gedeelte van de aromatische kracht verloren. Daarom is het moment om te oogsten zo belangrijk, zodat de bloesem zijn optimale geneeskracht behoudt. Voor persoonlijk gebruik is het mogelijk om een aftreksel te maken van verse bloemen. Op een zonnige dag kan je zelfs een “zonnethee” maken door een glazen pot te vullen met verse linde, deze overgieten met zuiver koud water en een paar uur op de zonnigste plaats zetten. Na een paar uur in de zon is dit een lauwe, maar overheerlijke zomerdrank. Of ga te werk zoals bij onze vlierdrank : met toevoeging van ontpitte dadels en een in stukken gesneden citroen. Voor het versterken van het aroma: voeg een handje verse en zeer aromatische rozen toe. Laat 24 uur trekken en zeef af (of pers uit in een perszak).

Heb je zin in een eigen Linde-oogst, zoek dan een lindeboom op een mooi en natuurlijk plekje. Houd de bloei in het oog. Pluk liefst op een warme en droge dag zodat het drogen zo kort mogelijk is. Zorg dat de kruiden mooi knapperig droog aanvoelen. Bewaar de goed gedroogde bloesem in een glazen bokaal.

Meer mineralen opnemen

Het is vandaag de laatste dag van juni, en dat betekent dat de abonnees op de Life-Science-publicaties vandaag een herinneringsmail ontvangen om de nieuw toegevoegde artikelen te downloaden. Voor deze maand werd een ebook toegevoegd dat de keuze voor ‘welk water je drinkt’ ondersteboven keert.

TC Fry laat in dit boekje een tiental experten aan het woord. Om de smaak te pakken te krijgen, vind je in deze nieuwsbrief een artikel over gedistilleerd water… “om de opname van mineralen te verbeteren”.

Dr. William Misner stelt de vraag : “LOOGT GEDESTILLEERD WATER MINERALEN UIT ONS LICHAAM?” Het antwoord is : “Absoluut niet… in feite is juist het tegenovergestelde gevonden in cellulaire onderzoeksstudies. Het is een verkeerde overtuiging dat het drinken van zuiver gedestilleerd water waardevolle mineralen uit levende weefsels vermindert.”

ORGANISCHE MINERALEN VS. ANORGANISCHE MINERALEN

Er zijn twee soorten mineralen, organische en anorganische. De menselijke fysiologie heeft een biologische affiniteit met organische mineralen. De meeste organische mineralen voor onze lichaamsfuncties zijn afkomstig van plantaardig voedsel. Een groeiende plant zet de anorganische mineralen uit de bodem om in bruikbaar organische mineralen. Wanneer een organisch mineraal (van plantaardig voedsel) de maag binnenkomt, moet het zich hechten aan een specifiek eiwitmolecuul (chelatie) om te worden opgenomen, waarna het toegang krijgt tot de weefselplaatsen waar het nodig is. Zodra een plantenmineraal in het lichaam wordt afgestoten, wordt het gebruikt als co-enzym voor het samenstellen van lichaamsvloeistoffen, het vormen van bloed- en botcellen en het behouden van een gezonde zenuwoverdracht. (Balch en Balch 1990) Zonder een gezond organisch mineraalevenwicht binnen en buiten de cellen van spier-, bloed- en botsubstructuren, zal het lichaam beginnen te krampen, trillen en verkrampen, en uiteindelijk verslechteren tot een volledig rigorcomplex of volledig falen of beide.

ANORGANISCHE MINERALEN UIT KRAANWATER ZIJN SLECHT NIEUWS Kraanwater bevat een verscheidenheid aan anorganische mineralen die ons lichaam moeilijk kan opnemen. Hun aanwezigheid is verdacht bij een breed scala aan degeneratieve ziekten, zoals verharding van de slagaders, artritis, nierstenen, galstenen, glaucoom, staar, gehoorverlies, emfyseem, diabetes en obesitas. Welke mineralen er ook maar beschikbaar zijn, vooral in hard leidingwater, worden slecht geabsorbeerd of afgestoten door cellulaire weefsels, en als ze niet worden geëvacueerd, kan hun aanwezigheid arteriële obstructie en interne schade veroorzaken. (Dennison 1993, Muehling 1994, Banik 1989)

ORGANISCHE MINERALEN HEBBEN DE VOORKEUR…

Is het een wonder dat het lichaam de voorkeur geeft aan de rijkste bron van minerale substraten uit biologisch voedsel in plaats van de mineraalarme bronnen uit kraanwater? Zelfs als het menselijk weefsel plotseling het vermogen zou ontwikkelen om anorganische mineralen uit kraanwater te absorberen, zou er een enorme hoeveelheid kraanwater nodig zijn om de absolute minimale hoeveelheden mineralen te leveren voor menselijke levensfuncties. Als het zeer anorganische mineraalgehalte van kraanwater in België zo zou worden aangepast dat het de dagelijkse calciumbehoefte zou omzetten van zijn anorganische calcium opgeloste stoffen, zou men ongeveer 28 liter van dit kraanwater moeten drinken!

HOE GEDESTILLEERD WATER DE MINERALEN ABSORPTIE VERBETERT Gedestilleerd zuiver water geleidt geen elektriciteit als er slechts 2 PPM anorganische mineralen of minder aanwezig zijn. Water met 5 delen anorganische inhoud per miljoen delen water of meer zal elektriciteit geleiden, een eenvoudig circuit voltooien en een testerlamp aansteken! Hoe hoger het anorganische gehalte is in een telling per miljoen, hoe minder effectief water organische mineralen naar weefselplaatsen overbrengt. Flessenwater, kraanwater, door omgekeerde osmose gefilterd water en door koolstofblokken gefilterd water geleiden elektriciteit, wat bevestigt dat ze niet de beste drager zijn voor het transport van mineralen en de opname van mineralen (Muehling 1994). Er is aangetoond dat kraanwater mogelijk 19 zorgwekkende anorganische metalen bevat (1994 Safe Water Drinking Act), waarvoor maximale verontreinigingsniveaus zijn vastgesteld. (Tone 1994) Het meeste geteste leidingwater valt tussen het bereik van 350 delen per miljoen tot meer dan 650 delen per miljoen totale verontreinigingen! (Colgan 1993)

ALS WE DAN DE VRAAG HERHALEN…

Loogt het drinken van gedestilleerd water de mineralen uit het lichaam uit? Nee, juist het tegenovergestelde… als anorganische mineralen uit leidingwater worden verwijderd door het om te zetten in zuiver gedestilleerd water, is het resultaat een opmerkelijke biologische mineraalabsorptie voor zowel de gezondheid als maximale metabole activiteit. De toepassing van deze vraag heeft een opmerkelijk hoge correlatie met de algemene eigenschappen van maximale absorptiesnelheden, voor alle micronutriënten die de maag rechtstreeks in de spiercellen doorkruisen voor hoogwaardige prestatie-eisen.

REFERENTIES

  1. Muehling EC, “Pure Water Now: Its Time For Action,” 2cd Ed., Pure Water Inc., Lincoln, Neb., 1994:1-42.
  2. Dennison C, “Why I Drink Distilled Water”, Reprint Form 6300, Pure Water Inc., Lincoln, Neb.,1993.
  3. Tone J, “Your Drinking Water-How Good Is It?”, National Testing Laboratories Inc., Cleveland, Ohio,1994:21.
  4. Banik AE, “The Choice Is Clear,” ACRES USA, Metaire, Louisiana, 1989:37.
  5. Balch JF, Balch PA, PRESCRIPTION FOR NUTRITIONAL HEALING, Avery Publishing Co., Garden City, NY, 1990:17.
  6. Colgan M, OPTIMUM SPORTS NUTRITION, Advanced Research Press, New York, NY, 1993:23-24.

Is het distilleren van water niet aan de orde? Dan moet men kiezen voor water met een minimale droogrest. Omgekeerde Osmose – mits regelmatige vervanging van patronen en membraanfilter – met een droogrest lager dan 5 ppm, benadert sterk de kwaliteit van gedistilleerd water. 

Maar er is nog zoveel meer te zeggen over water. Misschien had je ooit ons boekje “Zuiver Water” gelezen. Daar voegen we nu aan toe :

Alles wat er te zeggen valt over waterkwaliteit en drinken in het algemeen. Nu bij het Life Science-abonnement, of afzonderlijk beschikbaar voor 5 euro bij Natur-El.

Vraag aan

Denken voor Gezondheid

We zien het wel, we weten het wel, we voelen het wel, maar we weten niet hoe eraan te beginnen… Het zijn mijn gedachten, en ze komen zomaar. Ik kan er niets aan doen. Ik wil ze niet en terwijl ik ze toch niet wil, word ik erdoor beheerst…

Je denkt, en wat denk jij? Zijn het gedachten die gewenst, met een positief doel, opbouwend, versterkend, bemoedigend zijn? Als elke gedachte zo is, dan hebben we het beste bereikt … Want wat kan je nog meer dromen van je gedachten, dan dat ze je creatieve werkplaats zijn, waar je ruimte krijgt om je te ontplooien, waar plannen worden gesmeed en middelen worden gevonden om ze ten uitvoer te brengen?

Als men op de plaats waar men is, met de middelen die men heeft, binnen de mogelijkheden en de moeilijkheden het beste realiseert, heeft niemand zich een verwijt te maken, integendeel. Mocht het toch gebeuren, dan ten onrechte. Maar het is moeilijk te meten of dit ‘het beste’ is. Kon het beter? Misschien wel. Kon het slechter? Ontegensprekelijk…

Nu kan iedereen zich verwijten maken over de niet genomen kans of de gemiste kans, de juiste of de verkeerde beslissing in het verleden… Tijdverlies. Sommige mensen beklagen zichzelf een leven lang. Het is niet eens zeker of die kans, toen, op dat moment, wel aan hen besteed was. Het is gemakkelijk om op het standpunt van nu naar het verleden te kijken – met een kennis die je toen niet had. Maar gewoon met twee voeten op de grond staan en denken en doen naar beste inzicht, volgens je beste kunnen en weten… dat zou een verschil maken. Mensen zijn ‘geprogrammeerd’ door opvoeding, ervaringen, cultuur, het herhalen van handelingen, het steeds weer horen van dezelfde informatie… en dat heeft geleid tot voorkeuren, voorwaarden, voorinstellingen, rationele of irrationele standpunten… Die zijn er. Soms ontdek je dat dàt je valkuil is. Hiermee komen we op het terrein van de menselijke conditionering. Je zou het menselijke vangnet als volgt kunnen samenvatten: sommigen hebben last van een naar binnen geslagen “Nee” tegen zichzelf. Het idee “ik ben niet goed zoals ik ben” is soms de basis van de menselijke conditionering. Nu lijkt het logisch om dit “Nee ” te vervangen door steeds maar “Ja” te herhalen aan onszelf. Maar wat je dan doet is niet meer, dan proberen een nieuw laagje conditionering over de oude te leggen. Je probeert kunstmatig een “Ja” te creëren. Het is echter niet nodig om een “Ja” te fabriceren, want dit “Ja” dat je zo graag wil voelen, dat is er al, dat zit al in je! Je bent ermee geboren. Het ligt verborgen onder allerlei lagen van oude conditioneringen. Dit “Ja” wordt vanzelf zichtbaar als je die negatieve conditioneringen uitzuivert. Het leven is van nature op het leven gericht en doet alles om zich maximaal te handhaven. De negatieve programmeringen hebben dit streven naar maximaal leven overdekt en onze logische geest weet dit, maar durft niet tegen de overtuiging ingaan, omdat het dan op onzeker vlak gaat.

Het ont-programmeren van negatieve overtuigingen is een intelligente manier om je energie maximaal te benutten. De deprogrammering van beperkende overtuigingen is het doen ontwaken van je immer aanwezige wil om positief te zijn en dus ook te denken.

Onze logica kan vertellen dat veel van onze overtuigingen verkeerd zijn, maar vindt wel ergens een reden om dat niet te veranderen.

Het “overschrijven” van foutieve programmeringen is een moeizame weg die soms alleen maar tot kunstmatige veranderingen aan de buitenkant leidt, maar niet tot werkelijke doorbraken. Wanneer een nieuw ingevoerde positieve boodschap telkens tegengesproken wordt, brengt dit maar weinig vooruitgang teweeg. De assertiviteitscursussen uit de jaren ’70 zijn daar een voorbeeld van. Je leerde er een imago van kracht en weerbaarheid opbouwen, het ego versterken. Dat is niet meer dan een uiterlijk pantser. Van binnen verandert er niets wezenlijks aan het gevoel van kwetsbaarheid en onmacht. Je komt met deze aanpak niet in contact met je werkelijke krachtcentrale. Dat betekent echter niet dat al die technieken helemaal zinloos zijn of waren. Er zal altijd wel enige vorm van persoonlijke groei en bewustzijn mee gepaard gaan, maar het is niet de kern. 

Ontprogrammeren van negatieve overtuigingen betekent dat je de persoonlijke identificatie doorbreekt met al die ideeën waar je zo mee was verkleefd. Al die overtuigingen, al die leugens worden afgepeld en verliezen progressief  hun impact. Je komt hierdoor in contact met je échte kracht. Hiervoor is het noodzakelijk dat je eerlijk je beperkende patronen onder ogen ziet. Dat is niet altijd even leuk. Maar gezien je positief denkt, weet je dat dit een noodzakelijk onderdeel is voor je ontplooiing. Bovendien moet je veel van die onderdelen niet bewust oproepen. Ze komen gewoon als het er de tijd voor is. Het is verrassend dat positief gedachten niet altijd in positieve zin worden gebruikt. Het kan neerkomen op het ontkennen van de persoon die men is en de mogelijkheden die men heeft. De achterliggende reden kan een soort verdriet of weemoed zijn. Terwijl de innerlijke stem hoopt op een beter leven, drukt men dit steeds weer naar beneden. Het is zoals de knop van een bloem die men gesloten houdt.  Nochtans is positief denken de uitgelezen kans om de zelfkennis te vergroten en de positieve hoedanigheden te ontdekken en te ontplooien. Humor en een goed relativeringsvermogen zijn als een helende zalf.

Affirmaties en positief denken kunnen soms een afleidingsstrategie worden om het groeiproces te omzeilen. 

Waarom houden mensen zich bezig met affirmaties en positief denken? De motivaties kunnen verschillend zijn. De vraag is alleen wat we verstaan onder ‘positief denken’. Is het een vlucht uit de werkelijkheid of is het een aanzet tot het scheppen van een andere werkelijkheid ? Is het niet omdat mensen een probleem hebben met mensen, situaties, feiten en gebeurtenissen, die ze willen onderdrukken… dat ze verlangen om positief te denken? 

We hebben een heel jaar studie gemaakt over voeding, levenswijze, ziekten, falende gezondheid… Maar wist je dat zoiets past in positief denken? Het gaat er niet om een probleem uit de weg te gaan en ervan uit te gaan dat het vanzelf wel zal verdwijnen, terwijl je gewoon doorgaat om het probleem te voeden. Er is geen probleem met kennis, met informatie. Het is alleen hoe je met die informatie omspringt. Als het alleen maar is om te weten “wat je zou moeten doen, maar toch niet zou doen, en al de gevolgen te kennen, maar door te gaan met het veroorzaken”… voedt dit alleen frustratie, angst, ontevredenheid.

Maar ik kom terug op het beste wat men kan doen :”Als men op de plaats waar men is, met de middelen die men heeft, binnen de mogelijkheden en de moeilijkheden het beste realiseert, dan kan ik je feliciteren.

Dat wordt meteen de inzet voor onze laatste les in de cursus Natuur&Gezondheid. We nodigen je uit op 25 juni / 14 uur te Erwetegem voor de samenhang tussen “gezonde gedachten” en een goede gezondheid. Zeer bemoedigend, hoopgevend en inspirerend !

“De positieve denker ziet het onzichtbare, voelt het ontastbare en bereikt het onmogelijke.”

Al 40 jaar lang zijn we bezig met het selecteren van goede ondersteunende ideeën en adviezen. Alles over positieve gedachten, stressbeheersing, slaap en ademhaling werd samengebracht in de Module P. Alle artikels, boeken, publicaties uit al die jaren, vind je in deze Module. Voor 30 euro vind je hier een schat aan informatie die helpt om het beste uit jezelf te halen !