We hebben het gehad over een gezonde darm in gezondheid en ziekte. Waarom een gezonde darm nodig is, wordt pas duidelijk oa. wanneer we slechte opname van voedingsstoffen vaststellen. Veel eten, om er weinig uit op te nemen. Ik weet dat dit soms beoogd wordt – bv om te verslanken – maar dit is compleet tegen de normale beweging van het lichaam. Dat zet zich in om – zo goed en zo kwaad als het kan – het maximum te halen uit de voeding.
Dat is natuurlijk de droom. De realiteit is dat weinig mensen een optimale absorptie hebben. En dat is zelfs niet nieuw. Wie zei trouwens ooit dat “de mens leeft van één derde van wat hij eet; de dokters leven van de andere twee derden”. Daar heb je het. Slechte opname eindigt niet bij het gewoon niet opnemen van de voedingsstoffen – hoe erg dit al kan zijn – maar gaat verder in datgene wat dan gebeurt met de niet opgenomen voeding. Naar mijn mening kunnen veel manifestaties van ziekte en symptomen optreden als een direct gevolg van spijsverteringsproblemen. Dat gaat verder dan de ongemakken en ziekten van maag en darm, en treft mogelijk alle andere lichaamssystemen. Veel problemen die geen verband lijken te houden met het spijsverteringsstelsel, zijn in feite nauw gerelateerd aan de storing.
Malabsorptie leidt tot tekorten aan voedingsstoffen, waardoor andere systemen hun hulpbronnen tekort komen – en dus hun vermogen om hun werk uit te voeren. Patiënten met coeliakie en Crohn kunnen extreme osteoporose, haaruitval en maculaire degeneratie hebben, samen met een lange lijst van malabsorptieve en immuuncomplicaties, waaronder enorme littekens en afsterven van darmweefsels. GEEN leuke dag in het park, op zijn zachtst gezegd.
Een onjuiste voeding met schadelijke (deels afhankelijk van uw gevoeligheden) stoffen zoals gluten in granen, diverse eiwitten, lectines, combinaties, toxines enz., kan leiden tot darmpermeabiliteit en mogelijke immuun- en auto-immuunproblemen. Bestudeer coeliakie, crohns, lupus, diabetes type 1, lymfatische en andere kankers, enz!
Het is natuurlijk een complexe materie, maar de consumptie van veel bewerkte voedingsmiddelen en geraffineerde suikers kan zowel leiden tot een verschuiving in de darmbiotiek – weg van onze vitamine B- en K-producerende vriendjes als naar candida, pathogene bacteriën, enz. Het zal bijdragen aan de ontregeling van de bloedsuikerspiegel , ontsteking en stress – leidend tot een sympathische toestand waarin uw spijsvertering verder wordt aangetast in een neerwaartse spiraal. Overtollige suikers zullen meer B-vitamines opnemen in hun verwerking, waardoor het karige rantsoen verder daalt.
Maar ik vertrouw erop dat veel lezers wakkere mensen zijn en slim genoeg zijn om de lijst zelf voort te zetten van al de voedingsmiddelen die de absorptie verhinderen. Het kan een beetje studie vragen om uw voedingspatroon kritisch te benaderen op zijn roofbouw plegende stoffen en op het risico op rotting, gisting, en verlies van voeding. Van alle dingen die mensen zouden moeten weten, is de kennis hoe het spijsvertering optimaal aan te pakken of te verbeteren, de kostbaarste kennis.
Dit is de digitale versie van het boek “Gezonde Darm – Gezond Leven”. Hierin doorlopen we de spijsvertering en al zijn factoren die er een impact op hebben. Vlot leesbaar, een rijke bron van haalbaar en consequent advies – in de eerste plaats van alles wat u zelf kunt doen om Malabsorptie te voorkomen. Darmproblemen zijn geen mysterie. Het corrigeren van de oorzaken maakt een einde aan het verlies van voedingsstoffen en verlies van energie.
Eigenlijk is het met tegenzin dat ik bovenstaande titel “Als niets hielp” plaats boven deze brief, want het doet vermoeden dat je al veel paden doorploegd hebt en zo stilletjes aan aan het einde van je Latijn bent gekomen, als het gaat over je gezondheid. Ik ken dat verhaal. Ik heb het honderden keren gehoord en me de vraag gesteld of er echt niets kon gedaan worden (om het om te keren of te voorkomen). Het deed me pijn om die mensen die me zo aan het hart liggen, doorheen zoveel pijn en lijden gingen.
Omdat het zo’n algemeen fenomeen is, kan het zijn dat veel mensen denken dat het het normale verloop van het leven is. Dat je een aantal goeie jaren hebt, en dat je veel geluk moet hebben om een lang en gezond leven te hebben.
Ik hoop dat het niet zo is, dat dit “Als niets hielp” niet van toepassing is… Maar dat je de comfortabele ruimte hebt van een redelijke gezondheid. Ook dan is het boek dat ik je graag zou aanbieden voor jou nuttig. Het is niet zomaar voor mensen die door ziekte, en na van het kastje naar de muur gestuurd te zijn, dit als een laatste hoop vastgrijpen.
Alles wat in dat boek staat is puur natuur, wat iedereen zou moeten weten, en niet alleen voor wie ziek is, maar ook voor mensen die gezond willen blijven. “De natuur heeft voor genezing geen andere instrumenten, dan we hebben om gezonden gezond te houden.” Dus niets fenomenaals, geen openbarende technieken, methodes of ontdekkingen.
Je hebt “Een Nieuwe Start” gelezen. Daarin staan de acht domeinen waarmee we werken. Dat is de basis. Lees en herlees het. Laat je door niemand van de wijs brengen. Dit is niet hoe mensen vandaag leven; het staat er ver boven. En zijn de beschrijvingen in “Een Nieuwe Start” summier, dan vind je zeker in onze andere literatuur meer informatie.
Voor de samenstelling van het boek “Terug Naar Natuurlijke Gezondheid” heb ik gebruik gemaakt van verschillende boeken en brochures uit de Natur-El-bibliotheek, de literatuur van Dr. H.M. Shelton, Victoria BidWell, T.C. Fry, Dr. Vivian Vetrano en veel andere. Een paar jaar geleden las ik het boek van Dr. Schulze “Er bestaan geen ongeneeslijke ziekten”. Ik had moeite met die titel en daarom heeft het een paar jaar geduurd voor ik ging kijken wat hij te vertellen had. Ik had al veel gelezen van dat hokus-pokus-genezen, en na dat boek blijf ik erbij, dat er mensen zijn, die wanneer ze dat allemaal met uiterste zorg en precisie zullen toegepast hebben, niet genezen zijn. Een mens is geen machine en de modaliteiten zijn zo verscheiden. Spreken over een ziekte in het eerste stadium van ziekte, of over ziekte in het vergevorderde allerlaatste zevende stadium? Dat maakt een groot verschil. Spreken we over mensen die standvastig bleven geloven in al de therapieën die ze doorliepen – ook al maakten deze hen altijd zieker en ellendiger, waardoor ze steeds meer verdoving en verzachting nodig hadden?
Wat hebben mensen allemaal al gedaan? Hoe hebben ze niet wanhopig geprobeerd om zichzelf gezond te vergiftigen? Jaren medicijnen laten hun sporen na. Wat werd er gebruikt, hoeveel, hoe lang, en wat nog meer? Kan men zelfs zomaar het gebruik ervan stopzetten?
Het kan zijn zoals dat verhaal dat ik las op een T-shirt:
“Ik neem Aspirines tegen de hoofdpijn veroorzaakt door de Zyrtec die ik neem voor de hooikoorts die ik kreeg van Relenza die ik neem voor de ongemakkelijke maag die een gevolg is van de Relatine die ik neem ik voor de korte aandachtstijd veroorzaakt door de Scopoderm TTS, die ik neem ik voor de reisziekte, die ik kreeg van de Lomotil die ik neem voor de diarree veroorzaakt door de Zerikal voor de ongecontroleerde gewichtstoename van de Paxil die ik neem tegen de angst veroorzaakt door de Zopor die ik neem voor mijn hoge cholesterol, omdat bewegen, een goede voeding, en wat chiropractische correcties een heel gedoe is, met teveel problemen…” En nu zal het gaan !
Een chiropractor becommentarieerde deze opeenvolging van A omdat B omdat C… en zegt: “Ik heb deze medicijnen opgezocht, hun gebruik en hun bijwerkingen … het is geen perfecte ketting, maar het is een geldig punt. We leven in een wereld waar voor bijna alles een pil bestaat. Wij zorgen slecht voor ons eigen lichaam en zoeken een snelle en gemakkelijke oplossing wanneer er iets misgaat. En ben je die komedie beu, en wil je weg van al die dwaalwegen, dan kan ik je “Terug Naar Natuurlijke Gezondheid” aanbevelen. “
We bieden deze bundel met 3 digitale boeken aan voor de prijs van 25 euro ipv 33. Stuur ons een email en betaal op de NaturEl-rekening (met vermelding COMBO) en je ontvangt spoedig alle informatie om direct aan de slag te gaan – en uit te zoeken of er toch nog iets is dat helpt – als al het andere faalde.
Waarom juist deze drie boeken? Terwijl Terug naar Natuurlijke Gezondheid het allemaal samenvat, gaat Natuurlijke Remedies diep in op de oorzaken van ziekten. Het doorpluist alle mogelijke domeinen die moeten worden overwogen en uitgesloten als daar een risico zit. Toen ik de laatste maanden bezig was met de publicatie over vetten dacht ik “dat zou iedereen moeten weten”, want het is een fout die ook in de rauwkostvoeding wordt gemaakt, en waar voor werd gewaarschuwd door Dr. Gerson en na hem tientallen andere artsen.
Planten voor uw Voedselbos. Kijk naar onze aanbiedingen.
Mensen zitten met vragen over hun voeding. Op het eerste gezicht kunnen sommige onderwerpen details lijken, maar het lijkt me geen slecht idee om het eens wat grondiger te bestuderen.
Eén van de vragen uit de Module Q – Vraag en Antwoord luidt :
“Ik heb met veel belangstelling jullie boekje over eiwitten gelezen. In feite verbaast me dat eigenlijk, want ook in de vegetarische voeding wordt er herhaaldelijk op gewezen dat we onze dagelijkse portie eiwitten moeten eten en dat daarom vleesvervangers noodzakelijk zijn. Op enkele uitzonderingen na vind ik vleesvervangers eigenlijk niet lekker. Ik vind niets over dit onderwerp terug in jullie literatuur. Ik zou graag uw mening kennen over dit onderwerp.”
Professor Sherman zei ooit “Vlees is het vervangmiddel”. Waarom zouden dan de vegetariërs en de fruitariërs, die niet geloven dat de mens in normale omstandigheden een carnivoor is, op zoek moeten gaan naar een vervangmiddel voor vlees? Door te zeggen vlees-vervanger, bekrachtigt men het geloof in de effectieve behoefte aan vlees, want omdat men besloten heeft om vegetariër te zijn, is er nu een open ruimte op het bord… een ruimte die moet opgevuld worden. Dat is merkwaardig dat wij langs de ene kant het vlees eten de rug toekeren, omdat het niet nodig of niet natuurlijk is, en langs de andere kant het vervangen.
Als men er de vegetarische kookboeken en vegetarische menu’s op naslaat, ziet men dat de vleesvervangers erg populair zijn en dat er alles aan gedaan wordt om mensen een vervangmiddel te bezorgen waarvan je binnenkort het verschil niet zult zien tussen echt en vals.
Vergeet niet dat deze beweging al ruim honderd jaar bezig is en begon met diverse afgeleide producten van soja, TVP (texturated vegetable protein). Deze industrie is geweldig in omvang toegenomen en voorziet nu in een haast eindeloos gamma van ingeblikte of bereide en verpakte vervangmiddelen in de vorm van worsten, hamburgers, sticks… en worden bereid door bakken, braden, aanmaken met uien, paddestoelen, om het zo goed mogelijk te doen lijken op vlees. De vegetarische organisaties helpen de mensen om de weg hier naartoe te vinden, om vlees te imiteren op zoveel manieren, dat het wel lijkt of vlees eten heel natuurlijk is en behoort tot de normale menselijke voeding, waardoor de plantenvoeding een radicale afstap lijkt van de normale voedingswijze.
Hoewel de ingrediënten voor de vleesvervangers meestal niets anders dan wat granen, bonen en groenten zijn, is alleen de gedachte aan het moeten vervangen en nabootsen erg verwarrend. In de eerste vegetarische restauranten die in het begin van de 20e eeuw in Amerika en Europa opgericht werden, bestond het menu uit een overvloed aan bonen, erwten, granen, om te voorzien in voldoende eiwitten. Deze voedingsmiddelen werden gezien als de plaatsvervangers voor de eiwitten die anderen haalden uit hun steak of vleesgerecht. Als gevolg van de vleesobsessie, hebben vegetariërs vaak van dag tot dag geleefd op onvolwaardige voeding die hoofdzakelijk gekookt, geconcentreerd en vet was.
Ik wil niet oneerbiedig doen tegenover mensen die deze keuze maakten. Ik waardeer het als iemand tot het inzicht komt dat het ook mogelijk is om te leven en te eten zonder bloedvergieten, vooral als men op ethische of gezondheidsgronden het vlees eten vaarwel zegt. Ik wil alleen de dubbelzinnigheid aankaarten, van het vervangen van iets dat door de natuur niet is voorzien. Had de Schepper een vergissing gemaakt, door niet meteen een steakboom te voorzien, of een struik waar de fishsticks te plukken waren? Maar de wijze mens denkt zijn voeding te moeten verbeteren. De leerling-tovenaar met zijn opzienbarende laboratoria en fabrieken zal het verbeteren. Is het de hunkering naar de smaaksensatie die uitging van die klassieke gerechten die een boost geven en daardoor de indruk van kracht of uithouding suggereren?
Terwijl de vegetarische voeding juist een unieke kans biedt voor het herstel van de gezondheid, het herstel van de plaats van de mens in de natuur, drijven veel mensen weg naar een voeding die nauwelijks verschillend is van eender welke klassieke voedingswijze, omdat ze net zo slecht gecombineerd, net zo verschrikkelijk aangemaakt is met vetten, bakken, kruiden, en bijna net zo toxisch is, omdat het nauwelijks verteert en veel zuren en afval achterlaat in het lichaam. Als men de stap naar een vleesloze voeding zette om gezondheidsredenen, was het bijna een stap voor niets. Op uitzondering van de lage cholesterolwaarden en een beetje meer voedingsvezels en groenten en fruit, is het voordeel erg klein.
Dat is precies wat we kunnen besluiten uit de studies van vegetariërs, uit de statistieken en vergelijkend materiaal.
Ik mag natuurlijk niet veralgemenen. Er zijn vegetariërs en vegetariërs. Er zijn er die zeer goed geleerd hebben om te luisteren naar hun lichaam, die de signalen goed begrijpen, die in hun voeding gedisciplineerd en matig zijn, die begrepen hebben wat het wil zeggen om “het natuurlijke zo natuurlijk mogelijk” te laten.
Langs de andere kant heb je vegetariërs die niet verder gaan dan dat ze geen dierlijke producten gebruiken, bv. omdat ze geweldig van dieren houden en het onverdraaglijk vinden dat hun vrienden gedood worden, en nog erger door henzelf zouden opgegeten worden.
Ik kom in contact met beide groepen en iedereen tussenin. Ik waardeer hun allemaal, maar vind het toch een gemiste kans als het gezondheidsaspect niet even kan aan bod komen… Want het is mooi om van dieren te houden, maar niet van zichzelf !
Hoe erg het ook mag lijken, wat de verteerbaarheid betreft, hebben de vleesvervangers niet veel voordeel op echt vlees. (Soms integendeel/ denk bv. aan seitan). Wat het toxisch potentieel betreft, is er wel een groot verschil tussen plantaardig en dierlijk voedsel. Dat is gemakkelijk te testen op een buffet op een zomerdag, met schotels dierlijk voedsel en plantaardig voedsel. Na een namiddag in de volle zon, zullen de schotels met dierlijke voeding bedorven zijn, terwijl de groentesalades en het fruit misschien een beetje verlept zijn, maar nog eetbaar. Het is een weergave van wat er gebeurt in het spijsverteringsstelsel.
De reden voor de zoektocht naar vleesvervangers, schuilt in de aanvaarding van de hoge eiwitwaarden als norm voor de voeding. Nochtans is dit een erfenis van de advokaten van de vleesvoeding. Daarnaast is er de zoektocht naar stimuli, en vlees is één van de gekende stimulerende mogelijkheden. Plantaardige voeding daarentegen stimuleert niet.
Onwetenden over de plantaardige voeding, zouden wel eens kunnen denken dat plantaardig voedsel monotoon is en dat het gebrek aan verscheidenheid ook niet naar bevrediging leidt. Met de overvloed aan fruitsoorten (vers en gedroogd), groenten en noten, zaden, pitten en de creatieve hand van veel vegetarische/hygiënistische vernieuwers, zijn gigantische verscheidenheid mogelijk, weliswaar van een heel ander karakter dan dierlijk voedsel, maar voor de kenner van een kwaliteit, zuiverheid en eerlijkheid die door geen ander voedsel wordt bereikt.
Het is natuurlijk één van de gekten die dicteert dat we per definitie verscheidenheid behoeven en dat we “van alles een beetje tegelijk” moeten eten. Het is een kunstmatige dwang om te variëren, op zoek naar nieuwigheden en het shoppen van andere voedingsgewoonten. De lijst van wansmakelijke keuzes die daaruit voortvloeide, is te akelig om te publiceren, maar je kunt het zo gek niet bedenken, of mensen eten het.
In de natuur gaat dat niet zo. In werkelijkheid eten alle levende wezens extreem monotoon. Ze eten die enkele – en altijd dezelfde – voedselsoorten, waarop ze volledig zijn afgestemd, een heel leven lang.
Deze en honderden andere vragen vind je in Module Q – Vraag en Antwoord. De reacties van de lezers/studenten zijn ronduit enthousiast. Je kunt het zelfs zien als een cursus Gezond Leven – nu benaderd door het stellen van vragen.
Deze digitale Module kost 30 euro. De link volgt na betaling op de Natuur-El-rekening. Ideale literatuur voor de komende vakantie !
Immanuel Kant, 18e-eeuws filosoof, beschreef de scheikunde van zijn tijd als een wetenschap, maar niet als een echte wetenschap, omdat die niet gebaseerd was op wiskunde – in ieder geval pas een eeuw later. Hetzelfde kan gezegd worden van biologie, de studie van het leven. In wiskunde, natuurkunde, kwantumfysica, enz. zijn er constanten: fysieke grootheden waarvan wordt aangenomen dat ze zowel universeel als onveranderlijk zijn. Biologie werd als te complex en te rommelig beschouwd om door eenvoudige natuurwetten te worden beheerst. Maar in 1997 sloot een energiefysicus uit Los Alamos zich aan bij twee biologen om universele schaalwetten te beschrijven die over de hele lijn van toepassing lijken te zijn.
Er werd een fascinerende observatie gepubliceerd. Het aantal hartslagen per leven is opmerkelijk vergelijkbaar, of je nu een hamster bent, helemaal tot aan een walvis. Dus hoewel muizen maar minder dan twee jaar leven, is hun hartslag ongeveer 500 tot 600 slagen per minuut – tot tien slagen per seconde, terwijl het hart van een Galapagos-schildpad 100 keer langzamer klopt, maar ze leven ongeveer 100 keer langer .
Er is zo’n opmerkelijke consistentie in het aantal hartslagen van dieren in hun leven dat een provocerende vraag werd gesteld: “kan het menselijk leven worden verlengd door vertraging van de hartslag?” Met andere woorden, als mensen vooraf worden bepaald om ongeveer drie miljard hartslagen in een levensduur te hebben, dan zou een vermindering van de gemiddelde hartslag het leven verlengen? Dit is niet zomaar een academische vraag. Als het zo werkt, zou men kunnen schatten dat een verlaging van de hartslag van gemiddeld meer dan 70 slagen per minuut, tot 60 slagen per minuut – tot wat veel atleten hebben – de levensduur theoretisch met meer dan tien jaar zou verlengen.
Het lijkt een beetje vreemd, maar zo werkt de wetenschappelijke methode: je begint met een observatie, zoals deze opvallende hartslaggegevens, en dan doe je een gefundeerde gok, of hypothese, die je vervolgens op de proef kunt stellen. Hoe kan men een levensverlengend effect van hartvertraging bij mensen aantonen?
Misschien zou een eerste poging in deze richting zijn om te zien of mensen met een langzamer hart langer leven, terwijl mensen anderzijds erover klagen dat er geen medicijn is dat de hartslag alleen maar verlaagt, dat onderzoekers aan mensen kunnen geven, aangezien medicijnen zoals bètablokkers de hartslag verlagen, maar ook een lagere bloeddruk veroorzaken. Geen medicijn zonder bijwerkingen !
Uit het tot nu toe verzamelde bewijs, weten we dat een hoge hartslag in rust, wat betekent hoe snel ons hart klopt als we gewoon in rust zijn, wordt geassocieerd met een toename van de mortaliteit in de algemene bevolking, evenals die met chronische ziekte. Een snellere hartslag kan leiden tot een sneller sterftecijfer. Een snellere hartslag in rust (RHR) wordt in verband gebracht met een kortere levensverwachting en wordt beschouwd als een sterke onafhankelijke risicofactor voor hartaandoeningen en hartfalen. U kunt zien hoe degenen met hogere hartslag in de komende 15 jaar ongeveer twee keer zoveel kans hadden om hartfalen te krijgen, bij mensen van middelbare leeftijd, ouderen, mannen en vrouwen. En wat van cruciaal belang is, is dat dit verband tussen hoe snel je hart gaat en hoe snel je leven gaat, onafhankelijk is van fysieke activiteit.
Natuurlijk, een lagere hartslag in rust wordt geassocieerd met een langere levensduur. Wie heeft een heel langzame pols? Atleten. Zoals je kunt zien, hoe fitter we zijn, hoe lager onze rustpols. Maar nee, ze ontdekten dat, ongeacht het niveau van fysieke fitheid, mensen met een hogere hartslag in rust het slechter doen dan mensen met een lagere hartslag; dus het lijkt erop dat het niet alleen een risicofactor is, maar een bonafide risicofactor, ongeacht hoe fit we zijn of hoeveel we oefenen. / lees verder onder de illustratie
Als onze hartslag 24 uur per dag omhoog gaat – zelfs als we slapen – kan al die pulserende spanning sommige elastische vezels in de slagaderwand breken, waardoor onze slagaders stijf worden. Het geeft onze slagaders niet genoeg tijd om te ontspannen tussen de beats door. En dus, hoe sneller ons hart, hoe stijver onze slagaders. Er zijn allerlei theorieën over hoe een verhoogde hartslag in rust onze tijd op aarde kan verkorten. Hoe dan ook, deze relatie is nu algemeen erkend. Het is niet alleen een marker van een onderliggende pathologie. Het is niet alleen een marker van ontsteking of een allergie (zie ook de onderzoeker Cola die aantoonde hoe de pols verhoogt na het eten dat het lichaam belast of als abnormaal ervaart. Bij +15 slagen zag hij dit als een teken van allergie).
De reden dat het belangrijk is om een risicofactor van een risicomarker te onderscheiden, is dat als u de risicofactor beheert, u het risico beheert. Maar als het alleen maar een risicomarkering was, zou het niet uitmaken als we onze hartslag zouden verlagen. Maar nu hebben we zelfs bewijs dat het verlagen van onze hartslag ons sterfterisico verlaagt/vertraagt.
Het is aangetoond in ten minste een dozijn proeven tot nu toe, en eigenlijk willen we niet dat ons hart in rust meer dan ongeveer één slag per seconde klopt ! Voor de maximale levensduur is het doel één slag per seconde. Maar maak je geen zorgen als je te snel bent; hartslag is een aanpasbare risicofactor. Ja, er is een levensstijl die onze rustpols omlaag kan brengen.
Een ander onderdeel van Anti-aging: royale porties fruit.
Als je daaraan twijfelt, heb je Walkers’ “Nooit te oud om Jonger te worden” niet gelezen. Hierin geeft hij vijf peilers waar hij zijn kennis op bouwt. Maar de tijd staat niet stil en doorstaan Walkers’ principes ook vandaag nog de test? Dankzij het terugdringen van de kindersterfte, de verbeterde hygiëne in woon- en werkomgeving, de verbeterde hygiëne in de medische praktijk, de technische vooruitgang in de chirurgie, de manier waarop voedsel wordt geproduceerd en de beschikbaarheid van voedsel, leven we langer. Maar we doen het ook door “de morbiditeitsfase te verlengen”. Met andere woorden, we leven langer, maar zieker.
We gingen vroeger van onbenullige problemen dood – oa door de hulp die werd geboden. Maar dankzij medisch ingrijpen sterven we nu pas jaren later. “De traditionele geneeskunde verhoogt het aantal oude mensen met een slechte gezondheid.” In het ideale geval zouden we echter de levensduur verlengen door de veroudering te vertragen door het begin van achteruitgang te vertragen.
Of is er toch een magische molecule die kan helpen? Sommigen denken die te kunnen vinden in rapamycine, genoemd naar Paaseiland, plaatselijk bekend als Rapa Nui. Dit remt een enzym dat ze TOR noemen, wat een ‘hoofdbepalende factor kan zijn voor de levensduur en veroudering’. De actie van TOR is beschreven als de motor van een “vooruitsnellende auto zonder remmen.”
In plaats van veroudering te beschouwen als langzaam roestend, zou een betere analogie kunnen zijn “een snel rijdende auto die [de] lagesnelheidszone van de volwassenheid binnengaat en zichzelf beschadigt omdat hij niet afremt en niet kan vertragen.” Waarom hebben levende organismen geen remmen? Omdat ze die nooit nodig hebben gehad. “In het wild leven dieren niet lang genoeg om veroudering te ervaren.” De meesten sterven voordat ze zelfs de volwassenheid bereiken. Nog maar een paar eeuwen geleden „was de levensverwachting in Londen minder dan 30 jaar.”
“Daarom moeten levende wezens zo snel mogelijk groeien om met reproductie te beginnen voordat ze sterven door externe oorzaken. De beste strategie is misschien om op volle snelheid te rennen. Maar als we eenmaal de finishlijn zijn gepasseerd, als we de race winnen om onze genen door te geven, gaan we nog steeds in een onhoudbaar tempo vooruit – dankzij dit enzym TOR, dat in onze kindertijd een motor van groei is, maar op volwassen leeftijd kan worden gezien als de motor van veroudering. “De natuur selecteert gewoon de helderste vlam, die op zijn beurt de donkerste schaduw werpt.“
Maar soms moet ons lichaam in onze jeugd, zelfs in onze kinderjaren, het vuur lager zetten. Toen we opgroeiden, waren er geen megamarkten; en periodieke voedselbeperking was voor de ouderen de norm. En dus moesten zelfs jonge mensen soms vertragen, of ze zouden zelfs nooit de reproductieve leeftijd halen. We hebben dus een remmechanisme ontwikkeld. De manier waarop caloriebeperking de levensduur verlengt, lijkt voornamelijk te zijn door de remming van TOR.
Wanneer voedsel overvloedig is, neemt de TOR-activiteit toe, waardoor de cellen in ons lichaam zich gaan delen. Wanneer TOR detecteert dat voedsel schaars is, schakelt het het lichaam in de behoudsmodus, vertraagt het de celdeling en start een proces dat ‘autofagie’ wordt genoemd – van het Griekse auto, wat zelf betekent, [en] fagie, wat betekent eten; autofagie: zichzelf opeten. Ons lichaam realiseert zich dat er niet veel voedsel in de buurt is en begint door onze cellen te snuffelen, op zoek naar alles wat we niet nodig hebben. Defecte eiwitten, slecht werkende mitochondriën – dingen die niet meer werken – en ons lichaam maakt het huis schoon. Ruimt alle rommel op en recycleert het tot brandstof of nieuwe bouwmaterialen, waardoor onze cellen worden vernieuwd.
Caloriebeperking is aangekondigd als een fontein van de jeugd. De potentiële gezondheids- en levensduurvoordelen van een dergelijk dieet kunnen talrijk zijn, maar de tijdelijke symptomen kunnen zijn: een te lage bloeddruk, verlies van libido, onregelmatige menstruatie (of het wegvallen ervan), onvruchtbaarheid, [botverlies], gevoeligheid voor koude, verlies van kracht, langzame wondgenezing en psychische aandoeningen zoals depressie, emotionele afstomping en prikkelbaarheid. Dit zijn symptomen die vooral optreden omdat de persoon dit ondergaat als onprettig, beperkend, zoveel slechter als alles wat men heeft gekend.
Maar er zijn ook andere manieren om aan calorieënbeperking te doen. Om te beginnen kan je heel wat fruit eten om aan 2000 calorieën te komen. Zo kan een fruitdag of een fruitkuur al tegemoet komen aan deze factor. En dat is precies één van de punten van Dr. Walker : vasten, levend voedsel (met veel fruit en groenten, waarvan sommige een negatieve calorieënbalans hebben!). En dan moeten de andere principes van Dr Walker nog toegevoegd worden : dagelijks sap, darmgezondheid, darmsanering, een positieve ingesteldheid, en nog veel andere positieve acties die binnen het bereik van iedereen liggen. Walker kon het weten!
Geïnteresseerd ? Lees : Nooit te oud om jonger te worden / digitaal : 9 euro
of dompel je helemaal onder in Walkers’wijsheid en alles wat met verjongen of verouderen te maken heeft in (digitale) Module J / Jonger Worden – Walker : 30 euro.
