Diabetes omkeren

In het winternummer van Health Science (januari 2024) is een interview met Dr Robby Barbaro en Dr Cyrus Khambata over hun diabetes type 1 en hoe ze daar met voeding op inspelen. Sindsdien staat hun leven in dienst van diabetespatiënten en delen ze die ervaring keer op keer.

Ik schakelde over op een plantaardig dieet en het was alsof ik een nieuw leven kreeg! Alles veranderde ten goede. Mijn zicht werd heel snel helderder, mijn energieniveau schoot door het dak en mijn bloedglucose- en A1(c)-waarden daalden. Het was gewoon ongelooflijk.

Robby Barbaro

ROBBY BARBARO heeft talloze mensen geholpen de insulineresistentie om te keren en de volledige controle over hun metabolische gezondheid terug te krijgen. Robby voltooide zijn bacheloropleiding aan de Universiteit van Florida in 2011 en behaalde in 2019 een master in gezondheid aan de American Public University. Hij heeft zes jaar lang meegeholpen aan de opbouw van het revolutionaire Forks Over Knives-imperium en leeft sinds 2000 met type 1-diabetes. Momenteel heeft hij een A1c van 5,3% en een time-in-range van meer dan 90%, terwijl hij een actieve levensstijl handhaaft.

CYRUS KHAMBATTA heeft meer dan 10.000 mensen geholpen de onderliggende oorzaak van insulineresistentie om te keren. Hij behaalde een doctoraat in voedingsbiochemie aan de University of California in Berkeley in 2012. Hij is een expert op het gebied van zowel type 1- als type 2-diabetes, leeft al jaren met type 1- en type 2-diabetes. 1-diabetes sinds 2002, en heeft zijn insulinegebruik met meer dan 40% verminderd dankzij een ‘food first’-aanpak.

Samen vormen Robby en Cyrus het team achter masteringdiabetes.org, een online coachingplatform voor mensen met alle vormen van diabetes dat zich richt op vetarme, plantaardige voeding met volwaardige voeding. Zij zijn de co-auteurs van het bestsellerboek van de New York Times, Mastering Diabetes. Ze zijn in veel media te zien geweest en hebben presentaties gegeven op grote medische conferenties, waaronder de International Plant-Based Nutrition Healthcare Conference (PBNHC), de American College of Lifestyle Medicine (ACLM) Conference, Plant-Stock en VegFest LA.

Ik begrijp dat jullie allebei lijden aan type 1-diabetes, wat, zoals ik het begrijp, een veel minder vaak voorkomende vorm is dan de type 2-diabetes die in dit land zo’n epidemie lijkt te zijn. Wat is precies het onderscheid tussen de twee typen?

RB -Laten we eerst een belangrijk onderscheid maken. We lijden niet aan onze diabetes, we floreren!

MH -Natuurlijk, daar sluit ik bij aan !

Dus dat is nummer één. Maar nummer twee, in de diabeteswereld, zeggen we: “Mensen leven met welke vorm van diabetes ze ook hebben.” Cyrus praat graag over het verschil. Dus ga je gang, Cyrus.

CK Allereerst dachten de meeste mensen dat er maar twee soorten diabetes waren, maar in werkelijkheid zijn er eigenlijk zes verschillende soorten. Er zijn type 1, type 1.5, prediabetes, type 2 diabetes, zwangerschapsdiabetes en type 3 diabetes.

Typen 1 en 1.5 diabetes zijn beide auto-immuunziekten. Wat dat betekent is dat je eigen immuunsysteem wordt misleid om de bètacellen in je alvleesklier aan te vallen. Als gevolg daarvan, als die bètacellen worden aangevallen, hun vermogen om insuline uit te scheiden wordt aanzienlijk verminderd. Mensen met diabetes type 1 waren over het algemeen jonger dan 30 jaar toen de diagnose werd gesteld. Ze evolueerden van het vermogen om een ​​normale hoeveelheid insuline af te scheiden naar het krijgen van een auto-immuunreactie die hen vervolgens binnen ongeveer 12 tot 18 maanden volledig insulineafhankelijk maakte (dat wil zeggen, ze hebben geen insulinesecretie).

Mensen met type 1.5-diabetes zijn over het algemeen ouder, ouder dan 30 jaar. Wanneer ze deze auto-immuunziekte krijgen, is het een langzamer werkende versie van type 1-diabetes, en het is mogelijk dat ze nooit volledig afhankelijk worden van insuline. Je kunt type 1.5 dus beschouwen als een langzaam werkende diabetes type 1 die op volwassen leeftijd begint.

Dan heb je prediabetes en diabetes type 2. Deze twee typen zijn van invloed op ruim 90 procent van de diabetespopulatie. Prediabetes is insulineresistentie die problematisch is geworden. Wanneer uw nuchtere bloedglucose boven de 100 milligram per deciliter komt en uw A1(c)-waarde, die een marker is voor uw totale bloedglucose, begint te stijgen tot ergens tussen 5,7% en 6,4%, is dit een waarschuwingssignaal dat type 2 diabetes in het verschiet ligt. Dit is het moment om enkele veranderingen aan te brengen, zodat u weer niet-diabetisch kunt worden. Je kunt prediabetes dus beschouwen als een waarschuwingssignaal dat er sprake is van insulineresistentie.

En diabetes type 2 is wat er gebeurt als je prediabetes niet corrigeert, en het ontwikkelt zich vervolgens tot diabetes type 2 omdat de basisconditie van insulineresistentie erger is geworden. Type 2-diabetes wordt over het algemeen gekenmerkt door een van twee dingen. Ofwel is uw nuchtere bloedglucose 125 milligram per deciliter of hoger, ofwel is uw A1(c)-waarde 6,5% of hoger. Eén van die twee.

MH – Dit is misschien een domme vraag, maar is een van deze maatregelen zorgwekkender vanuit gezondheidsoogpunt?

CK Dat is een goede vraag. Ik zou zeggen dat de verhoogde A1(c) waarschijnlijk erger is, omdat je A1(c) lijkt op een langetermijnmeting van drie tot vier maanden. En als uw A1(c) verhoogd is, betekent dit dat uw gemiddelde bloedglucose over die hele periode gestegen is, en dat is een indicatie dat u al langere tijd een hoge bloedglucose heeft.

MH – Hoe zit het met de laatste twee typen?

CK -Zwangerschapsdiabetes mellitus is een aandoening die ontdekt wordt tijdens de zwangerschap. Het wordt veroorzaakt door insulineresistentie en kan zwangerschapsgerelateerde complicaties bij de baby veroorzaken, waaronder verhoogde bloedsuikerspiegels, overgewicht, onderontwikkelde longen, doodgeboorte en postpartumhypoglykemie. Het kan ook pre-eclampsie bij de moeder (hoge bloeddruk) veroorzaken. Voor veel zwangere vrouwen is zwangerschapsdiabetes tijdelijk en behandelbaar, resulteert in een gezonde zwangerschap en een gezonde baby, en verdwijnt na de bevalling.

Type 3 diabetes is een conditie die intrinsiek gelinkt is aan Alzheimer’s (ook wel Alzheimer-dementie genoemd), de meest voorkomende vorm van dementie. Meer informatie over deze twee typen kunt u vinden op masteringdiabetes.org/gestationaldiabetes/ en masteringdiabetes.org/type3-diabetes/.

MH – Op welke leeftijd werd bij jullie de diagnose diabetes type 1 gesteld?

RB – Bij mij werd de diagnose gesteld toen ik 12 jaar oud was. Ik heb twee oudere broers en bij mijn middelste oudere broer werd negen jaar vóór mij de diagnose gesteld, dus ik kende de symptomen. Toen ik merkte dat ik de hele tijd naar het toilet ging en de hele tijd dorst had, zei ik tegen mijn moeder: “Ik denk dat ik diabetes heb.” In eerste instantie zei mijn moeder: “Doe niet zo gek, je hebt geen diabetes.” Maar ik ging nog steeds naar het toilet en had nog steeds voortdurend dorst, dus uiteindelijk heb ik mezelf getest en mijn bloedglucose was ruim boven de 400. Op dat moment zei mijn broer: ‘Je hebt diabetes type 1. Pak je tas, je blijft een paar nachten in het ziekenhuis.” En ja hoor, dat was mijn diagnose. Dat was 26 januari 2000, ruim 23 jaar geleden.

CK – Bij mij werd in 2002, toen ik 22 jaar oud was, de diagnose diabetes type 1 gesteld. Dat kwam ook nogal laat, omdat de meeste mensen diabetes type 1 ontwikkelen in hun adolescentie, of zelfs jonger, zoals Robby deed.

MH – Het moet schokkend zijn geweest om die diagnose te krijgen.

CK – Het was zwaar, omdat ik op dat moment laatstejaars op de universiteit zat en alleen maar probeerde de werkende wereld te betreden. Het verraste mij ook omdat ik als volwassene niet dacht dat ik daadwerkelijk de diagnose van deze ‘kinderziekte’ zou kunnen krijgen.

MH – In het geval van Robby leek het alsof de diagnose ‘in de familie’ zat. En jij? Zit het in jouw familie?

CK – Nee. In mijn familie is het nergens te vinden. Daarom vond ik het zo intrigerend. De enige auto-immuunziekte die in mijn familie voorkomt, is de hypothyreoïdie van Hashimoto. Ik heb het, net als mijn beide zussen, en ik denk dat zelfs sommige van onze grootouders het ook hebben gehad. Maar diabetes type 1 was nergens in mijn familie opgedoken.

MH – Ik hoorde onlangs de legendarische Dr. Neal Barnard een geweldige observatie maken over hoe we vaak zoveel van onze problemen toeschrijven aan onze erfelijkheid. Hij wees erop dat de meeste mensen hun familierecepten erven, en dat is waar veel van hun erfelijke gezondheidsproblemen vandaan komen, en niet uit hun genen.

KK – Heel goed gezegd! Ja, de meeste mensen erven hun levensstijl van hun ouders, en dat is de oorzaak van zoveel van hun gezondheidsproblemen.

MH – Hoe hebben jullie elkaar ontmoet? Het zat niet in een ondersteuningsgroep voor type 1 diabetes, toch?

RB – Helemaal niet! De eerste keer dat we elkaar ontmoetten was tijdens een gezondheidsevenement in San Francisco, waar we allebei lezingen gaven. Maar ik kende Cyrus al lang voordat hij mij kende, omdat hij een van de getuigenissen was in het boek van Dr. Doug Graham, The 80/10/10 Diet. Het verhaal van zijn type 1-diabetestransformatie toen hij naar Doug’s Health and Fitness Week ging, was zeer inspirerend.

De meeste mensen erven hun levensstijl van hun ouders, en dat is de oorzaak van zoveel van hun gezondheidsproblemen.

Cyrus Khambata

“Nadat ik Doug Graham had ontdekt, werd ik 14 jaar lang (van 2003 tot 2017) rawfood-veganist, net als Robby. Hij en ik hadden letterlijk hetzelfde dieet – papaja’s, mango’s, dadels, bananen, bakbananen, noem maar op – de hele dag, elke dag. En toen, ergens rond 2017, besloot ik eigenlijk dat ik wat meer gekookt voedsel wilde gaan eten. Eerst sprak ik met Dr. Joel Fuhrman en leerde hoe ik dat het beste kon doen, daarna begon ik met het integreren van gestoomde, niet-zetmeelrijke groenten. Later migreerde ik naar aardappelen en bonen en nog veel meer. Mijn dieet bestaat nog steeds voor 50-60% uit fruit, en de rest bestaat uit zetmeelrijke groenten en bonen.

MH – Hoe zit het met jou Robby, ben jij nog steeds vooral een fruitariër?

RB – Ik zou zeggen dat ik grotendeels nog steeds het 80/10/10-dieet van Doug Graham volg, maar die definitie is slechts een technische kwestie. In wezen zijn Cyrus en ik allebei voorstanders van vetarme, plantaardige, volwaardige voeding. Onze grote passie bij Mastering Diabetes is mensen helpen dat te doen op een manier die voor hen werkt, en er zijn een miljoen verschillende manieren om dat te doen. We hebben duizenden klanten, en elk van hen doet het op een andere manier. Maar er zijn enkele belangrijke principes die iedereen volgt om binnen de Mastering Diabetes-methode te blijven.

Wanneer u een dieet eet dat veel vet bevat, vooral verzadigd vet, veroorzaakt dit de onderliggende aandoening die bekend staat als insulineresistentie in uw spieren en in uw lever.

Er wordt voorspeld dat tegen het jaar 2050 meer dan 50% van de gehele westerse bevolking met een of andere vorm van diabetes zal leven.

Health Science – januari 2024

Enzymen en kanker

Enzymen zijn natuurlijke eiwitten die biologische reacties in het lichaam stimuleren en versnellen. Enzymen, waarvan er vele in de alvleesklier worden gemaakt, breken voedsel af en helpen bij de opname van voedingsstoffen in het bloed. Metabolische enzymen bouwen nieuwe cellen en repareren beschadigde cellen in het bloed, weefsels en organen. Hoewel de Americaanse Kanker Society zegt dat er geen goed ontworpen onderzoeken zijn die aantonen dat enzymsupplementen effectief zijn bij de behandeling van kanker, hoeven we niet verder te zoeken dan het voordeel dat voortkomt uit het stimuleren en versnellen van zoveel biologische reacties.

De meeste alternatieve gezondheidswerkers begrijpen het belang van het nemen van spijsverteringsenzymen. Dit wordt voor veel mensen van cruciaal belang naarmate ze ouder worden. De meeste mensen denken dat enzymen (als ze er al aan denken) alleen nodig zijn voor diegenen die te maken hebben met spijsverteringsproblemen zoals GERD, hiatale hernia’s, zweren, enz. Enzymen zijn echter uiterst belangrijk voor de behandeling van kanker en mogen niet over het hoofd worden gezien. Enzymen zorgen ervoor dat de ene stof in een andere stof wordt omgezet en ondersteunen de functie van de alvleesklier, de lever en het immuunsysteem.

In het begin van de 20e eeuw ontdekte Dr. John Beard uit Engeland dat pancreasenzymen kankercellen vernietigden. In 1911 testte hij pancreasenzymen voor het stoppen van kanker bij muizen en het werkte. Decennia later las Dr. William Donald Kelley, een Texaanse tandarts, over zijn werk en genas hij zichzelf van kanker met behulp van pancreasenzymen en begon hij kankerpatiënten te behandelen en te genezen met behulp van pancreasenzymen. Dr. Nicholas Gonzales, uitgestuurd om Dr. Kelleys’ praktijken te onderzoeken, vond wat hij zag zo indrukwekkend dat hij tot op de dag van vandaag kankerpatiënten behandelt met pancreasenzymen.

Nadat hij zichzelf had genezen met dezelfde therapie, was Dr. Nicholas Gonzalez in 1981 een tweedejaars student geneeskunde aan de Cornell University Medical College, toen hij de kans kreeg om Dr. Kelley te ontmoeten, die in dat stadium al 20 jaar kanker had behandeld patiënten met gecompliceerde voedingstherapie op basis van de enzymbehandeling volgens de inzichten van Dr. Beard. Dr. Kelley staat erom bekend meer dan 33.000 terminale patiënten van allerlei soorten kanker te genezen zonder operatie, bestraling of chemotherapie. Dr. Gonzalez praktiseert in New York en is een van de auteurs van de studie, “Pancreatic Enzyme Extract Improves Survival in Murine Pancreatic Cancer” (Pancreas. 2004 May;28(4):401-12).

Dr. Reza Ghaffurian vertelt het verhaal van Dr. Gonzalez en zijn adviseur bij Cornell, Dr. Robert A Good, voorzitter van het Memorial Sloan-Kettering Cancer Center in New York:

Onder leiding van Dr. Good onderzocht Gonzalez Kelleys’ werk tijdens zijn derde en vierde jaars medische studie. Hij bekeek 10.000 patiëntendossiers van Kelley en interviewde meer dan 500 patiënten bij wie de diagnose kanker in een vergevorderd stadium was gesteld en die door Kelley waren behandeld. Dit onderzoek stelde Gonzalez in staat de bevindingen van Dr. Kelley op een georganiseerde manier te documenteren en dit onderzoek verder te zetten voor zijn fellowship-training. Het doel van het onderzoek was om te bewijzen dat de methode van Dr. Kelley werkte. Het kostte Dr. Gonzalez vijf jaar om de studie te voltooien, wat resulteerde in een rapport van 301 pagina’s waarin staat dat het genezingspercentage 100% was voor alvleesklierkanker en 97% voor alle andere vormen van kanker. Het rapport werd geboycot. In 1986 gaf Dr. Kelley, onder niet aflatende druk van dis-crediteuren, het onderzoek en de patiëntenzorg op en stierf in januari 2005.

De kankercel is gecoat en zeer goed beschermd door een eiwitlaag (of bedekking). Wanneer deze eiwitomhulling wordt verwijderd, staat de kankercel bloot aan de natuurlijke afweer van het lichaam. Leukocyten (witte bloedcellen) treden in werking en doden de kankercellen. Als het lichaam niet in staat is om de eiwitcoating van de kankercel binnen te dringen en af ​​te breken, zullen de (kanker)cellen zich vermenigvuldigen en verspreiden (metastaseren) door het lichaam en zullen zich verschillende tumoren vormen als het lichaam probeert de cellen te isoleren van verspreiding.

Maar als je chemo- en bestralingstherapie doet, – levens- en enzymdodende behandelingen – dan is het bijna vruchteloos om te proberen je levenskracht op te drijven met enzymen terwijl je alleen maar je lichaam vernietigt.

Het spijsverteringsstelsel is ontworpen om rauw voedsel te verwerken. Rauw voedsel, wanneer het rijp wordt geplukt, bevat enzymen die helpen bij het afbreken van dat voedsel in de bovenbuik waar het 30-45 minuten verblijft. De enzymen in het voedsel verteren dat voedsel voor. Dan scheidt de alvleesklier meer enzymen uit.

Omdat de voeding van de meeste mensen zo ver verwijderd is van de originele rauwe en onbeschadigde vorm, worden veel biologische processen drastisch belemmerd vanwege ernstige tekorten aan enzymen. Voeg chemo en bestraling toe en we kunnen gemakkelijk één reden zien waarom de ontwikkelingen zo dramatisch aflopen met orthodoxe kankerbehandelingen.

Zelfs de orthodoxe oncologie dipt haar tenen in de enzymtherapie wanneer ze pancreastumoren proberen te behandelen – een van de dodelijkste en meest resistente vormen van kanker. Door muizen te injecteren met een molecuul dat de taaie structuur rond de tumor doet smelten, kon een standaard chemotherapiemedicijn beter doordringen en kankercellen vernietigen. De strategie wordt nu getest bij mensen. Dat is wat enzymen doen: ze smelten het kapsel van cellen die daar niet thuishoren, inclusief kankercellen. Enzymen zijn in staat om de cellen waar ze tegenaan stoten aan te raken, ze te testen, ermee te communiceren, waarbij ze onderscheid maken tussen gezonde cellen en defecte of kankercellen.

Dr. Roni DeLuz schreef: Hoe meer enzymen er in het lichaam aanwezig zijn, hoe groter de kans dat het immuunsysteem individuele kankercellen kan identificeren. Mensen met een verhoogd risico op kanker kunnen hun risico verkleinen door enzymen te gebruiken. Enzymtherapie moet voor onbepaalde tijd worden voortgezet voor de beste resultaten. Voor mensen met kanker zijn hogere doses enzymen nodig. En voor regelmatig onderhoud zijn lagere doses nodig.

We kunnen het verleden niet ongedaan maken. Al de acties waarmee het lichaam werd beschadigd, de uitputtingen, de voeding die niet aangepast was aan de optimale condities van het lichaam… Maar enzymtherapie, als ondersteuning van een herstelde voeding en levenswijze, is een niet te onderschatten instrument voor de genezing. In dit werk gaat het verder dan de invloed op de spijsvertering (als dat al niet voor zichzelf spreekt)… Deze digitale uitgave kost 9 euro (op rekening van Natur-El, of vind je in Module S (Supplementen). Contacteer info@natur-el

“De ernst van deze ziekte (kanker) kan niet worden geminimaliseerd en het kan enige tijd duren voordat we alle feiten begrijpen die bijdragen aan het ontstaan ​​ervan. Het moet echter duidelijk zijn dat de beste bescherming tegen de ontwikkeling ervan een manier van leven en zorg is die het lichaam in een gezonde conditie houdt. Maar zelfs waar de ziekte al zijn intrede heeft gedaan, ligt onze beste hoop op remissie of beheersing ervan in het aannemen van het levenswijze dat ik bepleit om het ontstaan ​​ervan te voorkomen, op voorwaarde dat de genezende krachten van het lichaam nog niet zijn afgebroken tot het punt waarop een ommekeer niet meer mogelijk is. Dit is aangetoond in mijn eigen praktijk en in de praktijk van andere artsen die deze benadering gebruiken bij de behandeling van deze ziekte.” – Dr Max Warmbrand

“De bevindingen van deze wetenschappers werden gepubliceerd in het Zwitserse wetenschappelijke tijdschrift Experientia, en terwijl ik bleef nadenken over hun conclusie, realiseerde ik me hoe dicht dit in de buurt komt van wat de natuurlijke gezondheidsbeweging al die jaren benadrukt. Het herhaalt dat de enige manier waarop we onszelf kunnen redden van kanker of een van de andere ernstige of levensbedreigende aandoeningen is door van onze hedendaagse ongezonde leefgewoonten over te gaan naar een gezonde manier van leven. Het herhaalt ook wat enkele van de meest bekende autoriteiten op het gebied van gezondheidseducatie voortdurend hebben benadrukt, namelijk dat interne zuiverheid de basis is van alle gezondheid.” -Mandy Neville in No More Illness