“Ik heb gehoord dat het niet veel uitmaakt wat men eet, op voorwaarde dat men volledig geestelijk in overeenstemming is met wat men eet. Ik had graag uw mening hierover gekend.”
Ik heb dat ook gehoord toen ik op een cursus over Positief Denken sprak over voeding. Dat was doodzonde. Stond ik nog in zo’n kinderschoenen, dat ik niet begreep dat de juiste mentale attitude daar overheen kan? Was ik een voordrachtgever over positief denken, die het nodig vond om het elders te zoeken? De dame die deze informatie verspreidde bezocht zelf ook ooit onze cursus. Eigenlijk had ik medelijden met haar. Met minstens 40 kg overgewicht en motorische problemen, was ze niet in staat de relaxatieoefeningen in lighouding of staand uit te voeren. Ze bleef de hele tijd op de stoel zitten.
“Ik doe het allemaal mee in mijn hoofd”, verzekerde ze me. Ik kon het niet begrijpen. Beantwoordde deze conditie aan wat ze zich visualiseerde over zichzelf, haar lichaam, haar beweeglijkheid, haar gezondheid? Was deze karikatuur het antwoord van haar lichaam op al de mentale training waarin ze zich verdiepte? Het scheelde niet veel, of ik wou geen sessies over positief denken meer geven.
Wat verkondigde deze dame? Zo zou men bv. perfect chocolade kunnen eten, zouden hamburgers geen kwaad kunnen als dat precies is waarnaar het lichaam verlangt. Ja, het zou zelfs noodzakelijk zijn om te eten wat je lichaam vraagt. Wat denk je daarvan? Ze vertelde bovendien dat iets pas schadelijk wordt van zodra men er een schadelijkheid achter vermoedt. Zo zou biologisch of niet biologisch geen enkele invloed hebben, als men deze er maar niet in zoekt…
Sigaretten werden pas schadelijk, door de vermeldingen die op de verpakking kwamen. Al die betutteling en dit niet, dat niet, dat is extreem… Kan je nog volgen?
Natuurlijk is het zo dat overbezorgdheid de andere kant van de medaille is en ook niet bepaald de gezondheid bevordert… we hebben dat ook gezien.
Maar er zijn nog altijd wetten aan het werk en die storen zich er niet aan of wij bereid zijn om ze na te volgen of niet.
In zijn prediking “Ach Broeder” gaf Maurice Pollin het voorbeeld van een kankerpatiënt die hij ontmoette, en die erover sprak dat hij genezen was : “Ik ben genezen van kanker!”
“Vertel me eens waarover het gaat.”
“Zes maanden geleden ging ik naar de dokter en er was een zwarte vlek op mijn longen en hij zei dat het longkanker was. Ik ben nu en dan terug geweest en heb een behandeling ondergaan. Vandaag is er geen enkel spoor van kanker meer te vinden. Ik ben totaal genezen, paf, paf, paf… geprezen zij de Heer. Ik ben genezen.”
“Wat zei de dokter over het roken?” vroeg de predikant.
De man keek hem goed in de ogen en zei, “Predikant, als je genoeg geloof hebt, kan je al de sigaren roken die je wilt, en de kwaadaardige elementen van de tabak zullen je geen schade aanbrengen. Je hoeft alleen te geloven. Ik ben genezen.”
Er zijn altijd fantasten die de normale werking van de fysieke wetten bestrijden. Zij beweren dat men kan eten en drinken wat men wil,… het maakt allemaal niets uit. Je lichaam accepteert het en voelt er zich goed bij ! Uiteraard horen de meesten dergelijke taal maar al te graag. Zij houden in de grond niet zo erg van veranderingen, en als iemand komt vertellen dat we helemaal niets hoeven te veranderen, dan zouden we die een standbeeld willen geven, want dat is goed nieuws. Gretig gaan de boeken die dergelijke positieve boodschap brengen over de toonbank ! De naïeve bijgelovigheid van de massa wordt er stevig mee gevoed.
Is dit dan geen positief denken ?
Mensen die met tegenzin voedingsveranderingen doen, bereiken inderdaad niet het verhoopte resultaat, omdat men realiseert wat men zich voor de geest haalt en de denkblokkade blijft bestaan. Het afstand doen van de negatieve druk van het weten dat iets niet goed is en het toch blijven gebruiken is nadelig. Als men ooit een kuur wil doen, kan men wel degelijk zich mentaal ompolen om in fysieke én geestelijke harmonie met de voeding te zijn.
Ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat de geest / de gedachten een rol spelen in de voedingsstatus van het lichaam. Negatieve gedachten kunnen blokkerend werken op de spijsvertering, de ontgiftiging en op ongeveer ieder proces dat in het lichaam plaats vindt. Om die reden was één van de adviezen om nooit te eten, wanneer men zich emotioneel niet in balans voelt. Daarentegen dat alles in het lichaam veel beter loopt als men hoopvol en optimistisch is. En vooral, haal het nooit in je hoofd dat natuurlijk te extreem is…
Uit folder V252 – Te extreem (onderdeel van de abonnementsformule)
