Tag: Goug Graham

Vetten in rauwe voeding

Wat u moet weten over rauw vet

Dr Doug Graham in Just Eat An Apple

We hebben al eerder geschreven over vetten in de voeding, maar voor dit artikel haal ik er Dr Doug Graham bij, bekend van zijn 80/10/10-dieet. Hier vind je een kort overzicht van enkele concepten uit zijn boekje Fruit or Fat?: What Raw Fooders Don’t Know Could Kill Them. Dit geeft je een kijkje in een essentieel en controversieel raw-food-probleem: het feit dat de gemiddelde raw fooder een verbazingwekkend ongezonde hoeveelheid vet consumeert.

Verwarrend advies over vet

De meeste mainstream- en rauw-experten beweren dat het eten van vet ons niet dik maakt. Ze vertellen dat geraffineerde geïsoleerde vetten en oliën als ‘gezonde voeding’ moeten worden beschouwd. Veel leiders op het gebied van rauwe voeding leren dat het consumeren van vet niet schaadt zolang het rauw is. Sommigen beweren zelfs dat het prima is om tot 80% van de calorieën uit vet te eten. Ze zeggen dat de onstabiele vetten in noten en zaden bestand zijn tegen de hitte van langdurige uitdroging en daaropvolgende opslag bij kamertemperatuur zonder degradatie. Ze gaan zelfs zo ver dat ze geraffineerde olie classificeren als ‘sap’, wat suggereert dat we het als een dagelijkse gezondheidspraktijk drinken. Je zou er goed aan doen om al dit advies in twijfel te trekken.

Mythe: als het rauw is, is het goed

Ondanks de marketinghype van de verkopers van olijf-, kokos-, bernagie-, hennep-, druivenpit- en andere ‘gezonde’ oliën, worden deze producten ontdaan van hun koolhydraten, eiwitten en vezels. Dat betekent dat oliën geraffineerd voedsel zijn – niet langer het hele voedsel waarvoor we allemaal weten dat ons lichaam is ontworpen. Erger nog, we consumeren hoeveelheden vet als olie die we waarschijnlijk niet als volledig voedsel zouden eten. Hier zijn enkele belangrijke feiten over vet.

• Gekookt of rauw, hoger dan gezond vetgehalte in de bloedbaan dwingt vet te precipiteren en te hechten aan slagaderwanden, een aandoening die bekend staat als arteriosclerose. Een verscheidenheid aan vaataandoeningen houdt verband met overmatige consumptie van vrij voedingsvet.

• Gekookt of rauw, verhoogd vetgehalte in de bloedbaan vermindert het zuurstof transporterend vermogen van rode bloedcellen, maakt ons vatbaarder voor kanker en heeft een nadelige invloed in alle cellulaire functies, inclusief hersencelfunctie. Dit resulteert in verminderde helderheid van denken en besluitvorming, en kan het toneel vormen voor seniliteit, geheugenstoornissen en leerstoornissen.

  • Gekookt of rauw, verhoogd vetgehalte in de bloedbaan vereist een verhoogde adrenalinerespons om de alvleesklier ertoe aan te zetten insuline aan te maken. Na overmatige stimulatie treedt bijnieruitputting op, de voorloper van aandoeningen zoals het Epstein-Barr-virus, chronisch vermoeidheidssyndroom, lupus en myofasciale ziekte, om er maar een paar te noemen.
  • Gekookt of rauw, verhoogd vet in de bloedbaan resulteert in een verhoogde vraag naar insuline. De resulterende continue afvoer van de pancreas leidt uiteindelijk tot pancreasvermoeidheid en chronisch verhoogde bloedsuikerspiegels. Dit maakt ons vatbaar voor een groep lipide (vet) stofwisselingsstoornissen, die ten onrechte worden aangeduid als “bloedsuikerstofwisselingsstoornissen”: hyper- en hypoglykemie, hyperinsulinisme, candida-gist, diabetes en andere.
  • Of je nu gekookt dierlijk vet of rauwe plantaardige olie eet, te veel vet is te veel vet… en we moeten erkennen dat het schadelijk is voor de gezondheid.
  • Vet, niet suiker is de boosdoener
  • Hier ligt een sleutel en een vaak verkeerd begrepen fysiologisch feit: in de aanwezigheid van vet heeft ons lichaam aanzienlijk hogere dan normale hoeveelheden insuline nodig om de bloedsuikerspiegel door de vaatwand en het celmembraan te transporteren. Het is het vet – niet de suiker – in onze voeding dat een primaire oorzaak is van candida, diabetes en andere bloedsuikerproblemen.
  • Dus, hoeveel vet moeten we eten?
  • Het percentage calorieën dat we consumeren als vet is een essentiële overweging voor ons allemaal, gekookt of rauw. Het Pritikin Longevity Center, dat het beste gezondheidsregeneratierecord heeft van alle organisaties in de VS, beveelt een vetconsumptie van 10% of minder aan. Je vetconsumptie beperken tot maximaal 10% van je calorieën is verreweg de gezondste oefening.
  • Standaard Dieet, Veggie, Vegan, Rauw… Vet, Vetter, Vetst?
  • Hier zijn enkele cijfers die u kunnen choqueren. Het is een bekend feit dat degenen die het standaard dieet (SAD) eten, gemiddeld maar liefst 42% van hun calorieën uit vet halen. Verrassend genoeg heb ik ontdekt dat vegetarische en veganistische diëten ook ongeveer 42% calorieën uit vet bevatten. Vegetariërs hebben de neiging om een ​​grote hoeveelheid zuivel te consumeren, en veganisten verhogen over het algemeen hun gebruik van oliën.
  • Het meest onverwachte heb ik ontdekt dat de gemiddelde raw fooder zelfs meer vet eet dan degenen die op standaard dieet leven. De oliën, noten, zaden, kokosnoten, avocado’s, olijven, doerians en ander vet fruit in het algemene dieet van raw fooders vormen samen een verbazingwekkende 60% van de calorieën (vaak meer) uit vet. Voor nu zal ik een korte illustratie geven.
  • Een grote groene salade, inclusief een hele krop Romeinse sla, wat tomaten en een verscheidenheid aan niet-wortelgroenten, zou ongeveer 100 calorieën bevatten, waarvan ongeveer 15 uit vet. Een dressing die drie eetlepels olie (375 calorieën), een ons pijnboompitten (178 calorieën) en wat koriander, zout en citroensap combineert, zou ongeveer 550 calorieën leveren – ongeveer 530 daarvan uit vet. Snijd een kleine avocado in blokjes (250 calorieën 85% vet), en de resulterende maaltijd met 900 calorieën zou ongeveer 90 calorieën uit koolhydraten, ongeveer 55 uit eiwitten en meer dan 755 calorieën uit vet bevatten – dat is 84% ​​vet!
  • 80/10/10 voor optimale gezondheid
  • Als ik deze berekening heb gemaakt over volledige maaltijdplannen met duizenden raw fooders door de jaren heen, zien ze voor zichzelf: het standaard rauwe dieet bevat extreem veel vet. Stap voor stap kan ik je laten zien dat een vetarm, overwegend fruit rauw dieet dat 80% koolhydraten (overwegend uit fruit), 10% eiwit en 10% vet bevat, verreweg het gezondst is. Het is de duurzame rauwe voedings-aanpak.
  • Je consumeert waarschijnlijk te veel vet als je…
  • Candida, diabetes, hypoglykemie of chronische vermoeidheid hebben.
  • Lijdt aan hartaandoeningen, kanker of een spijsverteringsstoornis.
  • Uitbraken hebt van acne, meesters, puisten of huidvlekken.
  • Als je huidproblemen zoals psoriasis, eczeem of roos ervaart.
  • Als je nog behoefte hebt naar complexe koolhydraten zoals brood, pasta, rijst, maïs of aardappelen en ernaar hunkert.
  • Als je verlangt naar zoetigheid na het eten.
  • Als je aan het einde van een maaltijd toch nog verlangt naar stevig geconcentreerd voedsel zoals noten, zaden of avocado.

Minder vet, een andere hype?

Voor je gaat denken dat een vetarme voeding een nieuwe trend is, of een voorbijgaand advies zoals alle andere, of een buitenissige praktijk, zou ik met jou even enkele mensen citeren die gebruik maken van een vet arm dieet:

Verschillende dieetprogramma’s gebruiken een variant van het vetvrije dieet.

– Dr. Esselstyn’s dieet voor het voorkomen en omkeren van hartziekten omvat geen olie of andere vetten, noten en zaden, avocado, olie of kokosproducten. Hij laat gemalen lijnzaad en wat walnoten toe voor patiënten zonder hartaandoeningen, maar mensen met een vergevorderde hartziekte worden geadviseerd om zonder alle vrije vetten en vetrijke producten te gaan.

– Dr. McDougall staat enkele vrije vetten in zijn dieet toe, maar een variant van zijn programma is het McDougall Dieet voor optimaal gewichtsverlies. In deze versie zijn geen vrije vetten en vetrijke producten toegestaan. Anders onderschrijft hij deze aanpak.

– Dr. Doug Graham, die naar mijn weten de term “Overt vet” heeft bedacht, beveelt niet specifiek aan om het hele jaar door vet te vermijden, maar heeft wel gesproken over de voordelen van het volgen van een dergelijk programma van tijd tot tijd.

Populaties die dicht bij dit ideaal leven

De Okinawanen staan bovenaan de lijst van gecertificeerde langlevenden, zoals door het boek The Blue Zones werd gerapporteerd door Dan Buettner, die voor National Geographic werkte. Het is interessant om op te merken dat hun dieet bestond uit voornamelijk zoete aardappelen (met blauw vruchtvlees) en minder dan 6% vet bevatte, waardoor het in wezen een vetarm dieet is.

Als een bijkomend stukje bewijs dat een vetarm dieet perfect gezond is, zijn hier enkele meer traditionele culturen die hebben geleefd dicht bij een vetarm dieet.

– Het dieet van de Bantus in Afrika was naar verluidt slechts 10% vet. Hun incidentie van hartziekten was bijna nul.

– Veel inwoners van Nieuw-Guinea, ook zonder coronaire hartziekten en hypertensie, aten traditioneel voedsel met niet meer dan 10% vet.

– Het Hawaïaanse dieet, voordat ontdekkingsreiziger James Cook deze eilanden in 1776 in contact bracht met de rest van de wereld, was samengesteld uit minder dan 15% vet. Een onderzoek heeft een groep van zwaarlijvige Hawaïanen teruggeplaatst op hun traditionele dieet en de deelnemers kregen opmerkelijke gezondheidsvoordelen.

  • Een Amazone bevolking in Bolivia, met de “gezondste slagaders” ooit gevonden, at een dieet samengesteld uit 14% vet.

Walter Kempner

Een therapeutisch voorbeeld van een dieet met een laag vetgehalte is het rijstdieet, ontworpen door de Duitse vluchteling Walter Kempner in de jaren 1940, als een radicale behandeling voor kwaadaardige hypertensie, vóór de komst van medicijnen.

Niet alleen heeft het Rijstdieet de meeste gevallen van ernstige hypertensie genezen, maar het werkte ook om hoofdpijnen, vermoeidheid en hartkwalen te verlichten. Het genas ook verschillende gevallen van diabetes type 2.

De typische samenstelling van het rijstdieet bevatte 565 gram koolhydraten, van fruit, witte rijst en witte suiker. Het bevatte slechts 25 gram eiwit en 5 gram vet. Dus het rijstdieet bevatte minder dan 2% calorieën uit vet!

De aanwezigheid van industriesuiker kan ons in de war brengen, maar het werd toegevoegd om de calorieën te verhogen zonder groenten of andere voedingsmiddelen toe te voegen die natrium zouden kunnen bevatten. Omdat Kempner dacht dat meer natrium de kans bood om meer water vast te houden, begreep hij de waarde van groenten niet. Nochtans had hij kunnen weten dat groenten nog meer kalium bevatten, wat juist water afdrijft / op voorwaarde natuurlijk dat er geen te grote hoeveelheden zout toegevoegd worden en dat het voedsel correct bereid wordt.

Gemiddeld verbruikten patiënten 400 calorieën per dag uit witte suiker (100 gram). Ze hebben een paar vitaminesupplementen toegevoegd. Het natriumgehalte was slechts 150 mg / dag.

Als therapie, geen dieetkeuze, was dit dieet ongelooflijk succesvol! Gezien de effectiviteit, laat dit gedocumenteerde deel van de medische geschiedenis zien dat onze obsessie voor voedingstekorten (eiwitten, natrium, calcium en vet) misleidend is en aan de feiten voorbij gaat. Hoewel wij geen voorstander zijn van het Rijstdieet, kunnen daarmee zieken aanzienlijk beter worden. Het toont wel aan dat koolhydratenbeperking (low carb) een hype was die niet kan worden volgehouden, en dat vetrijke voeding een andere gevaarlijke hype is, en dat eiwitrijke (verslankings)diëten een hype zijn, terwijl een normale natuurlijke voeding vetarm is en zou moeten zijn, nu en tot in eeuwigheid.

De meeste mensen kunnen baat hebben bij het eten van een beetje noten, zaden en avocado’s in hun voedingspatroon. Maar het is de moeite waard te vermelden dat een voedingswijze met vetbeperking – zeker strikte matiging van vrije vetten – bijzonder nuttig is in gevallen waar niets anders heeft geholpen of waar men teleurgesteld werd in de resultaten.

Verschillende experts wijzen erop dat het ongeveer 90 dagen kost om zich “aan te passen” aan een vetarm dieet. Dat betekent dat je tijdens die overgangsmaanden na een maaltijd niet zo tevreden kunt zijn als gewoonlijk en misschien hunkert naar vet of het gevoel hebt dat er ‘iets ontbreekt’.

Sommige deskundigen hebben gewaarschuwd voor de mogelijkheid van een omega 3-tekort. Het eten van volwaardig voedsel levert ongeveer 5% aan vetzuren en als daar ook voldoende groene groenten in voorkomen, zal dit ook tegemoet komen in de omega 3 vetzuren. Als iemand langer dan drie maanden een vetvrij-dieet volgt, is het misschien verstandig om hierna een bloedtest uit te voeren om te zien hoe je profiel er uitziet en dienovereenkomstig aan te vullen. Je kunt dan beslissen om gemalen lijnzaad, chia, pompoenpitten, hennepzaad of walnoten of veganistische omega 3-supplementen toe te voegen, indien de testen een tekort zouden aantonen.