“De wonderbare apotheek van de natuur, die door de hemelse Architect in ons wezen werd gelegd, produceert de meeste geneesmiddelen die we nodig hebben.” – Norman Cousins
Cousins kon het weten, dat de natuur – het lichaam – mits de juiste middelen en mits in de juiste gemoedsstemming, in staat is iedere substantie aan te maken, waaraan het behoefte heeft.
Deze man met een indrukwekkende carrière als schrijver, uitgever, diplomaat, voorspreker van holistische geneeswijzen, en een merkwaardig en gehard optimist… had een groot werkterrein en zette zich in voor wereldvrede, rechtvaardigheid, de vrijheid van meningsuiting, de menselijke impact op de natuur, en tenslotte werd hij een predikant van de natuurlijke gezondheid. Een studie van zijn leven is interessant… maar laten we even kijken hoe in 1960 een ervaring het leven van Cousins zo veranderde, terwijl het precies daardoor zijn diepste overtuiging versterkte, dat de mens zijn eigen ziekten kan overwinnen, zonder medische mishandeling, maar door omstandigheden te scheppen die gunstig zijn voor genezing.
In 1960 werd Cousins geveld door een “ongeneeslijke” vorm van spondilitis, en een levensbedreigende collageen-ziekte. Cousins volgde toen een voedingswijze met heel veel vitamine C en de vitamine L – Positieve emoties (inclusief dagelijkse dosissen hartsgrondig lachen / schuddebuiken) moesten goed zijn als tegengewicht voor de ziekmakende frustratie, angst, en negatieve impact (aan de basis van zijn ziekte). De dokters die hij consulteerde of waarmee hij samenwerkte waren vaak erg sceptisch over zijn acties en “dromen opdat het onmogelijke zou gebeuren”. Hoe zijn miraculeuze genezing verliep, beschreef hij in zijn bestseller “Anatomy of an Illness” dat enkele jaren later ook in het Nederlands verscheen als “De anatomie van een ziekte” (Reflecties over genezing en regeneratie) . (Anatomy of an Illness is een onderdeel van de Module P – over positief denken, stressbeheersing, optimisme…)
In het boek gaat hij uit van zijn persoonlijke ervaring en onderzoek en bevestigt hij dat “de levenskracht” mogelijk de minst begrepen kracht is op aarde. “Mensen worden niet opgesloten binnen de vastgelegde grenzen. Het streven naar perfectie en verbetering is niet iets hoogmoedig, maar de hoogste manifestatie van een groot ontwerp.”
“Hartelijk lachen is een goede manier om inwendig te joggen zonder de deur uit te gaan.” – (Norman Cousins – de uitvinder van de cliniclowns)
Vijftien jaar na zijn ziekte, had Cousins een hartaanval en vroeg zich af of het nu nog wel mogelijk was om nog een tweede keer te herstellen van een levensbedreigende conditie – in één leven… maar hij zou er alles voor doen om het mogelijk te maken.
Toen men hem binnen bracht in het ziekenhuis op een draagberrie, onmiddellijk na de aanval, sprak hij tot zijn verzorgers en dokters “Heren, ik wil dat jullie weten dat jullie nu kijken naar de verbluffendste geneesmachine die ooit over jullie ziekenhuisvloer werd gereden.” En nogmaals genas Cousins en nogmaals beschreef hij zijn ervaringen in een boek: The Healing Heart: Antidotes to Panic and Helplessness. (Het genezende hart : antidotes voor paniek en hulpeloosheid). In het boek trekt hij zijn ervaring naar een levensbedreigende conditie open naar een levensbedreigde mensheid. Het bedroefde hem dat al zijn boeken over de ziekten van de wereld, niet het volle lezerpubliek bereikten, ongeacht zijn persoonlijke ervaringen met ziekte en genezing in Anatomy of an Illness. Zijn bezorgdheid was, zoals hij het beschreef in The Healing Heart, “dat ieders gezondheid, ook die van de komende generaties, meer afhankelijk zijn van de gezondheid van de maatschappij en de omgeving, en dat het gezond maken van het land van grotere betekenis is dan de individuele zaak van ieders ziekte.” Hij besloot zijn boek met een oproep om een einde te stellen aan de oorlog(en), omdat een goede en positieve conditie van de mensheid niet te verzoenen valt met oorlogen en voorbereidingen tot de oorlog.