Beenderschurft

Ik weet niet of je ooit hoorde van beenderschurft – wellicht niet – Nochtans heb ik deze naam niet uitgevonden en staat dit voor een naam die we wèl kennen, nl. osteoporose. Waarom wordt de naam “Broze Botten” gebruikt en niet wat het werkelijk is? Dr. Suzanne Humphries is resoluut: “Osteoporose is blenderschurft en géén calciumdeficiëntie”.

“Een blij hart is een goed medicijn, maar een gebroken geest verdroogt de botten.” ~ Spreuken 17:22

Ze zegt : “Het doet me verdriet om oudere vrouwen met de diagnose “osteopenie” of “osteoporose” te zien luisteren naar hun doktoren en aanvullende calcium en zelfs problematische medicijnen die bisfosfonaten worden genoemd, gebruiken. Dit zijn irrationele, dogmatische, schadelijke benaderingen van het probleem van botafbraak naarmate we ouder worden. In de tijd dat ik nefrologie en inwendige geneeskunde beoefende, zag ik talloze patiënten die leden aan vaatziekten terwijl ze de aanbevolen doses calcium innamen. Röntgenfoto’s toonden perfecte contouren van verkalkte bloedvaten en verkalkte hartkleppen.“

Ze toont een verkalkte slagader in de borst, vaak gezien bij vrouwen die worden behandeld voor hypertensie. Het belangrijkste medicijn dat wordt gebruikt bij hoge bloeddruk, een thiazidediureticum, zorgt ervoor dat het lichaam calcium vasthoudt en magnesium en kalium verliest. “We zien dit soort verkalkingen incidenteel in de grote slagaders van het hele lichaam, niet alleen in de borsten. Ik geloof dat deze problemen te vermijden zijn.”

De matrix van bot zal calcium en voedingsstoffen opnemen waar ze horen, zolang de juiste hormonen en voedingsstoffen aanwezig zijn. Onnodig te zeggen dat zwaartekracht in de vorm van gewichtdragende oefeningen essentieel is en de basis zou moeten zijn voor een gezond skelet. Wees niet bang om te oefenen met wat gewicht in een rugzak als je geen discusziekte of lage rugpijn heeft.

Je moet steeds kijken naar wat je qua voedingswaarde en in interpersoonlijke relaties kunt doen om je lichaam te helpen zichzelf te genezen. Supplementen zijn geen vervanging voor goede voeding. Wetenschappers ontdekken constant nieuwe dingen over voedsel en de interacties met het lichaam die we niet kennen.

Het zou natuurlijk kunnen dat je geen tweede opinie behoeft en tevreden bent met het voorschrift, of het zou kunnen dat wat ik ga zeggen je zo vreemd in de oren klinkt… Begin je dan te verdiepen op elke manier die je mogelijk acht. Ga googlen of in naslagwerken zoeken om voedingsmiddelen te vinden die rechtstreeks in vitamine C, vitamine K2, magnesium en minder belangrijke mineralen zoals boor en silica zitten. Silica is belangrijk voor botten. Bedenk ook dat depressie vele oorzaken heeft. Soms kan de oorzaak voedingstekorten zijn en soms kan depressie het gevolg zijn van beknelling in een ongezonde gezinsdynamiek. Controversieel zou ik ook zeggen dat depressie ook een geestelijke oorsprong kan hebben.

Maar als de tijd van wezenlijk belang is, dan is suppletie een route die kan worden gevolgd. Terwijl de medische beroepen calcium en fosomax aanvullen, zou naar mijn mening een meer constructieve suppletie kunnen bestaan ​​uit vitamine C, vitamine K2, vitamine D3 (in de wintermaanden, zon in de zomer) en boor, silica en magnesium. Deze zijn veel belangrijker om fracturen te voorkomen en bot gezond te houden dan calcium.

Calcium komt uiteindelijk terecht in de spieren van het hart, de hartkleppen en de bloedvaten, wat leidt tot hart- en vaatziekten. Als je echter voldoende vitamine C, D3 en K2 krijgt, zal je lichaam het calcium dat je binnenkrijgt uit het voedsel leiden naar waar het thuishoort, niet naar het hart en de bloedvaten.

Vitamine C doet verschillende dingen om botten te versterken

  • Het mineraliseert het bot en stimuleert de groei van botvormende cellen
  • Voorkomt te veel afbraak van bot door botabsorberende cellen te remmen.
  • Dempt oxidatieve stress, wat veroudering is.
  • Is essentieel bij de synthese van collageen.

Als vitamine C laag is, gebeurt precies het tegenovergestelde. Botcellen die bot afbreken, octeoclasten genaamd, prolifereren, en botcellen die mineraal en nieuw bot afbreken, osteoblasten genaamd, worden niet gevormd.

Studies hebben aangetoond dat oudere patiënten die botbreuken hadden, significant lagere vitamine C-waarden in hun bloed hadden dan degenen die niet gebroken waren. [1] Botmineraaldichtheid – wat de tests meten, is hoger bij degenen die vitamine C gebruiken, onafhankelijk van de oestrogeenspiegel. [2], [3]

Vitamine K2 is bij voedingskundigen bekend als belangrijk voor de gezondheid van hart en bloedvaten en botten. Dit aanvullen is een goed idee als bot- of hartproblemen een probleem zijn.

En natuurlijk helpt de goede oude vitamine D3 met een gehalte van 50-70 mg / ml het immuunsysteem goed te laten functioneren en de botten sterk.

Dit lijkt misschien veel supplementen, en het zou natuurlijk wenselijk zijn om zoveel mogelijk uit voeding te bekomen. Maar het lijkt mij in geval van nood een inspanning die de moeite waard is en die veel meer zal bekomen dan de botten sterk maken. Mocht je gaan kijken naar de gemiddelde inname van Vitamine C in de gemiddelde voeding, ligt dat behoorlijk beneden de optimale aanbevelingen. Hoe is het mogelijk om voldoende vitamine C binnen te krijgen met alleen voeding? Daar zijn we dan weer met vers fruit. Ik kan er niet omheen. Aangevuld met bladgroenten en kruiden, hebben we daar de basis van de voeding. Houd rekening met de giftige belastingen die we allemaal hebben, zelfs met de meest ongerepte voeding, en je begrijpt dat we meer vitamine C nodig hebben dan onze voorouders. Het klassieke advies voor volwassenen is om 2-5 gram natriumascorbaat per dag als supplement in te nemen. Raadpleeg eerst je arts als je actieve nierstenen of een nierziekte hebt. Maar weet dat fruit veel meer heeft dan alleen maar vitamine C en dat alle testen laten zien dat de vitamine C langs alle kanten wordt aangevuld door volwaardige voeding.

Mensen, apen en cavia’s maken geen vitamine C. Hierdoor moeten we in de voeding een bron van vitamine C hebben. Katten die slechts ongeveer 5-6 kg wegen, synthetiseren meer dan 15 keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C voor mensen. Geiten zijn ongeveer zo groot als een volwassen mens en zonder stress synthetiseren ze 13 gram per dag. Onder stress kan het oplopen tot 100 gr. Wees niet bang om vitamine C in te nemen. Het is een van de onschuldigste niet-giftige en veilige supplementen die we kennen. Gebruik natriumascorbaat of ascorbinezuur. Als je de voorkeur geeft aan een natuurlijke, plantaardige bron, werd camu camu gepromoot omdat het rijk aan vitamine C is. De oogst vormt echter een bedreiging voor het regenwoud, dus dat advies moet met voorzichtigheid worden geuit.

Referenties

Afscheid van…

Voor sommige mensen is 1/2 + 1/2 = 1. Dat kan kloppen, maar wij hebben ons daarin vergist, want een half leven hier en een half leven ginder, is geen heel leven…

Daarom is het met gemengde gevoelens dat ik deze brief schrijf en dat morgen een punt wordt gezet achter een beslissing die we een jaar geleden genomen hebben, om één van die levens op te geven, zodat we ons terug met een heel hart in kunnen zetten voor wat ons zo dierbaar is, een spreekbuis zijn voor het groene leven. Is dat nodig? Zeker. Vooral als ik zie hoe de wereld weer een stuk meer gemedicaliseerd wordt en hoe controle dreigt over dat beetje kostbaar verworven vrijheid… en ik zie zo weinig mensen zelf persoonlijke en verantwoordelijke actie nemen, en ik hoor zo weinig andere stemmen dan druk en spanning en angst… Ziekte wordt nog teveel gezien als iets dat ons overkomt. Je hebt pech gehad… het verkeerde lotje getrokken. Waarschijnlijk was ikzelf één van die mensen die tegenslag had gehad. Maar het kan veranderen. Dat is de boodschap waar we graag willen voor gaan: echt leven, echt voedsel, echt plezier, echt lachen, echt ontspannen, gerust slapen, ongedwongen genieten van beweging, van samen zijn, zingen en momenten van bezinning, herbronning…

Vier jaar hebben we het leven gadegeslagen vanop onze berg. Uitkijkend over de vallei van de riu Senia en de riu Cervol, tot aan de bergketen van Els Ports, laten we prachtige herinneringen achter. Heerlijke wandelingen, nieuwe plekjes ontdekken, wonderbare natuurfenomenen opzoeken… Het heeft ons dichter gebracht bij de Schepper, die we zien als een Kunstenaar die met wijsheid en kracht te werk is gegaan bij de ordening van de natuur, het creëren van symbiose, levensdrang, overlevingskracht… De voorbije week was het weer prachtig – een zomergevoel, begin november. De olijven staan rijp voor de oogst en we hopen dat wie na ons komt, daar goed gebruik zal van maken.

Bedankt voor al diegenen die ons hier in de afgelopen jaren hebben bezocht en een paar dagen met ons hebben doorgebracht… Daarvoor hebben we het gedaan.

De Roca Foradasa, met een prachtige doorkijkrots die uitkijkt op de zee en de bergen…

Stress en angst en Covid-19

Stress en angst als doodsoorzaak bij ouderen

In een artikel in De Tijd van 12 oktober 2020 wijst dr. Carla Peeters, immunoloog, op het feit dat de coronamaatregelen zelf oorzaak zijn van meer overlijdens bij ouderen omwille van de stress en de angst die ze bij deze leeftijdsgroep veroorzaken.  

Uit de tekst onthouden we:

“De grootste risicogroep voor COVID-19 zijn oudere mensen in verpleeghuizen. Opnieuw zijn maatregelen doorgevoerd met beperkte toegang van familieleden, minder mogelijkheden om vrij te bewegen of buiten het verpleeghuis te komen. Alleen al het contact met anderen die gekleed zijn in beschermende plastic kleding met mondmaskers en handschoenen kunnen de stress en angst van mensen met dementie verhogen. Vele ouderen maken vanwege een afnemend gehoor in belangrijke mate gebruik van liplezen en non-verbale communicatie om te begrijpen waar het over gaat. Met het gebruik van mondkapjes kunnen zij familie en zorgpersoneel minder goed begrijpen. Hun gevoel van onzekerheid, onbegrip en isolement kan daardoor verder toenemen.

Stress en angst zijn voor mensen met dementie zonder coronacrisis al belangrijke factoren die het verloop van de ziekte kunnen verergeren. Psychologische stress is een bewezen factor die het immuunsysteem verzwakt waardoor ziekten kunnen ontstaan zoals, depressie, hart- en vaatziekten en kanker. In 1991 werd al aangetoond dat psychologische stress de kans op bovenste luchtweginfecties sterk verhoogt, zelfs bij jongeren. Ook sociale isolatie draagt bij aan een grotere kans op bovenste luchtweginfecties. Een onderzoek bij 65-jarigen of ouder van Kaiser Permanente Foundation van 21 augustus jl. toont dat 47 % van de ondervraagden stress ervaarden of zich zorgen maken gerelateerd aan het coronavirus met een negatieve impact op hun geestelijke gezondheid. Ook hebben verschillende studies aangetoond dat het gebruik van antidepressiva en opiaten ten gevolge van de pandemie fors is toegenomen. De coronacrisis heeft bij familieleden en zorgpersoneel door de beperkte mogelijkheden om het welbevinden en geluk van kwetsbare zorgbehoevende mensen te bevorderen een traumatische ervaring met een gevoel van schuld, spijt en verdriet veroorzaakt.”

Bron : e-prikje / oktober 2020

Zijn het de Koolhydraten?

Koolhydraten krijgen vaak de slechte beoordeling van dikmakend te zijn. Nochtans ken ik honderden mensen die 60-70% van hun calorieën halen uit koolhydraten, en dat zijn allemaal slanke, atletische mensen.

In vorige brief maakten we al kritische kanttekeningen tegen de Low-Carb-beweging en bespraken de (on)geldigheid van hun uitspraken. In dit nummer benaderen we hun derde piste waardoor ze koolhydraten verdenken dik makend te zijn…

Koolhydraten, maar meer specifiek geraffineerde koolhydraten , veroorzaken vetopstapeling door de insuline te verhogen ?

Ik heb al aangetoond dat het geen zin heeft insuline op te roepen als een mechanisme tussen koolhydraatconsumptie en lichaamsvet. Een ander probleem met de hypothese is iets dat de insulinogene index (II) wordt genoemd. De II is gewoon een maatstaf voor hoeveel het eten van een voedingsmiddel insuline verhoogt, per eenheid calorie. Het blijkt dat het niet zo goed overeenkomt met het koolhydraatgehalte van een levensmiddel. Met name eiwitrijk voedsel zoals rundvlees kan de insulinesecretie even sterk verhogen als bepaalde zetmeelproducten zoals pasta of meer. Eiwitrijke diëten, zoals velen weten, helpen bij het afvallen. Sommigen hebben gesuggereerd dat dit komt door de afgifte van glucagon door de alvleesklier als reactie op eiwit. Dat speelt misschien een rol, maar als we glucagon gaan aanroepen, erkennen we dan niet dat naast insuline ook andere signalen een belangrijke rol spelen in dit proces? Dat is het grotere punt dat ik probeer te maken – je kunt niet alleen naar insuline kijken, je moet rekening houden met amylin, glucagon, GLP-1, ghreline, leptine, maagzwelling en al het andere korte en lange -termijn signalen die worden geactiveerd als reactie op de opname van voedingsstoffen en veranderingen in lichaamsvetmassa. Deze reguleren gezamenlijk de voedselopname en lichaamsvet op de lange termijn via de hersenen.

Het andere probleem is dat geraffineerde en ongeraffineerde koolhydraten vaak een vergelijkbare II hebben. Pasta gemaakt van witte en volkoren tarwe hebben dezelfde II, en hetzelfde geldt voor wit en volkoren brood. Donuts en koekjes zijn vergelijkbaar met volkorenbrood. Insuline na de maaltijd is dus geen overtuigende verklaring voor de mogelijk verschillende effecten van proteïne, ongeraffineerde koolhydraten, geraffineerde koolhydraten en suiker op lichaamsvet.

Ik denk dat het waarschijnlijk is dat geraffineerde koolhydraten en suiker kunnen bijdragen aan obesitas, maar door welk mechanisme? Insuline is geen dwingende verklaring. Maar laten we insuline even vergeten. Laten we, zonder ons zorgen te maken over het mechanisme, eens kijken naar de hypothese dat de consumptie van koolhydraten op zich de accumulatie van lichaamsvet veroorzaakt. Op dit punt weet ik dat sommige mensen zullen volhouden dat Taubes het specifiek heeft over geraffineerde koolhydraten, niet over koolhydraten in het algemeen. Taubes suggereert herhaaldelijk in GCBC dat alle koolhydraten dikmakend zijn, hoewel geraffineerde koolhydraten meer dikmakend zijn. Waarom zou hij anders schrijven “… koolhydraten, en in het bijzonder geraffineerde koolhydraten … zijn de ultieme oorzaak van veel voorkomende obesitas”, in plaats van simpelweg te zeggen “… geraffineerde koolhydraten … zijn de ultieme oorzaak van veel voorkomende obesitas”? Deze formulering, die overal in de CGBC wordt gebruikt, impliceert dat alle koolhydraten tot op zekere hoogte vetmesters zijn. Er is ook het voorbeeld in GCBC van de Massai-stam die gewicht winnen op ongeraffineerde sorghum.

Als Taubes niet denkt dat ongeraffineerde koolhydraten vetmesters zijn, waarom beveelt hij dan een koolhydraatarm dieet aan in plaats van te suggereren dat mensen geraffineerde koolhydraten vervangen door ongeraffineerde koolhydraten?

Om deze hypothese aan te pakken, gaan we enkele culturen opzoeken die een hoge koolhydraatinname hebben en kijken hoe vet ze zijn. Laten we beginnen met een cultuur die meer koolhydraten eet dan alle andere die ik ken: de hooglandstam van Nieuw-Guinea bij Tukisenta die in de jaren zestig en zeventig uitgebreid werd bestudeerd. Ze aten 94 procent van hun calorieën als koolhydraten, voornamelijk uit zoete aardappelen, voor een totale calorie-inname van 2.300 kcal / dag bij mannen en 1.770 kcal / dag bij vrouwen. Onderzoekers ontdekten dat ze fit, slank en gespierd waren, zonder tekenen van eiwitgebrek (Trowell en Burkitt. ​​Western Diseases. 1981).

In het Westelijke Nijl-district in Oeganda, jaren ’40. bestond het dieet uit gierst, cassave, maïs, linzen, pinda’s, bananen en groenten (Trowell en Burkitt. ​​Western Diseases. 1981). Ondanks de overvloed aan voedsel “was het in de jaren veertig vrij ongebruikelijk om een ​​obese man of vrouw te zien”. “In de afgelopen jaren is een behoorlijk aantal West-Nijl-vrouwen van middelbare leeftijd er echter behoorlijk dik uit gaan zien, en sommige mannen zijn erg zwaarlijvig geworden, vooral degenen die lucratieve posten hebben en alles kunnen kopen wat ze maar willen.” Dit kwam overeen met een toename van “suiker, bakoliën, melk, vis en vlees” en een overeenkomstige afname van “zelf gekweekt zetmeelrijk basisvoedsel”. Ditzelfde scenario is gebeurd met honderden, zo niet duizenden Afrikaanse gemeenschappen wier traditionele diëten zeer veel koolhydraten bevatten.

Noordelijk Kameroen, 1980s.  De Massai stam is gekend voor zijn overvoedingen-ritueel onder de naam Guru Walla, dat door Taubes wordt beschreven  in GCBC:

De Massai-stam in het noorden van Kameroen vetmest hun mannetjes met zowel melk als een pap gemaakt van sorghum, een maïsachtige korrel die zoete siroop van de stengel levert. Een man is vijfendertig kg aangekomen tijdens een ceremoniële eetbui. De gemiddelde gewichtstoename is meestal zes tot tien kg met melk en pap. De Massai zijn veehoeders en hun hoofdvoedsel bestaat voornamelijk uit melk. Deze vetmesting komt vrijwel uitsluitend tot stand door toevoeging van koolhydraten (sorghum).

Taubes stelt hier dat het typische dieet ‘voornamelijk melk’ is, en dus per conclusie arm aan koolhydraten. Laten we zijn referentie volgen en kijken wat er staat. Het leidt tot een vrij toegankelijke paper van Drs. Igor de Garine en Georgius J.A. Koppert getiteld “Guru Fattening Sessions Among the Massa” (30). De Massa’s hoeden inderdaad vee, maar “hun voornaamste gebruik is niet als voedsel.” Het typische dieet (niet tijdens overvoeding) wordt beschreven als een dieet dat 516 gram koolhydraten per dag bevat en slechts 32 gram vet (tabel VIII). Het typische dieet is volgens zijn referentie 81% koolhydraten en voornamelijk gebaseerd op sorghum. Dit verslag komt overeen met andere vrij toegankelijke referenties in gerespecteerde peer-reviewed tijdschriften (31). Deze mensen leunen op hun typische koolhydraatrijke gerechten totdat ze opzettelijk een mengsel van sorghum en melk consumeren.

Het grootste deel van Azië, 20e eeuw. Veel Aziatische landen, waaronder China, Japan, Taiwan en India, hebben een traditioneel dieet met veel koolhydraten. In veel gevallen was het dominante koolhydraat witte rijst, een geraffineerd koolhydraat. Toch stonden traditionele Japanners, Chinezen en Zuid-Indiërs die voornamelijk witte rijst aten, bekend om hun lage gewicht. Elke plausibele hypothese van obesitas moet met deze observaties rekening houden.

Kitava, jaren 90. Dr. Staffan Lindeberg toonde aan dat het Kitavan-dieet voor 69% uit koolhydraten bestaat, voornamelijk uit taro, broodvrucht, zoete aardappelen en cassave (32). Hun dieet zou dus een hoge glycemische lading en een hoge II hebben gehad. Ze halen ook 50 g / dag koolhydraten uit fruit, waarvan de meeste vermoedelijk suiker (ongeraffineerd) zou zijn. Toch was er geen zwaarlijvigheid op het eiland, en slechts een paar personen met licht overgewicht. Nuchter seruminsuline was laag, in overeenstemming met andere culturen met veel koolhydraten. Dieetkoolhydraten veroorzaken geen insulineresistentie.

Ik hoop dat je inmiddels kunt zien dat de koolhydraathypothese van obesitas niet alleen op een aantal niveaus onjuist is, maar zelfs achterlijk. De reden waarom obesitas- en metabolismeonderzoekers dit idee doorgaans niet onderschrijven, is dat het wordt tegengesproken door een grote hoeveelheid bewijs uit meerdere velden. Ik begrijp dat mensen houden van ideeën die “conventionele wijsheid uitdagen”, maar het feit is dat zwaarlijvigheid een complexe toestand is en dat het niet in simplistische hypothesen zal worden gesmeten.

De consumptie van koolhydraten op zich is niet de oorzaak van de obesitas-epidemie. Echter, zodra overgewicht of obesitas is vastgesteld, kan koolhydraatbeperking bij sommige mensen het vetverlies helpen. Het mechanisme waardoor dit gebeurt, is niet helemaal duidelijk, maar er is geen bewijs dat insuline een causale rol speelt in dit proces. Koolhydraatbeperking vermindert spontaan de calorie-inname (net als vetbeperking in mindere mate), wat de mogelijkheid suggereert dat het de homeostase van lichaamsvet verandert, maar er is geen overtuigend bewijs dat dit gebeurt door een hormonale invloed op het vetweefsel zelf. De hersenen zijn de belangrijkste homeostatische regulator van de vetmassa, net zoals het homeostatisch de bloeddruk, ademhalingssnelheid en lichaamstemperatuur reguleert. Dit wordt vermoed sinds de vroege onderzoeken naar hersenletsel van de jaren veertig en zelfs daarvoor, en de ontdekking van leptine in 1994 versterkte de rol van leptine als de belangrijkste speler in de homeostase van lichaamsvet. In sommige gevallen kan het instelpunt waarrond het lichaam deze variabelen verdedigt, worden gewijzigd (bijv. Hypertensie, koorts en obesitas).

Mijn suggestie is om de boodschap van Patrick Geryl te volgen in Slank en Gezond, en in de eerste plaats aandacht te geven aan Levend Voedsel, met zijn natuurlijke enzymen en afstand te doen van industriële producten. Ook de toepassing van de juiste voedselcombinaties is een punt.

Corona Nu

Het valt te betreuren dat er geen journalisten meer zijn, maar dat men tevreden is met het napraten van wat de algemene teneur is. Mensen die kritische kanttekeningen maken, worden scheef bekeken, afgeschilderd als complotdenkers of verspreiders van Fake News.
Vandaag verstuurde Dr. Kris Gaublomme de link voor het nieuwste Prikje. Zoals altijd, een waardevol naslagwerk, waarin de feiten en fictie van elkaar worden gescheiden, en waar de balans wordt opgemaakt van waar we nu staan. Is er een probleem? Dat is er. Maar het dramatische is dat er niets aan de oorzaak wordt gedaan, dat de lippen stijf op elkaar blijven en niemand spreekt over de beschermingsmaatregelen – andere dan social distancing en mondkapjes.

Dr. Gaublomme bespreekt de risicogroepen, waarvan hij zegt: “Het bizarre aan de covid epidemie is dat enerzijds de meeste besmette personen niet tot nauwelijks ziek worden, maar anderzijds een minderheid er het leven bij inschiet.  Het risico op ziekte en overlijden is dus niet gebonden aan de infectie op zich maar aan bepaalde kenmerken van de besmette persoon.  In Italië bleek dat 99% van de overledenen een onderliggend organisch lijden hadden, en een derde zelfs 3 of meer onderliggende aandoeningen.  Op basis daarvan werden risicogroepen opgesomd.  Hoge leeftijd werd bestempeld als een risico, evenals zwaarlijvigheid, hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten, astma en diabetes.  Intussen werd een verhoogd risico bij astmapatiënten onder inhalatiecorticosteroïden overigens reeds tegengesproken.

Het oplijsten van deze risicogroepen gaat helaas voorbij aan de vraag WAAROM deze groepen een hoger risico dragen op complicaties en overlijden.  Dit is nochtans de kern van de zaak.  Het antwoord is ons inziens vrij simpel en logisch: niet de toestand op zich is het probleem, maar de redenen waarom iemand in dergelijke toestand geraakt is, namelijk een ongezonde levenswijze.  Te veel en ongezonde voeding en drank, en te weinig lichaamsbeweging leiden inderdaad tot zwaarlijvigheid, hoge bloeddruk en stress.  Dit ondermijnt het immuunsysteem dat dan ook niet meer adequaat kan reageren op een nieuwe uitdaging zoals Covid-19.  Leeftijd op zich is niet het probleem want zelfs sommige hoogbejaarden werden amper ziek na besmetting, of overleefden de infectie.

Het aantal dodelijke slachtoffers concentreerde zich in meerdere landen in bepaalde gebieden.  Vraag is wat het risico in die gebieden dermate verhoogde dat het aantal slachtoffers beduidend toenam.

Een aantal daarvan springen in het oog.

  • Hoge leeftijd.  De meeste dodelijke slachtoffers zijn inderdaad 70+ers.  Anderzijds is het een feit dat sommige hoogbejaarden (90+) amper ziek werden, of de complicaties van de infectie overleefden.  In zijn studie vond Lisewski(externe link) geen duidelijk verband tussen een hoge leeftijd en een risico op infectie.  Het is dus niet de leeftijd op zich die het risico uitmaakt, maar de verhoogde kans dat op hoge leeftijd een van de hieronder beschreven risico’s aanwezig zijn.
  • Onderliggende ziekten.  Een studie(externe link) van de Italiaanse overheid bracht aan het licht dat 99% van de dodelijke slachtoffers reeds kampten met medische problemen.  50% van de slachtoffers had zelfs minstens drie verschillende aandoeningen.  Deze onderliggende ziekten zijn op zich wellicht reeds een uiting van een verzwakt immuunsysteem.
  • Roken.  De longen van rokers zijn chronisch overprikkeld en dus veel vatbaarder voor infecties.  Stoppen met roken is dus altijd zeer zinvol, nu meer dan ooit.
  • Industrialisatie, luchtvervuiling en fijn stof.  De meest getroffen gebieden, waaronder Wuhan in China en Lombardije en Emilia-Romagna in Italië, blijken zwaar te kampen te hebben met hoge concentraties van fijn stof in de lucht.  Dit fijn stof vormt op zich al een risico voor luchtweginfecties en hartproblemen.  Bovendien vormen deze deeltjes een soort nevel waaraan de virussen zich kunnen hechten en zo makkelijker verspreid raken.  Dat is alvast de conclusie van een aantal ernstige studies aan de universiteit van Bologna en Bari in Italië.  De Italiaanse vereniging voor omgevingsgeneeskunde SIMA bevestigt de hypothese.  Het aantal corona-infecties blijkt volgens professor Leonardo Setti overeen te stemmen met de graad van luchtverontreiniging.  Daarmee is ook aangetoond dat verspreiding van de infectie niet alleen gebeurt van persoon tot persoon via speekseldruppeltjes, maar ook en zelfs vooral via minuscule partikeltjes in de lucht, aerosols genoemd.
  • Vaccinatie.  Vaccinaties in het algemeen leiden tot een minder efficiënt werkend afweersysteem. Heeft het vaccin tegen de gewone seizoensgriep een nefaste invloed op het risico op een corona-infectie?  Blijkbaar wel. Griepvaccinatie in het bijzonder blijkt een bijkomend risico te vormen, om verschillende redenen, aldus Lisewski(externe link).  Hij verklaart dit als volgt.  Ten eerste leidt het doormaken van een natuurlijke infectie, zoals griep, tot een verhoging van de niet-specifieke immuniteit.  Dit voordeel gaat verloren na griepvaccinatie.  Ten tweede verhoogt griepvaccinatie het risico op infectie door andere virussen die niet in het vaccin zitten.  Dit fenomeen staat bekend als vaccin-geassocieerde virusinterferentie.  Niet alleen dat: er bestaat ook een kruisreactie tussen influenza A griepvirussen en SARS-CoV-2.  Antistoffen tegen influenza A of SARS-CoV-2 die aanwezig zijn op het moment van infectie kunnen juist voor een versterkting van de infectie leiden na besmetting met het coronavirus.  Dat komt doordat men dan te maken heeft met de foute antistoffen, namelijk bindende antistoffen, niet met de neutraliserende antistoffen die het virus kunnen helpen uitschakelen.  Dit fenomeen heet antilichaam-afhankelijke versterking(externe link).  De aanwezigheid van de antistoffen versterkt juist de opname van het virus in de cellen, en de vermenigvuldiging ervan in die cellen.  Uit een studie in het januarinummer van het bekende tijdschrift Vaccine blijkt dat Amerikaanse militairen die gevaccineerd waren tegen de seizoensgriep 36% meer risico lopen op een infectie met corona.  Ondanks het feit dat deze bevindingen, gepubliceerd in een gerenomeerd tijdschrift, bekend waren bij de Amerikaanse legeroverheid adviseerden ze hun veteranen zich te laten inenten tegen de griep…  

Het aantal infecties en overlijdens in en rond Bergamo(externe link), regio Lombardije, lag verrassend hoog.  Kan dit iets te maken hebben met de lokale vaccinatiepolitiek? Naast de algemene verplichte 11 vaccins in Italië werden in Lombardije bijzondere inspanningen geleverd om de bevolking in te enten tegen de griep.  In 2018 werden 141.000 dosissen griepvaccin toegediend, waarvan 129.000 bij 65+ers; de vaccinatiegraad bedroeg 56,2%.   Ook in 2019 lagen de cijfers zeer hoog.  Daarbij komt nog de vaccinatie tegen pneumokokken, vooral bij oudere mensen.  En laat dat nu net de groep zijn die het zwaarst getroffen wordt. 

De combinatie van het griepvaccin Influvac(externe link) met andere vaccins kan het risico op nevenwerkingen verhogen, zoals toegegeven door de producent.

Wat gebeurt er wanneer je antigenen van drie tot zes griepvirussen toedient tegelijk met dertien tot drieëntwintig antigenen tegen de pneumokok? Wat als je dit toedient aan een persoon met een chronische aandoening, een onderliggend lijden, een zwak immuunsysteem?  Een explosief mengsel! Op 5 januari 2020 werden in Bergamo 3.511 personen in twee dagen tijd bovenop deze vaccins ook nog eens gevaccineerd tegen meningokokken C(externe link) , en een uitbreiding(externe link) van deze vaccinaties in 20 steden en gemeenten in het getroffen gebied werd voorzien.  Deze vaccinaties gingen door tot eind februari 2020.  Toen werd ook nog het hepatitis A vaccin toegevoegd voor een beperkte groep.  

Wat bleef er nog over van de immuniteit van de bevolking rond Bergamo na een dergelijke aanval op hun immuunsysteem?

Is het niet opvallend dat precies in Frankrijk en Italië, de landen met een algemene verplichting tot respectievelijk 10 en 11 vaccins, het dodental het felst oploopt?  Ook worden artsen in Italië en Spanje verplicht gevaccineerd tegen de griep om te mogen werken in een ziekenhuis.  Heeft dit te maken met het relatief hoge aantal overlijdens in deze beroepsgroep? 

  • Medicatie.  Alle medicatie die het immuunsysteem onderdrukt is dus een risicofactor: kankerbehandeling of immunosuppresiva voor de behandeling van reuma en dergelijke, maar ook antibiotica.  Een factor die in Spanje een rol kan hebben gespeeld is de overconsumptie aan antibiotica.  Het is geen geheim dat antibiotica in dit land als zoetebroodjes over de toog gaan en veel te vaak worden gebruikt.

Ook bij ons worden, alle waarschuwingen ten spijt, nog steeds antibiotica voorgeschreven voor virale infecties of milde bacteriële infecties.  Is het huidige sterftecijfer de tol die men hiervoor betaalt?

Het stemt tot nadenken. Maar er moet een verschil zijn in de levenswijze en voeding. Dit en veel meer vind je terug in  e-Prikje, editie oktober 2020. 

Klik hier om de online versie te bekijken