koemelk – Natur-El

Pro Zuivel

Beste Stefaan, Ik was recent verbaasd om uit de mond van een homeopate te vernemen dat er geen enkel bezwaar is tegen het gebruik van zuivel en dat er geen enkele indicatie is dat melk zou verantwoordelijk zijn voor de vorming van (ontsteking)slijm. Er zou volgens haar geen enkele studie zijn die een probleem signaleert over het gebruik van zuivel. Ze adviseerde me om zuivel te gebruiken van een merk… dat via de natuurwinkels wordt verdeeld. Dat verbaasde mij om dat te horen, dus leg ik het even aan jou voor wat ik met zo’n advies moet doen?

Homeopaten zijn dokters met een klassieke scholing, die daarnaast hun homeopatische bijscholingen hebben doorlopen. Wat ze weten over voeding kan zijn door andere opleidingen of door datgene wat toevallig op hun weg komt. In ieder geval zou ik zwijgen over voeding als men niets beter te vertellen heeft.
Natuurlijk weet ik dat een homeopaat er meestal van uitgaat dat men alles mag eten “als men gezond is” en dat zij er ook van uitgaan dat – mits de nodige homeopatische ondersteuning – daar voor gezorgd wordt. Ik heb in lang vervlogen jaren toen ik homeopaten nog meer volgde homeopaten het drinken van koffie en zelfs het roken weten verdedigen. Nochtans las ik bij Hahnemann dat “koffie een pure medicinale substantie is” en dus vermeden moet worden. Dat alleen maar om te zeggen dat de homeopatische praktijk niet altijd de ideale plaats is om voeding ter sprake te brengen – in de overtuiging dat zo iemand die het alternatief label draagt, de waarheid zal vertellen of op dat vlak een autoriteit is…

Als je een basis wil om een oordeel te vellen over de zin of onzin van zuivel, raad ik aan om ZuivelVrij te lezen of onze Module Z / Zuivel en Eiwitten. Hierin staan tal van redelijke argumenten waarom Zuivel zoals we dat vandaag kennen geen normaal onderdeel is van de menselijke voeding, maar alleen maar verdedigd wordt met commerciële, culturele, emotionele argumenten. Zijn kracht schuilt in een bewust uitgekiende promotie-strategie, met claims en associaties die niet kunnen onderbouwd worden. Er is een hele cultuur rond gebouwd, maar het hoort normaal niet in de voeding van volwassenen thuis – en zoals het nu is, ook niet in de voeding van babies en kinderen. Dat is voor veel mensen moeilijk om aan te nemen, gezien het – behalve door veganisten – bijna door iedereen massaal wordt gebruikt.

Natuurlijk kan je denken dat ik vooringenomen ben, maar ik noem mezelf een proefkonijn na tot mijn zestien jaar trouw lid van de Melkbrigade en wie kan beter dan ik, die tien jaar lang elke dag anderhalve liter melk dronk, het verschil voor en nà beschrijven? Maar ik weet ook dat één ervaring niet genoeg is om daaruit verregaande conclusies te trekken, maar kan dat aanvullen met de honderden kennissen die dezelfde stap hebben gezet en het vaststellen van de veranderingen op lange termijn. Bovendien is er geen gebrek aan onderzoeken, waarvan sommige gevoerd door boerenjongens, denk maar aan Prof. T.Collin Campbell ea.

Het is moeilijk te berekenen wat het aandeel van zuivel is in de verschillende ziektebeelden, omdat er nog tal van andere risico’s zijn in voeding en levenswijze waaraan mensen zich dagelijks blootstellen, en men mag de vergelijking niet maken van melk “vroeger” en “nu”. Dat heeft te maken met de technieken in de melkveehouderij die nu zoveel “efficiënter” zijn, waardoor melk vandaag gemiddeld 4x meer hormonen bevat dan normaal, en dat is net zo in de biologische zuivelproducten. Hoe dat interfereert met iemands hormoonwerking hangt op zijn beurt af van verschillende individuele condities, maar gewoonlijk kan je daar op termijn weinig goeds van verwachten.

Bestudeer de natuur en je zult zien dat geen enkel dier melk drinkt van een andere soort. Ook is er geen enkel dier dat na gespeend te zijn, nog melk drinkt, ook niet uit angst dat leven zonder melk de botontwikkeling zou in het gedrang komen… Daarnaast is er de voeding van de koeien, en tenslotte zou er nog een moeten gezegd worden over het pasteuriseren van de melk.

Ik raad je zeker aan om ZuivelVrij te bestuderen. Daar vind je ook het hoe en het waarom van al deze claims.

Over slijmvorming lees ik bv : “Zuivelproducten kunnen extreem ontsteking opwekkend zijn en ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals: eczeem, astma, acne, stemmingsstoornissen, autisme, schizofrenie, veel auto-immuunziekten, met name diabetes type 1, inﬂammatoire darmaandoeningen en nog veel meer.” – Darou Wellness

Ook als je de fracties bestudeert die melk bevat (zeker van koeien die niet hun normale voeding = gras kregen), zou dat al een belletje moeten doen rinkelen. Maar er zijn nog veel meer problemen w.o. het pasteuriseren, de caseïne en veel andere. De Slijmvrije voeding – zoals gepresenteerd door Professor Ehret – heeft 100 jaar de kans gekregen om zich te bewijzen en lang voor dokters het verslijmend karakter van melkproducten onderzochten, stond zuivel op nummer 1 van Ehrets’ zwarte lijst van ontsteking opwekkende producten. Ondertussen is Ehret lang niet meer alleen in zijn standpunten over de optimale voeding en de omschrijving van nefaste producten. Sinds die tijd zijn er honderden studies die de nadelen van zuivelproducten hebben benadrukt, alleen worden deze studies weinig geciteerd, omdat daardoor commerciële belangen worden geschaad.

Toen Ehret zijn complete cursus over genezen met slijm-vrije voeding publiceerde, was melk zelfs nog niet eens zo ongezond als vandaag. Maar de witte mythe is hardnekkig. Nochtans zal er een moment zijn waarop we van de koe af moeten. Maar daarvoor moet het licht nog worden uitgevonden…

De Darm en het Immuunsysteem

In vorige brief hebben we ons de vraag gesteld waarom reumatoïde artistiek in de westerse wereld zo’n omvang neemt en het leven van miljoenen mensen tot een hel maakt. Eén van de antwoorden hierop vinden we in verhoogde intestinale doorlaatbaarheid.

De darm vormt een effectieve barrière om de darminhoud van het inwendige van het lichaam te scheiden en ongewenste infiltratie uit te sluiten. Slechts een enkele laag scheidt het individu van enorme hoeveelheden antigenen (vreemde eiwitten) van zowel voedings- als microbiële oorsprong. Het darmslijmvlies absorbeert en verteert voedingsstoffen, waardoor grote complexe moleculen worden omgezet in kleine, eenvoudige. Normaal gesproken mogen alleen de kleine moleculen de darmwand passeren, terwijl de grote moleculen die als antigenen kunnen werken en immuunreacties veroorzaken, een beperkt vermogen hebben om erdoorheen te gaan. Infecties en toxines kunnen gaten in deze barrière veroorzaken en ervoor zorgen dat grote moleculen in het bloed terechtkomen. Deze toestand van verhoogde intestinale permeabiliteit wordt een ‘lekkende darm‘ genoemd. Van patiënten met inflammatoire artritis is aangetoond dat ze een ontsteking van het darmkanaal hebben, resulterend in verhoogde permeabiliteit (Baillieres Clin Rheumatol 10: 147, 1996).

De grootste hoeveelheid lymfoïde weefsel in het lichaam wordt geassocieerd met de darmen. Dit weefsel beschermt het lichaam tegen antigenen die wel door de darmbarrière komen. Helaas kan een ongezond voedingspatroon – te veel vet, cholesterol en dierlijke eiwitten – het vermogen van het lymfoïde weefsel om binnendringende antigenen die de darmwand bereiken, vernietigen.

Het is bekend dat vasten de doorlaatbaarheid van de darmen vermindert, waardoor de darm ‘minder lek’ wordt. Dit kan een van de redenen zijn waarom is aangetoond dat vasten dramatisch voordeel oplevert voor patiënten met reumatoïde artritis (Scand J Rheumatol 1982; 11 (1): 33-38). Wanneer patiënten na het vasten terugkeren naar een dieet met zuivelproducten, wordt de darm meer doorlaatbaar en keert de artritis terug. Een ongezond voedingspatroon dat zuivelproducten en andere dierlijke producten bevat, veroorzaakt ontsteking van de darmoppervlakken en verhoogt daardoor de doorgang van voedings- en / of bacteriële antigenen (Br J Rheumatol 33: 638, 1994). Een veganistisch dieet (zonder dierlijke producten) blijkt de fecale microbiële flora bij reumatoïde artritispatiënten te veranderen, en deze veranderingen in de fecale flora zijn geassocieerd met verbetering van de artritisactiviteit (Br J Rheumatol 36:64, 1997).

Naast het feit dat het geen dierlijke producten bevat, moet het dieet ook een zeer laag vetgehalte hebben voor maximale voordelen. Vet in de voeding heeft een toxisch effect op de darmen van proefdieren en veroorzaakt letsel waardoor de doorlaatbaarheid van de darmen toeneemt, waardoor meer antigenen het lichaam kunnen binnendringen (Pediatr Res 33: 543, 1993). Het voeren van diëten met een hoog cholesterolgehalte aan jonge dieren verhoogt ook hun “lekkende darm” (J Pediatr Gastroenterol Nutr 9:98, 1989; Pediatr Res 21: 347, 1987). Die veganistische diëten die artritispatiënten niet hebben geholpen, bevatten veel plantaardige oliën, waarvan bekend is dat ze de darmintegriteit beschadigen.

Een gevaarlijke paradox bij de behandeling van artritis is dat de medicijnen die het meest worden gebruikt om artritis te behandelen, toxines zijn voor deze darmbarrière. Alle algemeen gebruikte niet-steroïde ontstekingsremmers (zoals Advil, Motrin, Naprosyn, enz.), behalve aspirine en nabumeton (Relafen), worden in verband gebracht met een verhoogde darmpermeabiliteit bij de mens. Hoewel dit op korte termijn omkeerbaar is, kan het na langdurig gebruik maanden duren voordat de barrière verbetert. (Baillieres Clin Rheumatol 10: 165, 1996).

Vreemd eiwit in het lichaam

Via de “lekkende darm” komen vreemde eiwitten uit voedsel en bacteriën in de bloedstroom. De voedingseiwitten worden door het lichaam herkend als ‘niet eigen’ – als iets schadelijk, net zoals het de eiwitten van virussen, parasieten en bacteriën als lichaamsvreemd herkent. Vervolgens maakt het antistoffen tegen deze indringers. Verhoogde niveaus van antilichamen tegen darmbacteriën en voedsel zijn gevonden bij verschillende vormen van inflammatoire artritis (Rheumatol Int 1997; 17 (1): 11-16; Clin Chim Acta 203: 153, 1991).

Antigeen-antilichaamcomplexen

Een “lekkende darm” kan leiden tot de vorming van grote complexen, bestaande uit antilichamen en het vreemde eiwit (antigenen) in het bloed (Curr Opin Rheumatol 10:58, 1998; Ann Prog Clin Immunol 4:63, 1980). Het gezonde lichaam heeft mechanismen die deze grote complexen gemakkelijk uit het bloed verwijderen. Bij sommige mensen overleven deze complexen echter, omdat ze te snel worden gevormd om volledig te worden verwijderd en / of de verwijderingsmechanismen onvoldoende zijn om de last te dragen. De hardnekkige complexen worden vervolgens uitgefilterd door de kleinste haarvaten van het lichaam die in de gewrichten, huid en nieren worden aangetroffen. Deze complexen zitten vast in de haarvaten en veroorzaken een ontstekingsreactie, zoals een splinter die in de huid vastzit.

Moleculaire nabootsing

Een ander lot van de vreemde eiwitten is dat ze ervoor kunnen zorgen dat het lichaam antilichamen aanmaakt die niet alleen specifiek zijn voor dat vreemde eiwit, maar ook een interactie aangaan met vergelijkbare menselijke eiwitten. Dit mechanisme staat bekend als moleculaire mimiek. Het lichaam valt zichzelf aan en de resulterende ziekten worden auto-immuunziekten genoemd. Reumatoïde artritis, lupus, artritis psoriatica, spondylitis ankylopoetica en de andere inflammatoire vormen van artritis zijn auto-immuunziekten.

Moleculaire nabootsing bij reumatoïde artritis is geïdentificeerd met koemelk. Een analyse toonde aan dat de aminozuurresiduen 141-157 van runderalbumine in wezen dezelfde waren als de aminozuren die worden aangetroffen in menselijk collageen in de gewrichten (Clin Chim Acta 203: 153, 1991). De antilichamen die worden gesynthetiseerd om de vreemde koemelkeiwitten aan te vallen, vallen uiteindelijk de gewrichtsweefsels aan vanwege gedeelde aminozuursequenties tussen het kraakbeen en de melkeiwitten, die het antilichaam moet aanvallen.

Gezondheid is in feite een eenvoudig onderwerp. Maar wanneer we ons beginnen te verdiepen in de onderliggende mechanismen, en waarom het lichaam zo reageert, komen we tot verbazende conclusies. In onze volgende brief gaan we kijken naar het verdedigingssysteem van het lichaam. Dat is een andere sleutel in de Artritis-strategie.

Alles wat je moet weten over hoe reumatische aandoeningen stop te zetten en om te keren, vind je in het boek en de werkmap Reuma, natuurlijk genezen, gedrukt of digitaal.

Mensen hebben vragen en willen antwoorden. Die kunnen ze krijgen. Op basis van vragen die werden gesteld, wordt volop gewerkt aan Module Q – Questions / Vragen&Antwoorden. Blijvend interessant voor u die de Natuurlijke Gezondheid wilt begrijpen. Het eerste nummer kan afzonderlijk worden aangevraagd worden via de Herbômont-winkel of via Natur-El (9 euro). De bundel : Module Q kost 30 euro.

Oorzaken van Diabetes

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is diabetes-zuivel.jpg — Oorzaken zijn er bij tientallen en alles wat de gezondheid verzwakt, het toxisch niveau verhoogt, de energie vermindert, kan een bijdrage hebben, ook in de ontwikkeling van diabetes. Meestal gaan alle neuzen in de richting van suiker en koolhydraten, maar dat is niet de hoofdoorzaak. Laten we eens kijken naar een niet-vermoede oorzaak van diabetes, zuivel en met name kaas.

Je hebt er waarschijnlijk weinig van gehoord in de media – niet op radio, televisie, kranten… maar in het voorjaar drukte de artsencommissie – een non-profitorganisatie met 12.000 artsen – in reactie op een overheidsplan om 50 miljoen dollar te besteden aan het redden van de tanende zuivelindustrie, de Amerikaanse senaat op het hart om af te zien van haar plan met de titel “Gooi de ziekteverwekkende zuivel weg!“. Het Amerikaanse ministerie van Landbouw wilde 54 miljoen liter melk naar federale voedselprogramma’s leiden, zoals het National School Lunch Program.
“In plaats van miljoenen uit te geven om de melkindustrie te redden, zou de overheid de zuivelindustrie moeten dumpen,” zegt Dr Neal Barnard, voorzitter van de Physicians Committee. “De reddingsoperatie van de VS belast studenten en anderen die afhankelijk zijn van federale voedselprogramma’s met een verhoogd risico op hartaandoeningen, diabetes en lactose-intolerantie, naast andere chronische gezondheidsproblemen.”
In juni getuigden Dr. Barnard en andere artsenleden van de artsencommissie ter ondersteuning van een nieuwe resolutie van de American Medical Association die het voor de meer dan 30 miljoen studenten die afhankelijk zijn van het National School Lunch Program gemakkelijker zou kunnen maken om een alternatief voor koemelk te ontvangen.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is ditch-dairy.jpeg — 12000 artsen onderschrijven de noodzaak om onafhankelijke beslissingen op het vlak van voeding. Nooit eerder werd zo’n gezamenlijke eis voorgesteld, maar de Zuivelindustrie haalde zijn slag binnen, dankzij de lobbyisten. Als naar de Artsencommissie niet wordt geluisterd, maar wel naar de gangmakers… kan het nog duidelijker zijn wiens belangen worden gediend?

Voeding voor de diabetespatiënt

> Alles wat gezonde mensen schaadt, schaadt de diabetespatiënt.

> Alles wat gunstig is voor de instandhouding van iemands gezondheid, is gunstig voor mensen met diabetes, wel te verstaan binnen de grenzen van hun verdraagzaamheid.

> Diabetespatiënten moeten voedingsfouten zoveel mogelijk vermijden. Deze fouten spelen zich af op verschillende terreinen nl. :

1. Een voedselkeuze die niet aangepast is aan de fysiologische en anatomische eigenheden van het menselijk organisme.

2. Het mengen van verschillende voedingsmiddelen die in de verteringsarbeid onverenigbaar zijn, en die door het gelijktijdig gebruik de lichaamschemie ver- storen. (Bestudeer de voedselcombinatieprincipes).

3. Een verstoring van het evenwicht tussen zuren en basen. Dergelijk oneven- wicht houdt de oorzaak van degeneratieziekten in. De invloed van ‘verzuring’ is ook aan suikerziekte niet vreemd. Sommige vormen van suikerziekte hebben voortdurende symptomen van acidose. Zij vertonen alle verschijnselen die het normale gevolg zijn van deze verzuurde toestand.

4. De consumptie van industriesuiker. De mens, de ‘suikereter’, zoekt naar gemakkelijk zoet. Tengevolge van het algemeen worden van fabriekssuiker, is de consumptie ervan sterk toegenomen. Deze benadert in al zijn variaties 70 kg./pers./per jaar. Dit betekent ongeveer 200 gr. per dag ! Sommige personen zullen er minder gebruiken, maar andere personen des te meer.

Wat bij de suikerconsumptie opvalt, is het feit, dat zij zelden bevredigt. Ook het eten van geconcentreerde zetmeelproducten bevredigt niet. Niemand stopt na één boterham. Vandaar het spreekwoord “Brood doet hongeren”. Bovendien wordt er te weinig gekauwd om broodzetmeel goed te kunnen omzetten.

5. De voeding bevat teveel prikkelende stoffen. Zout, peper, specerijen, scher- pe kruiden, azijn en vele andere, zijn algemeen aanvaard in de voeding. Een gezonde voeding is arm aan toegevoegd zout, behoeft geen specerijen of scherpe kruiden (wij beperken ons tot zachte, risicoloze en toxinevrije kruiden). Ook azijn dient te worden vermeden, omdat een verdunning van 1 deel azijn op 500 delen vloeistof nog steeds een verstoring geeft van de zetmeelstofwisseling, waardoor lichaamsvreemde en agiterende stoffen worden gecreëerd.

De voeding van de diabetespatiënt zal richtlijnen, die aan de basis van een ge- zonde voeding liggen, nauwgezet volgen. Ik ken de kritiek die hierop wordt gegeven : “maar wat mag men dan nog eten ?”. Het is niet mijn bedoeling, voor te stellen dat de voeding voor de (suiker-)zieke mens saai en eentonig moet zijn, integendeel. Er moet aandacht gegeven worden aan het natuurlijke smaakgevoel, waardoor de voeding een bijzonder genoegen wordt, zoals zij nooit tevoren is geweest. De afwezigheid van zout en smaakversterkende hulpmiddelen, zal geen smaakloze voeding voor gevolg hebben, maar wij zor- gen dat bereidingsmethoden die smaakverlies veroorzaken, worden aangepast.

Het is de bedoeling de factoren die de werking van de pancreas ontregelen te vermijden.

In volgende editie van Houvast, worden 12 bladzijden gewijd aan Diabetes. Het artikel gaat verder op wat hier werd gepubliceerd. Maar dit gaf me tegelijk een basis om een praktisch werkstuk te maken voor wie diabetes wil voorkomen of wil omkeren. Die (digitale) brochure kan afzonderlijk worden aangeschaft voor de prijs van 9 euro.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is publicatie-foto.jpg