Maand: december 2019

Vijgen

Gedroogde vijgen kunnen wel lekker zijn, zeker in oktober-december als ze nog maar pas gedroogd zijn, maar de test met rijpe verse vijgen kunnen ze niet doorstaan. 
Het is mogelijk om vijgen te kweken – ook hier – want we hopen over enkele weken, nadat we nog zeker enkele weken de Roosdaalse bruine geplukt hebben, ook nog te kunnen beginnen aan de zwarte vijgen en de gestreepte vijgen. Jawel, het loont de moeite om zelf zo wat fruit bij de hand te hebben. 

Een vijg is niet zomaar een vijg…

Om te beginnen kan je vijgen vers eten. Dit is één van de verrukkelijkste vruchten en het moet gezegd worden dat 2016 „een goed vijgenjaar is”. Wat het najaar nog zal brengen moeten we nog zien, maar de vijgenliefhebbers zullen hun hartje ophalen. Vijgen hebben een zacht (en liefst lang) voorjaar nodig, zodat ze snel uitlopen en aan de vruchtzetting kunnen beginnen. Een goede vijgenboom kan massaal vruchten geven, vooral in Zuiderse landen, waar het spreekwoord gold dat één goede vijgenboom één persoon een heel jaar in leven kan houden…

Er zijn enorm veel soorten – ook bij ons. Ik heb nu geëxperimenteerd met vier soorten, waarvan sommige vroeg afrijpen en sommige voor het najaar zijn.  (Gele, gestreepte, bruine en blauwe…)

Ook in gedroogde vijgen zijn verschillende soorten. De kleine Spaanse vijgjes komen het eerst op de markt (vanaf eind augustus). Het zijn zeer zoete, malse vijgjes die typisch behandeld zijn met mannameel om hun kleverigheid te omhullen en te vermijden dat het een vijgenklomp zou zijn. Als je ooit in Spanje bent en je vindt daar die platte vijgentaarten (gemixte vijgen met amandelmeel), dan mag je zeggen dat je daar een puur natuurlijk product hebt, dat door de lokale traditie is blijven bestaan.

De Turkse vijgen die wellicht het best gekend zijn en het meest verhandeld worden, komen pas half oktober in de handel. Ik vind ze subliem in de eerste maand, wanneer ze nog zacht zijn en nog iets hebben van hun vers karakter. De vruchten verliezen echter hun vochtgehalte en drogen verder in, tot ze een beetje een ‚versuikerd’ aspect hebben tegen eind mei. Rond deze tijd beginnen vijgen er minder mooi uit te zien, tenzij men over de gepaste bewaaromstandigheden beschikt. In de Turkse vijgen zijn ook soorten. Er is een soort met een lager suikergehalte, die harder uitdrogen, maar beter bewaren. Deze zijn ideaal voor de periode van mei tot de nieuwe oogst. Zo kan je een heel jaar beschikken over vijgen. 

Een soort die bij ons nauwelijks te koop is, zijn de Amerikaanse Black Mission-vijgen. Dat is erg jammer, want dit is werkelijk de crème van de vijgen en kan terecht voor snoep doorgaan. 

Er is maar één waarschuwing die ik geef bij de aankoop van gedroogde vijgen. Koop nooit vijgen met toegevoegde suiker. Ze zien er mooi uit, maar schijn bedriegt. Als ze diepbruin en glanzend worden gepresenteerd, mag je er zeker van zijn dat ze gedoopt zijn in suikersiroop en dat heeft niets met kwaliteit te maken. De vruchten hebben hun natuurlijke suikers en die heeft geen aanvulling nodig van industriesuiker. Bij alle gedroogde vruchten moet men hiermee erg voorzichtig zijn. Er worden méér gekonfijte vruchten verkocht dan natuurlijk gedroogde ! En dan moet je weten dat gekonfijte vruchten gemakkelijk 85 tot 90 % suiker bevatten – waarvan 70-75 % toegevoegd werd. Als het voor je duidelijk is dat industriesuiker een ongezond product is, dan moet je zeker ook geen gekonfijt fruit eten. 

Gedroogde vijgen kunnen, indien voldoende zacht als een traktatie gegeten worden – of kunnen nog beter geweekt worden, waardoor ze weer hun natuurlijke vorm en verhouding aannemen.  Spoel ze even af voor het weken en zet zes tot twaalf uur vooraf te week. Drink nadien natuurlijk ook het weekwater. Houd er rekening mee dat ze in gewicht 2 tot 3 x toenemen. 

Alcohol

Replace

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is cropped-2016-05-29-16.18.11.jpg
Een puzzel is nooit compleet, tot wanneer het laatste stukje op zijn plaats zit. Het is met gezondheid niet anders. 
Nieuwsbrief 12a . mei 2016

Ik weet dat veel mensen het niet prettig vinden als er iets ‘negatiefs’ wordt gezegd over een goede vriend… maar ik kan niet anders. Mensen kunnen allerlei acties ondernemen ten gunste van hun gezondheid, maar ergens één of ander achterpoortje houden voor een goede vriend die af en toe eens op bezoek komt… Een goed glas wijn, We vinden altijd wel een argument om het te verantwoorden, want ‘het schijnt’ dat dagelijks één glas goede rode wijn goed is voor het hart … Dat kan je wel geloven. Het is gemakkelijk om een wetenschapper in te huren die voor jou kan bewijzen dat die resveratrol die nu nog over is in wijn, een gunstige invloed heeft op hart- en bloedvaten.  Laten we eerlijk zijn, alcohol is een zielige remedie en er is geen enkele uitzondering op. Er is geen wetenschappelijke rechtvaardiging voor medicinaal gebruik van alcohol. Alcohol helpt het hart niet, laat de slagaders niet beter functioneren en geeft niemand kracht. Het stimuleert de eetlust slecht, belemmert de spijsvertering, en als middeltje tegen vermoeidheid jaagt het het vermoeide lichaam op. En het is geen ‘troost voor de oude man’, het is juist een extra belasting voor zijn ouder wordende hersenen. De bestrijding van het alcoholgebruik is één van de hardnekkigste kwalen van onze tijd. Alcoholisme heeft een voedingsoorzaak en kan maar opgeruimd worden als de oorzaak verwijderd is.
Alcoholische dranken geven een uitwaseming die schadelijk is voor de longen. Natuurlijk is het fout om alcohol te drinken. Alcohol is net als mosterdolie in uien en de allicine in look een onbruikbare stof voor het lichaam omdat het niet verteerd kan worden. De longen worden gebruikt als uitlaatklep voor de excretie van alcohol. Dit is duidelijk, gezien je aan de adem kan ruiken of iemand er gedronken heeft of niet. Alcohol is een vitaminerover (ook o.m. B12), belast de lever, ontregelt de lichaamsenergie, veroorzaakt cardiomyopathie (degeneratie van de hartspier), hartzwakte, gezwollen nekspieren, een gezwollenen gesloten neus, gezwollen benen en opgezwollen onderbuik, en veel meer.
Veel studies leggen duidelijk de link tussen alcoholgebruik en de ontwikkeling van kanker. De volgende types kanker zijn gerelateerd aan bescheiden tot regelmatig alcoholgebruik: hoofd- en nekkanker, slokdarmkanker, leverkanker, borstkanker, endeldarm-kanker, en meer. “Gebaseerd op uitgebreide recensies van onderzoekstudies, is er en sterke wetenschappelijke overeenstemming over een verband tussen alcohol drinken en verschillende typen kanker.” Nationaal Kanker Instituut VS
Wat het meest dramatisch is aan het gebruik van alcohol, is wat het doet met de hersenen. Elk glas betekent het definitieve einde voor weer zoveel zenuwcellen. Alcohol consumeren vertraagt hersenprocessen, wat vaak geheugenverlies tot gevolg heeft. Buitensporig drinken kan uitmonden in complete black-outs waardoor je niet meer weet waar je was, wat je deed en zelfs niet met wie je het deed. Na verloop van tijd kan dit het moeilijk maken om gebeurtenissen te herinneren terwijl je nuchter bent.
Alcohol irriteert de maag en de ingewanden wat maagwand ontsteking veroorzaakt en de spijsvertering remt. Je raakt uitgedroogd want de consumptie van 50 g alcohol in 250 ml water (ongeveer 4 drankjes), neemt 600 tot 1000 ml water weg gedurende meerdere uren.
Alcohol remt de productie van glutamaat, een stimulerend stofje dat je wakker houdt. Echter, als de alcohol uit ons bloed is (m.a.w. de tijd waarop de kater komt), reageert ons lichaam door overproductie van deze stimulant met als gevolg een onderbroken nachtrust.
Volgens dit onderzoek is een mogelijke uitleg voor katers van alcohol, dat de alcohol de neurotransmitters histamine, serotonine en prostaglandine (hormoon dat ontstekingsremmend werkt) beïnvloedt.
Dr. Naomi Allen schreef : “Ongeveer 5% van alle kankers in de UK zijn het rechtstreekse gevolg van niet meer dan zomaar een glas alcoholische drank per dag gebruiken…” Dat alleen lijkt me al voldoende reden om een besliste keuze te maken. Ik deed het lang geleden en ik weet dat u het ook kunt !
Heb je hulp nodig? Dan kan je al beginnen met het lezen van onze mini-brochure : “Stop Verslavingen” of de voordracht op CD (beide gebaseerd op werk van Dr. Ralph Cinque), die een strategie bieden om de spiraal van verslaving te doorbreken.

Geraffineerde Suiker

Geraffineerde suiker – de vijand.

Tafelsuiker (sucrose) werd jarenlang door tandartsen, voedingskundigen en dokters veroordeeld. Het is de grootste schurk die de mens ooit heeft bezocht in de naam van voedsel. Endocrinologen zijn het er over eens dat het endocrine kliersysteem en het zenuwsysteem samen werken om de honger zo te regelen dat de juiste hoeveelheid van het juiste soort voedsel gegeten wordt. De suiker verstoort dit afgestemd evenwicht. Omdat het bijna 100% “puur” is, bombardeert dit hoog-calorie- houdende dynamiet de pancreas en de hypofyse in het uitschudden van een hyperafgifte van hormonen die in intensiteit overeenkomstig is als een kunstmatig op- gewekte stimulatie met drugs en hormonen. Suiker is de schuldige die de endocrinologen hebben gezocht die de fijn afgestemde endocriene balans compleet uit even- wicht heeft gebracht. En ondanks Suikerweeën en Lick the Sugarhabit en duizenden publicaties die dit valse voedingsproduct ontmaskeren, gaan we massaal door met ons voedsel te versuikeren.

“Het drama van onze cultuur is, dat wij duizenden en duizenden jonge mannen en vrouwen hebben, die afstuderen aan universiteiten, en ze zijn gewillig en begeren om de kennis die ze op gedaan hebben aan de universiteit te gebruiken in dienst van de industrieën. Ze nemen het geld en doen datgene waarvoor ze betaald zijn: het beliegen van het publiek, omdat hun job berust op het verspreiden van de leugen. Soms denk ik dat het ergste in onze beschaving onze opvoeding is. Soms denk ik dat het medische beroep het ergste in onze beschaving is. De werkelijke bron van al onze problemen ligt bij de chemische industrie. Zij vertellen aan de universiteiten wat ze moeten onderwijzen. Ze schrijven de schoolboeken. Ze vertellen aan de dokters wat ze moeten voorschrijven en hoeveel. Ze hebben hun tijdschriften en hun rapporten en bezoeken de dokters en voorzien ze van literatuur. Ze schenken aan gewillige dokters aantrekkelijke beloningen. Die chemische industrie, die de medicamenten ontwikkelt en promoot, leidt de opvoeding en geeft trainingen om dit soort middelen hun weg te laten vinden naar de massa. Deze mensen houden zichzelf voor wetenschappers. En ze komen aan de rand van je bed met hun pistolen en hun messen en zagen en hun chemicaliën, zonder de oorzaken te verwijderen. Ze moeten behandelen, ze cultiveren de illusie dat ze genezers zijn. Neem nu een man die aan de drank is en je vindt een middel om hem nuchter te maken, zodat hij weer kan drinken. Dat is het verhaal.”

Dr. H.M. Shelton in de voordracht “Herstel je gezondheid” – vertaald door Nature-El

Ineens was er gerommel

Zoekt Maya de Bij het tegenwoordig bij sigaretten? Helemaal niet – en net zo min als bij de vleesproducten – zegt Greenpeace.
Nieuwsbrief 28/5/2018
Het leek wel of iedereen zich roerde, en als dat de bedoeling was, heeft Greenpeace in ieder geval een punt gescoord. Ik laat het in het midden of het ethisch correct is om een probleem aan te kaarten, door dezelfde wapens te gebruiken, maar om het onder de aandacht te brengen, heeft in ieder geval gewerkt. 
Wat me erg blij maakte is, dat Greenpeace nu eindelijk kleur bekent. In januari 2017 schreef ik voor Houvast : 
“Elk plan voor het milieu dat de vleesindustrie negeert is voorbestemd om te falen. En dat is precies wat dit plan doet. Er is niet één fluistering in het gehele rapport over deze centrale kwestie. Hoe is dit mogelijk? De reden hiervoor wordt duidelijk als we kijken naar de milieu-groepen die de klimaatverandering-discussie domineren. Ze weigeren om het kwaad door de vleesindustrie veroorzaakt te erkennen. Zij beweren dat het nemen van kortere douches en het besturen van een elektrische auto alle kwalen van de wereld zal oplossen. Ik veralgemeen nu, maar de realiteit is dat het milieuactivisme heeft geweigerd om “vlees” aan te pakken, ondanks de overweldigende schade die het veroorzaakt. In tegenstelling zijn er de de organisaties die zich richten op “dierenbescherming” of “dierenrechten” die luid veroordelend zijn om de wreedheden en verspilling van vlees voor decennia. Er is bewust gekozen om dit te negeren ten gunste van de beperkte dogmatiek van de typische milieugroepen. Voor wie niet op de hoogte is van de subtiliteiten die verschillende activistische groepen scheiden, een korte toelichting. Groepen aangeduid als “groen” hebben vaak verschillende motieven en agenda’s. Typische “milieu” groepen richten zich op de bescherming van soorten of terreinen. Ze ondersteunen meestal sportjacht / vissen, vlees eten… In tegenstelling, zijn de dierenrechten groepen die zich richten op de bescherming van individuele dieren door tegen sport jagen / vissen, vlees eten, en andere vormen van wreedheid op te komen. Dit zet ‘groene’ groepen op gespannen voet over de meest urgente bedreiging voor de natuur. Nergens is dit duidelijker dan de vleesindustrie. “Dieren” groepen verzetten zich tegen de wreedheid, afval, en de vernietiging door de vleesindustrie. “Milieu” groepen proberen het probleem te negeren. Als u hieraan twijfelt, kijk naar de documentaire “Cowspiracy,” en zie de leiding van de beroemde milieugroepen kronkelen toen gevraagd werd over hun positie tegenover de vleesindustrie. Er is een mogelijkheid dat pro vleesindustrie actief milieugroepen financieren om ze stil te houden. Het is schokkend. Typische milieugroepen wo. National Wildlife Federation, Wereld Natuur Fonds, Greenpeace eva staan tegenover typische diergroepen als In Defense of Animals, Sea Shepherd, en PETA. Een van de weinige milieugroepen die de schade veroorzaakt door vlees niet onder stoelen of banken steekt, is het Center for Biological Diversity. Dit betekent dat er twee tegenstrijdige standpunten zijn over het belang van de vleesindustrie . Degenen die de vleesindustrie zien als een culturele keuze die voor onbepaalde tijd kan worden voortgezet, en degenen die de industrie zien als zo destructief dat het nodig is om ze onmiddellijk te beëindigen. Het overweldigende bewijs is aan de kant van degenen die vlees zien als een grote bedreiging voor dieren, natuur en de mensheid. Dieren voor voedsel vereisen enorme hoeveelheden land en voedsel en water. De vleesindustrie genereert enorme verontreiniging door fecaal afval, pesticiden en herbiciden te gebruiken, en het energieverbruik. De premisse van vlees eten leidt tot verspilling ten behoeve van een kleine bevoorrechte groep. De Adventist Health Study heeft veel documentatie van de gevolgen van vlees voor het milieu verzameld…”
In dit artikel werd ook Greenpeace vermeld als “laks tegenover de vleesindustrie in het licht van de milieuproblematiek”, maar met deze campagne breng ik dat in twijfel – al hoor ik de Studio 100-spreekbuis zeggen “dat we in het verleden meer met Greenpeace samengewerkt hebben…
“Wat was de boodschap ? Greenpeace vond dat als Maya de bij mocht dienen voor het promoten van vlees – het ook mocht dienen voor de promotie van sigaretten… Er zijn maar weinig mensen die daar bij stilstaan… maar er is een parallel, zelfs al was de eerste kritiek “te kort door de bocht”. 
Maar sommige kritiek is ook terecht: de beelden die jonge kijkers te zien kregen roepen verkeerde associaties op… Hopelijk is deze schade niet te erg, maar blijft de boodschap van de gezondheidsrisico’s van (bewerkt) vlees lang genoeg hangen, zodat mensen de komende zomer de barbecue’s en andere decadente praktijken verzaken !