Griep

8 miljoen mensen met griep

Waarom krijgen bepaalde personen nooit griep ? 

Men zegt dat die mensen meer weerstand hebben.  Is het virus dan een duivel die het begrepen heeft op weerloze mensen ? 

De waarheid is dat virussen en microben niet de oorzaak zijn. 

De krant “Femina” van zondag 16 november 1997 meldt ons dat :

“Verleden jaar heeft de griep tussen de 7 à 8 miljoen mensen besmet, overwegend jongeren tussen 20 en 40 jaar.”

“Deze stedelijke bevolking, legt dokter Manuguerra uit, maakt gebruik van het openbaar vervoer, werkt in oververwarmde en druk bezochte bureau’s, om niet te spreken van de ouders van jonge kinderen die de virussen mee naar huis brengen, is meer blootgestelt dan anderen aan besmetting.”

“Het volstaat om een niesbui mee te maken, of een babbeltje te slaan of een contact te hebben met een andere persoon, om het virus zich te laten verspreiden door de lucht en het toe te laten in het organisme te dringen door de neus of mond, waar het zich ten slotte gaat vastzetten op de slijmvliezen en de ademwegen.”

Maar de microben en virussen zijn overal in de lucht, wanneer we ademen en men kan niet vermijden er contact mee te hebben. Als de virussen werkelijk de oorzaak zijn van griep, dan kan niemand uit de hele wereld eraan ontsnappen. 

Waarom krijgen bepaalde personen nooit griep ? 

Men zegt dat die mensen meer weerstand hebben. Wel dan ?  Is het virus dan een duivel die het begrepen heeft op weerloze mensen ? 

De waarheid is dat virussen en microben niet de oorzaak zijn. 

Integendeel zelfs. Dàt zijn de schoonmakers van het terrein. De oorzaak is het terrein. Wat vergiftigt het terrein ? Volgens de Hygiënisten is wat het terrein vervuilt, het misbruik van ongezonde stoffen, brood, pasta, vlees, vis, kip enz. Het brood en het gebak vinden hun uitwerking in de vernietiging van het bloed. 

Laten we terugkeren naar het artikel : 

“Informatie die waarschijnlijk slecht aankomt, want slechts ongeveer 5% van de personen beneden de 40 jaar laat zich vaccineren (1997). Dat is spijtig, want als men bedenkt dat een zieke volwassene op zijn beurt een andere kwetsbare persoon kan besmetten, bv. iemand die oud is, een nierprobleem heeft, aan diabetes lijdt of een hartkwaal heeft…”Daar ziet u wat men vindt van mensen die zich niet laten vaccineren ! Waarschijnlijk zal men hen beschuldigen voor onverantwoordelijk gedrag en de reden van griep bij zwakke personen leggen bij de niet-gevaccineerden ! 

Maar al diegenen die zich laten vaccineren, moeten het volgende weten : het vaccin bezoedelt het bloed en verlaagt de lichaamsweerstand in zijn strijd tegen de toxines. Als het waar is dat het vaccin verhindert om griep te hebben, wat in het geheel nog niet bewezen is, dan mag men toch niet vergeten dat het vaccin in ieder geval de vitaliteit van het lichaam doet dalen en het lichaam zal op een later tijdstip verkiezen om een gunstige uitscheiding op gang te brengen.  Welnu, het doet niets anders dan de situatie verergere, terwijl het doorbreken van chronische ziekten er dikwijls het gevolg van is. 

“Vergeten wij niet, zo vervolgt de krant, dat griep één van de belangrijkste oorzaken is van sterfte door besmettelijke ziekten : ieder jaar sterven er twee tot vijfduizend mensen aan. “

Maar griep doodt in geen geval de mensen. Het is de medische behandeling van de griep die mensen doodt.

Eigenlijk verloopt de behandeling van griep op een Hygiënistische manier volkomen rimpelloos, zonder gevolgen en lost zich op binnen de kortst mogelijke tijd.  Voeg daaraan toe dat een persoon die niet vervuild is, nooit griep opdoet, maar ook geen verkoudheid, in het geheel niets, zelfs als hij leeft in het midden van duizend griep-patiënten of verkouden mensen.  Laten we terzake komen : Hoe krijgen dokters en verplegers het voor elkaar dat ze nooit griep krijgen ?  We zien meteen wat de oorzaken zijn van de vergiftiging die ons vatbaar maakt voor griep. 

De symptomen

“De echte griep is verschillend van een banale “grieperigheid” die veel meer voorkomt. De symptomen variëren volgens de aggressiviteit van het virus, de weerstandsvermogens en de gezondheidstoestand  van iedereen. Maar de typische koorts, samengaand met huiveringen, verhoogt snel tot 39 of 40°C gedurende verschillende nachten of op piekmomenten. Voeg daaraan toe de hoofdpijn,  de spier- en gewrichtspijnen, soms keelpijn en hoest, stijfheid, pijn in de onderbuik, braken e.v.a.”

Welnu, volgens de hygiënistische benadering is koorts werkzaam in het verbranden van het lichaamsafval; de samentrekkingen van de huid tijdens huiveringen, wijst op een verhoogde concentratie van inwendige activiteiten waarvoor bloed onttrokken wordt aan de huidzones, ten gunste van de inwendige processen; de hoofdpijnen zijn signalen van vervuild bloed; de hoest is daar om het lichaam te helpen zijn slijmprodukten uit te drijven via de longen en de abdominale pijnen zijn worden voortgebracht door niet verteerde produkten in de darm, die gaan fermenteren. De braakneigingen zijn de lichaams reacties op een gefermenteerde of rottende maaltijd, wat het lichaam zo snel mogelijk wil uitstoten.  Men ziet dus dat elk van deze symptomen pogingen zijn van het lichaam om ongewenste stoffen uit te drijven, en dat men deze lichaamsactiviteit niet mag onderbreken of onderdrukken. 

De medische behandeling

“Eens men ziek is… is er niet veel meer aan te doen. De enige behandeling bestaat erin te rusten, een aspirine te nemen, een grog drinken, en veel water te nemen om het verlies aan vloeistof dat men tengevolge van koorts kwijtraakt te compenseren. Houd rekening met een vermoeidheidsgevoel dat soms verschillende weken kan duren. Wat zou er nog op tegen zijn om zich te laten vaccineren ?”

Tussen al deze raadgevingen, zit ook goede raad : bv. zich te bed houden, veel water drinken enz. Andere raadgevingen zijn ronduit schadelijk : de grog, de aspirine… Maar ik ben verbaasd over het feit dat hier de gebruikelijke adviezen ontbreken, nl. : “Roep uw dokter en hij zal u antibiotica geven.”

Is dat niet de gebruikelijke behandeling van griep ?  In plaats van te spreken over antibiotica zegt men heel eenvoudig : “spijtig voor diegenen die zich niet hebben laten vaccineren…”

De doeltreffendheid van het griepvaccin

In een afzonderlijk kadertje kan men deze bevreemdende taal lezen : 

“Is het vaccin werkelijk efficiënt ? Alles hangt ervan af wat men ervan verwacht. Bij oudere personen en al diegenen die aan chronische ziekten lijden, wordt het vaccin gebruikt om ernstige complicaties – soms dodelijke – te vermijden.. In die gevallen is de werkzaamheid 80 %. 

Daarentegen, voor jonge volwassenen wordt het gebruikt om de ergste gevallen van koorts, vermoeidheid en werkverlet te voorkomen. In die gevallen mogen we rekenen op een werkzaamheid van ongeveer 60 % goede resultaten.”

En dat allemaal om te zeggen dat een vaccin geen enkele daadwerkelijke positieve werkzaamheid heeft. In realiteit helpt een vaccin geenszins bij het vermijden van complicaties bij risicogevallen en draagt in geen enkel geval bij tot het vermijden van risico op sterfte bij ouderen. Deze laatsten zijn trouwens altijd voor rekening van hun medische behandelingen. Men zegt dus dat het in 80 % van de gevallen werkzaam is… Het zou interessant zijn te weten hoe ze tot dat cijfer zijn gekomen.  In de regel zijn de statistieken gemanipuleerd om hen te laten zeggen wat men wil. 

Carlyle zegt dat er drie soorten leugens in omloop zijn : “De leugens, de gekkenpraat en de statistieken.”En tenslotte, voor de jongere volwassenen vermoedt men een werkzaamheid van 60 %, ‘t is te zeggen dat het niets waard is. 

Bezwaren & schaduwzijden van vaccins :

“Wordt men toch ziek ? gaat men verder in het bewuste kadertje… het provokeert soms een gematigde koorts en pijn bij de inspuiting. Maar dat zijn toch maar kleine ongemakken, in vergelijking met wat men van een echte griep mag verwachten !”

Men zegt niets van de chronische ziekten die door de vaccinaties worden opgewekt. In feite zal men, wanneer het bloed vervuild is, altijd een verzwakte gezondheid kennen. 

Hygiënistische zorgverstrekking bij griep

Om griep te behandelen op een zuivere hygiënistische manier,   moet men begrijpen waarom griep ontstaat en hoe men op de beste manier met de natuur kan meewerken. 

Vanaf het moment waarop de eerste symptomen van griep zich voordoen, zou men te bed moeten blijven, afstand doen van elke vorm van voedsel en nog alleen lauw water drinken ( 2 à 3 liter per dag).

De eerste dag waarop de koorts gezakt is tot 36.5°C mag men een warm aftreksel van groenten  (groentenbouillon) gebruiken en dat tot 3 maal per dag een halve liter per keer. 

De tweede dag kan het in plaats van een groenten-aftreksel een echte groentensoep zijn, 3 maal per dag een halve liter.

En vanaf de derde dag kan men gespreid over de dag kleine fruitmaaltijden nemen, en de dag afsluiten met een rauwkostsalade aangevuld met wat gestoomde groenten.

Op deze manier riskeert men geen enkele complicatie en men herstelt binnen enkele dagen. 

Griep is niet besmettelijk

Begin januari wordt een griepepidemie aangekondigd in Texas. Zonder twijfel verspreidde deze epidemie zich over een veel groter territorium dan de staat Texas, maar ik heb er geen enkel rapport over gelezen. Deze epidemie zorgde voor verkoudheden en koorts. Men beschuldigde het vochtige en koude klimaat ervan een rol te spelen. Infeite was de lucht helder en de temperatuur zeer goed, voor de epidemie uitbrak. Laten we duidelijk zijn : in San Antonio was het klimaat zelfs totaal verschillend en men kan dus moeilijk volhouden dat dat de oorzaak was. Het goede klimaat hield meer dan een maand aan… koude of vochtigheid hadden er niets mee te maken. 

Een meer steekhoudende verklaring kunnen we vinden in het feit van de feestelijkheden van Kerstmis en nieuwjaar met de bekende overdaad en brasserijen. De vergissingen die men tijdens dergelijke periodes maakt op het vlak van voeding, zijn werkelijk wraakroepend : overdaad, slechte combinaties, overdreven gebruik van eiwitten in werkelijk overmeten proporties, zetmeelrijk voedsel en traktaties die werkelijk typerend zijn voor dergelijke feestdagen. Verder is men veel onderweg, men rust niet voldoende uit, men windt zich op, men is uitgelaten… Al deze bijkomende factoren van enervering, vermeerderen de toxemie die de crisis uitlokken. 

Kinderachtige medische aanbevelingen

De autoriteiten van volksgezondheid geven aan de bevolking aanbevelingen om de verspreiding van een epidemie tegen te gaan. Deze aanbevelingen zijn werkelijk op kinderlijke maatstaven gemaakt. Besmette personen zouden de hand van anderen niet moeten schudden, en zich vervolgens veelvuldig de handen wassen.  Ze leggen uit dat de ware oorzaak van de ziekte een virus is, of misschien zelfs twee virussen. Deze die Texas platgelegd had was de meest agressieve, zij het minder sterk als deze die aan de basis ligt van de epidemie van 1918/1919. Voor deze datum kenden zij exact de microbe die griep veroorzaakt. Maar vandaag weet men niet meer welke microbe te beschuldigen. Vandaar dat ze beslist hebben de oorzaak te wijten aan een virus.  Daar eindigt hun zoektocht naar de oorzaak.  

Het enige waar ze tegenwoordig behoefte aan hebben, is een vaccin dat de hele wereld immuun kan maken tegen het virus, en alles zal dan beter gaan in de hele wereld !

Moet men zieken voeding geven ?

Als men aan zieken eiwitten- en zetmeelrijke voeding geeft, in het streven de zieke te ‘versterken’, speelt men een gevaarlijk spel dat al veel te lang duurt. Men zoekt om de zieken te doden… en het heeft miljoenen voortijdig het leven gekost. 

Als men koorts heeft en krachteloos is, is het verteringsvermogen bijna niets. Iemand willen voorzien van voeding in dergelijke omstandigheden kan niets anders dan de weinige krachten die nog beschikbaar zijn verder doen aftakelen, en totaal tevergeefs. 

De eiwitrijke voedingsmiddelen als vlees, kaas, eieren enz. zullen rotten in het spijsverteringskanaal en in plaats van voedingsstoffen worden bijkomende gifstoffen opgenomen.

Tegenwoordig zijn er nog zo een paar verlichte geesten die blijven vertellen dat eiwitten de weerstandskracht opbouwen… Enkele jaren geleden hoorden we hetzelfde over calcium, en het heeft ook al de ronde gedaan dat vitamine C zo goed is voor de immuniteit… Als het zo is dat al deze “voedingsrijke kost” de weerstandskracht opbouwen, waarom worden goedgevoede mensen dan ziek ? 

Indien de eiwitten – eiwitrijke voeding – de weerstand tegen griep verhogen, hoe kunnen dan epidemiën voorkomen juist na Kerstmis en nieuwjaar, juist nadat de massa zich volgepropt heeft met massa’s vlees, vis, kaas, kip, en veel andere zware kost ?  

En zeg me eens, hoe het mogelijk zou kunnen zijn aan zo’n voeding om de weerstand te versterken, als ze niet eens goed verteerd en opgenomen worden ? …

En water ?

Ik ben getroffen geweest te zien dat men tegenwoordig niet meer zoals jaren geleden geneigd is om mensen aanbevelingen te geven omtrent hun inname van vloeistoffen. 

Heeft het medisch corps dan toch eindelijk ingezien dat het gekheid is om mensen te forceren meer dranken te gebruiken ? 

Laat de symptomen noemen zoals ze willen : griep, pneumonie, koorts, of een andere naam… men moet altijd voortgaan op zijn eigen dorstgevoelens en water toevoegen naar behoefte. Men moet drinken, zoveel als de dorst te kennen geeft. 

Lees ook de brochures over Fruit i n de Voeding.

Colloïdaal Zilver en Ziekte van Lyme

Mensen vragen wat de meest effectieve antimicrobiële behandeling is voor chronische Lyme-ziekte en co-infecties. Hoewel antibiotica en antiparasitaire medicijnen door de meeste Lyme-artsen doorgaans als voorkeursbehandelingen zijn beschouwd – heb ik geconstateerd dat de afgelopen jaren meer artsen en patiënten zijn overgestapt op alternatieven om Lyme te beheren, omdat antibiotica niet iedereen helpt te herstellen.
Toegegeven, antibiotica zijn belangrijk en noodzakelijk voor sommige mensen, misschien vooral die met zeer agressieve en / of ernstige gevallen van neurologische ziekte van Lyme. De natuurgeneeskundige Wayne Anderson, heeft vastgesteld dat slechts 20% van zijn patiënten – die met een ernstige neurologische ziekte van Lyme, absoluut antibiotica nodig hebben. Artsen kunnen ze voorschrijven als onderdeel van een protocol dat andere antimicrobiële stoffen omvat, of alleen gedurende bepaalde intervallen tijdens het behandelingsproces.

Sommige Lyme-artsen stellen dat het net zoveel uitmaakt welke behandelingen je gebruikt om de infecties aan te vallen als wat je nog meer doet om het lichaam te ondersteunen en te genezen. De theorie hierachter is dat als je het lichaam en het immuunsysteem voldoende ondersteunt, het lichaam de infecties kan overwinnen, ongeacht welke antimicrobiële middelen je gebruikt om de infecties te verwijderen. Daar hebben we, wat we altijd hebben gezegd : het scheppen van een genezingsklimaat, op zoveel mogelijk fronten, zoals we dat zo uitgebreid hebben beschreven in het Nieuwe Start-programma.
 
Mijn ervaring met de ziekte van Lyme, is dat er niet zoiets bestaat als een universele behandeling voor iedereen en dat het van vitaal belang is om de genezing van het hele lichaam te ondersteunen – en niet alleen richten op infectieuze behandeling.

Enkele van de meer effectieve en populaire behandelingen voor Lyme omvatten, naast antibiotica:
· Intraveneuze ozontherapie
· Colloïdaal zilver
· Botanische remedies, zoals kaardebol en kattenklauw, en andere plantaardige detox-middelen.
· Essentiële oliën
· Hyperbare zuurstof (of H2O2 als alternatief)of EWOF
· Hyperthermie

Ik heb opgemerkt dat slimme en ervaren Lyme-beoefenaars zich niet alleen concentreren op het gebruik van slechts één type behandeling voor hun patiënten. Integendeel, de meesten zullen meerdere behandelingsmodaliteiten combineren na verloop van tijd, omdat hun patiënten steeds grotere hoeveelheden of doseringen van behandeling verdragen.
Een fout die sommige artsen en patiënten hebben gemaakt bij de behandeling van de ziekte van Lyme, is de patiënten te veel, te vroeg of slechts één type behandeling te geven tijdens het herstelproces. Maar, zoals verschillende Lyme-beoefenaars in hun interviews zeggen, kunnen strategieën met teveel behandeling ervoor zorgen dat patiënten sterke Herxheimer of microbiële afstervingsreacties hebben – wat geen goede zaak is. Zo is het één type behandeling niet effectief.

 Een Herxheimer-reactie betekent in feite dat het lichaam giftig is en dat de toxines die door de microben worden gegenereerd tijdens de detox- of afstervingsreactie terug in het lichaam worden gebracht in plaats van naar buiten te worden gebracht. Kortom, de organen voor eliminatie worden overbelast.
Beoefenaars die dit begrijpen, behandelen hun patiënten op basis van of hun patiënten na verloop van tijd verbeteren met een behandeling, in plaats van dat ze een ernstige reactie op de behandeling hebben. Tegelijkertijd begrijpen ze het belang van het geven van meerdere behandelingen aan hun patiënten; laten we zeggen antibiotica in combinatie met sommige kruidenmiddelen en / of ozon, maar niet allemaal tegelijk, maar in de loop van de tijd op een gelaagde manier.

Degenen die geloven in een sterkere benadering van de behandeling zullen beweren dat microben snel resistentie tegen antimicrobiële remedies ontwikkelen en daarom zijn hoge doseringen van meerdere medicijnen vanaf het begin belangrijk. Met andere woorden, je moet echt “de insecten meppen” en overrompelen. Maar degenen die pleiten voor langzamere doseringen van behandeling en het “stapelen” van remedies, hebben ontdekt dat een effectieve behandelingsbenadering meer gebaseerd is op het geven van een breed scala aan remedies aan de patiënt en het in de loop van de tijd roteren van die remedies. Dit is zodat de patiënt sterk en functioneel kan blijven, en zodat de microben geen kans krijgen om resistent te worden tegen slechts één type behandeling.
Herxheimer-reacties kunnen nog steeds optreden met dit soort aanpak, maar als de behandelingen correct worden uitgevoerd, kunnen ontgiftingsreacties worden geminimaliseerd en beheerd, zodat de energie van de patiënt in plaats daarvan kan worden gericht op het verwijderen van microben in plaats van te proberen een back-up van biotoxines te verwijderen. Weet dat de zware, snelle aanpak die artsen vaak gaven, nooit echt hebben gewerkt en mensen zich zelfs slechter voelden – maanden achtereen !
Houd je aan één kleine capsule van het probioticum, vervolgens dagelijks één theelepel bentonietklei om de schimmels in het lichaam te binden. Indien nodig, vervolg met neussprays om de schimmel in de sinussen op te ruimen en eventuele biofilms en staph-infecties te verbreken.

Laat dit volgen door een schimmelbehandeling voor het saneren van de darmen, in het begin niet meer dan een theelepel colloïdaal zilver, en verhoog dit over vier maanden naar 3 x daags 15-20 ml.  
Ik weet dat een gecombineerd programma dat meerdere soorten behandelingen omvat het beste is – en hoe groter de variëteit, hoe beter, maar niet allemaal tegelijk, en niet in doseringen die patiënten bedlegerig maken of naar het ziekenhuis sturen. Inderdaad, veel Lyme-artsen hebben een zachtere benadering ook als een effectievere benadering voor hun patiënten ervaren.

Slaap als een ‘roosje’

Rozen en Geneeskracht

Het zou kunnen dat je rozen nooit gezien hebt als geneeskrachtige bloemen, en toch nemen ze binnen de geneeskrachtige planten een voorname plaats in. De rozenbloemblaadjes (vers en gedroogd), de rozenbottels, de rozenbottelpitten, de eruit gewonnen olie, rozenwater e.v.a. worden dagelijks voor tal van geneeskrachtige redenen gebruikt, o.a. als bacteriënonderdrukker.

Natuurlijk zijn rozen in de eerste plaats een wonderbaarlijke verschijning op zich. Rozen werden bezongen en begeerd om hun koninklijke presence en geur. Lang geleden – vierduizend jaar ongeveer – werd de eerste tuinroos opgekweekt uit een gewone hondsroos. Sindsdien kennen we rozen in een variatie van geuren en kleuren en groeiwijzen. Houd altijd voor ogendat geneeskrachtige rozen een intense geur hebben.

De oude dokters gebruikten rozenwater als zenuwkalmerend middel, bij zenuwachtigheid, nerveuze hoest, irritatie, transpiratie enz. Ze gaven ook  rozenextracten aan hartpatiënten en aan lijders van nieraandoeningen..

Etherische olie van rozen is één van de meest doordringende geuren die er zijn. Zelfs in een verdunning van 1% geeft het nog steeds een vol en warm aroma. De geneeskracht van rozen zit vooral in deze olie en daarom is het begrijpelijk dat hoe meer etherische olie een roos bevat, hoe waardevoller voor geneeskrachtige toepassing.

De etherische olie verwarmt, versterkt, kalmeert, en harmoniseert het immuunsysteem en het zenuwstelsel. Ze verbetert de activiteit van de endocriene klieren, bestrijdt sclerotische ontregelingen, en doet de cellen heropleven.

De etherische olie van rozen is goed voor het spijsverteringskanaal, omdat het de slijmvliezen geneest, disbacteriose geneest en fermentatie in maag en ingewanden verhindert.

Beter gekend dan de rozenbloemblaadjes, zijn de rozenbottels die gebruikt worden in kruidenaftreksels, met of zonder de pitten. Rozenbottels bevatten vitamine C, caroteen, vitamines van de Bgroep en vitamine K, die belangrijk is voor de bloedstolling. Bijna alle minerale substanties uit Mendeleyev’s tabel, komen voor in rozenbottels. Ze bevatten calcium dat de stofwisseling en de opname van voedingsstoffen beïnvloedt, ook kalium net als alle andere fruit- en groentesoorten, maar wat zo belangrijk is voor de normale hartactiviteit. Noteer ook de aanwezigheid van sporen van koper, wat de haemopoëse verbetert, samen met de activiteit van de endocriene klieren. Verder ook sporen van jodium, genoeg om de conditie van de schildklier gezond te houden. De lijst van de voordelen van rozen is uitgebreid genoeg om het een “universeel middel” te noemen.

Wil je zelf rozenblaadjes verzamelen, doe het dan ʻs morgens vroeg, wanneer de lucht zuiver en nog licht vochtig is. Uitgebloeide maar nog niet verwelkte bloemen komen ook nog in aanmerking. Verzamelde bloemen moeten onmiddellijk gedroogd worden of gebruikt voor behandelingen, zonder ze te wassen, voor het behoud van een maximum aan gezondheidswaarde.

De rozenblaadjes kunnen verwerkt worden tot drogerij voor aftreksels, in extracten, maceraten, rozenwater of etherische olie.

Wist je dat de meeste bacteriën niet bestand zijn tegen het contact met verse rozenblaadjes? Daarom is rozenolie een van de beste middelen om een wijd spectrum aan huidaandoeningen mee te behandelen, natuurlijk liefst in samenhang met de aanpak van de gekende oorzaak. Verse rozenblaadjes helpen in de genezing van etterende wonden en verbrandingen.

Ze kunnen ook ingezet worden om de jeuk te verzachten bij allergische uitslag.

Poeder van gedroogde rozenblaadjes, gemengd met honing, is een effectief middel tegen mondinfecties, stomatitis en paradontose.

Het mengsel moet opengewreven worden op het aangedane tandvlees en enkele keren worden herhaald.

Hoofdpijn, misselijkheid en zwakte worden vaak verlicht door inhalatie van etherische olie van rozen. Rozen inhalaties zijn ook aanbevolen voor mensen met een zwak zenuwstelsel, neigend naar neurosen en depressie. Zet een kom heet water met rozenblaadjes in de ruimte van diegenen

die aan zenuwaandoeningen lijden. Dat is ook een goede maatregel bij voorhoofdsholteontsteking, verkoudheid en griep. Gebruik ze in de laatste gevallen in een heet dampbad.

Rozenessence (etherische olie) versterkt de hartspier en dat is waarom artsen roseninhalaties adviseren bij de behandeling van stenocardie. Ook baden in rozenaftreksel is perfect tegen zenuwziekten en huidaandoeningen. Pluk een theepot vol met rozenblaadjes, overgiet deze met kokend water en laat trekken. Houd de pot dicht om het verdampen van de geurkracht te voorkomen. Giet deze infusie in het bad (al dan niet gecombineerd met rode bietensap).

Dus je ziet dat je je uitgebloeide rozen nog een tweede leven kunt geven door er geneeskrachtige baden in te nemen!

Het dagelijks meermaals vernevelen van rozenwater in de ruimte (bv. met een verstuiverfles) is aanbevolen als behandeling van veel ziekten. Houd dit minstens twee weken vol bij zenuwaandoeningen. Nog beter is om dagelijks het bovenste gedeelte van de rug ermee te masseren.

Een warm voetbad met rozenwater is aangewezen bij reumatische aandoeningen en ter versterking van de immuniteit.

Thee gemaakt van rozenblaadjes (een greepje gedroogde rozenblaadjes per tas kokend water) is goed tegen verkoudheid, keelontsteking, bronchitis en verscheidene neurosen. Het is ook een bron van vitamines.

Rozenblaadjes gemacereerd in honing is een bijzonder natuurlijk medicijn voor het koudere jaargetijde.

Rozenbottels

De bottels van de hondsroos en de bottelroos kunnen verzameld worden van augustus tot oktober. Ze moeten stevig zijn, maar wel fel gekleurd. Groene bottels komen niet in aanmerking. Droog ze in de schaduw, buiten de directe zonnestralen of beter, droog ze in een oven aan 35-45°C.

Het gehalte aan ascorbinezuur is tien maal hoger dan in zwarte bes, vijftig maal hoger dan in citroen en honderd maal hoger dan in appels. Het gehalte varieert wel van de standplaats van de hondsroos of bottelroos. Bottels hebben een hoger vitamine C-gehalte, hoe noordelijker (maar wel in het volle zonlicht) ze gekweekt worden.

Omdat de vitamine C in rozenbottel wordt ingenomen in combinatie met flavonoïden, is het een beter opneembare vitamine C-soort dan synthetisch vervaardigde ascorbinezuur. Door de gezonde werkingen van vitamine C is het een tonicum, een aansterkend middel en een opwekkend middel. Verder is het een middel dat bloedarmoede tegen gaat. Door deze eigenschappen kan rozenbottel of producten waarin rozenbottel verwerkt zit, worden aanbevolen bij:

Vermoeidheid door vitaminetekort, het voorkomen van vitaminegebrek, voorjaarskuren, lentekuur, herstel na operatie of ziekte, voorkomen van ouderdomsverschijnselen, ondersteuning bij zwangerschap en zogen; borstvoeding geven, kinderen in de groei, anemie of bloedarmoede, tandvleesontsteking, bloedend tandvlees, spruw.

Niet alleen vitamine C maar ook betacaroteen, flavonoïden, catechine en mineralen versterken het immuunsysteem. Hierdoor heeft men een betere weerstand tegen ziekte. Stoffen in rozenbottel vangen vrije radikalen, die in overmaat voor vele ziekten zorgen. Door de preventieve werking wordt rozenbottel ingezet bij infectieziekten met koorts, preventie en aanpak van griepinfecties, verkoudheden, verzwakte weerstand, luchtwegenaandoeningen.

Zoals bij de meeste natuurproducten zullen door bewaring vitaminen verminderen. Rozenbottels kun je best niet langer dan twee jaar bewaren.

artikel uit het Houvast-magazine 2014

Huiskruidenthee

Dit mengsel is één van onze eerste samenstellingen en is letterlijk wat het zegt : de “thee van het huis”, een NaturEl-recept van meer dan 30 jaar oud. 

Zelf dronken we er honderden liters van en mengden we in al die jaren wellicht al zo’n duizend kilo’s kruiden volgens onderstaand recept. Je kunt het zelf mengen, of het gemengd kopen bij Herbômont: 

Meng het in gelijke delen : 

  • vlierbloesem
  • moerasspirea
  • lindebloesem
  • meidoornbloesem
  • guldenroede
  • heermoes
  • brandnetelblad
  • maisbaard
  • goudsbloem

Waarom drinken we deze thee ? 

  • voor drainage van toxines en zuurresten, waardoor het mengsel uitermate geschikt als gezondheidsthee, vandaar de naam “Thee van het huis”. De thee werkt urinedrijvend en licht zweet- en temperatuuropwekkend.
  • Deze samenstelling werd in 1990 geïntroduceerd en werd gebruikt door mensen met slechte doorbloeding, reumatische aandoeningen, spier- en gewrichtspijnen. Ook bij griep erg interessant. Bij verkoudheid kan men deze als basis gebruiken, en aanvullen met zoethout, tijm, salie… al naargelang het type verkoudheid.
  • Bij ernstige gewrichtspijnen en ontstekingen : gebruik uitwendig de massageolie of de massagecreme. Gewoon royaal opensmeren en afdekken zodat (na afkoeling) er een warmtereacte ontstaat.  / Bij ernstige gewrichtsslijtage en verlies van kraakbeen- en bindweefsel : gebruik ook glucosamine. 
  • Dit alles uiteraard in aanvulling van een gezonde voeding met zo weinig mogelijk verzurende producten. Raadpleeg ook de brochure en literatuur over Reuma. Soms moet ook het gebruik van zuur smakende fruitsoorten worden beperkt. 
  • Het zetten van de kruidenthee : Men doet de kruiden in een theepot, men begiet met kokend (zuiver) water, men laat 10 minuten trekken en men zeeft de thee af. Best de kruiden niet langer dan 20 minuten trekken. Van zodra het aftreksel bereid is, dienen de kruiden verwijderd te worden.
  • Toevoeging van stevia of zoethout ter verbetering van de smaak is geen probleem. 
  • Dosering : al naargelang de ernst en de behoefte : 1-4 tassen per dag. Reken een ruime, opgehoopte koffielepel kruiden per tas. 
  • De thee kan voor een hele dag gezet worden en bewaard worden in een isoleerfles of in een fles of tas om koud of warm te drinken later op de dag. 
  • Deze thee mag probleemloos gebruikt worden over lange termijn. 
  • Al vele jaren lang is het niet alleen de thee van “ons” huis, maar de trouwe bondgenoot in honderden families.

Meer info over kruiden en therapie : 

“Dossier Kruiden en Natuurlijke Therapie” : een verzameling van digitale documenten over de hulpmiddelen van de natuur om natuurlijk beter te worden. kosten : 30 euro. – Betalen op rekening.