verleden week stond het plukken van de amandelen en de carobepeulen op de agenda. Het zijn twee zaken die onder de aandacht zouden moeten gebracht worden.
Velen kennen onze visie ten opzichte van stimuli. Alle producten die op een of andere manier het reactievermogen van het lichaam vervormen, zouden moeten geweerd worden. Cacao behoort tot de groep van stimuli. Alle zogezegde positieve uitwerkingen kunnen zonder uitzondering ook gezegd worden van koffie en thee. Dit wordt trouwens uitvoerig beschreven in de ondersteunende pers. Natur-El echter adviseert geen enkele van al deze producten. Jammer genoeg is de hele alternatieve markt in de ban van de chocolade.
Met Carobe, of de Johannesbroodboompeulen (Ceratonia siliqua) is het echter heel anders. De peulen worden sinds mensenheugenis gebruikt als voeding voor mens en dier en kennen geen enkel nadeel, zelfs niet bij consumptie in relatief grote hoeveelheden. De rijpe peulen worden gedroogd en gemalen tot poeder. Dit poeder kan gemengd worden in de voeding als een bind- of zoetmiddel en vooral als smaakmaker, wanneer een chocoladesmaak geïmiteerd moet worden. Echte chocofielen zullen wellicht teleurgesteld zijn over de smaak. Het is inderdaad niet helemaal hetzelfde, maar als men vrede kan nemen met deze natuurlijk zoete smaak, houdt men hier een gezondheidsproduct aan over.
Deze boom, die tot 10-20 meter hoog kan worden en zeer taai is en vanaf de grond vertakkingen geeft, komt voornamelijk voor in de regio van de Middellandse Zee en staat bekend om de hoge voedingswaarde van de peulen of het johannesbrood. De naam werd gegeven omdat het ook de sprinkhanenboom wordt genoemd en omdat Johannes de Doper in de woestijn “sprinkhanen” at… of liever, carobepeulen !
“al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat…”
Gezondheid is gebaseerd op gezondheidsprincipes. Spijtig genoeg hebben de meesten zoveel jaren onder onnatuurlijke condities geleefd; we zijn zo ver afgeweken van het pad van deze gezondheidsprincipes, dat het allerlaatste waar de meesten naar zoeken, wanneer ze weer gezond willen worden, de natuurlijke weg is.
Er werd ons ingeprent dat we artificiële hulpmiddelen nodig hebben, dat wij zonder de nodige kunstmatige aanvulling onmogelijk kunnen overleven, laat staan genezen, dat de meeste mensen het vertrouwen in puur natuurlijke methoden verloren zijn. De tijd waarin we leven is zo artificieel, dat de meesten geen vertrouwen hebben in eenvoudige dingen en methoden om te genezen.
Volgende zaken zijn de échte geneesmiddelen – als we die al nodig hebben – maar vooral de échte behoeders van onze gezondheid :
* Zuivere Lucht * Voldoende Zonneschijn * Gezonde Voeding * Zuiver Water * Regelmatige Lichaamsbeweging
* Rust * Matigheid * Vertrouwen in God
Als we deze vitale onderdelen van een goede gezondheid individueel bekijken, hebben we daar het Eerste Hulp-pakket waarmee de meesten al een heel stuk opknappen. Bestudeer de informatie met aandacht, want het is alles wat je moet weten om op een succesvolle manier je gezondheid te ondersteunen of terug op de sporen te brengen. Het is terug de harmonie zoeken met de eeuwige levenswetten die in het zijn heeft ingebouwd.
Het is mogelijk dat sommige onderdelen zo vanzelfsprekend zijn dat je er overheen leest. Stel je dan gewoon de vraag : hoe staat het met deze dingen in mijn leven? Is het zo dat mijn leven werkelijk in harmonie is met al de levenswetten of zijn er hiaten, die de toestand waarin ik ben kunnen verantwoorden? Alles hangt ervan af hoe het met je gesteld is. Misschien lees je dit zonder dat er ook maar enige reden is voor bezorgdheid. Dat komt goed uit, want deze wetten zijn in de eerste plaats bedoeld om ziekte, pijn , lijden, ongemak, levensverkorting… te voorkomen. Dat is het gemakkelijkst en het meest logisch, maar uit ervaring weet ik dat de meesten de noodzakelijke actie uitstellen tot het echt nodig is – en soms tot als het te laat is.
Maar zonder af en toe de analyse te maken waar we staan, raast onze trein voorbij. Daarom moeten we af en toe tijd inbouwen om onszelf te bevragen: hoe is het gesteld met mijn ademhaling? Wat drink ik zoal door de dag – maar ook op bijzondere gelegenheden? Wat eet ik? Hoeveel eet ik? Wanneer eet ik? Hoeveel rust neem ik? Wat zijn de gedachten waarmee ik mijn hoofd volstop?
Op een laatste cursus, waarop de ademhaling een onderdeel van de sessie was, kreeg ik de opmerking dat één van de deelnemers nu pas besefte hoe oppervlakkig en verkeerd zij ademde. Als je dat herkent, kan je er iets aan doen. Alles wat we ontdekken over onszelf en onze gewoonte, vraagt nu de gepaste actie. Tegenover spanning komt ontspanning; tegenover stress komt anti-stress; tegenover toxische dranken komen detox-dranken, tegenover bittere ernst komt lachen en blijdschap…
Natuurlijk is dat niet opgelost door daar eenmaal aan te denken en er eenmaal iets aan te doen. Er is iets nodig dat er een routine inbrengt – een verklikkerlichtje dat je helpt te herinneren aan je nieuwe plan – en dat net zo lang tot dit nieuwe en formidabele ‘avontuur’ – het heroveren van je krachten – een gewoonte is geworden.
Dat is wat je kunt lezen in “Het 12 punten-programma voor je gezondheid”. Tussen haakjes : Erover lezen is één van die geweldige manieren om je motivatie te versterken en elk van deze punten in de diepte verder te exploreren.
Over Ontsteking & Pijnbestrijding vergat ik in vorige mail melding te maken van een interessant artikel dat in het decembernummer van ’t Prikje verscheen : hierin lezen we een samenvatting van de uitzendingen “Autoimmune Secrets” en verwijst men naar een nog te publiceren artikel over het herstel van de darmflora. Op de site www.vaccinatieschade.be zie je trouwens ook de link naar een TEDx-uitzending waarin de onderzoekster de voor en tegens van vaccinatie afweegt. (Het zijn niet alleen tegens. De onderzoekster maakt onderscheid tussen “levende” vaccins en “dode”.
