Rauwe voeding in de winter

Is zuiver rauw eten het duurzame dieet dat het beweert te zijn? Ben je zo ver in je ontdekking van Echt Eten, dat je vindt dat een volledig rauwe voeding het ultieme, meest logische, beste dieet is voor de hele mensheid, waar ter wereld ze ook leven? Het lijkt mij dat dit het impliciete idee is dat door veel aanhangers en de raw food-websites, boeken en seminars is overgebracht.

Het idee is: rauw voedsel is goed, gekookt voedsel is slecht, en de wereld zou een betere plek zijn als iedereen alleen rauw zou eten. Het is mogelijk dat ik het misschien een beetje te zwart/wit stel, maar vaak is dat de toon van veel van de berichten van de raw food-wereld en ik heb in die zin ooit verwijten gekregen omdat ik “mààr 80% van mijn voeding rauw eet”. Is dit echt waar dat puur en alleen rauw eten voorziet in de beste voedingsvoorwaarden en als geen ander voorziet in alle behoeften? Of is er een tussenoplossing waar rauw eten een groot deel van uitmaakt, aangevuld met een deel – weliswaar gekookte – echte volwaardige voeding?

En dan is er de ecologische impact. Zou het mogelijk zijn dat de middelen die nodig zijn om die voedingsmiddelen te vervoeren, een zuiver rauwe voeding behoorlijk onecologisch maken, gezien het feit dat het eten van papaja’s en mango’s in België of Nederland of noordelijker niet de meest natuurlijke keuze is?

Hoeveel voeding heb je nodig als je alleen maar rauw eet? Het is bekend dat iedereen die besluit om op een duurzame manier alleen rauw voedsel te eten (voor de gezondheid of uit principe), een behoorlijke hoeveelheid verse groenten en fruit moet eten, ongeacht het seizoen. Om voldoende calorieën uit groenten en fruit te halen, zonder te veel vet te gebruiken (wat je zeker als schadelijk voor de gezondheid moet zien), volgt hier de gemiddelde hoeveelheid voedsel die nodig is: Voor een voedingsbehoefte van 2000 calorieën: 5 kg per dag (met pel en al). Voor een voedingsbehoefte van 3000 calorieën: +7 kg per dag (met pel en al). Ik heb die cijfers gebaseerd op de gemiddelde consumptie die de meeste 100% rauw eters op een normale dag doormaken (behalve zij die een detox-programma volgen!).

Dus gemakkelijk 35 tot meer dan 50 kg voedsel per week! Dat is een hele hoop. Waar komt dat eten vandaan? Als we een nauwkeuriger beeld willen krijgen van de ecologische impact die het eten van een grote hoeveelheid geïmporteerd fruit zou hebben ten opzichte van een kleinere hoeveelheid lokaal geteelde gekookte groenten (bv aardappels of pompoen…) of granen zoals gierst of quinoa, zouden we veel variabelen moeten analyseren. Ik heb geen nauwkeurige schatting kunnen vinden. Maar omdat ik weet dat het meeste geïmporteerde fruit van vrij ver komt en dat er grote hoeveelheden nodig zijn bij een volledig rauwe voeding, kan ik de voor de hand liggende conclusie trekken dat op deze manier eten niet per se de meest logische, natuurlijke en ecologische keuze is.

Denk er eens aan dat druiven uit Chili, bananen uit Costa Rica, mango’s uit Brazilië… een hele weg hebben afgelegd voor ze op je bord terecht komen. Als dat een aanvulling is van je voeding, is de impact beperkt, maar als dat de basis van je voeding is en je gebruikt daarvan iedere dag x kilo’s, weegt het wel door. Hoe erg ik ook van al die fruitsoorten (en van rauw voedsel in het algemeen) houd, vind ik toch dat lokale producten op de eerste plaats moeten komen, en voedsel van verre bestemmingen zijn dan de “beloning van de gezonde voeding”. Dat is het toetje.

Alle fossiele brandstoffen die worden gebruikt om al deze voedingsmiddelen te vervoeren, hebben een impact, die de mogelijke milieuvoordelen van het kiezen van een lokaal dieet dat zowel rauw, gekookt, plantaardig als zelfs beperkt dierlijk voedsel zou bevatten, kan compenseren of zelfs tenietdoen. Het is me altijd duidelijk geweest dat een voeding van volledig rauw voedsel in midden Europa op veel niveaus minder zin heeft dan het samengaan van rauw met gekookt voedsel, meer lokaal voedsel en minder geïmporteerd fruit. En ook omdat deze vruchten in veel gevallen onrijp worden geplukt, is de zuurgraad te hoog en de voedingswaarde te laag.

Is de oplossing voor mensen die helemaal rauw willen eten om naar de tropen te verhuizen? Ik denk het niet! Velen hebben het geprobeerd, maar ontdekten ook daar andere bezwaren. Mijn punt is:

  • Het is niet nodig om gekookt voedsel van tafel te vegen en af te wijzen als onvolwaardig of onnatuurlijk. (Wist je dat zelfs het voedingssysteem van Dr. Gerson niet 100% rauw is?)
  • Een voedingswijze die zowel rauw als gekookt voedsel bevat, is op veel niveaus heel logisch. Je hoeft niet 100% rauw te eten. Een puur rauwe voeding kan onnatuurlijk zijn, als we daar teveel hoog geconcentreerde vetrijke producten moeten aan toevoegen om onze calorieën op niveau te krijgen om een beetje verzadigd te raken.
  • 100% rauw voedsel eten in noordelijke gebieden is niet altijd de meest natuurlijke en duurzame keuze en zeker geen oplossing die aan de hele wereld kan worden voorgesteld!
  • Volg de seizoenen – Veel mensen hebben, als de zomer nadert, de wens om meer rauw voedsel in hun voeding op te nemen. Maar in de winter, in plaats van dood te vriezen, kiezen ze ervoor om iets meer gekookt voedsel op te nemen. Dat is prima, natuurlijk en voor de meeste mensen zelfs wenselijk.
  • In Echt Eten heb ik dat proberen duidelijk te maken. Dit is een publicatie die je vindt in Module V – Voedingspraktijk – van de cursus Natuur&Gezondheid.

Echt eten… we hebben er allerlei namen voor: volwaardig, natuurlijk, gezond, niet geraffineerd, niet gewijzigd in zijn samenhang. Het is de tegenpool voor industrievoeding (voeding die in al zijn fracties is ontbonden en gehercomposeerd tot één van de tienduizenden producten die we vandaag ‘voeding’ noemen).

Echt eten laat je kennis maken met die voeding die echt bedoeld is als voeding voor mensen. De geschiedenis van volkeren heeft bewezen dat dit een goede gezondheid onderhoudt – zelfs al is het niet 100% rauw.

Wil je het bestuderen? Voor 5 euro kan je de pdf downloaden. Aanvragen

We wensen de lezers een gezegend 2022 – beginselvast, met durf om voor jezelf te denken.

Voor het geval je al vooruit denkt aan een warme zuiderse vakantie : 

Dierlijk voedsel, ziekte en ecologie

Mensen moeten keuzes maken : ofwel voeding met een toekomst; ofwel doorgaan met zijn eigen graf te eten plus dat van anderen…
Nieuwsbrief 52 / 12/11/2017
De gigantische oppervlakten die nodig zijn om voer te kweken voor de vleesbehoefte, vernietigen de planeet
De aanhoudende wereldwijde vraag naar vlees heeft een verwoestende impact op het milieu, door de productie van gewassen voor het voer voor dieren. Een nieuw rapport waarschuwt voor de ecologische impact – wellicht de allergrootste waar we mee te maken hebben.De enorme schaal van gewassen als soja om kippen, varkens en andere dieren groot te brengen, legt een enorme druk op de natuurlijke hulpbronnen, leidend tot grootschalig verlies van land en soorten, volgens de studie van WWF. Intensieve en industriële veeteelt resulteert in minder voedzaam voedsel, en  het rapport benadrukt dat zes intensief gefokte kippen vandaag minder omega-3 hebben als slechts één kip in de jaren zeventig.De studie met de titel Appetite for Destruction werd geïntroduceerd op de Extinction and Livestock Conference in Londen in samenwerking met Compassion in World Farming (CIFW), en waarschuwt voor de enorme hoeveelheid land die nodig is om de gewassen voor veevoer te laten groeien. Het citeert een aantal van ’s werelds meest kwetsbare gebieden zoals de Amazone, het Congobekken en de Himalaya. Het rapport en de conferentie komen tegen een achtergrond van verontrustende onthullingen van industriële landbouw. Verleden maand liet een onderzoek van de Guardian / ITV zien hoe het personeel van “kippenfabrieken” in het Verenigd Koninkrijk essentiële voedselveiligheids-informatie manipuleerde. Eiwitrijke soja wordt in zulke enorme hoeveelheden geproduceerd dat de gemiddelde Europeaan onrechtstreeks jaarlijks ongeveer 61 kg consumeert, grotendeels indirect door het eten van dierlijke producten zoals kip, varkensvlees, zalm, kaas, melk en eieren, om niet te spreken van alle andere voedselbronnen.In 2010 had de Britse veehouderij een gebied ter grootte van Yorkshire nodig om de soja te produceren die in voer wordt gebruikt. Maar als de wereldwijde vraag naar vlees groeit zoals verwacht, zou volgens het rapport de sojaproductie tegen 2050 met bijna 80% moeten toenemen. De wereld consumeert meer dierlijke eiwitten dan ooit en dit heeft een verwoestend effect op de natuur, “zei Duncan Williamson, van het WWF. 60% van het wereldwijde biodiversiteitsverlies komt door het voedsel dat we eten. We weten dat veel mensen zich ervan bewust zijn dat een op vlees gebaseerd dieet invloed heeft op water en land, en dat het broeikasgassen uitstoot, maar slechts weinigen weten dat het grootste probleem van alles komt van het op gewassen gebaseerde voer dat de dieren eten. Daarnaast is er de energetische kostprijs, de gigantische productie van mest, de verschraling van de grond, de verstoring van de biotopen, de ontbossing en veel andere aspecten die als een verwoestende trein de natuurlijke buffers vernietigen…Met 23-60 miljard kippen, kalkoenen, ganzen, eenden en parelhoenders op de planeet (permanent meer dan drie per wereldburger, is  de grootste gebruiker van op voer gebaseerd voer wereldwijd is pluimvee. De op een na grootste, met 30% van het voeder voor de hele wereld in 2009, is de varkensindustrie.
En het is niets nieuws. Vijfentwintig jaar geleden werd het al geschreven door Harvey Diamond. Dit alles doet de tweede vervuilende industrie rijkelijk floreren: de medische kosten houden gelijke tred met de consumptie van dierlijk voedsel. In “Je hart – Je wereld” wordt het duidelijk: de beloning voor al die vraatzucht zijn de hart- en vaatziekten en kankers van vandaag. 
Nochtans is het perfect mogelijk om diervrij te eten. Dat heeft economische, ecologische, ethische, religieuze en andere voordelen en consequenties.