Rauwe voeding in de winter

Is zuiver rauw eten het duurzame dieet dat het beweert te zijn? Ben je zo ver in je ontdekking van Echt Eten, dat je vindt dat een volledig rauwe voeding het ultieme, meest logische, beste dieet is voor de hele mensheid, waar ter wereld ze ook leven? Het lijkt mij dat dit het impliciete idee is dat door veel aanhangers en de raw food-websites, boeken en seminars is overgebracht.

Het idee is: rauw voedsel is goed, gekookt voedsel is slecht, en de wereld zou een betere plek zijn als iedereen alleen rauw zou eten. Het is mogelijk dat ik het misschien een beetje te zwart/wit stel, maar vaak is dat de toon van veel van de berichten van de raw food-wereld en ik heb in die zin ooit verwijten gekregen omdat ik “mààr 80% van mijn voeding rauw eet”. Is dit echt waar dat puur en alleen rauw eten voorziet in de beste voedingsvoorwaarden en als geen ander voorziet in alle behoeften? Of is er een tussenoplossing waar rauw eten een groot deel van uitmaakt, aangevuld met een deel – weliswaar gekookte – echte volwaardige voeding?

En dan is er de ecologische impact. Zou het mogelijk zijn dat de middelen die nodig zijn om die voedingsmiddelen te vervoeren, een zuiver rauwe voeding behoorlijk onecologisch maken, gezien het feit dat het eten van papaja’s en mango’s in België of Nederland of noordelijker niet de meest natuurlijke keuze is?

Hoeveel voeding heb je nodig als je alleen maar rauw eet? Het is bekend dat iedereen die besluit om op een duurzame manier alleen rauw voedsel te eten (voor de gezondheid of uit principe), een behoorlijke hoeveelheid verse groenten en fruit moet eten, ongeacht het seizoen. Om voldoende calorieën uit groenten en fruit te halen, zonder te veel vet te gebruiken (wat je zeker als schadelijk voor de gezondheid moet zien), volgt hier de gemiddelde hoeveelheid voedsel die nodig is: Voor een voedingsbehoefte van 2000 calorieën: 5 kg per dag (met pel en al). Voor een voedingsbehoefte van 3000 calorieën: +7 kg per dag (met pel en al). Ik heb die cijfers gebaseerd op de gemiddelde consumptie die de meeste 100% rauw eters op een normale dag doormaken (behalve zij die een detox-programma volgen!).

Dus gemakkelijk 35 tot meer dan 50 kg voedsel per week! Dat is een hele hoop. Waar komt dat eten vandaan? Als we een nauwkeuriger beeld willen krijgen van de ecologische impact die het eten van een grote hoeveelheid geïmporteerd fruit zou hebben ten opzichte van een kleinere hoeveelheid lokaal geteelde gekookte groenten (bv aardappels of pompoen…) of granen zoals gierst of quinoa, zouden we veel variabelen moeten analyseren. Ik heb geen nauwkeurige schatting kunnen vinden. Maar omdat ik weet dat het meeste geïmporteerde fruit van vrij ver komt en dat er grote hoeveelheden nodig zijn bij een volledig rauwe voeding, kan ik de voor de hand liggende conclusie trekken dat op deze manier eten niet per se de meest logische, natuurlijke en ecologische keuze is.

Denk er eens aan dat druiven uit Chili, bananen uit Costa Rica, mango’s uit Brazilië… een hele weg hebben afgelegd voor ze op je bord terecht komen. Als dat een aanvulling is van je voeding, is de impact beperkt, maar als dat de basis van je voeding is en je gebruikt daarvan iedere dag x kilo’s, weegt het wel door. Hoe erg ik ook van al die fruitsoorten (en van rauw voedsel in het algemeen) houd, vind ik toch dat lokale producten op de eerste plaats moeten komen, en voedsel van verre bestemmingen zijn dan de “beloning van de gezonde voeding”. Dat is het toetje.

Alle fossiele brandstoffen die worden gebruikt om al deze voedingsmiddelen te vervoeren, hebben een impact, die de mogelijke milieuvoordelen van het kiezen van een lokaal dieet dat zowel rauw, gekookt, plantaardig als zelfs beperkt dierlijk voedsel zou bevatten, kan compenseren of zelfs tenietdoen. Het is me altijd duidelijk geweest dat een voeding van volledig rauw voedsel in midden Europa op veel niveaus minder zin heeft dan het samengaan van rauw met gekookt voedsel, meer lokaal voedsel en minder geïmporteerd fruit. En ook omdat deze vruchten in veel gevallen onrijp worden geplukt, is de zuurgraad te hoog en de voedingswaarde te laag.

Is de oplossing voor mensen die helemaal rauw willen eten om naar de tropen te verhuizen? Ik denk het niet! Velen hebben het geprobeerd, maar ontdekten ook daar andere bezwaren. Mijn punt is:

  • Het is niet nodig om gekookt voedsel van tafel te vegen en af te wijzen als onvolwaardig of onnatuurlijk. (Wist je dat zelfs het voedingssysteem van Dr. Gerson niet 100% rauw is?)
  • Een voedingswijze die zowel rauw als gekookt voedsel bevat, is op veel niveaus heel logisch. Je hoeft niet 100% rauw te eten. Een puur rauwe voeding kan onnatuurlijk zijn, als we daar teveel hoog geconcentreerde vetrijke producten moeten aan toevoegen om onze calorieën op niveau te krijgen om een beetje verzadigd te raken.
  • 100% rauw voedsel eten in noordelijke gebieden is niet altijd de meest natuurlijke en duurzame keuze en zeker geen oplossing die aan de hele wereld kan worden voorgesteld!
  • Volg de seizoenen – Veel mensen hebben, als de zomer nadert, de wens om meer rauw voedsel in hun voeding op te nemen. Maar in de winter, in plaats van dood te vriezen, kiezen ze ervoor om iets meer gekookt voedsel op te nemen. Dat is prima, natuurlijk en voor de meeste mensen zelfs wenselijk.
  • In Echt Eten heb ik dat proberen duidelijk te maken. Dit is een publicatie die je vindt in Module V – Voedingspraktijk – van de cursus Natuur&Gezondheid.

Echt eten… we hebben er allerlei namen voor: volwaardig, natuurlijk, gezond, niet geraffineerd, niet gewijzigd in zijn samenhang. Het is de tegenpool voor industrievoeding (voeding die in al zijn fracties is ontbonden en gehercomposeerd tot één van de tienduizenden producten die we vandaag ‘voeding’ noemen).

Echt eten laat je kennis maken met die voeding die echt bedoeld is als voeding voor mensen. De geschiedenis van volkeren heeft bewezen dat dit een goede gezondheid onderhoudt – zelfs al is het niet 100% rauw.

Wil je het bestuderen? Voor 5 euro kan je de pdf downloaden. Aanvragen

We wensen de lezers een gezegend 2022 – beginselvast, met durf om voor jezelf te denken.

Voor het geval je al vooruit denkt aan een warme zuiderse vakantie : 

Wie rekent, rekent verkeerd

Waarom volwaardige voeding meer is dan de som van de bestanddelen.

Wat maakt een appel zo goed voor jou? Is het zijn vitamine C? Vitamine K of B6? Zijn het de oplosbare vezels (pectine) of juist zijn bulkvormende cellulose? Of is het de kalium of de phytosterolen?

Het is een interessante benadering… Maar hoe erg we ook zoeken naar een afzonderlijk deel en hoe dat zijn geneeskracht of voedingskracht vormt… het zit niet in een afzonderlijk gedeelte, maar in het geheel.

Dertig jaar geleden maakte ik al de vergelijking. We kennen bijna alles van wat in een appel zit: de hoeveelheid water, de vitamines, mineralen, enzymen, cellulose, antioxidanten. Stel dat we dat allemaal kunnen namaken en we nemen een glas water en voegen daar alles bij elkaar wat we denken dat in een appel hoort… dat geeft ons nog altijd geen appel. Laat me uitleggen waarom dat zo is.

De westerse wetenschap is geobsedeerd door het deconstrueren van voedsel, het onderzoeken en analyseren van de samenstellende delen, het isoleren van de ‘actieve ingrediënten’, het herverpakken ervan in pillen of poeders en het voorschrijven van dagelijkse doses. Maar volgens Dr Annemarie Colbin, auteur van Food and Healing, staat deze op chemie gebaseerde voedingstheorie volledig op zijn kop.

Dr. Colbin, oprichter en CEO van het Natural Gourmet Institute for Health and Culinary Arts, heeft haar eigen voedingstheorie opgesteld op basis van meer dan 30 jaar voedingspraktijk en onderwijs. Ze vergelijkt voeding liever met de systeemtheorie en gelooft dat een heel voedsel, net als de mens die het consumeert, complex is en veel groter dan de som der delen.

“Compleet voedsel”, aldus dr. Colbin, zijn die “voedingsmiddelen die de natuur biedt en alle eetbare delen.” Ze beperkt ze tot voedingsmiddelen met één ingrediënt, zoals planten/groenten, volle granen, bonen, fruit, noten en zaden.

Dierlijk voedsel is lastiger te identificeren. Eieren zijn een volwaardig voedsel, maar steaks zijn dat niet tenzij je de hele koe eet. Ze omvat kleine vissen als je de kop en de botten eet, en kleine vogels zoals kwartels. Volle melk is inbegrepen, maar magere zuivel niet.

Waarom doet het ertoe om het voedingsmiddel “helemaal” te eten ?

De theorie van Dr. Colbin is dat ons lichaam het verschil kent tussen een heel voedsel en een verzameling geïsoleerde voedingsstoffen. Het menselijk lichaam is zo ontworpen om het voedsel te eten dat de natuur aanbiedt en als dat voedsel uit elkaar is gehaald of “gefragmenteerd”, weet het lichaam het en gaat het op zoek naar de ontbrekende delen.

Dr. Colbin suggereert bijvoorbeeld dat als je gefragmenteerde tarwe eet, zoals witbrood, waar de zemelen en kiemen van het volkoren zijn verwijderd, je lichaam nog steeds honger zal hebben en het ontbrekende deel van het voedsel zal zoeken, dat wil zeggen iets met vezels. Evenzo wanneer mensen tarwekiemen of tarwezemelen afzonderlijk verslinden, zullen ze ook het gevoel hebben dat er iets ontbreekt en kunnen ze ’s nachts hunkeren naar geraffineerd meel in de vorm van cake.

Echt compleet voedsel kan helpen om verslavingen te overwinnen

Wanneer we slechts een deel van een voedsel eten dat “gefragmenteerd” is, d.w.z. afgebroken in zijn samenstellende delen, weten en willen onze lichamen wat er ontbreekt. Volgens dr. Colbin kan dit ervoor zorgen dat we een drang hebben om dit aan te vullen. .

Als voorbeeld nemen we tafelsuiker. Het is een gefragmenteerd voedsel dat uit het hele voedsel wordt gehaald, suikerriet. Zo weinig van het suikerriet komt in het eindproduct dat Dr. Colbin berekent dat er 5 meter suikerriet nodig is om een ​​kopje suiker te maken. Wat ontbreekt, is vooral het watergehalte in natuurlijk suikerriet, en het resultaat is dat suiker je dorstig maakt. Als je frisdrank drinkt, die 12 theelepels suiker in een portie bevat, heb je daarna dorst en blijf je meer drinken, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat.

In feite kan dit probleem zowel mensen die gezond proberen te zijn, als mensen die junkfood eten, treffen. Dr. Colbin waarschuwt voorzichtig te zijn met vitamines en mineralensupplementen. Hoewel ze op bepaalde momenten een plaats kunnen hebben om een ​​aandoening of tekort te behandelen, zijn het ook fragmenten van voedsel. Het lichaam, zegt ze, kan moeite hebben om deze geïsoleerde voedingsstoffen buiten het hele voedsel te verwerken. Zeker als supplementen er voor zorgen dat je minder snel groenten wilt eten en dat je trek krijgt in junkfood om te veel vitamines of mineralen in evenwicht te brengen, hebben we het omgekeerde gedaan van waar het om gaat. Een publiciteit vertelde ooit dat het equivalent van 500 gram groente of 500 gram fruit, te vinden was in slechts twee kleine capsules… Dit is een gevaarlijke redenering en nooit zal je lichaam deze ‘logica’ volgen!

Het draait allemaal om het behoud van het natuurlijke evenwicht in het voedsel dat de natuur biedt. Streef naar minstens 70% complete voedingsmiddelen in je voedingswijze om alles in evenwicht te houden. Vooral fruit en groenten, een kleine toevoeging van noten, zaden en pitten, en traditioneel bereide granen en peulvruchten. Wat we ooit nog meer zullen te weten komen over de substanties in fruit en groenten, maakt niets uit. Het is het geheel dat telt… een levend voedingsmiddel.